BURADAKİ insanlar İsa’nın sadık takipçileridir. Onun sözünü dinleyip Yeruşalim’de kaldılar. Bir aradayken, büyük bir gürültü bütün evi doldurur. Zorlu bir yel esiyormuş gibi bir ses duyarlar. Sonra her takipçinin başı üzerinde ateşten diller görünmeye başlar. Her birinin üzerinde alevleri görebiliyor musun? Acaba bütün bunlar ne anlama geliyordu?

Bu bir mucizedir! İsa, göğe Babasının yanına dönmüş ve takipçilerinin üzerine Tanrı’nın mukaddes ruhunu dökmektedir. Bu ruh onların ne yapmalarını sağlar, biliyor musun? Hepsi değişik dillerle konuşmaya başlar.

Yeruşalim’de birçok kişi, kuvvetli bir rüzgâr sesine benzeyen bu sesi duyar ve ne olduğunu görmeye gelir. Onlardan bazıları başka milletlerdendir. Onlar İsraillilerin Fısıh bayramını kutlamak üzere Yeruşalim’e gelmişlerdi. Bu konuklar, ne büyük bir sürprizle karşılaşırlar! Tanrı’nın yaptığı görkemli işler hakkında İsa’nın öğrencilerinin kendi ana dilleriyle konuştuklarına tanık olurlar.

Konuklar, ‘bu insanlar Galileli! Nasıl oluyor da, bizim geldiğimiz ülkelerin dilleriyle konuşabiliyorlar’ diye şaşarlar.

Petrus, olanları açıklamak üzere ayağa kalkar. Sesini yükseltip onlara, İsa’nın nasıl öldürüldüğünü ve Yehova’nın onu dirilttiğini anlatır. ‘İsa şimdi gökte Tanrı’nın sağındadır. Söz verdiği mukaddes ruhu dökmüştür. Bu nedenle, bu mucizeyi görüp işittiniz’ der.

Petrus, bunları söyleyince birçok kimse İsa’ya yapılanlardan büyük pişmanlık duyar. ‘Ne yapalım?’ diye sorarlar. Petrus, onlara, ‘yaşamınızı değiştirip vaftiz edilmelisiniz’ der. Böylece aynı gün 3.000 kadar kişi vaftiz edilip İsa’nın takipçisi olur.