LAT dise twee Junges hia nich sea veschieden? Weetst du, woo dee heeten? De Jung met dän Flitzboagen es Esau, un dee, waut daut Schop doa haujen deit, es Jakob.

Esau un Jakob wieren Isaak un Rebecka äa Poakje. Isaak jleicht Esau sea, wiels daut wia een gooda Jäaja un brocht fa de Famielje foaken waut no Hus toom äten. Rebecka wada jleicht Jakob mea, wiels daut wia een ruja, frädelja Jung.

Abraham, de Junges äare Groospape, läwd noch, un Jakob horcht dän secha jieren too, wan dee von Jehova vetald. Oba aus de Junges ieescht 15 Joa wieren, storf Abraham. Hee wia 175 Joa oolt.

Aus Esau 40 Joa oolt wia, befried hee sikj met twee Mejalen von daut Launt Kanaan. Daut muak Isaak un Rebecka sea truarich, wiels dise Mejalen deeden nich Jehova aunbäden.

Eenen Dach wia doa waut, waut Esau sea doll muak äwa sienen Brooda Jakob. De Tiet wia jekomen, daut Isaak sienen elsten Jung wull säajnen. Säajnen meent goodet wenschen. Esau wia de ieeschta von daut Poakje, un soo docht dee, hee wudd dän Säajen kjrieen. Oba Esau haud sien Rajcht doatoo aul ea mol aun Jakob vetuscht. Un butadäm haud Gott bie dee äare Jeburt aul jesajcht, Jakob wudd dän Säajen kjrieen. Un soo neem sikj daut uk rom. Isaak deed Jakob säajnen enne Städ Esau.

Aus Esau daut lota enwort, wort hee sea doll äwa Jakob. Hee säd soogoa, hee wudd Jakob dootmoaken. Aus Rebecka daut to hieren kjrieech, muak see sikj groote Sorjen. Doawäajen säd see to äaren Maun Isaak: ‘Daut wudd bloos schrakjlich sennen, wan Jakob sikj uk wudd met soone Kanaanita-Mejal befrieen.’

Doaropp roopt Isaak Jakob un säd to dän: ‘Doo die nich met eene Mejal von Kanaan befrieen. Go no Haran, wua dien Grootvoda Betuel wont, un befrie die met eent von sienen Sän Laban siene Dajchta.’

Jakob horcht no sienen Voda un muak sikj fuaz opp de lange Reis no Haran, wua sien Frintschoft wond.