INDI na mapunggan ni Jose ang iya balatyagon. Ginpagua niya sa kuarto ang tanan niya nga alagad. Nian naghibi sia. Handurawa kon daw ano ang kakibot sang iya mga utod, bangod wala sila makahibalo kon ngaa nagahibi sia. Sang ulihi sia nagsiling: ‘Ako si Jose. Buhi pa bala ang akon amay?’

Nakibot gid ang iya mga utod nga indi sila makahambal. Kinulbaan sila. Apang si Jose malulo nga naghambal sa ila.

Si Jose nagsiling: ‘Dili pagbasola ang inyo kaugalingon bangod ginbaligya ninyo ako diri. Ang Dios ang nagpadala sa akon diri agod luason ang kabuhi sang mga tao. Magpauli sing madali sa akon amay kag sugiri sia sini.’

Nian ginhumlad ni Jose ang iya mga butkon kag ginhakos kag ginhalokan sila tanan. Sang mabatian ni Paraon nga ang mga utod ni Jose nagkari, ginsilingan niya si Jose: ‘Palakta sila kag ipakuha ang ila amay kag ang ila mga pamilya kag pabalika sila kag papuy-a diri.’

Ginhimu nila ini. Makita ninyo diri si Jose nga nagasugata sa iya amay sang magpa-Egipto sia upod ang iya bug-os nga pamilya.

Sa kabug-osan may 70 sa pamilya ni Jacob sang magpa-Egipto sila, lakip na si Jacob kag ang iya mga anak kag mga apo. May mga asawa man, kag ayhan madamu nga alagad. Ini sila tanan nagpuyo sa Egipto. Gintawag sila nga mga Israelinhon, kay gin-islan sang Dios ang ngalan ni Jacob nga Israel. Ang mga Israelinhon nangin pinasahi gid nga kataohan sa Dios subong aton makita sa ulihi.