MUSA tun b’a fɛ ka don Kanaan jamana na ni Israɛldenw ye. O kama, a ko: ‘A to ne ka Zurudɛn baji tigɛ, jamana ɲuman min be a kɔfɛ, ne ka se k’o ye.’ Nka, Jehova y’a fɔ ko: ‘O koo dabila! Kana o kuma fɔ ne tulo kɔrɔ tugun!’ I b’a lɔn fɛɛn min kama Jehova y’o fɔ wa?

Koo min kɛra loon min na Musa ye farakuru gosi, o lo y’a to Jehova ye nin fɔ. I hakili b’a la ko Musa ni Arɔn tun ma bonya la Jehova kan. U m’a fɔ jama ye ko Jehova lo y’a kɛ jii bɔra farakuru la. O lo kama Jehova y’a fɔ ko a tɛna a to u ka don Kanaan jamana kɔnɔ.

Kalo damanin Arɔn sanin kɔ, Jehova y’a fɔ Musa ye ko: ‘Zozuwe weele k’a lɔ sarakalasebaga Eleyazari ni jama ɲɛɛ kɔrɔ. Ani i k’a fɔ u bɛɛ ɲɛɛ na ko Zozuwe lo bena kɛ u kuntigi kura ye.’ Jehova ye min fɔ, Musa ye o lo kɛ. (A filɛ jaa kan.)

O kɔ, Jehova y’a fɔ Zozuwe ye ko: ‘Barika don i yɛrɛ la, k’i jaa gwɛlɛya, bari e lo bena don ni Israɛldenw ye jamana nin kɔnɔ, ne ye min layidu ta u ye. Ne yɛrɛ bena kɛ n’i ye.’

O tɛmɛnin kɔ, Jehova y’a fɔ Musa ye ko a ka yɛlɛ Nebo kulu kan Mowabu kɛnɛba la. K’a to kulu sanfɛ, Musa tun be se ka Kanaan jamana ɲuman filɛ Zurudɛn baji kɔfɛ. Jehova y’a fɔ ko: ‘Ne ye jamana min layidu ta Ibrayima, Isiyaka ani Yakuba bɔnsɔnw ye, o lo ye nin ye. Ne y’a to i k’a ye, nka ne tɛna a to i ka don a kɔnɔ.’

Musa sara Nebo kulu kan yen. A tun be ni saan 120 ye, nka a tun be yeli kɛ ka ɲɛ halibi, a fanga fana tun ma ban. Jama dusu tiɲɛna kosɔbɛ ani u kasira sabu Musa tun sara. Nka, u ninsɔndiyara u ka kuntigi kura Zozuwe koo la.