เรื่องที่ 25
ขนย้ายครอบครัวไปยังอียิปต์
โยเซฟยับยั้งความรู้สึกของตนไว้ไม่ได้อีก. จึงสั่งให้คนใช้ทั้งหมดของตนออกไปจากห้อง. ขณะที่อยู่กับพวกพี่ชายของตนโดยลำพังท่านก็เริ่มร้องไห้. เราพอจะนึกเดาได้ว่าพวกพี่ชายจะรู้สึกแปลกใจสักแค่ไหน เพราะไม่รู้ว่าทำไมท่านจึงส่งเสียงร้องไห้. ในที่สุดท่านก็บอกว่า: ‘เราคือโยเซฟ. บิดาเรายังมีชีวิตอยู่หรือ?’
พวกพี่ชายต่างก็ประหลาดใจจริง ๆ จนถึงกับพูดไม่ออก. พวกเขาตกใจกลัว. แต่โยเซฟพูดว่า: ‘เชิญเข้ามาใกล้ ๆ.’ ครั้นเขาเข้ามาใกล้แล้ว โยเซฟจึงบอกว่า: ‘เราคือโยเซฟน้องผู้ที่พวกท่านขายมายังอียิปต์นี้แหละ.’
โยเซฟกล่าวต่อไปอย่างที่เต็มไปด้วยความกรุณาดังนี้: ‘อย่าตำหนิตัวเองที่ขายเรามาที่นี่. แท้จริงพระเจ้าเป็นผู้ส่งเรามายังอียิปต์เพื่อจะให้ช่วยชีวิตผู้คน. ฟาโรห์ได้ตั้งเราให้เป็นผู้ครอบครองประเทศนี้ทั้งหมด. ฉะนั้นบัดนี้จงรีบไปหาบิดาเราและบอกท่านถึงเรื่องนี้. แล้วก็ให้พาท่านมาอยู่ที่นี่เถิด.’
แล้วโยเซฟจึงเอาแขนโอบรอบพวกพี่ชาย ทั้งกอดและจูบพวกเขาทุกคน. ครั้นฟาโรห์ได้ข่าวว่าพวกพี่น้องของโยเซฟมา พระองค์จึงมีรับสั่งกับโยเซฟว่า: ‘จงให้พวกเขาเอารถบรรทุกไปรับบิดาและครอบครัวด้วยแล้วพามาที่นี่. เราจะประทานที่ดินที่ดีที่สุดในประเทศอียิปต์ให้พวกเขา.’
พวกเขาก็ปฏิบัติตามคำสั่ง. ณ ที่นี้เธอจะเห็นได้ ตอนที่โยเซฟพบกับบิดาขณะที่มาถึงอียิปต์พร้อมกับครอบครัวทั้งหมด.
ครอบครัวของยาโคบเป็นครอบครัวใหญ่มาก. นับทั้งยาโคบกับพวกลูก ๆ และหลาน ๆ ด้วย รวมทั้งหมดมี 70 คนด้วยกันเมื่อย้ายไปยังอียิปต์. นอกจากนั้น ยังมีพวกภรรยาและคงจะมีคนใช้หลายคนด้วย. ชนเหล่านี้ทั้งหมดไปตั้งถิ่นฐานอยู่ในอียิปต์. พวกเขาถูกตั้งชื่อว่าชนยิศราเอล เพราะพระเจ้าทรงเปลี่ยนชื่อยาโคบเป็นยิศราเอล. ชนยิศราเอลได้กลายมาเป็นผู้คนพิเศษจริง ๆ ของพระเจ้า ดังที่เราจะได้ทราบภายหลัง.
