WEETST du, waut Noah daut ieeschte deed, aus hee un siene Famielje ut dän Noahkausten rutkjeemen? Hee brocht Gott een Opfa, ooda Jeschenkj. Du kaust daut hia opp dit Bilt seenen. Noah deed dise Tieren opfren, om Gott to danken, wiels hee am un siene Famielje en de groote Äwaschwamunk bewoat haud.

Jleefst du, Gott jefoll dit Jeschenkj? Jo, am jefoll daut, un hee vespruak Noah, hee wudd de Welt kjeenmol mea met eene groote Äwaschwamunk venichten.

Boolt wia daut Launt wada drieech un Noah un siene Famielje fungen een freschet Läwen aun. Gott säajend an un säd: ‘Jie sellen väle Kjinja haben un junt vemieren, daut et oppe gaunze Ieed Menschen jeft.’

Oba wan de Menschen lota wudden von de groote Äwaschwamunk hieren, kunnen dee woomäajlich Angst haben, soont wudd noch eemol komen. Doawäajen jeef Gott een Tieekjen. Daut sull de Menschen aun sien Vespräakjen denkjen halpen. Weetst du, waut daut fa een Tieekjen wia? Daut wia een Räajenboagen.

Eenen Räajenboagen kaun eena foaken seenen, wan daut jeräajent haft un dan wada Sonneschien es. Dee haft emma een Deel schmocke Kalieren. Hast du aul mol eenen jeseenen? Kaust du dän Räajenboagen opp dit Bilt seenen?

Gott säd: ‘Ekj vespräakj junt, ekj woa kjeenmol mea aule Menschen un Tieren met eene Äwaschwamunk venichten. Ekj sat mienen Räajenboagen enne Wolkjen. Un wan ekj dän Räajenboagen see, woa ekj emma aun mien Vespräakjen denkjen.’

Wan du daut näakjste Mol eenen Räajenboagen sitst, aun waut saust du dan denkjen? Aun Gott sien Vespräakjen, daut hee de Welt kjeenmol mea woat met eene groote Äwaschwamunk venichten.