CZY widzisz tego smutnego chłopca? To Józef. Jego przyrodni bracia właśnie sprzedali go ludziom, którzy wędrują do Egiptu. Józef będzie tam niewolnikiem. Ale jak jego bracia mogli zrobić coś tak okropnego? Wszystko zaczęło się od tego, że mu zazdrościli.

Ich ojciec, Jakub, bardzo kochał Józefa. Podarował mu na przykład piękną długą szatę. Gdy dziesięciu starszych braci widziało, jak Jakub kocha Józefa, bardzo mu zazdrościli i w końcu zaczęli go nienawidzić. Jednak nienawidzili go z jeszcze innego powodu.

Józef miał dwa sny. Za każdym razem śniło mu się, że bracia kłaniają się przed nim. Kiedy im o tym opowiedział, poczuli do niego jeszcze większą nienawiść.

Pewnego dnia starsi bracia Józefa pilnowali owiec swojego ojca. Jakub poprosił Józefa, żeby poszedł do nich i sprawdził, jak sobie radzą. Gdy bracia go zauważyli, zaczęli mówić jeden do drugiego: ‛Zabijmy go!’ Ale najstarszy, Ruben, przekonał ich, żeby tego nie robili. Złapali więc Józefa i wrzucili go do wyschniętego dołu na wodę. Potem usiedli, żeby się naradzić, co z nim zrobić.

Akurat przejeżdżali tamtędy ludzie, których nazywano Ismaelitami. Wtedy Juda zaproponował: ‛Sprzedajmy go tym Ismaelitom’. Tak też zrobili. Sprzedali Józefa za 20 srebrnych pieniążków, to znaczy za 20 srebrników. Było to bardzo okrutne, prawda?

Ale co teraz powiedzą ojcu? Zabili kozła i parę razy umoczyli w jego krwi piękną szatę Józefa. Potem zabrali ją do domu, pokazali ojcu i powiedzieli: ‛Zobacz, co znaleźliśmy. Czy to przypadkiem nie jest szata Józefa?’

Jakub poznał ubranie i zawołał: ‛Na pewno pożarło go jakieś dzikie zwierzę!’ Jego synowie chcieli, żeby tak właśnie myślał. Jakub był strasznie smutny. Płakał przez wiele, wiele dni. Tymczasem Józef żył. Przeczytajmy teraz, co się z nim dalej działo.