KJIKJ mol, woo truarich un vetwiewelt disen Jung hia lat. Daut es Josef. Siene Breeda haben am jroz aun dise Mana vekoft, dee oppem Wajch sent no Ägipten. Dort saul Josef een Sklow woaren. Wuarom deeden siene Haulfbreeda soo waut schlajchtet? Daut wia, wiels dee am aufjenstich wieren.

Äa Voda Jakob räakjend Josef sea väl. Hee leet am soogoa uzhent eenen schmocken langen Äwarock moaken. Aus Josef siene tieen elre Breeda sagen, daut äa Voda dän besonda väl räakjend, worden see aufjenstich un spietich äwa Josef. Doa wia oba noch waut, wuarom siene Breeda am schlajcht lieden kunnen.

Josef haud twee Dreem jehaut. Am haud jedreemt, siene Breeda deeden sikj ver am bekjen. Aus Josef an siene Dreem vetald, worden see noch spietja.

Eemol wieren Josef siene elre Breeda oppe Stap Schop heeden un Jakob schekjt Josef noseenen, woo dee daut jinkj. Aus siene Breeda am sagen aunkomen, säden waut von an: ‘Komt, well wie dän dootmoaken!’ Oba Ruben, de elsta, säd: ‘Nä, doot daut nich!’ Un soo pakten see Josef aun un schmeeten am en eenen utjedrieejden Wotaborm nenn. Dan saden see sikj dol un äwaläden, waut see met am doonen sullen.

Äwadäm kjeem doa eene Grupp ismaelitische Mana vebie. Juda säd to siene Haulfbreeda: ‘Vekjeep wie dän doch aun de Ismaeliten.’ Un soo vekoften see Josef fa 20 Selwastekja. Woo schlajcht siene Breeda doch to am wieren!

Oba waut sullen see nu to äaren Voda sajen? See schlachten eene Kos un dukten Josef sienen schmocken Äwarock mieremol en daut Bloot en. Dan brochten see äaren Voda dän un säden: ‘Kjikj, wie haben disen Äwarock jefungen. See mol, aus daut nich Josef siena es.’

Jakob kjand dän Äwarock fuaz un schrieech: ‘Secha haft een willet Tia Josef dootjemoakt!’ Krakjt daut wullen Josef siene Breeda haben, waut äa Voda jleewen sull. Jakob wia sea, sea truarich. Hee truad noch lang doaräwa. Oba Josef wia goanich doot. Well wie mol seenen, waut met am wort.