SI Josias walo ka tuig lamang sang maghari sia sa nabagatnan nga duha ka tribu sang Israel. Tuman ka lamharon ini. Gani sang primero ang pila ka may edad nga mga tao nagbulig sa iya sa paggahom sa pungsod.

Sang maghari si Josias sa pito ka tuig ginpangita niya si Jehova. Ginsunod niya ang huaran sang maayong mga hari subong nanday David, Josapat kag Ezequias. Nian, sang tin-edyer pa lamang sia, naghimu sia sing tuman kaisog nga butang.

Sa malawig nga tion ang kalabanan nga Israelinhon tuman kalain. Nagasimba sila sa butig nga mga dios. Gni naglakat si Josias upod sa iya tinao kag ginpanguha sa duta ang butig nga pagsimba. Makita mo diri si Josias kag ang iya tinao nga nagapangguba sing mga idolo.

Nian, nagtulin si Josias sing tatlo ka tao sa pagkay-o sing templo ni Jehova. Ang kuarta gintipon gikan sa mga tao agod ibayad sa trabaho. Samtang nagatrabaho sila sa templo, ang mataas nga saserdote nga si Helcias may nakita didto nga tuman ka importante. Amo yadto ang tolon-an sang kasugoan nga ginpasulat ni Jehova kay Moises madugay na. Nadula ini sa madamung tinuig.

Nangabay si Josias nga basahon sa iya ang tolon-an. Samtang nagapamati sia nakita niya nga ang kataohan wala magtuman sang kasugoan ni Jehova. Nagkasubo sia sa sini, kag gani ginkusnit niya ang iya panapton, subong imo makita diri.

Ginsugo ni Josias si Helcias nga hibaluon kon ano ang himuon sa ila ni Jehova. Nagkadto si Helcias sa babae nga si Hulda nga isa ka manalagna. Sia nagsiling sa iya: ‘Ang Jerusalem kag ang tanan nga tao pagasilotan bangod nagsimba sila sa butig nga mga dios. Apang indi ini matabu tubtob indi mapatay si Josias, bangod nakahimu sia sing maayo.’