زنی ۲۵ ساله چنین نوشت:‏ «مادر ناتنی‌ام در سال ۱۹۸۱ در اثر سرطان درگذشت.‏ تحمل مرگ او،‏ هم برای من و هم برای برادر ناتنی‌ام سخت بود.‏ من ۱۷ ساله بودم و برادرم ۱۱ ساله.‏ دلم خیلی برای مادرم تنگ شده بود.‏ از آنجایی که به من می‌گفتند او در آسمان است،‏ می‌خواستم خودکشی کنم تا با او باشم.‏ او بهترین دوست من بود.‏»‏

واقعاً غیرمنصفانه به نظر می‌آید که مرگ قدرت از میان بردن کسی را دارد که دوستش دارید.‏ و وقتی که اتفاق می‌افتد،‏ تحمل این فکر که هرگز قادر نخواهید بود دوباره با عزیزتان صحبت کنید،‏ بخندید یا او را در آغوش بگیرید،‏ می‌تواند بسیار دشوار باشد.‏ این درد،‏ با گفتن اینکه عزیز ازدست‌رفته بالا در آسمان است،‏ لزوماً تسکین پیدا نمی‌کند.‏

ولی امیدی که کتاب مقدس می‌دهد کاملاً فرق می‌کند.‏ همانطور که قبلاً اشاره کردیم،‏ کتاب مقدس نشان می‌دهد که پیوستن دوبارۀ شما به عزیزتان در آینده‌ای نزدیک،‏ نه در آسمانی ناشناخته بلکه درست همین جا بر روی زمین تحت اوضاعی صلح‌آمیز و عادلانه میسر است.‏ و در آن هنگام انسانها از سلامتی کامل لذت خواهند برد و هرگز مجبور نخواهند بود تسلیم مرگ شوند.‏ بعضیها ممکن است بگویند،‏ ‹این فقط امیدی واهی است!‏›‏

چه چیزی می‌تواند شما را متقاعد کند که این امیدی مطمئن است؟‏ برای باور کردن هر وعده‌ای اول باید خاطرجمع شد کسی که وعده را می‌دهد،‏ هم راغب و هم قادر است به وعده‌اش عمل کند.‏ بنابراین،‏ اول باید پرسید چه کسی وعده داده است که مردگان دوباره زنده خواهند شد؟‏

عیسی مسیح در بهار سال ۳۱ د.‏ م.‏ با شهامت وعده داد:‏ «همچنانکه پدر مردگان را برمی‌خیزاند و زنده می‌کند،‏ همچنین پسر نیز هر که را می‌خواهد زنده می‌کند.‏ از این تعجّب مکنید زیرا ساعتی می‌آید که در آن جمیع کسانی که در قبور می‌باشند،‏ آواز او [عیسی] را خواهند شنید.‏ و بیرون خواهند آمد.‏» (‏یوحنّا ۵:‏۲۱،‏ ۲۸،‏ ۲۹‏)‏ بلی،‏ عیسی مسیح وعده داده است که میلیونها نفری که اکنون در کام مرگ خفته‌اند دوباره به زندگی بر روی زمین باز خواهند گشت و با امید به زندگی جاودانی،‏ تا ابد در بهشت تحت شرایطی دلپذیر و صلح‌آمیز به زندگی خود ادامه خواهند داد.‏ (‏لوقا ۲۳:‏۴۳؛‏ یوحنّا ۳:‏۱۶؛‏ ۱۷:‏۳‏؛‏ با مزمور ۳۷:‏۲۹ و متّیٰ ۵:‏۵ مقایسه شود.‏)‏ از آنجایی که عیساست که این وعده را داده است،‏ می‌توان مطمئن بود که او خواهان برآورده کردن آن نیز می‌باشد.‏ اما آیا او قادر به انجام این کار است؟‏

 هنوز دو سال از این وعده نگذشته بود که عیسی به شیوه‌ای پرقدرت نشان داد که او هم خواهان و هم قادر به رستاخیز مردگان است.‏

صحنهٔ تأثرانگیزی بود.‏ ایلعازر سخت بیمار بود.‏ مریم و مرتا،‏ دو خواهر او،‏ برای عیسی که در طرف دیگر رود اردن بود،‏ پیغام فرستادند:‏ «ای آقا،‏ اینک آن که او را دوست می‌داری مریض است.‏» (‏یوحنّا ۱۱:‏۳‏)‏ آنها می‌دانستند که عیسی ایلعازر را دوست داشت.‏ از این رو بدیهی بود که اگر عیسی باخبر می‌شد دوستش مریض است حتماً به ملاقات او می‌آمد.‏ اما عیسی به جای این که فوراً به بیت‌عَنیا برود،‏ به طور غیرمنتظره‌ای دو روز دیگر در جایی که بود ماند.‏—‏یوحنّا ۱۱:‏۵،‏ ۶‏.‏

اندکی پس از فرستادن خبر،‏ ایلعازر درگذشت.‏ وقتی ایلعازر مرد،‏ عیسی از این موضوع باخبر بود ولی قصد نداشت بگذارد اوضاع همانطور بماند.‏ سرانجام وقتی عیسی به بیت‌عَنیا وارد شد،‏ چهار روز از مرگ دوست عزیزش می‌گذشت.‏ (‏یوحنّا ۱۱:‏۱۷،‏ ۳۹‏)‏ آیا عیسی می‌توانست کسی را که یک چنین مدت طولانیی از مرگش گذشته بود،‏ به زندگی بازگرداند؟‏

مرتا که زنی پرجنب و جوش بود،‏ بمحض اینکه شنید عیسی می‌آید،‏ به استقبال او دوید.‏ (‏با لوقا ۱۰:‏۳۸-‏۴۲ مقایسه شود.‏)‏ عیسی در حالی که به سبب اندوه او متأثر شده بود،‏ به او اطمینان داد:‏ «برادر تو خواهد برخاست.‏» وقتی مرتا نشان داد که به رستاخیزی در آینده ایمان دارد،‏ عیسی صریحاً گفت:‏ «من قیامت و حیات هستم.‏ هر که به من ایمان آورد،‏ اگر مرده باشد،‏ زنده گردد.‏»—‏یوحنّا ۱۱:‏۲۰-‏۲۵‏.‏

وقتی عیسی نزدیک قبر رسید دستور داد سنگی را که ورودی آن را بسته بود بردارند.‏ آنگاه،‏ پس از اینکه بلند دعا کرد،‏ امر کرد:‏ «ای ایلعازر،‏ بیرون بیا.‏»—‏یوحنّا ۱۱:‏۳۸-‏۴۳‏.‏

 همهٔ چشمها به قبر خیره شده بود.‏ در آن هنگام پیکری از درون تاریکی پدیدار شد.‏ کفن به دور دستها و پاهای او پیچیده و صورت وی با پارچه‌ای بسته شده بود.‏ عیسی فرمان داد:‏ «او را باز کنید و بگذارید برود.‏» کفن از هم باز شده،‏ روی زمین افتاد.‏ بله،‏ او ایلعازر بود،‏ مردی که چهار روز از مرگش می‌گذشت!‏—‏یوحنّا ۱۱:‏۴۴‏.‏

رستاخیز یافتن ایلعازر،‏ در انجیل یوحنّا به عنوان حقیقتی تاریخی بیان می‌شود.‏ جزئیات آن آنقدر واضح و روشن است که نمی‌توان آن را فقط افسانه‌ای محض دانست.‏ تردید در تاریخی بودن آن یعنی تردید در تمام معجزات کتاب مقدس،‏ از جمله رستاخیز خود عیسی مسیح.‏ و انکار رستاخیز عیسی یعنی انکار ایمان مسیحی به طور کل.‏—‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۱۳-‏۱۵‏.‏

اگر به وجود خدا معتقدیم،‏ نباید در ایمان داشتن به رستاخیز مشکلی داشته باشیم.‏ می‌توانیم این را با تشبیهی نشان دهیم:‏ یک فرد می‌تواند وصیت‌نامهٔ خود را روی نوار ویدئو ضبط کند طوری که خویشاوندان و دوستانش پس از مرگش بتوانند او را در حینی که توضیح می‌دهد دارایی‌اش چطور به کار برده شود ببینند و صدایش را بشنوند.‏ چنین چیزی صد سال پیش غیرقابل‌تصور بود.‏ و برای برخی مردم که اکنون در نواحی دورافتادۀ دنیا زندگی می‌کنند،‏ فنون ضبط ویدئو چنان مافوق درک است که مثل معجزه به نظر می‌رسد.‏ اگر اصول علمیی که توسط خدا بنیاد نهاده شده‌اند می‌توانند به وسیلهٔ انسانها برای بازسازی چنین صحنه‌ای که قابل رؤیت و شنیدن است استفاده شوند،‏ آیا آفریننده قادر نیست چیزی بیش از این را انجام دهد؟‏ پس آیا منطقی نیست که کسی که زندگی را آفریده است توانایی بازآفرینی آن را نیز داشته باشد؟‏

معجزۀ بازگشت ایلعازر به زندگی،‏ باعث گسترش ایمان به عیسی و رستاخیز شد.‏ (‏یوحنّا ۱۱:‏۴۱،‏ ۴۲؛‏ ۱۲:‏۹-‏۱۱،‏ ۱۷-‏۱۹‏)‏ این معجزه همچنین به طریقی شفقت‌آمیز،‏ میل و اشتیاق یَهُوَه و پسرش را برای رستاخیز دادن مردگان آشکار می‌کند.‏

واکنش عیسی در مقابل مرگ ایلعازر،‏ احساسات درونی و رئوفانهٔ پسر خدا را آشکار می‌کند.‏ احساسات عمیق او در این موقعیت،‏ بروشنی اشتیاق شدید وی را به رستاخیز دادن مردگان نشان می‌دهد.‏ در گزارش این رستاخیز آمده است:‏ «مریم چون بجایی که عیسی بود رسید،‏ او را دیده،‏ بر قدمهای او افتاد و بدو گفت:‏ ‹ای آقا اگر در اینجا می‌بودی،‏ برادر من نمی‌مرد.‏› عیسی چون او را گریان دید و یهودیان را هم که با او آمده بودند گریان یافت،‏ در روح خود بشدّت مکدّر شده،‏ مضطرب گشت.‏ و گفت:‏ ‹او را کجا گذارده‌اید؟‏› به او گفتند:‏ ‹ای آقا بیا و ببین.‏› عیسی بگریست.‏ آنگاه یهودیان گفتند:‏ ‹بنگرید چقدر او را دوست می‌داشت!‏› »—‏یوحنّا ۱۱:‏۳۲-‏۳۶‏.‏

دلسوزی صمیمانهٔ عیسی،‏ در اینجا به وسیلهٔ سه واژه نشان داده شده است:‏ «مکدّر شده»،‏ «مضطرب گشت»،‏ و «بگریست.‏» کلمات زبان اصلی (‏یونانی)‏ که در نگارش این صحنهٔ تأثرانگیز به کار برده شده‌اند،‏ حاکی از این می‌باشند که عیسی به سبب مرگ دوست عزیزش ایلعازر و مشاهدۀ خواهر وی که گریه می‌کرد،‏ چنان تحت تأثیر قرار گرفته بود که چشمانش پر از اشک شد.‏ *

آنچه که بسیار قابل توجه است این است که عیسی قبلاً دو نفر دیگر را نیز به زندگی بازگردانده بود.‏ و او کاملاً قصد داشت که همین کار را نیز در مورد ایلعازر انجام دهد.‏ (‏یوحنّا ۱۱:‏۱۱،‏ ۲۳،‏ ۲۵‏)‏ با وجود این،‏ او «بگریست.‏»  بنابراین،‏ برگرداندن انسانها به زندگی،‏ برای عیسی روالی خشک و خالی نیست.‏ احساسات عمیق و رئوفانهٔ او،‏ همچنان که در این موقعیت آشکار شده است،‏ بروشنی نمایانگر اشتیاق شدید وی به خنثی کردن اثرات ویرانگر مرگ است.‏

از آنجایی که عیسی ‹مظهر کامل وجود یَهُوَه است،‏› می‌توانیم مطمئن باشیم که پدر آسمانی‌مان نیز چنین احساساتی را داراست.‏ (‏عبرانیان ۱:‏۳‏،‏ انجیل شریف‏)‏ ایّوب،‏ مرد وفادار،‏ در مورد تمایل شخصی یَهُوَه برای رستاخیز دادن مردگان چنین گفت:‏ «اگر مرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟‏ .‏ .‏ .‏ تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد،‏ و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.‏» ‏(‏ایّوب ۱۴:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ در اینجا کلمهٔ زبان اصلی (‏عبرانی)‏ که به «مشتاق خواهی شد» ترجمه شده است،‏ بر آرزو و اشتیاق صمیمانهٔ خدا دلالت می‌کند.‏ (‏پیدایش ۳۱:‏۳۰؛‏ مزمور ۸۴:‏۲‏)‏ واضح است که یَهُوَه مشتاقانه در انتظار رستاخیز دادن مردگان است.‏

آیا واقعاً می‌توانیم به وعدۀ رستاخیز ایمان داشته باشیم؟‏ بله،‏ شکی وجود ندارد که یَهُوَه و پسرش هر دو خواهان این کار و قادر به برآوردن آن هستند.‏ این واقعیت برای شما به چه معناست؟‏ بدین معناست که در آینده‌ای نه چندان دور عزیزانتان بر روی همین زمین با اوضاع و شرایط جهانیی بس متفاوت با امروز،‏ رستاخیز یافته و به شما خواهند پیوست.‏

یَهُوَه خدا که به انسان از همان آغاز باغی دلپذیر داد،‏ وعده داده است که بهشت را دوباره بر روی این زمین،‏ تحت حکمرانی ملکوت آسمانی‌اش برقرار کند؛‏ ملکوت آسمانیی که اکنون تحت اختیار عیسی مسیحِ جلال‌یافته قرار دارد.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷-‏۹؛‏ متّیٰ ۶:‏۱۰؛‏ لوقا ۲۳:‏۴۲،‏ ۴۳‏)‏ خانوادۀ بشری،‏ در آن بهشتی که دوباره برقرار می‌شود،‏ از هر گونه بیماری و مرض رهایی خواهد یافت و مزۀ زندگی بی‌پایان را خواهد چشید.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۴‏؛‏ با ایّوب ۳۳:‏۲۵؛‏ اِشَعْیا ۳۵:‏۵-‏۷ مقایسه شود.‏)‏ نفرت،‏ تعصب نژادی،‏ خشونتهای قومی،‏ و فشارهای اقتصادی نیز از بین می‌روند.‏ در چنین زمین پاکی خواهد بود که یَهُوَه خدا به واسطهٔ عیسی مسیح مردگان را رستاخیز خواهد داد.‏

آن زن مسیحیی را که در ابتدای این بخش ذکر کردیم به خاطر بیاورید؛‏ این امید رستاخیز اکنون در دل وی نیز عمیقاً ریشه گرفته است.‏ چند سال پس از این که مادرش درگذشت،‏ شاهدان یَهُوَه به او کمک کردند تا کتاب مقدس را با دقت مطالعه کند.‏ او این طور به خاطر می‌آورد:‏ «بعد از اینکه فهمیدم رستاخیزی هم هست،‏ از شعف به گریه افتادم؛‏ چقدر برایم خارق‌العاده بود بدونم که می‌توانم دوباره مادرم را ببینم.‏»‏

اگر قلباً مشتاقید عزیز ازدست‌رفته‌ای را دوباره ببینید،‏ شاهدان یَهُوَه با کمال میل به شما کمک خواهند کرد تا شما نیز بتوانید این امید مطمئن را از آنِ خود سازید.‏ از شما دعوت می‌کنیم با نزدیکترین سالن ملکوت شاهدان یَهُوَه تماس بگیرید و یا با یکی از آدرسهای پشت بروشور مکاتبه کنید.‏