ໄພພິບັດ 10 ປະການ
ບົດ 32
ໄພພິບັດ 10 ປະການ
ຈົ່ງເບິ່ງຮູບເຫຼົ່ານີ້ແດ່. ແຕ່ລະຮູບສະແດງເຖິງໄພພິບັດແນວນຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ນຳມາເທິງອີຢີບ. ໃນຮູບທຳອິດເຈົ້າຈະເຫັນອາໂລນພວມເອົາໄມ້ເທົ້າຂອງຕົນຟາດນ້ຳໃນແມ່ນ້ຳນີນ. ເມື່ອລາວຟາດລົງໄປນ້ຳນັ້ນກາຍເປັນເລືອດ. ປາຕາຍໝົດແລະແມ່ນ້ຳເລີ່ມມີກິ່ນເໝັນ.
ຕໍ່ໄປ ພະເຢໂຫວາບັນດານໃຫ້ຝູງກົບຂຶ້ນມາຈາກແມ່ນ້ຳນີນ. ກົບມີຢູ່ທົ່ວໄປ—ໃນເຕົາອົບ ໃນຖາດ ໃນທີ່ນອນຂອງປະຊາຊົນ—ມັນເຂົ້າໄປທຸກຫົນທຸກແຫ່ງ. ຄັນຝູງກົບຕາຍແລ້ວຊາວອີຢີບເກັບຊາກກົບໄດ້ເປັນກອງໃຫຍ່ໆ ແລະແຜ່ນດິນກໍ່ເໝັນທົ່ວໄປ.
ຄັນແລ້ວອາໂລນເອົາໄມ້ເທົ້າຂອງເພິ່ນຕີລົງທີ່ພື້ນດິນແລະຂີ້ຝຸ່ນດິນກໍ່ກາຍເປັນຝູງຮີ້ນ. ຮີ້ນຄືແມງນ້ອຍໆຊຶ່ງມີປີກບິນໄດ້ແລະກັດດ້ວຍ. ຝູງຮີ້ນຄືໄພພິບັດທີສາມມາເທິງອີຢີບ.
ໄພພິບັດທີ່ຍັງເຫຼືອນັ້ນເຮັດອັນຕະລາຍແກ່ຊາວອີຢີບທໍ່ນັ້ນ ບໍ່ທຳອັນຕະລາຍແກ່ຊົນຍິດສະລາເອນ. ໄພພິບັດທີສີ່ຄືຝູງເຫຼືອກຊຶ່ງເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງຊາວອີຢີບທຸກຄົນ. ໄພພິບັດທີຫ້າໄດ້ຖືກຝູງສັດ. ສັດລ້ຽງເຊັ່ນງົວຄວາຍ ຝູງແກະແລະຝູງແພະຂອງຊາວອີຢີບກໍ່ຕາຍຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ.
ຄັນແລ້ວ ໂມເຊແລະອາໂລນເອົາຂີ້ເທົ່າໄຟຊັດຂຶ້ນໄປໃນອາກາດ. ຂີ້ເທົ່າໄຟນັ້ນກໍ່ໃຫ້ເກີດຝີຮ້າຍຂຶ້ນມາເທິງຕົວຄົນແລະສັດດ້ວຍ. ນີ້ຄືໄພພິບັດທີຫົກ.
ຫຼັງຈາກນັ້ນໂມເຊຍົກມືຂອງເຂົາຂຶ້ນໄປທີ່ທ້ອງຟ້າ ແລະພະເຢໂຫວາບັນດານໃຫ້ມີຟ້າຮ້ອງພ້ອມດ້ວຍໝາກເຫັບ. ເປັນພາຍຸໝາກເຫັບຮ້າຍແຮງຍິ່ງແບບທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາໃນອີຢີບ.
ໄພພິບັດທີແປດຄືຕັກແຕນຝູງໃຫຍ່. ບໍ່ເຄີຍມີຕັກແຕນຫຼວງຫຼາຍແບບນັ້ນມາກ່ອນຫຼືພາຍຫຼັງນັ້ນເລີຍ. ຝູງຕັກແຕນໄດ້ກິນທຸກຢ່າງທີ່ໝາກເຫັບບໍ່ໄດ້ທຳລາຍ.
ໄພພິບັດທີເກົ້າຄືຄວາມມືດ. ຄວາມມືດທຶບປົກຄຸມທົ່ວແຜ່ນດິນເປັນເວລາສາມມື້ ແຕ່ຊົນຍິດສະລາເອນມີແສງສະຫວ່າງໃນບ່ອນທີ່ເຂົາອາໄສຢູ່.
ໃນທີ່ສຸດ ພະເຈົ້າສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພະອົງເອົາເລືອດລູກແກະຫຼືລູກແພະພົມໄວ້ທີ່ເສົາປະຕູເຮືອນ. ຄັນແລ້ວທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າໄດ້ຜ່ານໄປໃນອີຢີບ. ທູດສະຫວັນບໍ່ໄດ້ຂ້າຜູ້ໃດໃນເຮືອນທີ່ເຫັນມີເລືອດພົມເສົາປະຕູເຮືອນນັ້ນ. ແຕ່ວ່າໃນເຮືອນທຸກຫຼັງທີ່ບໍ່ມີເລືອດພົມເທິງເສົາປະຕູ ທູດສະຫວັນໄດ້ຂ້າລູກກົກທັງຄົນແລະສັດ. ນີ້ແຫຼະຄືໄພພິບັດທີສິບ.
ຫຼັງຈາກໄພພິບັດສຸດທ້າຍນີ້ ຟາໂລໃຫ້ຊົນຍິດສະລາເອນອອກໄປ. ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າທຸກຄົນກຽມພ້ອມທີ່ຈະອອກໄປ ແລະໃນຄ່ຳຄືນນັ້ນເອງພວກເຂົາກໍ່ເລີ່ມເດີນຂະບວນອອກຈາກອີຢີບ.
