مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

داستان ۷۱

خدا وعده بهشت را می‌دهد

خدا وعده بهشت را می‌دهد

این تصویری است از بهشتی که خدا می‌بایستی به اِشَعیای پیامبر نشان داده باشد.‏ اِشَعیا مدت کمی بعد از یُونُس زندگی می‌کرد.‏

بهشت به معنی «باغ» یا «پارک» است.‏ آیا این چیز دیگری را که قبلاً در این کتاب دیده‌ایم به خاطرت نمی‌آورد؟‏ اینجا بسیار شبیه باغ زیبایی است که یَهُوَه خدا برای آدم و حَوّا ساخت،‏ این طور نیست؟‏ اما آیا زمین هرگز بهشت خواهد شد؟‏

یَهُوَه به اِشَعیای پیامبر گفت که دربارهٔ بهشت جدیدی بنویسد که در آینده متعلق به قوم خدا خواهد بود.‏ او گفت:‏ ‹گرگها و گوسفندان با هم در صلح زندگی خواهند کرد.‏ گوساله‌های جوان و بچه‌شیرها با یکدیگر غذا خواهند خورد،‏ و بچه‌های کوچک از آنها مواظبت خواهند کرد.‏ حتی اگر بچه‌ای با ماری سمی بازی کند،‏ صدمه‌ای نخواهد دید.‏›‏

بسیاری خواهند گفت:‏ ‹این هرگز اتفاق نخواهد افتاد.‏ همیشه بر روی زمین گرفتاری بوده است و همیشه هم خواهد بود.‏› ولی در این باره فکر کن!‏ خدا چه نوع خانه‌ای به آدم و حَوّا داد؟‏

خدا آدم و حَوّا را در یک بهشت قرار داد.‏ تنها به دلیل نافرمانی از خدا بود که آنها خانهٔ زیبای خود را از دست دادند،‏ پیر شدند و مُردند.‏ خدا قول می‌دهد،‏ آنچه را که آدم و حَوّا از دست دادند،‏ دوباره به مردمی که او را دوست بدارند،‏ خواهد داد.‏

در آینده،‏ در بهشت جدید،‏ هیچ چیزِ آزاردهنده یا نابودکننده‌ای وجود نخواهد داشت.‏ صلح کامل برقرار خواهد شد.‏ تمام مردم سالم و شاد خواهند بود.‏ درست به همان صورتی خواهد بود که خدا از ابتدا می‌خواست بشود.‏ ولی بعداً یاد می‌گیریم که چگونه خدا این کار را خواهد کرد.‏