KJIKJ, waut Abraham hia deit! Hee haft een Massa enne Haunt. Daut lat soo, aus wudd hee wellen sienen Sän dootmoaken. Oba wuarom wudd hee soont aus dit doonen? Well wie ieescht mol seenen, woo sikj daut romneem, daut Abraham un Sara äwahaupt eenen Sän hauden.

Gott haud je an eenen Sän vesproaken, weetst du noch? Daut späad sikj ommäajlich, wiels Abraham un Sara wieren aul väl too oolt toom een Kjint haben. Oba Abraham jleewd, daut fa Gott nuscht ommäajlich wia. Woo neem sikj daut dan rom?

Een Joa nodäm aus Gott an daut vesproaken haud, haud Sara werkjlich een Junkje. See nanden daut Isaak. Abraham wia dan 100 Joa oolt un Sara wia 90. Gott haud sien Vespräakjen jehoolen!

Aus Isaak ieescht groot wia, stald Jehova Abraham oppe Proow. Gott roopt am un säd: ‘Abraham!’ Hee auntwuad: ‘Hia sie ekj!’ Dan säd Gott: ‘Go met Isaak, dienen eensjen Sän, toop no dän Boajch, dän ekj die wiesen woa. Dort saust du Isaak dootmoaken un opfren.’

Woo betriept Abraham nu doch wia, wiels hee räakjend sienen Sän sea väl. Un weetst du noch, daut Gott Abraham vesproaken haud, siene Kjinja wudden en daut Launt Kanaan wonen? Woo kunn daut sennen, wan Isaak nich mea läwd? Abraham kunn daut aules nich vestonen, oba hee jehorcht Gott doawäajen.

Aus see opp dän Boajch aunjekomen wieren, bud Abraham doa eenen Aultoa. Hee bunk Isaak de Henj un de Feet toop un läd am doa nopp. Dan neem hee daut Massa un wull sienen Sän dootmoaken. Oba doamet roopt Gott sien Enjel am un säd: ‘Abraham! Abraham!’ Un Abraham auntwuad: ‘Hia sie ekj!’

‘Doo dän Jung nuscht aun!’, säd Gott. ‘Nu weet ekj, daut du aun mie jleefst, wiels du wust mie soogoa dienen eensjen Sän jäwen.’

Waut fa eenen stoakjen Gloowen Abraham doch haud! Hee jleewd doaraun, daut Jehova aules doonen kunn, soogoa Isaak vom Doot oppwakjen. Gott wull oba nich opp iernst haben, daut Abraham sienen Sän sull dootmoaken. Doawäajen sorjd Gott doafäa, daut sikj doa een Schop en een Bosch vezaubeld, un säd to Abraham, hee sull daut Schop opfren enne Städ sienen Sän.