“Jieda eena haft mol Sorjen, oba ekj sie aul gaunz äwafoddat. Daut es nich bloos wäajen eenatlei, waut daut schwoa moakt, oba välet. Met mienen Maun siene Krankheit well daut kjeenmol een Enj nämen – dän mott ekj gaunz besorjen” (Jill). a

“Miene Fru veleet mie un ekj must auleen twee Kjinja opptrakjen. Daut wia sea schwoa. Un äwa aul däm wort ekj noch miene Oabeit loos un kunn uk nich mea mien Foatich repäaren. Ekj wist mie nich mea Rot un wia gaunz äwafoddat. Ekj wist, daut eena sikj nich sull daut Läwen nämen, oba ekj prachad Gott, daut hee met mie sull een Enj moaken” (Barry).