Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

matravargalōdu otthuppōvadharku udhavum aalōsanaigal

matravargalōdu otthuppōvadharku udhavum aalōsanaigal

vīttil, vēlai seigira idatthil, nanbargalidatthil eppadi otthuppōgalaam endru kadavul namakku sollittharugiraar. niraiya pērukku udhaviyaaga irundha sila aalōsanaigalai ippōdhu paarkkalaam.

mannikka thayaaraaga irungal

“oruvarmēl oruvarukku ēdhaavadhu manakkurai irundhaal, thodarndhu oruvarai oruvar . . . dhaaraalamaaga mannitthukkondē irungal.”—kolōseyar 3:13.

naam ellaarumē thavaru seigiravargaldhaan. matravargalai naam punpadutthividalaam, alladhu matravargal nammai punpadutthividalaam. eppadiyaanaalum sari, matravargalai naam mannikka vēndum, matravargalum nammai mannikka vēndum. oruvarai manadhaara mannikkumpōdhu avarmēl irukkum kōbam pōividum. avarukku, “thīmaikku thīmai” seiyavō avar seidha thavarai adikkadi kutthikkaattavō maattōm. (rōmar 12:17) oruvēlai, nammai yaaraavadhu rombavē punpadutthivittaal... nadandhadhai marakkavē mudiyavillai endraal... enna seiyalaam? avar thaniyaaga irukkumpōdhu mariyaadhaiyōdu adhai patri pēsalaam. appōdhu yaarmēl thavaru irukkiradhu enbadhai nirūbippadhu nam kurikkōlaaga irukka kūdaadhu. avarōdu samaadhaanamaavadhudhaan nam kurikkōlaaga irukka vēndum.—rōmar 12:18.

panivaaga, mariyaadhaiyaaga nadandhukollungal

“matravargalai ungalaivida uyarndhavargalaaga karudhungal.”—pilippiyar 2:3.

naam panivaaga, mariyaadhaiyaaga nadandhukollumpōdhu matravargal nammōdu irukka vēndumendru aasaippaduvaargal. ēnendraal, naam anbaaga, akkaraiyaaga iruppōm endrum, avargalai punpadutthum vidhatthil nadandhukolla maattōm endrum avargalukku theriyum. aanaal, matravargalaivida nammai periya aalaaga ninaitthaal... eppōdhum naam ninaikkirapadi ellaavatraiyum seiya vēndumendru matravargalai varpurutthinaal... thēvaiyillaadha prachinaigal varum. idhanaal, matravargal nammōdu palaga virumba maattaargal. namakku nanbargalum kidaikka maattaargal.

paarabatcham illaamal nadandhukollungal

“kadavul paarabatcham kaattaadhavar . . . avarukku bayandhu sariyaanadhai seigiravan endha dhēsatthai sērndhavanaaga irundhaalum avanai avar ētrukkolgiraar.”—appōsthalar 10:34, 35.

naadu, moli, andhasthu, niram pōndravatrai vaitthu oruvarai uyarvaagavō thaalvaagavō kadavul edai pōduvadhillai. kadavul, ‘orē manushanilirundhu ellaa dhēsatthu makkalaiyum undupanniyirukkiraar.’ (appōsthalar 17:26) adhanaal, naam ellaarumē oruvidhatthil sondhakkaarargaldhaan. ellaaridamum anbaaga, mariyaadhaiyaaga nadandhukollumpōdhu avargalai sandhōshappadutthuvōm. adhōdu, naamum sandhōshappaduvōm, kadavulaiyum sandhōshappadutthuvōm.

saanthamaaga irungal

“saanthatthai. . . . kaattungal.”—kolōseyar 3:12.

naam saanthamaaga, porumaiyaaga nadandhukollumpōdhu matravargal nammidam sagajamaaga palaguvaargal, thayakkam illaamal pēsuvaargal. nammidam irukkum thavarai edutthuchollavum thayanga maattaargal. ēnendraal, naam sattena kōbappadaamal, amaidhiyaaga iruppōm endru avargalukku theriyum. nammidam kōbamaaga pēsugiravaridam saanthamaaga pēsinaal avar amaidhiyaagividuvaar. “saanthamaaga badhil solvadhu kadum kōbatthai thanikkum. aanaal, kadugaduppaaga pēsuvadhu kōbatthai thūndum” endru nīdhimoligal 15:1 solgiradhu.

dhaaraalamaaga kodungal, nandriyōdu irungal

“vaanguvadhaivida koduppadhildhaan adhiga sandhōsham irukkiradhu.”—appōsthalar 20:35.

indru niraiya pēr pēraasai piditthavargalaaga irukkiraargal. avargal thangalai patri mattumē yōsikkiraargal. aanaal, dhaaraalamaaga kodukkiravargalukku unmaiyaana sandhōsham kidaikkiradhu. (lūkkaa 6:38) ēnendraal, avargal panam porulaivida manidhargalai adhigamaaga nēsikkiraargal. adhanaal, matravargal thangalukku dhaaraalamaaga kodukkumpōdhum, adharku nandriyōdu irukkiraargal, adhai uyarvaaga madhikkiraargal. (kolōseyar 3:15) ungalaiyē ippadi kēttuppaarungal: ‘kanjatthanamaa irukkuravangalōda, nandriyē illaadhavangalōda palaga virumbuvēnaa illa, dhaaraalamaa kodukkuravangalōda, nandri kaatturavangalōda palaga virumbuvēnaa?’ idhilirundhu, matravargal nammidam eppadi nadandhukolla vēndumendru ninaikkirōmō appaditthaan naamum matravargalidam nadandhukolla vēndum endru therindhukolgirōm.—matthēyu 7:12.