พระเยซูทรงเลี้ยงผู้คนจำนวนมาก
เรื่องที่ 93
พระเยซูทรงเลี้ยงผู้คนจำนวนมาก
มีสิ่งร้ายกาจเกิดขึ้น. โยฮันผู้ให้บัพติสมาเพิ่งถูกฆ่านั่นเอง. เฮโรเดียภรรยาของกษัตริย์เกลียดโยฮัน. และนางจึงยุยงกษัตริย์ให้ตัดศีรษะโยฮัน.
ครั้นพระเยซูได้ยินเรื่องนี้ก็รู้สึกเศร้าใจมาก. ดังนั้นจึงไปที่โดดเดี่ยวแต่ลำพัง. แต่มีฝูงชนตามพระองค์ไป. เมื่อพระเยซูเห็นผู้คนก็รู้สึกสงสารเขา. ดังนั้นจึงตรัสกับเขาถึงราชอาณาจักรของพระเจ้าและรักษาพวกคนป่วยให้หายโรค.
เย็นวันนั้นพวกสาวกมาทูลพระองค์ว่า: ‘ที่นี่เป็นตำบลซึ่งอยู่โดดเดี่ยว และเวลานี้ก็เย็นมากแล้ว. ขอบอกให้ผู้คนไปเพื่อจะได้ซื้ออาหารกินในหมู่บ้านใกล้ ๆ.’
พระเยซูตอบว่า: ‘เขาไม่ต้องไป พวกท่านจงหาอะไรมาให้เขากิน.’ พระเยซูหันไปถามฟิลิปว่า: ‘เราจะซื้ออาหารได้ที่ไหนที่พอจะเลี้ยงฝูงชนทั้งหมดเหล่านี้?’
ฟิลิปทูลตอบว่า: ‘คงจะต้องใช้เงินมากซื้ออาหารให้พอที่ทุกคนจะได้กินกันได้คนละเล็กละน้อย.’ อันดะเรอาจึงทูลว่า: ‘เด็กชายคนนี้มีอาหารของเรามาด้วย คือขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว แต่ก็จะไม่พอสำหรับฝูงชนเหล่านี้เลย.’
พระเยซูตรัสว่า: ‘จงบอกให้ผู้คนนั่งลงที่หญ้าเถิด.’ แล้วพระองค์ก็ขอบคุณพระเจ้าสำหรับอาหาร และเริ่มหักขนมปังและปลาออกเป็นชิ้น ๆ. พวกสาวกก็เอาแจกให้ทุกคน. มีชาย 5,000 คน และหญิงกับเด็ก ๆ อีกหลายพันคน. เขาทุกคนต่างก็ได้กินจนอิ่ม. พวกสาวกเก็บเศษอาหารที่เหลือได้ถึง 12 กระบุงเต็ม!
แล้วพระเยซูก็ให้พวกสาวกลงเรือข้ามทะเลฆาลิลายไป. ในระหว่างคืนนั้นเกิดพายุใหญ่ และคลื่นซัดเรือโคลงเคลงไปมา. พวกสาวกตกใจกลัวยิ่ง. ในคืนนั้น เขาเห็นใครคนหนึ่งเดินข้ามน้ำตรงมา เขาจึงร้องเอะอะขึ้นด้วยความกลัว เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกตนเห็นนั้นเป็นอะไรแน่.
พระเยซูตรัสว่า: ‘เราเอง! อย่ากลัวเลย.’ เขายังไม่ค่อยเชื่อ. เปโตรทูลว่า: ‘พระองค์เจ้าข้า ถ้าเป็นพระองค์จริง ๆ ขอให้ข้าพเจ้าเดินข้ามน้ำไปหาพระองค์.’ พระเยซูตอบว่า: ‘มาเถอะ!’ เปโตรจึงลงจากเรือเดินไปบนน้ำ! แล้วรู้สึกกลัวจึงเริ่มจมลง แต่พระเยซูทรงช่วยไว้.
ต่อมา พระเยซูทรงเลี้ยงผู้คนอีกหลายพันคน. คราวนี้พระองค์เลี้ยงด้วยขนมปังเจ็ดก้อนและปลาเล็ก ๆ ไม่กี่ตัว. และก็มีอาหารมากพอเพื่อทุกคนเช่นคราวก่อน. การที่พระเยซูเอาใจใส่ผู้คนเช่นนี้น่าชื่นชมยินดีจริง ๆ มิใช่หรือ? คราวเมื่อพระองค์ปกครองเป็นกษัตริย์ของพระเจ้า พวกเราก็จะไม่ต้องกังวลสิ่งใด ๆ เลย!
