VAY, VAY! Daniel çətin vəziyyətdədir! Amma şirlər ona dəymir! Bilirsən niyə? Axı Danieli bu şirlərin yanına kim salıb? Gəl öyrənək.

İndi Babilin padşahı Daradır. Daniel yaxşı və müdrik insan olduğuna görə Daranın ondan çox xoşu gəlir. Dara onu öz padşahlığında böyük vəzifəyə təyin edir. Saraydakı əyanların buna paxıllığı tutur və onlar hiylə qururlar.

Bir dəfə əyanlar Daranın yanına gəlib deyirlər: ‘Ey padşah, biz belə qərara gəldik ki, sən bir fərman çıxarasan: 30 gün ərzində heç kim səndən başqa bir allaha, yaxud insana dua etməməlidir. Bu fərmana əməl etməyən adam şirlər olan quyuya atılmalıdır’. Dara onların nə üçün belə bir təklif irəli sürdüklərini bilmir. Amma bunun yaxşı fikir olduğu ilə razılaşır. Artıq bu fərmanı dəyişmək olmazdı.

Daniel bu fərmandan xəbər tutan kimi, evinə gedib adəti üzrə dua edir. Pis adamlar bilirlər ki, Daniel Yehovaya dua etməyi dayandıran deyil. Bunun üçün də ondan yaxa qurtarmaq planının baş tutduğunu görəndə çox sevinirlər.

Dara padşah həmin adamların çirkin məqsədlərini anlayanda çox kədərlənir. Amma fərmanı dəyişmək mümkün olmadığı üçün əmr edir ki, Danieli şirlər quyusuna atsınlar. Padşah Danielə deyir: ‘Ümid edirəm ki, ibadət etdiyin Allah səni xilas edəcək’.

Dara o qədər nigarandır ki, gecə gözünə yuxu getmir. Səhər açılmamış şirlər quyusunun başına gəlir. Onu şəkildə görə bilərsən. O ucadan deyir: ‘Ey diri Allahın qulu Daniel! Qulluq etdiyin Allah səni şirlərin əlindən qurtara bildimi?’

Daniel cavab verir: ‘Allah Öz mələyini göndərib şirlərin ağzını bağladı və onlar mənə toxunmadı’.

Padşah çox sevinir və əmr edir ki, Danieli quyudan çıxarsınlar. Sonra isə Danieldən yaxa qurtarmaq istəyən adamları quyuya atdırır. Şirlər onlara quyunun dibinə düşməyə macal vermir, elə göydəcə qapıb sümüklərini qırırlar.

Dara padşahlığında yaşayan bütün xalqlara yazır: ‘Əmr edirəm ki, hamı Danielin Allahına ehtiram bəsləsin. O, böyük möcüzələr göstərir. Danieli də şirlərin pəncəsindən qurtardı’.