73-нҗи хекая

Ысрайылың иң соңкы говы патышасы

ЁШИЯ Ысрайылың ики тайпалы гүнорта патышалыгына патыша боланда, бары-ёгы секиз яшындады. Ол патыша болардан гаты яшды. Шонуң үчин илкибашда оңа патыша болмага улулар көмек эдйәр.

Еди йыл патышалык эдип, Ёшия Ехованы агтарып башлаяр. Ол Давут, Ехошафат ве Хизкия ялы патышаларың гөрелдесине эерйәр. Энтек етгинҗеккә ол батыргайлык билен бир иш эдйәр.

Көп вагтдан бәри ысрайыллыларың көпүси гаты эрбет иш эдйәрди. Олар ялан таңрылара сежде эдйәрдилер. Бутларың өңүнде дыза чөкйәрдилер. Шонуң үчин Ёшия хызматкәрлери билен юрды ялан сеждеден арассалаяр. Мунуң үчин көп гүйч сарп этмели боляр. Себәби ялан таңрылара сежде эдйән адамлар гаты кәнди. Ёкардакы суратда гөршүң ялы, Ёшия хызматкәрлери билен бутлары дөвйәр.

Соңра Ёшия Ехованың ыбадатханасыны беҗермек үчин үч адамы ёлбашчы беллейәр. Зерур ишлер үчин халкдан пул йыгнап, ёлбашчылара гетирип берйәр. Ыбадатхананы беҗерип йөркәлер, баш руханы Хилкия өрән ваҗып бир зат тапяр. Бу бирнәче йыл мундан озал Ехованың Муса яздыран канун китабыды. Олар көп йыллап бу китап йитендир өйдйәрдилер.

Китабы Ёшия гетирип берйәрлер. Ол китабы сесли окамагы хайыш эдйәр. Ёшия кануны диңләп, халк Ехованың кануныны ерине етирмейәндигине дүшүнйәр. Суратда гөршүң ялы, ол муңа гаты гынанып эшигини-де йыртяр. Ол гамгын болуп: «Ехова бизе гахарланяр, себәби аталарымыз китапда язылан канунлары ерине етирмәндир» диййәр.

Шонда Ёшия баш руханы Хилкиядан Ехованың нәме этмекчидигини билмеги хайыш эдйәр. Хилкия болса пыгамбер аял Хулданың янына барып, Еховадан шейле җогап аляр: «Иерусалиме ве әхли халка җеза берлер, себәби олар ялан таңрылара сежде эдип, бүтин ер йүзи эрбет ишлерден долды. Эмма сен, Ёшия, догрулык эдениң үчин, бу җеза халка сен өлеңден соң берлер».

2 Тарыхлар 34:1—28.