Woo eena tofräd un schaftich sennen kaun
Krakjt endoont, aus wie befriet ooda onbefriet sent, junk ooda oolt, wie wellen schaftich un tofräd sennen. Un ons Schepfa well dautselwje fa ons un doawäajen jeft hee ons sea gooden Rot.
Doo eene goode Oabeit
“[Dee saul] oabeiden gonen un opprechtich met siene Henj sien Broot vedeenen, un soo väl, daut hee waut haft, dee to jäwen, dee nuscht haben” (EFEESA 4:28)
Ons Schepfa wenscht sikj, daut wie goot äwa onse Oabeit denkjen. Wuarom? Wäajen wan een Mensch sea schauft, es dee schaftich, wiels hee weet, hee kaun fa sikj selfst un fa siene Famielje sorjen. Un hee haft mau rajcht fa dee waut, waut nuscht haben. Een Wieet räakjent daut sea väl, wan eena eene goode Oabeit deit, un eena woat uk nich soo leicht eenem siene Oabeit velieren. Aul dit “kjemt aula von Gott” un es een Jeschenkj von am, soo aus de Schreft daut sajcht (Liera 3:13).
Sie opprechtich
“Wie haben dän Troost, daut wie een goodet Jewessen haben. Wie wellen en aulem waut wie doonen, een ordentlichet [ooda opprechtjet] Läwen fieren” (HEBRÄA 13:18)
Wan wie opprechtich sent, dan denkj wie äwa ons selfst goot, wie haben ennaliche Fräd un wie kjennen de Nacht fein schlopen. Un de Menschen kjennen ons vetruen un respakjten ons. Wan wie nich opprechtich sent, vespäl wie väl goodet, haben een schlajchtet Jewessen un haben Angst, daut Menschen daut enwoaren, daut wie nich sent opprechtich jewast.
Denkj rajcht äwa daut Jelt
“Siet nich hungrich no Jelt. Siet tofräd met waut jie haben” (HEBRÄA 13:5)
Wie brucken Jelt toom Äten un aul daut aundre needje kjeepen. Oba wie sellen “nich hungrich no Jelt” sennen, wäajen daut es eene groote Jefoa. Dee, waut hinjaraun sent no Jelt, brucken äare mieeschte Tiet un Krauft bloos toom mea Jelt kjrieen. Aul dit deit de Ehe schoden, eena haft nich Tiet fa de Kjinja un daut schot uk eenem siene Jesuntheit (1. Timotäus 6:9-10). Wan een Mensch hungrich no Jelt es, kaun dee uk bat doa komen, onopprechtich to sennen. Een weisa Maun säd mol: “Een trua Maun haft väl Säajen; oba wäa schwind rikj woaren well, woat nich schultloos sennen” (Spricha 28:20, JHF).
Wäl die de baste School
“Hool die aun de Weisheit, kjikj emma doano daut du Sachen vestonen kaust” (SPRICHA 3:21)
Bat eena een Mensch woat, waut se vetruen kjennen, mott eena belieet woaren. Un daut brukt eena uk toom eene goode Pape ooda Mame sennen. Oba bloos eene goode School jehaut to haben, meent nich, daut eena nu aules haft, waut eena well, un schaftich es. Daut wie kjennen opp iernst aulawäajen em Läwen veraunkomen, bruck wie daut, daut Gott ons belieet. Von soonen Mensch, waut no Gott horcht, sajcht de Schreft: “Am jelinjt wautemma hee deit” (Psalm 1:1-3).
