KINING maanyag nga babaye mao si Maria. Siya usa ka Israelita, kinsa nagpuyo sa lungsod sa Nasaret. Ang Diyos nasayod nga siya maoy usa ka maayong pagkababaye. Kanay hinungdan nga iyang gipadala si Gabriel uban sa usa ka mensahe alang kaniya.

‘Maayong adlaw, kanimo pinaborang usa,’ si Gabriel namulong ngadto kaniya. ‘Si Jehova uban kanimo.’ Si Maria nabalaka. Wala siya mahibalo unsay iyang gipasabot.

‘Ayaw kahadlok, Maria,’ matod ni Gabriel. ‘Si Jehova nahimuot kanimo. Siya mohimo sa usa ka kahibulongang butang diha kanimo. Sa dili madugay manganak ka. Ug ikaw magatawag kaniyang Jesus.’

Si Gabriel mipadayon sa pagsaysay: ‘Ang bata pagatawagon nga Anak sa Labing Hataas. Si Jehova maghimo kaniyang hari, maingon kang David. Apan ang gingharian ni Jesus dili gayod matapos!’

‘Sa unsang paagi ako makabaton sa usa ka bata?’ nangutana si Maria: ‘Wala pa ako maminyo.’

‘Ang gahom sa Diyos mopaibabaw kanimo,’ tubag ni Gabriel. ‘Busa ang bata pagatawgon nga anak sa Diyos.’ Unya siya miingon: ‘Hinumdomi ang paryente mong si Elisabet. Matod sa mga tawo tigulang na siya kaayong mobaton ug mga anak. Apan sa di madugay siya makabaton sa usa ka batang lalaki. Busa nakita mo, walay butang nga dili mahimo sa Diyos.’

Diha gilayon, si Maria nag-ingon: ‘Ulipong babaye ako ni Jehova! Mahitabo unta kanako sumala sa imong gipamulong.’ Unya mibiya ang manulunda.

Si Maria nagdali sa pagduaw kang Elisabet. Sa nakabati si Elisabet sa tingog ni Maria, ang bata sa tagoangkan ni Elisabet milukso sa kalipay. Si Elisabet napuno sa espiritu sa Diyos ug miingon: ‘Ikaw sa katalagsaon gipanalanginan taliwala sa kababayen-an.’ Si Maria mipabilin kang Elisabet dul-an sa tulo ka bulan, ug unya mipauli sa Nasaret.

Si Maria duol nang kaslon sa usa ka tawong ginganlan si Jose. Ang manulunda sa Diyos miingon ngadto kang Jose: ‘Ayaw kahadlok sa pagkuha kang Maria nga imong asawa. Mao ang Diyos ang naghatag kaniya sa usa ka anak.’ Busa si Jose ug Maria nagminyo ug naghulat silang mahimugso si Jesus.