ПЕТЕРЛӘ Јәһја Исанын гојулдуғу сәрдабәдән чыхыб ҝедирләр. Мәрјәм орада тәк галыр. О ағлајыр. Сонра да әввәлки шәкилдән ҝөрдүјүмүз кими сәрдабәнин ичинә бојланыр. Орада Мәрјәм ики мәләк ҝөрүр. Онлар сорушурлар: ‘Нијә ағлајырсан?’

Мәрјәм ҹаваб верир: ‘Ағамы апарыблар, мән дә билмирәм һара гојублар’. Сонра Мәрјәм ҝери дөнүб бир адам ҝөрүр. О, Мәрјәмдән сорушур: ‘Кими ахтарырсан?’

Мәрјәм елә билир ки, бу адам бағбандыр вә ола биләр, Исанын бәдәнини дә елә о ҝөтүрүб. ‘Әҝәр ону бурадан апармысанса, нә олар мәнә де, ону һара гојмусан?’, дејә Мәрјәм хаһиш едир. Әслиндә бу адам елә Исанын өзүдүр. Садәҹә, Мәрјәм ону јени ҝөркәмдә танымыр. Амма Иса ону ады илә чағыран кими Мәрјәм ону таныјыр. О гачыб шаҝирдләрә Исаны ҝөрдүјүнү дејир.

Елә һәмин ҝүн ики шаҝирд Аммаус адланан бир кәндә ҝедәркән онлара бир нәфәр гошулур. Шаҝирдләр Исанын өлүмүнә ҝөрә чох кәдәрлидирләр. Амма јол боју о адам онлара Мүгәддәс Китабын бир чох һиссәләрини баша салыр вә шаҝирдләр өзләрини бир аз јахшы һисс едирләр. Онлар бу адамын Иса олдуғуну јемәк јејән вахт баша дүшүрләр. Һәмин анда Иса јоха чыхыр вә ики шаҝирд һәр шеји һәвариләрә данышмаг үчүн тез Јерусәлимә гајыдырлар.

Бу ики шаҝирд јолда оларкән Иса Петерә дә ҝөрүнүр. Башга шаҝирдләр буну ешидәндә чох севинирләр. Һәмин ики шаҝирд Јерусәлимә ҝәлиб Исанын онлара да ҝөрүндүјүнү һәвариләрә хәбәр верирләр. Онлар бу һагда данышаркән гәрибә бир шеј баш верир, билирсән нә?

Бир шәклә бах. Гапы бағлы олса да, Иса дүз отағын ортасында дајаныб. Шаҝирдләр ҝөр неҹә севинирләр! Бу аны онлар һеч вахт унутмајаҹаглар! Исанын өз шаҝирдләринә нечә дәфә ҝөрүндүјүнү саја биләрсән? Сәнҹә, беш дәфә олар?

Иса шаҝирдләринә бағлы отагда ҝөрүнәндә һәвари Тома араларында јох иди. Шаҝирдләр она ‘биз Ағамызы ҝөрдүк!’ дејә хәбәр верирләр. Амма Тома ‘өз ҝөзүмлә ҝөрмәјинҹә, инанмарам’ дејир. Бу һадисәдән сәккиз ҝүн кечир. Тома шаҝирдләрлә бәрабәр отагдадыр. Гапы бағлыдыр. Бирдән Иса дүз отағын ортасында ҝөрүнүр. Бу дәфә Тома инаныр.