SI Jose wala na makapugong sa iyang mga gibati. Iyang gimandoan ang tanan niyang mga ulipon sa pagbiya sa lawak. Unya misugod siya sa pagbakho. Handurawa ang pagkakatingala sa iyang mga igsoon, tungod kay wala man sila masayod nganong siya naghilak. Sa kataposan siya miingon: ‘Ako si Jose. Buhi pa ba ang akong amahan?’

Hilabihan ang kakugang sa iyang mga igsoon nga sila wala makatingog. Nangalisang sila. Apan si Jose malulotong misulti kanila.

Matod ni Jose: ‘Ayaw basola ang inyong kaugalingon tungod sa inyong pagbaligya kanako dinhi. Ang Diyos gayod ang mipadala kanako dinhi sa pagluwas sa mga kinabuhi sa katawhan. Pagdali karon pagbalik ngadto sa akong amahan ug suginli siya niini.

Unya si Jose migakos sa iyang mga igsoon ug midip-ig siya ug gihagkan silang tanan. Sa dihang nakadungog si Paraon nga ang mga igsoon ni Jose anaa, iyang gisultihan si Jose: ‘Papaulia sila ug ipakuha ang ilang amahan ug ang ilang kabanayan ug mobalik ug dinhi magpuyo.’

Mao kanay ilang gibuhat. Dinhi imong makita si Jose nga nakighangop sa iyang amahan sa dihang nahiabot siya sa Ehipto uban sa iyang tibuok pamilya.

Sa kinatibuk-an may 70 sa pamilya ni Jacob sa mibalhin sila sa Ehipto, apil na si Jacob ug ang iyang mga anak ug mga apo. Diha usab ang mga asawa, ug lagmit ang daghang sulugoon. Kining tanan mipuyo sa Ehipto. Gitawag sila ug mga Israelita, tungod kay ang Diyos nag-usab sa ngalan ni Jacob ngadto sa Israel. Ang mga Israelita nahimong usa ka talagsaon kaayong katawhan sa Diyos ingon sa atong makita sa ulahi.