“Mae pawb o dan straen i ryw raddau, ond dw i wedi fy llethu’n llwyr. Nid un broblem yn unig sy’n fy rhoi o dan bwysau, ond llawer o sefyllfaoedd a heriau, yn ogystal â gofalu am fy ngŵr am flynyddoedd lawer sydd ag afiechyd corfforol a meddyliol.”—Jill. a

“Gwnaeth fy ngwraig fy ngadael i, ac roedd rhaid imi fagu fy nau blentyn ar fy mhen fy hun. Roedd hi’n anodd bod yn rhiant sengl. Ar ben hynny, collais fy swydd, ac o’n i’n ffaelu fforddio trwsio fy nghar er mwyn ei gofrestru. Doedd dim clem ’da fi sut i ddelio â phethau. Roedd y straen yn ormodol. O’n i’n gwybod yn fy nghalon bod lladd fy hun yn anghywir, felly erfyniais ar Dduw i adael imi farw.”—Barry.