همهٔ اشخاص روحی که یَهُوَه خلق کرده بود،‏ خوب بودند.‏ ولی سپس یک فرشته مبدل به فرشتهٔ بدی شد.‏ او شیطان ابلیس است.‏ شیطان می‌خواست که مردم روی زمین،‏ او را به جای یَهُوَه پرستش کنند.‏ واقعه از این قرار است:‏

در باغ عدن درختان بسیاری وجود داشتند که میوه‌های خوشمزه‌ای به بار می‌آوردند.‏ یَهُوَه به آدم و زن وی حوا گفت که آنان می‌توانند آزادانه از آنها بخورند.‏ اما درختی نیز بود که خدا گفت،‏ آدم و حوا نباید از میوهٔ آن بخورند.‏ او گفت اگر آنان از میوهٔ آن درخت بخورند به طور یقین خواهند مرد.‏—‏پیدایش ۲:‏۹،‏ ۱۶،‏ ۱۷‏.‏

یک روز وقتی حوا تنها بود،‏ ماری با او صحبت کرد.‏ البته واقعاً مار نبود که صحبت می‌کرد بلکه شیطان ابلیس بود که کاری کرد که بنظر بیاید این،‏ مار است که صحبت می‌کند.‏ شیطان به حوا گفت که اگر از میوهٔ ممنوعه بخورد،‏ مانند خدا عاقل و خردمند می‌شود.‏ شیطان همچنین به حوا گفت که او نخواهد مرد.‏ این دو گفته دروغ بودند.‏ معهذا،‏ حوا حرف شیطان را باور کرد و میوه را خورد.‏ سپس،‏ حوا مقداری از آن میوه را به آدم داد و او نیز خورد.‏—‏پیدایش ۳:‏۱-‏۶‏.‏

از این داستان واقعی،‏ یاد می‌گیریم که شیطان عصیانگر و دروغگو است.‏ او به حوا گفت،‏ اگر از خدا نافرمانی کنی،‏ نمی‌میری.‏ این گفته دروغ بود.‏ هم حوا و هم آدم،‏ هر دو مردند.‏ شیطان در آن موقع نمرد،‏ گرچه سرانجام هلاک خواهد شد،‏ زیرا او گناه کرد.‏ لهذا،‏ اکنون شیطان زنده است و به گمراه کردن انسانها ادامه می‌دهد.‏ او هنوز هم یک دروغگو است و سعی می‌کند مردم را وادار به زیر پا گذاردن قوانین خدا بکند.‏—‏یوحنا ۸:‏۴۴‏.‏

بعدها فرشتگان دیگری نیز بد شدند.‏ این فرشتگان متوجه زنان زیبای روی زمین شده و خواستند با آنان رابطهٔ جنسی برقرار کنند.‏ از این رو،‏ آنان به زمین آمدند و خود را به صورت مرد درآوردند.‏ سپس آنان زنانی برای خود اختیار کردند.‏ این بر خلاف مقصود خدا بود.‏—‏پیدایش ۶:‏۱،‏ ۲؛‏ یهودا ۶‏.‏

این عمل همچنین موجب مشکلات فراوانی برای بشر شد.‏ زنان این فرشتگان بچه‌دار شدند،‏ ولی بچه‌های آنان معمولی نبودند.‏ وقتی آن بچه‌ها بزرگ شدند،‏ غولهای جبار و بی‌رحمی شدند.‏ سرانجام زمین آنقدر از خشونت پر شد که یَهُوَه تصمیم گرفت مردم شریر را بوسیلهٔ طوفان عظیمی نابود کند.‏ تنها انسانهایی که از طوفان نجات پیدا کردند،‏ نوح درستکار و خانوادهٔ وی بودند.‏—‏پیدایش ۶:‏۴،‏ ۱۱؛‏ ۷:‏۲۳‏.‏

لیکن فرشتگان شریر به عالم ارواح بازگشتند؛‏ آنان نمردند.‏ ولی آنان مجازات شدند.‏ به این فرشتگان شریر اجازه داده نشد که به میان خانوادهٔ فرشتگان درستکار خدا برگردند.‏ همچنین،‏ یَهُوَه دیگر هرگز به آنان اجازه نداد که خود را به صورت انسان درآورند.‏ آنان سرانجام در هنگام داوری عظیم هلاک خواهند شد.‏—‏۲پطرس ۲:‏۴؛‏ یهودا ۶‏.‏

در ابتدای این قرن،‏ جنگی در آسمان روی داد.‏ کتاب مکاشفه از کتاب مقدس این واقعه را شرح می‌دهد:‏ ‹و در آسمان جنگ شد.‏ میکائیل [عیسی مسیح رستاخیزیافته] و فرشتگان [خوب وی] با اژدها [شیطان] جنگ کردند و اژدها و فرشتگان [بد او] جنگ کردند،‏ ولی غلبه نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد.‏ و اژدهای بزرگ انداخته شد یعنی آن مار قدیمیکه به ابلیس و شیطان مسمّی است که تمام ربع مسکون را میفریبد.‏ او بر زمین انداخته شد و فرشتگان [بد او] با وی انداخته شدند.‏›‏

نتیجهٔ آن جنگ چه بود؟‏ گزارش چنین ادامه می‌یابد:‏ «از این جهة ای آسمانها و ساکنان آنها شاد باشید!‏» فرشتگان خوب می‌توانستند شاد باشند،‏ زیرا شیطان و فرشتگان یا ارواح پلید او برای همیشه از آسمان بیرون شده بودند.‏ ولی در مورد مردم روی زمین چطور؟‏ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «وای بر زمین و دریا زیرا که ابلیس بنزد شما فرود شده است با خشم عظیم چون میداند که زمانی قلیل دارد.‏»—‏مکاشفه ۱۲:‏۷-‏۹،‏ ۱۲‏.‏

بلی،‏ شیطان و یاران شریر او،‏ مردم روی زمین را گمراه کرده و باعث مصیبت عظیمی برای آنان می‌شوند.‏ این فرشتگان شریر دیو نامیده می‌شوند.‏ همهٔ دیوها شریر و دشمن خدا هستند.‏