108-нҗи хекая

Шама барян ёлда

ЕРДЕ ятаның кимдигини билйәңми? Ол Саул. Ядыңдамы, Стефанусы өлдүрен адамлар оңа гейимлерини сакладыпды. Гөзүңи гамашдырян ягтылыга серет! Бу нәмекә?

Стефанус өлдүриленден соң, Саул Исаның шәгиртлерини гынамагыны ве ызарламагыны довам эдйәр. Ол өйден-өе айланып, месихчилери түрмә басярды. Шәгиртлериң көпүси башга шәхерлере гачып, «хош хабары» вагыз эдйәрлер. Эмма Саул башга шәхерде-де олары ызарлаяр. Хәзир ол Шама баряр. Ёлда дуйдансыз бир тәсин вака боляр.

Бирденкә гөкден бир ягтылык Саулың гөзүни гамашдыряр. Гөршүң ялы Саул ере йыкыляр. Соңра: «Саул, Саул! Сен маңа нәме үчин азар берйәң?» диен сес эшидилди. Саулың янындакы адамлар ягтылыгы гөрдүлер, сеси хем эшитдилер, эмма нәме дийилйәнине дүшүнмедилер.

Саул:

— Я Реб, сен ким? — дийип сораяр.

Сес:

— Мен сениң азар берйән Исаң — дийип җогап берйәр. Онуң бейле җогап бермегиниң себәби, Саул онуң шәгиртлерини ызарланда, Иса өзүне азар берлен ялы дуйярды.

Шонда Саул:

— Я Реб! Мен нәме этмели? — дийип сораяр.

Иса оңа:

— Тур, Шама гит. Этмели затларың шол ерде айдылар — дийип буюряр. Саул еринден турды, йөне гөзүни ачанда хич кими гөрүп билмеди. Ол инди көр болды! Шонуң үчин янындакылар оны элинден тутуп Шама әкидйәрлер.

Шондан соң Иса Шамдакы шәгиртлериң бирине шейле диййәр: «Хананя, тур-да Догры диен көчә бар. Иуданың өйүнден тарсуслы Саул атлы адамы сора. Мен оны шәгирт сайладым».

Хананя шейле хем эдйәр. Ол Саулы тапанда, оңа элини гоюп: «Реб мени сениң гөзүңи ачып, мукаддес рухдан бермек үчин иберди» диййәр. Шобада-да гөзүниң өңүнден бир зат айрылып, Саулың гөзи ачылды.

Саул көп миллетлере вагыз эдйәр. Инди оны Павлус ресул дийип танаярлар. Ол барада соңкы бапларда көп затлар билерис. Йөне илки билен, Худайың Петрус ресулы нирә ёлланыны билели.

Ресулларың ишлери 8:1—4; 9:1—20; 22:6—16; 26:8—20.