Si Haring Nabucodonosor mibihag sa tanan labing maayong pagkaedukar nga mga Israelita ngadto sa Babilonya. Gikan sa taliwala nila, iyang gipili ang labing ambongan ug labing alisto batan-ong mga lalaki. Ang upat niini mao ang mga batan-ong lalaki imong makita dinhi. Ang usa mao si Daniel, ug ang laing tulo nga gitawag sa mga taga-Babilonya ug Sadrach, Mesach ug Abednego.

Si Nabucodonosor nagplano sa pagbansay sa batan-ong mga lalaki sulod sa tulo ka tuig, unya pilion ang mga kinaalistohan sa pagtabang kaniya sa pagsulbad sa mga problema. Mimando siya nga hatagan sila sa lamiang pagkaon ug bino gikan sa iyang kaugalingong lamesa aron mahuptan nila ang kalig-on ug kahimsog.

Tan-awa ang batan-ong Daniel. Nahibalo ka bag unsay iyang gisulti ngadto sa pangulong ulipon ni Nabucodonosor nga si Azpenaz? Si Daniel nag-ingon nga dili siya gusto mokaon sa lamiang pagkaon. Apan si Azpenaz nabalaka. Kon kining upat dili mahimsog tan-awon sama sa uban batan-ong mga lalaki, ang hari tingali magpatay kang Azpenaz.

Apan si Daniel miingon ngadto sa magbalantay nga gitudlo pinaagi ni Azpenaz: ‘Palihog hatagi kamig utan ug tubig sa 10 ka adlaw. Unya itandi kami sa uban batan-ong mga lalaki ug tan-awa kinsa ang labing maayong tan-awon.’

Ang magbalantay miuyon sa paghimo niini. Tapos sa 10 ka adlaw, si Daniel ug iyang tulo ka higala labing mahimsog tan-awon kay sa uban batan-ong mga lalaki. Busa mipadayon sila sa pagkaon sa utan inay sa gintagana sa hari.

Sa pagkatapos sa tulo ka tuig, ang hari nakakaplag nga si Daniel ug ang iyang tulo ka higala ang kinaalistohan. Busa iyang gihuptan sila sa pagtabang kaniya sa palasyo. Sa panahong ang hari mangutana kang Daniel, Sadrach, Mesach ug Abednego sa mga pangutana o mga problema, sila nahibalo 10 ka pilo labaw kay sa kang bisan kinsa sa iyang mga saserdote o maalam nga tawo.