ພະອົງຮັກເດັກນ້ອຍ
ບົດ 94
ພະອົງຮັກເດັກນ້ອຍ
ເບິ່ງພະເຍຊູເອົາແຂນໂອບເດັກນ້ອຍຊາຍຄົນນີ້ແດ່. ເຈົ້າເຫັນໄດ້ວ່າພະອົງເບິ່ງແຍງພວກເດັກນ້ອຍຢ່າງແທ້ຈິງ. ຄົນທີ່ພວມຈ້ອງຕາເບິ່ງນັ້ນແມ່ນພວກອັກຄະສາວົກ. ພະເຍຊູເວົ້າຫຍັງກັບເຂົາ? ໃຫ້ເຮົາຄົ້ນເບິ່ງ.
ພະເຍຊູແລະພວກອັກຄະສາວົກຂອງພະອົງຫາກໍ່ກັບມາຈາກການເດີນທາງໄກ. ພວກອັກຄະສາວົກໄດ້ໂຕ້ຖຽງກັນລະຫວ່າງທີ່ເດີນມາຕາມທາງ. ເມື່ອມາເຖິງແລ້ວພະເຍຊູຖາມເຂົາວ່າ: ‘ເມື່ອມາຕາມທາງນັ້ນທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ຖຽງກັນດ້ວຍຂໍ້ຄວາມໃດ?’ ແທ້ຈິງພະເຍຊູຮູ້ເລື່ອງທີ່ເຂົາໂຕ້ຖຽງກັນແລ້ວ. ແຕ່ພະອົງລອງຖາມເບິ່ງຫາກວ່າເຂົາຈະບອກພະອົງຫຼືບໍ.
ພວກອັກຄະສາວົກບໍ່ຕອບ ເພາະຂະນະທີ່ເດີນມາຕາມທາງນັ້ນເຂົາໄດ້ໂຕ້ຖຽງກັນວ່າ ຜູ້ໃດໃນພວກເຂົາຈະເປັນໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ອັກຄະສາວົກບາງຄົນຢາກຈະເປັນຄົນສຳຄັນຍິ່ງກວ່າຄົນອື່ນໆ. ພະເຍຊູຈະບອກເຂົາຢ່າງໃດທີ່ວ່າ ການທີ່ຢາກເປັນໃຫຍ່ທີ່ສຸດນັ້ນບໍ່ຖືກ?
ພະອົງຮຽກເດັກນ້ອຍຊາຍຄົນນີ້ມາໃຫ້ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພວກເຂົາ. ແລ້ວພະອົງຕັດກັບສາວົກຂອງພະອົງວ່າ: ‘ເຮົາຢາກໃຫ້ພວກທ່ານຮູ້ແນ່ນອນເຖິງຂໍ້ນີ້. ທ່ານຈະເຂົ້າໃນລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນອກຈາກທ່ານປ່ຽນໃຈເປັນຄືເດັກນ້ອຍ. ຜູ້ທີ່ເປັນໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຄືຜູ້ທີ່ກາຍເປັນຄືເດັກນ້ອຍຄົນນີ້.’ ເປັນຫຍັງພະເຍຊູຈຶ່ງກ່າວເຊັ່ນນີ້ ເຈົ້າຮູ້ບໍ?
ເອົາລະ ເດັກນ້ອຍໆຈະບໍ່ກັງວົນເຖິງການເປັນໃຫຍ່ຫຼືສຳຄັນກວ່າຄົນອື່ນ. ດັ່ງນັ້ນພວກອັກຄະສາວົກຄວນຮຽນເປັນຄືເດັກນ້ອຍໃນແງ່ຄິດນີ້ແລະບໍ່ຖຽງກັນໃນເລື່ອງການເປັນໃຫຍ່ ຫຼືເປັນຄົນສຳຄັນ.
ໃນໂອກາດອື່ນໆດ້ວຍພະເຍຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພະອົງເບິ່ງແຍງພວກເດັກນ້ອຍຫຼາຍທໍ່ໃດ. ບໍ່ກີ່ເດືອນຕໍ່ມາບາງຄົນໄດ້ພາເດັກນ້ອຍມາຫາພະເຍຊູ. ພວກອັກຄະສາວົກພະຍາຍາມຄອຍເບິ່ງໃຫ້ເດັກນ້ອຍຢູ່ຫ່າງໆ. ແຕ່ພະເຍຊູບອກວ່າ: ‘ຈົ່ງໃຫ້ພວກເດັກນ້ອຍມາຫາເຮົາເຖີດ ແລະຢ່າຫ້າມພວກເຂົາ ເພາະລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າເປັນຂອງຄົນຢ່າງພວກເຂົາ.’ ແລ້ວພະເຍຊູກໍ່ກອດເດັກນ້ອຍໄວ້ໃນອ້ອມແຂນຂອງພະອົງແລະອວຍພອນໃຫ້ເຂົາ. ເຮົາດີໃຈບໍ່ແມ່ນບໍທີ່ຮູ້ວ່າພະເຍຊູຮັກພວກເດັກນ້ອຍ.
ມັດທາຍ 18:1-4; 19:13-15; ມາລະໂກ 9:33-37; 10:13-16.
