22-нҗи хекая

Юсубы түрмә басярлар

ЮСУБЫ Мүсүре әкиденлеринде, бары-ёгы он еди яшындады. Ол ерде оны Потифар атлы адама сатярлар. Потифар болса Мүсүр патышасы фараона гуллук эдйәрди.

Юсуп хоҗайыны Потифара йүрекден хызмат эдйәр. Шонуң үчин Юсуп улаланда, Потифар бүтин мал-мүлкүни оңа ынаняр. Онда Юсуп нәме үчин түрмедекә? Муңа Потифарың аялы себәп боляр.

Юсуп гөрмегей йигит болуп етишенде, Потифарың аялы онуң билен ятҗак боляр. Йөне Юсуп мунуң нәдогрудыгыны билйәрди, шонуң үчин онуң билен ятмаяр. Потифарың аялы муңа гаты гахарланяр. Соңра әри өйүне геленде: «Бу залым Юсуп мениң билен ятҗак болды!» дийип, ялан сөзлейәр. Потифар аялына ынанып, гаты гахарланяр. Ине, шу себәпли-де Юсубы түрмә басяр.

Басым түрмәниң башлыгы Юсубың говы адамдыгыны билйәр. Шонуң үчин Юсубы түрмедәкилериң әхлисине гөзегчи эдип беллейәр. Бираз вагтдан фараон баш шерапчысына хем-де баш чөрекчисине гахарланып, олары түрмә басяр. Бир гүн оларың икиси-де үйтгешик дүйш гөрйәр, йөне ёруп билмейәрлер. Эртеси Юсуп олара: «Дүйшүңизи маңа гүррүң бериң» диййәр. Олар гүррүң беренде, Юсуп Худайың көмеги билен дүйшлерини ёруп берйәр.

Юсуп баш шерапча: «Үч гүнден фараон сени түрмеден бошадар. Сен ене-де онуң шерапчысы боларсың» диййәр. Шонуң үчин Юсуп оңа: «Азатлыга чыкаңда фараона мен барада гүррүң бер. Маңа бу ерден чыкмага көмек эт» диййәр. Баш чөрекчә болса: «Ене үч гүнден фараон сениң башыңы алар» диййәр.

Үч гүнден Юсубың айдышы ялы-да болды. Баш чөрекчиниң башыны алярлар. Баш шерапчыны болса түрмеден бошадярлар. Ол ене-де патыша хызмат эдйәр. Йөне баш шерапчы Юсубың хайышыны ятдан чыкарып, фараона хич зат айтмаяр. Шонуң үчин Юсуп түрмеде галяр.

Барлык 39:1—23; 40:1—23.