เรื่องที่ 46
กำแพงเมืองยะริโฮ
มีอะไรทำให้กำแพงเมืองยะริโฮพังลงมา? ดูประหนึ่งว่าโดนลูกระเบิดขนาดใหญ่. แต่สมัยโน้นเขาไม่มีลูกระเบิด แม้แต่ปืนก็ไม่มีด้วยซ้ำ. นั่นคือการอัศจรรย์อีกของพระยะโฮวา! ให้เราดูว่าเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอย่างไร.
จงฟังข้อความที่พระยะโฮวาตรัสกับยะโฮซูอะที่ว่า: ‘ให้เจ้าและพวกนักรบของเจ้าเดินรอบเมืองนั้นวันละรอบเป็นเวลาหกวัน. จงหามหีบสัญญาไมตรีไปกับเจ้า. ให้ปุโรหิตเจ็ดคนเดินไปข้างหน้าและให้เป่าแตรเขาแกะของตน.’
‘ในวันที่เจ็ดเจ้าจะต้องยกขบวนเดินรอบเมืองนั้นเจ็ดรอบ. ครั้นแล้วก็จงเป่าแตรเขาแกะด้วยเสียงยาว แล้วให้ทุกคนโห่ร้องตะโกนขึ้นดัง ๆ. และกำแพงเมืองนั้นก็จะพังลงราบทีเดียว!’
ยะโฮซูอะและผู้คนก็ทำตามที่พระยะโฮวาสั่งไว้. ในระหว่างที่ยกขบวนเดินไปนั้นทุกคนเงียบ. ไม่มีผู้ใดพูดสักคำเดียว. ไม่ได้ยินเสียงอะไร นอกจากเสียงแตรเขาแกะและเสียงฝีเท้า. พวกศัตรูแห่งผู้คนของพระเจ้าในเมืองยะริโฮพากันรู้สึกกลัว. เธอเห็นเชือกสีแดงที่แขวนอยู่ที่หน้าต่างนั้นไหม? นั่นเป็นหน้าต่างของใครกัน? แน่แล้ว ราฮาบได้ทำตามที่ผู้สอดแนมสองคนสั่งไว้. ครอบครัวทั้งหมดของนางอยู่ข้างในเฝ้าดูด้วยกันกับนาง.
ในที่สุด ในวันที่เจ็ด หลังจากเดินรอบเมืองเจ็ดรอบแล้ว เสียงแตรเขาแกะก็ดังขึ้น พวกนักรบจึงร้องตะโกนแล้วกำแพงก็พังลง. ครั้นแล้วยะโฮซูอะจึงสั่งว่า: ‘จงฆ่าทุกคนในเมืองและเผาเมืองเสีย. จงเผาทุกสิ่ง. เก็บเฉพาะเงิน ทองคำ ทองแดงและเหล็ก แล้วนำมาไว้ในคลังแห่งพลับพลาของพระยะโฮวา.’
ยะโฮซูอะกล่าวแก่ผู้สอดแนมสองคนนั้นว่า: ‘จงเข้าไปในบ้านของราฮาบ และพานางกับครอบครัวทั้งหมดของนางออกมา.’ ราฮาบกับครอบครัวของนางมีชีวิตรอด ตามที่ผู้สอดแนมได้สัญญาไว้กับนาง.
