Ο ΜΩΥΣΗΣ είχε φτάσει στο βουνό Χωρήβ για να βρει χορτάρι για τα πρόβατά του. Εκεί είδε έναν θάμνο που είχε πιάσει φωτιά, αλλά δεν καιγόταν!

“Περίεργο”, σκέφτηκε ο Μωυσής. “Θα πάω πιο κοντά να δω καλύτερα”. Όταν πλησίασε, ακούστηκε μια φωνή από το θάμνο που έλεγε: “Μην πλησιάσεις περισσότερο. Βγάλε τα σανδάλια σου, γιατί στέκεσαι σε άγιο έδαφος”. Ήταν ο Θεός που μιλούσε μέσω ενός αγγέλου, και γι’ αυτό ο Μωυσής κάλυψε το πρόσωπό του.

Ο Θεός είπε στη συνέχεια: “Έχω δει τα παθήματα του λαού μου στην Αίγυπτο. Γι’ αυτό, θα τους ελευθερώσω, και εσύ είσαι εκείνος που στέλνω για να βγάλει το λαό μου από την Αίγυπτο”. Ο Ιεχωβά επρόκειτο να φέρει το λαό του στην όμορφη γη Χαναάν.

Ο Μωυσής, όμως, είπε: “Εγώ είμαι ένα τίποτα. Πώς μπορώ να το κάνω αυτό; Και ας υποθέσουμε ότι πηγαίνω. Οι Ισραηλίτες θα μου πουν: «Ποιος σε έστειλε;» Τότε τι θα τους πω;”

“Αυτό θα πεις”, απάντησε ο Θεός. “«Ο ΙΕΧΩΒΑ ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ με έστειλε σε εσάς»”. Και ο Ιεχωβά πρόσθεσε: “Αυτό είναι το όνομά μου για πάντα”.

“Ας υποθέσουμε, όμως, ότι δεν με πιστεύουν όταν τους πω ότι εσύ με έστειλες”, απάντησε ο Μωυσής.

“Τι είναι αυτό στο χέρι σου;” ρώτησε ο Θεός.

Ο Μωυσής απάντησε: “Ραβδί”.

“Ρίξε το στο έδαφος”, είπε ο Θεός. Μόλις ο Μωυσής το έριξε, το ραβδί έγινε φίδι. Ο Ιεχωβά παρουσίασε κατόπιν στον Μωυσή άλλο ένα θαύμα, λέγοντας: “Βάλε το χέρι σου μέσα στο χιτώνα σου”. Ο Μωυσής το έβαλε και όταν το έβγαλε έξω ήταν λευκό σαν χιόνι! Το χέρι φαινόταν σαν να είχε πάθει μια κακή αρρώστια που λέγεται λέπρα. Στη συνέχεια, ο Ιεχωβά έδωσε στον Μωυσή τη δύναμη να κάνει ένα τρίτο θαύμα. Τελικά του είπε: “Όταν κάνεις αυτά τα θαύματα, οι Ισραηλίτες θα πιστέψουν ότι εγώ σε έστειλα”.

Έπειτα, ο Μωυσής πήγε στο σπίτι και είπε στον Ιοθόρ: “Σε παρακαλώ, άφησέ με να επιστρέψω στους συγγενείς μου, στην Αίγυπτο, για να δω πώς είναι”. Έτσι λοιπόν, ο Ιοθόρ αποχαιρέτησε τον Μωυσή, ο οποίος άρχισε το ταξίδι της επιστροφής του στην Αίγυπτο.