ΠΩ! ΠΩ! Ο Δανιήλ φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Αλλά τα λιοντάρια δεν τον πειράζουν! Ξέρεις γιατί; Ποιος έβαλε τον Δανιήλ εδώ μαζί με όλα αυτά τα λιοντάρια; Ας δούμε.

Βασιλιάς της Βαβυλώνας είναι τώρα κάποιος που λέγεται Δαρείος. Ο Δαρείος συμπαθεί πάρα πολύ τον Δανιήλ επειδή αυτός είναι πολύ καλός και σοφός άνθρωπος. Τον διαλέγει για να είναι ανώτερος άρχοντας στο βασίλειό του. Αυτό κάνει τους άλλους άντρες στο βασίλειο να ζηλεύουν τον Δανιήλ, και γι’ αυτό κάνουν το εξής.

Πηγαίνουν στον Δαρείο και του λένε: “Εμείς συμφωνήσαμε, βασιλιά, ότι πρέπει να κάνεις έναν νόμο που να λέει ότι για 30 μέρες δεν πρέπει να προσευχηθεί κανένας σε οποιονδήποτε θεό ούτε σε άνθρωπο εκτός από εσένα, βασιλιά. Αν κάποιος παρακούσει, τότε θα πρέπει να ριχτεί στα λιοντάρια”. Ο Δαρείος δεν ξέρει γιατί αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να γίνει ένας τέτοιος νόμος. Αλλά του φαίνεται καλή η ιδέα, γι’ αυτό και τον διατυπώνει γραπτώς. Τώρα ο νόμος δεν μπορεί να αλλάξει.

Όταν ο Δανιήλ μαθαίνει τα νέα για το νόμο, πηγαίνει στο σπίτι του και προσεύχεται, όπως ακριβώς έκανε πάντοτε. Οι κακοί άνθρωποι ήξεραν ότι ο Δανιήλ δεν θα σταματούσε να προσεύχεται στον Ιεχωβά. Αυτοί χαίρονται επειδή το σχέδιο που κατέστρωσαν για να απαλλαχτούν από τον Δανιήλ φαίνεται ότι πέτυχε.

Όταν ο Βασιλιάς Δαρείος μαθαίνει για ποιο λόγο ήθελαν αυτοί οι άνθρωποι να κάνει έναν τέτοιον νόμο, λυπάται πολύ. Αλλά δεν μπορεί να τον αλλάξει, και έτσι αναγκάζεται να διατάξει να ρίξουν τον Δανιήλ στο λάκκο των λιονταριών. Ο βασιλιάς, όμως, λέει στον Δανιήλ: “Ελπίζω ότι ο Θεός σου, τον οποίο εσύ υπηρετείς, θα σε σώσει”.

Ο Δαρείος είναι τόσο αναστατωμένος ώστε δεν μπορεί να κοιμηθεί εκείνη τη νύχτα. Το επόμενο πρωί τρέχει στο λάκκο των λιονταριών. Μπορείς να τον δεις εδώ καθώς φωνάζει: “Δανιήλ, υπηρέτη του ζωντανού Θεού! Μπόρεσε ο Θεός τον οποίο υπηρετείς να σε σώσει από τα λιοντάρια;”

“Ο Θεός έστειλε τον άγγελό του”, απαντάει ο Δανιήλ, “και έκλεισε τα στόματα των λιονταριών, και γι’ αυτό δεν μου έκαναν κακό”.

Ο βασιλιάς είναι πολύ χαρούμενος. Δίνει εντολή να ανεβάσουν τον Δανιήλ από το λάκκο. Έπειτα, διατάζει να ρίξουν στα λιοντάρια τους κακούς ανθρώπους που προσπάθησαν να απαλλαχτούν από τον Δανιήλ. Προτού καν φτάσουν στον πυθμένα του λάκκου, τα λιοντάρια τούς αρπάζουν και συντρίβουν όλα τους τα κόκαλα.

Τότε ο Βασιλιάς Δαρείος γράφει σε όλο το λαό του βασιλείου του: “Διατάζω να σέβονται όλοι τον Θεό του Δανιήλ. Αυτός κάνει μεγάλα θαύματα. Έσωσε τον Δανιήλ από το στόμα των λιονταριών”.