برای نمونه به چند پیشگویی از کتاب مقدّس توجه کنید:‏

• «قومی بر ضدّ قومی دیگر و حکومتی بر ضدّ حکومتی دیگر برخواهد خاست و در مناطق مختلف،‏ قحطی‌ها و زمین‌لرزه‌ها،‏ یکی پس از دیگری روی خواهد داد.‏»—‏مَتّی ۲۴:‏۷‏.‏

• «اما این را بدان که در روزهای آخر،‏ زمان‌هایی سخت فرا خواهد رسید.‏ زیرا مردم،‏ خودپرست،‏ پول‌دوست،‏ خودستا،‏ خودپسند،‏ کفرگو،‏ نسبت به والدین خود نافرمان،‏ ناسپاس،‏ عهدشکن،‏ بی‌عاطفه،‏ ناسازگار،‏ تهمت‌زن،‏ فاقد خویشتنداری،‏ وحشی،‏ متنفر از نیکویی،‏ خیانتکار،‏ خودسر و مغرور خواهند بود.‏ همچنین لذّت را بیش از خدا دوست خواهند داشت.‏»—‏۲تیموتائوس ۳:‏۱-‏۴‏.‏

این پیشگویی‌ها دنیایی را توصیف می‌کند که از نظر برخی رو به چنان وخامتی است که نمی‌توان کنترلی بر آن داشت.‏ دنیای ما از جنبه‌ای به‌راستی از کنترل خارج شده است.‏ مطابق کتاب مقدّس انسان‌ها درک و قدرت لازم را ندارند تا راه‌حلی دائمی ارائه دهند.‏ این نکته در این آیات کتاب مقدّس برجسته شده است:‏

• «پیش روی انسان راهی هست که در نظرش درست می‌نماید،‏ اما در آخر به مرگ می‌انجامد.‏»—‏امثال ۱۴:‏۱۲‏.‏

• «انسان بر همنوعِ خود به زیان او حکم می‌رانَد.‏»—‏جامعه ۸:‏۹‏.‏

• «راه انسان از آنِ او نیست،‏ و .‏ .‏ .‏ قادر به هدایت قدمهای خویش نمی‌باشد.‏»—‏اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏.‏

اگر انسان‌ها همچنان هر آنچه می‌خواهند بکنند،‏ دنیا با فاجعه‌ای جهانی روبرو می‌شود.‏ اما چنین نخواهد شد.‏ چرا؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏

• خدا ‹اساس زمین را بر پایه‌های آن استوار ساخته،‏ تا جنبش نخورد،‏ تا ابدالآباد.‏›—‏مزمور ۱۰۴:‏۵‏.‏

• «نسلها می‌آیند و می‌روند،‏ اما زمین تا ابد پابرجاست.‏»—‏جامعه ۱:‏۴‏.‏

• «پارسایان زمین را به میراث خواهند برد و تا به ابد در آن سکونت خواهند کرد.‏»—‏مزمور ۳۷:‏۲۹‏.‏

• «فراوانیِ غلّه در زمین بر قلهٔ کوه‌ها خواهد بود.‏»—‏مزمور ۷۲:‏۱۶‏،‏ ترجمهٔ قدیم.‏

 این آیات کتاب مقدّس حقیقت را روشن می‌کند.‏ انسان‌ها از کمبود غذا،‏ کمبود آب،‏ آلودگی هوا یا بیماری‌های فراگیر نابود نخواهند شد.‏ فاجعه‌ای اتمی دنیا را نابود نخواهد کرد.‏ اما چرا می‌توان از این امر اطمینان داشت؟‏ آیندهٔ سیّارهٔ ما در دستان خداست.‏ البته خدا انسان را با ارادهٔ آزاد آفریده است و انسان نتیجهٔ تصمیماتش را می‌بینند.‏ (‏غَلاطیان ۶:‏۷‏)‏ اما دنیا همچون قطاری نیست که از ریل خارج شده باشد و به سوی فاجعه‌ای هولناک پیش رود.‏ خدا اجازه نمی‌دهد که بشر همچنان به خود آسیب برساند،‏ او حد و مرزی برای آن قرار داده است.‏—‏مزمور ۸۳:‏۱۸؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۳‏.‏

اما خدا بیش از این خواهد کرد و سلامتی،‏ صلح و آرامش فراوان بر زمین حکمفرما خواهد نمود.‏ (‏مزمور ۳۷:‏۱۱‏)‏ امید زیبایی که در این مقاله توصیف شد،‏ تنها گوشه‌ای از آیندهٔ روشنی است که میلیون‌ها شاهد یَهُوَه با مطالعهٔ کتاب مقدّس از آن اطمینان یافته‌اند.‏

شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا زنان و مردانی در سنین مختلف و از قوم‌های گوناگونند.‏ آنان تنها خدای یکتا را پرستش می‌کنند که طبق کتاب مقدّس،‏ نامش یَهُوَه است.‏ آنان از آینده ترسی ندارند زیرا کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «خداوند که آسمانها را آفرید،‏ او که خداست و زمین را شکل داد،‏ و آن را ساخت و استوار نمود،‏ و آن را نیافرید تا تهی باشد،‏ بلکه تا از سکنه پر گردد،‏ هم‌او چنین می‌فرماید:‏ ‹من خداوند هستم،‏ و جز من کسی نیست.‏›»—‏اِشَعْیا ۴۵:‏۱۸‏.‏