شناسایی پرستندگان حقیقی در زمان آخر
فصل ۱۷
شناسایی پرستندگان حقیقی در زمان آخر
۱. بر طبق کتاب دانیال باب ۷، چه اتفاقات فوق‌العاده‌ای برای یک گروه کوچک و بی‌دفاع در روزگار ما روی می‌دهد؟
گروهی کوچک و بی‌دفاع توسط قدرت جهانی نیرومندی مورد حملهٔ بیرحمانه قرار می‌گیرد. با این حال، افراد این گروه تلفات نمی‌دهند و حتی جان تازه‌ای در آنها دمیده می‌شود؛ البته نه به دلیل توانایی خودشان بلکه به دلیل ارزشی که یَهُوَه خدا برایشان قائل بود. کتاب دانیال باب ۷ این رویدادها را که در اوایل قرن بیستم رخ دادند پیشگویی کرده است. اما گروه فوق را چه کسانی تشکیل می‌دهند؟ در همان باب از کتاب دانیال این افراد «مقدّسان حضرت اعلی» یعنی مقدسان یَهُوَه خدا، خوانده می‌شوند. در آنجا آمده است که آنها سرانجام در ملکوت مسیحایی در کنار یکدیگر حکمرانی خواهند کرد! — دانیال ۷:۱۳، ۱۴، ۱۸، ۲۱، ۲۲، ۲۵-۲۷.
۲. الف) یَهُوَه دربارهٔ خادمان مسح‌شده‌اش چه احساسی دارد؟ ب) در روزگار ما چه شیوهٔ خردمندانه‌ای را بهتر است در پیش گرفت؟
۲ همانطور که در کتاب دانیال باب ۱۱ آموختیم، پادشاه شمال، پس از آنکه سرزمین امن روحانی این مردم باایمان را مورد تهدید قرار می‌دهد، نابود می‌شود. ( دانیال ۱۱:۴۵؛ با حزقیال ۳۸:۱۸-۲۳ مقایسه شود.) یَهُوَه از مسح‌شدگان وفادارش به نحو احسن حمایت می‌کند. مزمور ۱۰۵:۱۴، ۱۵ برایمان می‌گوید: «[یَهُوَه] پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود که بر مسیحان [یا مسح‌شدگان] من دست مگذارید، و انبیای مرا ضرر مرسانید.» آیا با این امر موافق نیستید که در این روزگار پرتشنج بهتر است ‹گروه عظیم› که روزبه‌روز به تعدادشان اضافه می‌شود، تا جای ممکن با این مقدسان همکاری نزدیک داشته باشند؟ ( مکاشفه ۷:۹؛ زکریا ۸:۲۳) عیسی مسیح نیز به مردم گوسفندگونه دقیقاً همین توصیه را کرد و گفت که با حمایت از برادران روحانی مسح‌شدهٔ خود در کاری که به عهده دارند با آنان همکاری کنند. — متی ۲۵:۳۱-۴۶؛ غلاطیان ۳:۲۹.
۳. الف) چرا یافتن پیروان مسح‌شدهٔ عیسی و ماندن در کنار آنها کار آسانی نیست؟ ب) کتاب دانیال باب ۱۲ چگونه می‌تواند در این باره ما را یاری کند؟
۳ اما شیطان، دشمن خدا، جنگی به تمام معنا بر ضد مسح‌شدگان به راه انداخته است. او با ترویج مذهب دروغین، دنیا را مملو از مسیحیان کاذب ساخته است. در نتیجه بسیاری از مردم فریب خورده‌اند. برخی دیگر بکلی امید یافتن نمایندگان مذهب حقیقی را از دست داده‌اند. ( متی ۷:۱۵، ۲۱-۲۳؛ مکاشفه ۱۲:۹، ۱۷) حتی کسانی که «گلهٔ کوچک» را می‌یابند و با آن همکاری می‌کنند نیز باید برای حفظ ایمانشان بجنگند، زیرا دنیا مرتباً در پی تضعیف آن است. ( لوقا ۱۲:۳۲) شما چطور؟ آیا «مقدّسان حضرت اعلی» را یافته‌اید و با آنان معاشرت می‌کنید؟ آیا به شواهد محکم و استواری دست یافته‌اید که ثابت می‌کنند آنها حقیقتاً منتخبین خدا هستند؟ آگاهی از چنین شواهدی می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای ایمان شما باشد. ضمناً شما را آماده می‌سازد تا بتوانید دیگران را در شناختن ماهیت واقعی دنیای آشفتهٔ مذهبی امروز یاری کنید. کتاب دانیال باب ۱۲ گنجینه‌ای است از این معرفت حیات‌بخش.
امیر عظیم وارد عمل می‌شود
۴. الف) در دانیال ۱۲:۱ به دو موضوع مختلف در مورد میکائیل اشاره می‌شود، آنها کدامند؟ ب) در کتاب دانیال، معمولاً منظور از ‹ایستادن› و ‹برخاستن› یک پادشاه چیست؟
۴ در دانیال ۱۲:۱ چنین آمده است: «در آن زمان میکائیل، امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده است خواهد برخاست.» این آیه دو موضوع مختلف را در مورد میکائیل پیشگویی می‌کند: یکی آنکه او «ایستاده است،» که حاکی از وضعیتی است که طی یک دورهٔ زمانی روی می‌دهد؛ دیگری آنکه او «خواهد برخاست» که خبر از رویدادی می‌دهد که در طی دورهٔ زمانی فوق اتفاق می‌افتد. ابتدا به دوره‌ای می‌پردازیم که میکائیل «برای پسران قوم [دانیال] ایستاده است.» به خاطر آورید که میکائیل نامی است که به عیسی در نقش حکمران آسمانی داده شده است. اشاره به ‹برخاستن› او یادآور استعمال این عبارت در آیه‌های دیگر کتاب دانیال است. این عبارت غالباً به عمل یک پادشاه، مثلاً به دست گرفتن قدرت سلطنت، اشاره می‌کند. — دانیال ۱۱:۲-۴، ۷، ۲۰، ۲۱.
۵، ۶. الف) در طی چه دورهٔ زمانی میکائیل ایستاده است؟ ب) چه وقت و چگونه میکائیل «خواهد برخاست» و با چه نتایجی؟
۵ واضح است که فرشته در اینجا به یک دورهٔ زمانی اشاره می‌کند که در نبوت دیگری از کتاب مقدس قید شده است. عیسی دورهٔ مذکور را دورهٔ «حضور» ( یونانی پاروسیا ) خود خواند که به معنای زمانی است که در آسمان در مقام پادشاه به حکمرانی می‌پردازد. ( متی ۲۴:۳۷-۳۹، د ج ) این دورهٔ زمانی «ایّام آخر» و «زمان آخر» نیز نامیده شده است. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱؛ دانیال ۱۲:۴، ۹) از تاریخ شروع این دوره در سال ۱۹۱۴، میکائیل در مقام پادشاه در آسمان ایستاده است. — با اشعیا ۱۱:۱۰؛ مکاشفه ۱۲:۷-۹ مقایسه شود.
۶ اما چه وقت میکائیل «خواهد برخاست»؟ هنگامی که برخاسته راهی انجام عملی ویژه می‌شود. این عمل را عیسی در آینده انجام خواهد داد. مکاشفه ۱۹:۱۱-۱۶ به طور نبوی توصیف می‌کند که عیسی در مقام پادشاه مسیحاییِ قدرتمند در رأس لشکری از فرشتگان می‌تازد و دشمنان خدا را نابود می‌سازد. در ادامهٔ دانیال ۱۲:۱ آمده است: «و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده.» مسیح، در طی دورهٔ پیشگویی‌شدهٔ «مصیبت عظیم،» به عنوان مجری اصلی حکم یَهُوَه به این سیستم شرارت‌بار پایان خواهد داد. — متی ۲۴:۲۱؛ ارمیا ۲۵:۳۳؛ ۲تسالونیکیان ۱:۶-۸؛ مکاشفه ۷:۱۴؛ ۱۶:۱۴، ۱۶.
۷. الف) در طی «زمان تنگی» که در پیش است، برای همهٔ باایمانان چه امیدی وجود دارد؟ ب) دفتر یَهُوَه چیست، و چرا آمدن ناممان در آن از اهمیت حیاتی برخوردار است؟
۷ وضعیت کسانی که در طی این دورهٔ تاریک ایمان می‌ورزند چگونه خواهد بود؟ خطاب به دانیال گفته شد: «در آنزمان هر یک از قوم تو که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد.» ( با لوقا ۲۱:۳۴-۳۶ مقایسه شود.) این دفتر چیست؟ در واقع مظهر آن است که یَهُوَه خدا کسانی را که به اراده‌اش عمل کنند در یاد دارد. ( ملاکی ۳:۱۶؛ عبرانیان ۶:۱۰) کسانی که نامشان در دفتر حیات نوشته شود بیش از هر کس دیگری در این دنیا از امنیت برخوردارند، زیرا مورد حمایت الهی قرار دارند. امکان جبران هر صدمه و آزاری که به آنان وارد شود، وجود دارد و این صدمات و آزارها بی‌شک جبران خواهند شد. حتی اگر مرگ پیش از فرا رسیدن «زمان تنگی» که در پیش است، به سراغشان آید، یادشان در حافظهٔ بیکران یَهُوَه محفوظ خواهد ماند. خدا آنان را به یاد آورده، در طی سلطنت هزارسالهٔ عیسی مسیح رستاخیز خواهد بخشید. — اعمال ۲۴:۱۵؛ مکاشفه ۲۰:۴-۶.
مقدسان ‹بیدار می‌شوند›
۸. دانیال ۱۲:۲ چه امید تسلی‌بخشی را نوید می‌دهد؟
۸ امید رستاخیز، حقیقتاً امیدی تسلی‌بخش است. در دانیال ۱۲:۲ آمده است: «بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی.» ( با اشعیا ۲۶:۱۹ مقایسه شود.) این سخنان وعدهٔ پرشور عیسی مسیح را در مورد رستاخیزی فراگیر به یادمان می‌آورد. ( یوحنا ۵:۲۷، ۲۸) چه امید پرشوری! تصورش را بکنید، دوستان و اقوام عزیزتان که درگذشته‌اند، در آینده دوباره فرصت زندگی خواهند یافت! اما وعدهٔ قیدشده در کتاب دانیال در وهلهٔ اول به نوع دیگری از رستاخیز اشاره می‌کند، رستاخیزی که پیش از این صورت گرفته است. چگونه چنین چیزی ممکن است؟
۹. الف) چرا می‌توان استدلال کرد که آنچه در دانیال ۱۲:۲ ذکر شده است در طی ایام آخر تحقق خواهد یافت؟ ب) این نبوت به چه نوع رستاخیزی اشاره می‌کند، و چرا چنین پاسخ می‌دهیم؟
۹ لطفاً به مضمون این باب توجه کنید. نخستین آیهٔ باب ۱۲، همانطور که دیدیم، نه تنها به پایان این سیستم شرارت‌بار برمی‌گردد بلکه به کل دورهٔ ایام آخر نیز مربوط می‌شود. در واقع، بخش اعظم این باب در طی زمان آخر به تحقق می‌پیوندد، نه در بهشت زمینی که در پیش است. آیا رستاخیزی در طی این دوره صورت می‌پذیرد؟ به نوشتهٔ پولس رسول کسانی که «از آنِ مسیح می‌باشند،» «در وقت حضور او» رستاخیز می‌یابند. اما کسانی که به زندگی آسمانی رستاخیز می‌یابند به صورت «بی‌فساد» درمی‌آیند. ( ۱قرنتیان ۱۵:۲۳، د ج، ۵۲) هیچیک از آنها آنطور که در دانیال ۱۲:۲ پیشگویی شده است «به جهت خجالت و حقارت جاودانی» برنمی‌خیزد. در این صورت آیا نوع دیگری از رستاخیز وجود دارد؟ در کتاب مقدس، رستاخیز گاهی مفهوم روحانی دارد. برای مثال، در هر دو کتاب حزقیال و مکاشفه به متون نبویی برمی‌خوریم که منظور از آنها احیای روحانی یا همان رستاخیز روحانی است. — حزقیال ۳۷:۱-۱۴؛ مکاشفه ۱۱:۳، ۷، ۱۱.
۱۰. الف) از چه جهت می‌توان گفت که باقیماندهٔ مسح‌شدگان در طی زمان آخر رستاخیز خواهند یافت؟ ب) چگونه برخی از مسح‌شدگانی که احیا شدند «به جهت خجالت و حقارت جاودانی» بیدار شدند؟
۱۰ آیا چنین احیای روحانیی در مورد خادمان مسح‌شدهٔ خدا در زمان آخر صورت گرفته است؟ بله! واقعیات تاریخی نشانگر آنند که در سال ۱۹۱۸ باقیماندهٔ کوچکی از مسیحیان باایمان، بشدت مورد حمله قرار گرفتند تا جایی که موعظهٔ عمومی و سازمان‌یافتهٔ آنها متوقف شد. پس از آن در سال ۱۹۱۹، دوباره از لحاظ روحانی به زندگی بازگشتند؛ در حالیکه کاملاً خلاف آن انتظار می‌رفت. این حقایق تاریخی با توصیفی که از رستاخیز در دانیال ۱۲:۲ شده است، تطابق دارد. برخی در آن وقت و پس از آن از لحاظ روحانی «بیدار» شدند. اما متأسفانه بعضی از ایشان از جهت روحانی زنده نماندند. کسانی که پس از بیداری پادشاه مسیحایی را رد کردند و خدمت خدا را ترک گفتند، با «خجالت و حقارت جاودانی» که در دانیال ۱۲:۲ بدان اشاره می‌شود مواجه شدند. ( عبرانیان ۶:۴-۶) با اینهمه، مسح‌شدگان باایمان، با استفادهٔ صحیح از وضعیت روحانی احیاشدهٔ خود، وفادارانه از پادشاه مسیحایی حمایت کردند. همانطور که در نبوت آمده است، ایمانشان سرانجام آنها را به «حیات جاودانی» رهنمون می‌شود. امروزه، از روی نیروی حیاتِ روحانیی که در مقابل مخالفتها از خود نشان می‌دهند، می‌توان آنها را شناسایی کرد.
آنان «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید»
۱۱. امروزه «حکیمان» چه کسانی هستند، و از چه جهت مثل افلاک و ستارگان می‌درخشند؟
۱۱ دو آیهٔ بعدی باب ۱۲ کتاب دانیال برای کمک به ما در شناسایی «مقدّسان حضرت اعلی» اطلاعات بیشتری در اختیارمان قرار می‌دهند. فرشته در آیهٔ ۳ به دانیال می‌گوید: «حکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالآباد.» این «حکیمان» امروزه چه کسانی هستند؟ در اینجا نیز شواهد، حاکی از آنند که این افراد همان «مقدّسان حضرت اعلی» هستند. چه کسانی به غیر از باقیماندهٔ مسح‌شدگان وفادار بصیرت آن را داشتند که تشخیص دهند میکائیل، امیر عظیم، در سال ۱۹۱۴ شروع به برخاستن خواهد کرد؟ آنها با موعظهٔ حقایقی از این قبیل و ضمناً رعایت رفتار مسیحی «چون نیّرها» در این دنیا که در ظلمت روحانی به سر می‌برد ‹می‌درخشند.› ( فیلپیان ۲:۱۵؛ یوحنا ۸:۱۲) عیسی در مورد آنها چنین نبوت کرد: «آنگاه عادلان در ملکوت پدر خود مثل آفتاب، درخشان خواهند شد.» — متی ۱۳:۴۳.
۱۲. الف) در طی زمان آخر، مسح‌شدگان چه نقشی در ‹رهبری بسیاری به راه عدالت› بر عهده داشته‌اند؟ ب) در طی دوران سلطنت هزارسالهٔ مسیح، مسح‌شدگان چگونه بسیاری را به راه عدالت رهبری خواهند نمود و از چه جهت «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید»؟
۱۲ دانیال ۱۲:۳ حتی کاری را که این مسیحیان مسح‌شده در طی زمان آخر بدان مشغول خواهند بود نیز مشخص می‌کند. آنان «بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند.» باقیماندهٔ مسح‌شدگان کار گردآوری بقیهٔ ۰۰۰,۱۴۴ نفری را که هم‌ارث مسیح هستند به انجام رساندند. ( رومیان ۸:۱۶، ۱۷؛ مکاشفه ۷:۳، ۴) هنگامی که آن کار به پایان رسید — که بر طبق شواهد حدود نیمهٔ دههٔ ۱۹۳۰ خاتمه یافته است — مسیحیان مسح‌شده به گردآوری ‹گروه عظیمِ› «گوسفندان دیگر» پرداختند. ( مکاشفه ۷:۹؛ یوحنا ۱۰:۱۶) اینان نیز به قربانی فدیهٔ عیسی مسیح ایمان می‌ورزند. از اینرو، در مقابل یَهُوَه وضعیتی پاک دارند. تعداد آنها امروزه بر میلیونها نفر بالغ می‌شود، و امید دارند هنگامی که این دنیای مملو از شرارت نابود می‌شود زنده بمانند. در طی سلطنت هزارساله، عیسی و ۰۰۰,۱۴۴ نفر پادشاه و کاهن دیگر به طور کامل انسانهای مطیع را از فواید فدیه بهره‌مند خواهند ساخت، و بدینسان همهٔ باایمانان را یاری می‌کنند تا خود را از آخرین اثرات گناه که از آدم به میراث برده‌اند، پاک سازند. ( ۲پطرس ۳:۱۳؛ مکاشفه ۷:۱۳، ۱۴؛ ۲۰:۵، ۶) مسح‌شدگان در آن وقت به معنای کامل «بسیاری را به راه عدالت رهبری» خواهند نمود و «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید.» آیا امید زندگی بر روی زمین و تحت حکومت آسمانی و پرجلال مسیح و حکمرانان همراهش را قدر می‌نهید؟ حقیقتاً که شرکت در موعظهٔ بشارتِ ملکوت خدا در کنار «مقدّسان» موهبت بزرگی است! — متی ۲۴:۱۴.
آنان ‹تردّد می‌نمایند›
۱۳. سخنان کتاب دانیال از چه نظر مهر شده و به صورت راز درآمده بود؟
۱۳ اعلامیهٔ فرشته به دانیال که در دانیال ۱۰:۲۰ آغاز شده بود، حال با این سخنان دلگرم‌کننده پایان می‌گیرد: «اما تو ای دانیال کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر مُهر کن. بسیاری بسرعت تردّد خواهند نمود و عِلم افزوده خواهد گردید.» ( دانیال ۱۲:۴) قسمت اعظم الهاماتی که به دانیال شد، برای انسانها به صورت راز درآمده و مهر شده بود. حتی دانیال خود بعدها نوشت: «من شنیدم اما درک نکردم.» ( دانیال ۱۲:۸) از این نظر کتاب دانیال قرنها مهرشده باقی ماند. ولی آیا امروز نیز چنین است؟
۱۴. الف) در طی دوران «زمان آخر» چه کسانی ‹تردّد نموده‌اند› و در کجا؟ ب) چه مدرکی در دست داریم که یَهُوَه این «تردّد» را برکت داده است؟
۱۴ ما از این امتیاز برخورداریم که در دوران «زمان آخر» که در کتاب دانیال پیشگویی شده است، به سر بریم. همانطور که نبوت شده بود، بسیاری از باایمانان در اوراق کلام خدا ‹تردّد نموده‌اند.› نتیجهٔ آن چه بوده است؟ به برکت یَهُوَه، معرفت حقیقی فراوان گشته است. به شاهدان مسح‌شده و باایمان یَهُوَه بصیرت اعطا شده تا بتوانند به پادشاهی رسیدن پسر انسان در سال ۱۹۱۴ و همینطور هویت وحوش نبوت دانیال را تشخیص دهند، و در مورد «رجاست ویرانی» هشدار دهند. البته اینها همه فقط گوشه‌ای از این معرفت است. ( دانیال ۱۱:۳۱) پس فراوانی معرفت نیز علامت مشخصهٔ دیگری برای شناسایی «مقدّسان» است. اما دانیال شواهد بیشتری نیز دریافت کرد.
آنان ‹پراکنده› می‌شوند
۱۵. حال فرشته چه پرسشی را مطرح می‌سازد، این پرسش برای ما یادآور چه کسانی است؟
۱۵ به یاد داریم که دانیال این پیامها را در ساحل «نهر عظیم» حدَّقل که به نام دجله نیز معروف است از فرشته دریافت داشت. ( دانیال ۱۰:۴) حال در اینجا سه موجود فرشته‌آسا می‌بیند و می‌گوید: «من دانیال نظر کردم و اینک دو نفر دیگر یکی به اینطرف و دیگری به آنطرف نهر ایستاده بودند. و یکی از ایشان به آن مرد ملبّس به کتان که بالای آبهای نهر ایستاده بود گفت: ‹انتهای این عجایب تا بکی خواهد بود؟› » ( دانیال ۱۲:۵، ۶) پرسشی که فرشته در اینجا مطرح می‌کند می‌تواند برای ما دوباره یادآور «مقدّسان حضرت اعلی» باشد. در آغاز دوران «زمان آخر» در سال ۱۹۱۴، این مقدسان شدیداً با این پرسش درگیر بودند که چه مدت به زمانِ تحققِ وعده‌های خدا باقی مانده است. از پاسخی که به این پرسش داده می‌شود می‌توان مشاهده کرد که همین مقدسان در کانون این نبوت قرار دارند.
۱۶. فرشته چه نبوتی را عنوان می‌کند، و چگونه بر روی حتمی بودن تحقق نبوت مذکور تأکید می‌کند؟
۱۶ در ادامهٔ روایت دانیال چنین آمده است: «و آن مرد ملبّس به کتان را که بالای آبهای نهر ایستاده بود شنیدم که دست راست و دست چپ خود را به سوی آسمان برافراشته، به حیّ ابدی قسم خورد که برای زمانی و دو زمان و نصف زمان خواهد بود و چون پراکندگی قوّت قوم مقدّس به انجام رسد، آنگاه همهٔ این امور به اتمام خواهد رسید.» ( دانیال ۱۲:۷) این موضوعی بسیار جدی و خطیر است. فرشته هر دو دست خود را برای ادای سوگند بالا می‌برد، شاید دلیل این حرکت او آن است که دو فرشته‌ای که در دو طرف رود عریض ایستاده‌اند بتوانند آن را ببینند. بدین ترتیب بر روی حتمی بودن تحقق این نبوت تأکید می‌کند. اما، این زمانهای معین چه وقت فرا می‌رسند؟ شاید تصور کنیم که پاسخگویی به این پرسش کار ساده‌ای نیست، اما در واقع ساده می‌باشد.
۱۷. الف) چه شباهتهایی بین نبوتهایی که در دانیال ۷:۲۵، دانیال ۱۲:۷، و مکاشفه ۱۱:۳، ۷، ۹ ذکر شده‌اند، یافت می‌شود؟ ب) سه زمان و نیم چقدر به طول می‌انجامد؟
۱۷ این نبوت شباهت بسیاری به دو نبوت دیگر دارد. یکی از این نبوتها که در فصل ۹ این کتاب مورد بررسی قرار دادیم، در دانیال ۷:۲۵ آمده است؛ و دیگری در مکاشفه ۱۱:۳، ۷، ۹. به برخی از شباهتهای آنها توجه کنید. این دو نبوت هر دو در زمان آخر روی می‌دهند. و هر دو به خادمان مقدس خدا مربوط می‌شوند، و نشان می‌دهند که آنها مورد شکنجه و آزار قرار می‌گیرند و حتی برای مدتی قادر نخواهند بود فعالیت موعظهٔ عمومی خود را به انجام رسانند. هر یک از این نبوتها نشانگر آن است که خادمان خدا احیا می‌شوند و سپس کار خود را از سر می‌گیرند، و بدینسان آزاردهندگان خود را مغلوب می‌سازند. و در هر دوی این نبوتها مدت زمانی که این مقدسان تحت شرایط دشوار به سر خواهند برد ذکر شده است. هر دوی این نبوتها در کتاب دانیال ( ۷:۲۵ و ۱۲:۷) به ‹زمانی، دو زمان، و نصف زمان› اشاره می‌کنند. محققان عموماً معتقدند که این دوره برابر با سه زمان و نیم است. مکاشفه نیز به همان دوره اشاره می‌کند که ۴۲ ماه، یا ۱۲۶۰ روز به طول می‌انجامد. ( مکاشفه ۱۱:۲، ۳) این امر تأیید می‌کند که سه زمان و نیمِ عنوان‌شده در دانیال، برابر با سه سال و نیم، بر حسب هر سال ۳۶۰ روز است. اما این ۱۲۶۰ روز چه وقت آغاز شد؟
۱۸. الف) بر طبق دانیال ۱۲:۷، چه واقعه‌ای پایان ۱۲۶۰ روز را مشخص می‌ساخت؟ ب) چه وقت «قوّت قوم مقدّس» سرانجام پراکنده می‌شد و چگونه؟ پ) چه وقت دورهٔ ۱۲۶۰ روزه آغاز شد، و در طی این مدت چگونه بود که مسح‌شدگان «پلاس در بر کرده» بودند؟
۱۸ در این نبوت زمان پایان این ۱۲۶۰ روز مشخص شده زیرا در آن آمده است: «چون پراکندگی قوّت قوم مقدّس به انجام رسد.» در اواسط سال ۱۹۱۸، اعضای برجستهٔ انجمن کتاب مقدس و رسالهٔ برج دیده‌بانی، از جمله رئیس این انجمن، جی. اِف. راتِرفورد، به جرمهای دروغین متهم و به دوره‌های طولانی حبس محکوم شدند و به زندان افتادند. مقدسان خدا حقیقتاً دیدند که کارشان ‹پراکنده› شد، و قدرتشان از دست رفت. اگر از اواسط سال ۱۹۱۸، سه سال و نیم در تاریخ به عقب برگردیم به پایان سال ۱۹۱۴ می‌رسیم. در آن زمان گروه کوچک مسح‌شدگان خود را برای روبرو شدن با آزار و شکنجهٔ بی‌امان آماده می‌ساختند. جنگ جهانی اول آغاز گشته بود، و موج مخالفت با کار آنان بالا می‌گرفت. در سال ۱۹۱۵، این پرسش مسیح از پیروانش را که «آیا می‌توانید از آن کاسه‌ای که من می‌نوشم، بنوشید؟» اساس آیهٔ سال خود قرار دادند. ( متی ۲۰:۲۲) همانطور که در مکاشفه ۱۱:۳ پیش‌بینی شده بود، ۱۲۶۰ روزی که در پی آن آمد برای مسح‌شدگان دورانی اندوهبار بود، گویی در حالی که پلاس بر تن داشتند نبوت می‌کردند. شکنجه و آزار شدت گرفت. برخی از آنها به زندان افتادند، برخی گرفتار اوباش شده و برخی دیگر مورد شکنجه قرار گرفتند. بسیاری از مرگ نخستین رئیس انجمن، چارلز تی. راسِل در سال ۱۹۱۶، سرخورده و مأیوس شدند. اما پس از آنکه این دورهٔ ظلمت با کشته شدن مقدسان، به عنوان یک سازمانِ موعظه، پایان می‌گرفت چه روی می‌داد؟
۱۹. نبوتی که در کتاب مکاشفه باب ۱۱ آمده است چگونه به ما اطمینان می‌دهد که مسح‌شدگان را نمی‌شد تا مدت زیادی ساکت نگاه داشت؟
۱۹ نبوت مشابهی که در مکاشفه ۱۱:۳، ۹، ۱۱ آمده است نشان می‌دهد که «دو شاهد» پس از کشته شدن، فقط برای مدت کمی، یعنی سه روز و نیم، در حالت موت باقی ماندند و سپس دوباره زنده شدند. به همین شکل، نبوتی که در دانیال باب ۱۲ آمده است نیز نشان می‌دهد که مقدسان ساکت نخواهند نشست و در واقع حتی کار بیشتری در پیش رو خواهند داشت.
آنان ‹طاهر و سفید و مصفّی می‌گردند›
۲۰. بر طبق دانیال ۱۲:۱۰ مسح‌شدگان پس از طی دشواریها چه برکاتی می‌یافتند؟
۲۰ همانطور که پیش از این بدان اشاره شد، دانیال که این مطالب را به رشتهٔ تحریر درآورد، مفهوم آنها را درک نکرد. با وجود این مایل بود بداند که آیا مقدسان به دست آزاردهندگان از میان خواهند رفت یا خیر. به همین منظور پرسید: «ای آقایم آخر این امور چه خواهد بود؟» فرشته پاسخ داد: «ای دانیال برو زیرا این کلام تا زمان آخر مخفی و مختوم شده است. بسیاری طاهر و سفید و مصفّیٰ خواهند گردید و شریران شرارت خواهند ورزید و هیچ‌کدام از شریران نخواهند فهمید لیکن حکیمان خواهند فهمید.» ( دانیال ۱۲:۸-۱۰) برای مقدسان امیدی حتمی وجود داشت! آنان نه تنها نابود نمی‌شدند بلکه سفید شده و در مقابل یَهُوَه خدا از وضعیتی پاک و مطهر برخوردار می‌شدند. ( ملاکی ۳:۱-۳) بصیرتی که در امور روحانی داشتند آنان را قادر می‌ساخت تا خود را در نظر خدا پاک نگاه دارند. در مقابل، شریران از درک امور روحانی سر باز می‌زدند. حال پرسش این است که این رویدادها چه زمانی به وقوع می‌پیوستند؟
۲۱. الف) دورهٔ زمانیی که در دانیال ۱۲:۱۱ پیشگویی شده است تحت چه شرایطی آغاز می‌شد؟ ب) «قربانی دایمی» چه بود و چه وقت موقوف شد؟ ( لطفاً به کادر صفحهٔ ۲۹۸ رجوع کنید.)
۲۱ به دانیال چنین گفته شد: «از هنگام موقوف شدن قربانی دایمی و نصب نمودن رجاست ویرانی، هزار و دویست و نود روز خواهد بود.» پس این دورهٔ زمانی هنگامی آغاز می‌شد که شرایط خاصی ایجاد می‌گردید. «قربانی دایمی» * باید موقوف می‌شد. ( دانیال ۱۲:۱۱) منظور فرشته چه قربانیی بود؟ منظور او قربانیهای حیوانیی که در معبد زمینی تقدیم می‌شدند نبود. چرا که حتی معبدی که زمانی در اورشلیم وجود داشت نیز فقط «مثال مکان حقیقی» بود. این مکان حقیقی همان معبد روحانی یَهُوَه بود که پس از آنکه مسیح در سال ۲۹ د.م. به کهانت اعظم رسید، شروع به کار کرد! در این معبد روحانی، که مظهر تدارکات خدا برای پرستش پاک است، نیازی به تقدیم دایمی قربانی گناه نیست، زیرا که ‹مسیح یک بار قربانی شد تا گناهان بسیاری را رفع نماید.› ( عبرانیان ۹:۲۴-۲۸) با این حال، همهٔ مسیحیان حقیقی در این معبد قربانی تقدیم می‌کنند. پولس رسول نوشت: «به وسیلهٔ [مسیح] قربانیِ تسبیح را به خدا بگذرانیم، یعنی ثمرهٔ لبهایی را که به اسم او معترف باشند.» ( عبرانیان ۱۳:۱۵) از اینرو، این شرط نبوت، یعنی موقوف شدن «قربانی دایمی،» در نیمهٔ سال ۱۹۱۸ هنگامی انجام شد که کار موعظه عملاً معلق ماند.
۲۲. الف) «رجاستی» که باعث ویرانی می‌شد چه بود، و چه وقت مستقر شد؟ ب) چه وقت دورهٔ زمانیی که در دانیال ۱۲:۱۱ پیشگویی شده بود آغاز گشت، و چه وقت پایان یافت؟
۲۲ در مورد شرط دوم یعنی «نصب» یا استقرار «رجاستِ ویرانی» چه می‌توان گفت؟ همانطور که در بحثمان دربارهٔ دانیال ۱۱:۳۱ مطرح کردیم، این رجاست ابتدا جامعهٔ ملل بود که بعدها به صورت سازمان ملل متحد دوباره سربرآورد. اینها هر دو رجاست بودند زیرا تنها امید بشر برای صلح جهانی خوانده شده‌اند. از اینرو، این نهادها در دل بسیاری از مردم جای ملکوت خدا را می‌گیرند! جامعهٔ ملل به طور رسمی در ژانویه سال ۱۹۱۹ ترتیب داده شد. در آن زمان، هر دو شرط ذکرشده در دانیال ۱۲:۱۱ حاضر بودند. بدینسان دورهٔ ۱۲۹۰ روزه در اوایل سال ۱۹۱۹ آغاز شد و تا پاییز ( نیمکرهٔ شمالی) سال ۱۹۲۲ ادامه یافت.
۲۳. چگونه مقدسان خدا در طی دورهٔ ۱۲۹۰ روزهای که در کتاب دانیال باب ۱۲ پیشگویی شده است، در راه پاکی گام برداشتند؟
۲۳ آیا در طی آن دوره، مقدسان در راه سفید و طاهر شدن در نظر خدا گام برداشته بودند؟ به طور حتم چنین کردند! در مارس سال ۱۹۱۹ رئیس انجمن برج دیده‌بانی و همکاران نزدیک وی از زندان رها شدند. بعدها از اتهامات دروغینی که به آنها نسبت داده شد تبرئه گشتند. آنها که می‌دانستند هنوز فعالیت بسیاری پیش رو دارند، بلافاصله دست به کار شدند و در سپتامبر سال ۱۹۱۹، کنگره‌ای تشکیل دادند. در همان سال، چاپ مجلهٔ دیگری در کنار مجلهٔ برج دیده‌بانی آغاز گشت. این مجله که در ابتدا «عصر طلایی» ( «بیدار شوید!» کنونی) نامیده می‌شد همیشه به همراه مجلهٔ برج دیده‌بانی با شهامت، فساد دنیا را آشکار ساخته و در پاک نگاه داشتن امت خدا مفید بوده است. تا پایان ۱۲۹۰ روزِ پیشگویی‌شده، مقدسان در راه پاکسازی و بازسازی وضعیت خود گامهایی به جلو برداشته بودند. در سپتامبر سال ۱۹۲۲، درست در حواشی پایان این دوره بود که کنگرهٔ تاریخیی در سِدار پوینت، واقع در ایالت اُهایوی ایالات متحدهٔ آمریکا تشکیل شد. این کنگره جنبش بزرگی در کار موعظه ایجاد کرد. با این حال هنوز جای پیشرفت وجود داشت. این پیشرفت در طی دورهٔ مشخص‌شدهٔ دیگری روی می‌داد.
مقدسان به سعادت دست می‌یابند
۲۴، ۲۵. الف) کدام دورهٔ زمانی در دانیال ۱۲:۱۲ پیشگویی شده است، و بر طبق شواهد این دوره چه زمانی آغاز شد و پایان گرفت؟ ب) وضعیت روحانی باقیماندگان مسح‌شده در آغاز دورهٔ ۱۳۳۵ روزه چگونه بود؟
۲۴ فرشتهٔ یَهُوَه نبوتش را در مورد مقدسان با این سخنان به پایان برد: «خوشابه‌حال آنکه انتظار کشد و به هزار و سیصد و سی و پنج روز برسد!» ( دانیال ۱۲:۱۲) فرشته هیچ نشانه‌ای از اینکه این دوره چه وقت آغاز شده و پایان می‌یابد به دست نمی‌دهد. شواهد تاریخی نشانگر آنند که این دوره در پی دورهٔ پیش آمده است. در این صورت باید از پاییز سال ۱۹۲۲ تا اواخر بهار سال ۱۹۲۶ ( نیمکرهٔ شمالی) ادامه یافته باشد. آیا مقدسان در پایان این دوره به سعادت دست یافتند؟ بله، آنها از لحاظ روحانی به سعادت عظیمی دست یافتند.
۲۵ حتی پس از کنگرهٔ سال ۱۹۲۲ ( تصویر صفحهٔ ۳۰۲)، برخی از مقدسان خدا هنوز با حسرت به گذشته می‌نگریستند. آنها اساساً در جلسات خود هنوز فقط از کتاب مقدس و کتاب چندجلدی «مطالعاتی در نوشته‌های مقدس» ( انگل.) نوشتهٔ چارلز تی. راسِل برای مطالعه استفاده می‌کردند. در آن زمان، این نظریه که سال ۱۹۲۵، سال شروع رستاخیز و برپایی بهشت بر روی زمین است، به طور گسترده‌ای مورد قبول بود. از اینرو، بسیاری با در نظر داشتن این تاریخ مشخص به خدمت مشغول بودند. برخی از روی تکبر و غرور از شرکت در کار موعظهٔ عمومی سر باز زدند. از اینرو وضعیتی ناخوشایند برقرار شد.
۲۶. در طی دورهٔ ۱۳۳۵ روزه، وضعیت روحانی مسح‌شدگان چگونه تغییر یافت؟
۲۶ اما در طی دورهٔ ۱۳۳۵ روزه، اینها همه تغییر یافت. موعظه اهمیت یافت، و ترتیبات منظمی فراهم آمد تا همه در کار موعظه شرکت جویند. هر هفته جلساتی برای مطالعهٔ برج دیده‌بانی اختصاص داده شدند. شمارهٔ اول مارس سال ۱۹۲۵ این مجله، حاوی مقالهٔ تاریخی «تولد امت» بود که امت خدا را از مفهوم کامل رویدادهای سالهای بین ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹ آگاه می‌ساخت. بدینسان پس از گذشت سال ۱۹۲۵، مقدسان، دیگر با در نظر داشتن یک تاریخ نزدیک و مشخص به یَهُوَه خدمت نمی‌کردند. بلکه، قدوسیت نام یَهُوَه بود که در درجهٔ اول اهمیت قرار گرفت. در اول ژانویهٔ سال ۱۹۲۶، این حقیقت حیاتی بیش از هر زمان دیگری در مقالهٔ «چه کسی یَهُوَه را گرامی خواهد داشت» در مجلهٔ برج دیده‌بانی، مورد تأکید قرار گرفت. در کنگره‌ای که در ماه مه سال ۱۹۲۶ برگزار شد کتاب «رهایی» ( انگل.) عرضه شد. ( لطفاً به صفحهٔ ۳۰۲ مراجعه شود.) این یکی از سری کتابهای جدیدی بود که قرار بود جایگزین «مطالعاتی در نوشته‌های مقدس» ( انگل.) شود. حال دیگر مقدسان به گذشته نگاه نمی‌کردند. بلکه با اطمینان‌خاطر به آینده و کاری که در پیش داشتند نظر دوخته بودند. همانطور که نبوت شده بود، ۱۳۳۵ روز در حالی پایان یافت که مقدسان از سعادت برخوردار شده بودند.
۲۷. مرور دانیال باب ۱۲ چگونه می‌تواند به ما در شناسایی قطعی مسح‌شدگان یَهُوَه کمک کند؟
۲۷ البته برخی در طی این دوران پرجنجال از خود صبر و تحمل نشان ندادند. تردیدی نیست که به همین دلیل فرشته بر روی اهمیت ‹انتظار کشیدن› تأکید کرد. آنانی که تحمل و بردباری نشان دادند و منتظر ماندند برکات عظیمی یافتند. مرور کلی کتاب دانیال باب ۱۲ این موضوع را روشن می‌سازد. همانطور که پیشگویی شده بود، مسح‌شدگان از لحاظ روحانی احیا شده یا به عبارت دیگر رستاخیز یافتند. در مورد کلام خدا به آنان بصیرتی فوق‌العاده اعطا شد، و در حالی که قدرت یافته بودند در آن به «تردّد» پرداختند و با راهنمایی روح‌القدس راز اسرار باستانی را گشودند. یَهُوَه آنان را پاک و طاهر ساخت و کاری کرد که از لحاظ روحانی همچون افلاک بدرخشند. در نتیجه، آنان بسیاری را راهنمایی کردند تا در مقابل یَهُوَه از وضعیتی عادلانه برخوردار شوند.
۲۸، ۲۹. حال که دوران «زمان آخر» به پایان خود نزدیک است، باید برای انجام چه کاری مصمم باشیم؟
۲۸ با در دست داشتن همهٔ این علاماتِ مشخصهٔ نبوی که مشخص‌کنندهٔ «مقدسان حضرت اعلی» هستند، آیا هنوز هم می‌توان عذر موجهی برای نشناختن و همکاری نکردن با این مقدسان یافت؟ برکات شگرفی در انتظار گروه عظیم است، چرا که برای خدمت به یَهُوَه به طبقهٔ رو به کاهش مسح‌شدگان پیوستند. همهٔ ما باید در انتظار تحقق وعده‌های خدا باشیم. ( حبقوق ۲:۳) میکائیل، امیر عظیم در روزگار ما، دهها سال است که برای دفاع از امت خدا برخاسته است. او که از جانب خدا برگزیده شده است، بزودی در مقام معدوم‌کنندهٔ این سیستم چیزها وارد عمل خواهد شد. هنگامی که وارد عمل شود ما چه موضعی خواهیم داشت؟
۲۹ پاسخ ما به این پرسش بستگی دارد به اینکه آیا مایلیم حالا زندگیی همراه با کمال اخلاقی اختیار کنیم؟ بگذارید در این روزهای پایانی «زمان آخر» برای آنکه عزممان برای این کار راسختر شود، به بررسی آخرین آیهٔ کتاب دانیال بپردازیم. بحث ما در این باره که در فصل بعدی ادامه دارد، ما را یاری می‌کند تا وضعیت دانیال را در مقابل خدا در گذشته و در آینده دریابیم.
[پاورقی]
^ بند 21 در ترجمهٔ سپتواجینت ( سبعینی) فقط «قربانی» ترجمه شده است.
چه آموختیم؟
• میکائیل در طی چه زمانی «ایستاده است» و چگونه و چه وقت «خواهد برخاست»؟
• دانیال ۱۲:۲ به چه نوع رستاخیزی اشاره می‌کند؟
• دوره‌های زمانیی که در پایین آمده‌اند چه وقت آغاز شده و پایان یافتند؟
سه زمان و نیمی که در دانیال ۱۲:۷ بدان اشاره شده است.
۱۲۹۰ روزی که در دانیال ۱۲:۱۱ بدان اشاره شده است.
۱۳۳۵ روزی که در دانیال ۱۲:۱۲ نبوت شده است.
• چگونه با کمک دانیال باب ۱۲ می‌توانیم پرستندگان حقیقی یَهُوَه را شناسایی کنیم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[کادر در صفحهٔ ۲۹۸]
موقوف شدن قربانی دایمی
عبارت «قربانی دایمی» پنج بار در متن اصلی کتاب دانیال تکرار شده است. منظور از این عبارت قربانی تسبیح، یعنی ‹ثمرهٔ لبها› است که خادمان یَهُوَه خدا مرتباً به او تقدیم می‌کنند. ( عبرانیان ۱۳:۱۵) در دانیال ۸:۱۱، ۱۱:۳۱، و ۱۲:۱۱ به موقوف شدن قربانی دایمی اشاره شده است.
در طی هر دو جنگ جهانی، امت یَهُوَه در قلمرو «پادشاه شمال» و «پادشاه جنوب» شدیداً مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. ( دانیال ۱۱:۱۴، ۱۵) موقوف شدن «قربانی دایمی» در اواخر جنگ جهانی اول، و هنگامی صورت گرفت که کار موعظه در اواسط سال ۱۹۱۸ تقریباً قطع شد. ( دانیال ۱۲:۷) در طی جنگ جهانی دوم، قدرت جهانی انگلیس – آمریکا جلوی «قربانی دایمی» را به همین شکل برای ۲۳۰۰ روز ‹گرفت.› ( دانیال ۸:۱۱-۱۴؛ لطفاً به فصل ۱۰ این کتاب مراجعه کنید.) «افواج» نازی‌ها نیز برای یک دورهٔ زمانی که مدت آن در کتاب مقدس مشخص نشده است، آن را موقوف کردند. — دانیال ۱۱:۳۱؛ لطفاً به فصل ۱۵ این کتاب مراجعه کنید.
[نمودار/تصاویر در صفحهٔ ۳۰۱]
دورانهای نبوی کتاب دانیال
هفت زمان ( ۲۵۲۰ سال): اکتبر ۶۰۷ ق.د.م. تا اکتبر
دانیال ۴:۱۶، ۲۵ ۱۹۱۴ د.م. ( ملکوت مسیحایی
برقرار شد. لطفاً به فصل ۶
این کتاب مراجعه کنید.)
سه زمان و نیم ( ۱۲۶۰ روز): از دسامبر ۱۹۱۴ تا ژوئن ۱۹۱۸
دانیال ۷:۲۵؛ ۱۲:۷ ( مسیحیان مسح‌شده مورد آزار
قرار گرفتند. لطفاً به فصل ۹ این
کتاب مراجعه کنید.)
۲۳۰۰ شب و صبح: از اول یا پانزدهم ژوئن سال
دانیال ۸:۱۴ ۱۹۳۸، تا هشتم یا بیست و دوم
اکتبر سال ۱۹۴۴ ( ‹گروه عظیم›
پدیدار شده و افزایش می‌یابند.
لطفاً به فصل ۱۰ این کتاب
مراجعه کنید.)
۷۰ هفته ( ۴۹۰ سال): ۴۵۵ ق.د.م. تا ۳۶ د.م. ( آمدن
دانیال ۹:۲۴-۲۷ مسیح و خدمت روحانی او بر
روی زمین. لطفاً به فصل ۱۱
مراجعه کنید.)
۱۲۹۰ روز: از ژانویهٔ ۱۹۱۹ تا سپتامبر
دانیال ۱۲:۱۱ ۱۹۲۲ ( مسیحیان مسح‌شده بیدار
می‌شوند و از لحاظ روحانی رشد
می‌کنند.)
۱۳۳۵ روز: از سپتامبر ۱۹۲۲ تا مه ۱۹۲۶
دانیال ۱۲:۱۲ ( مسیحیان مسح‌شده به سعادت
دست می‌یابند.)
[تصاویر در صفحهٔ ۲۸۷]
خادمان پرمسئولیت یَهُوَه با بی‌عدالتی به ندامتگاه فدرال آتلانتا، در جورجیای ایالات متحدهٔ آمریکا فرستاده شدند. از چپ به راست: ( نشسته) اِی. اِچ. مَک‌میلان، جِی. اِف. راتِرفورد، ویلیام اِی. وَن آمبورگ؛ ( ایستاده) جی. اِچ. فیشِر، آر. جِی. مارتین، جی. دِچِکا، اِف. اِچ. رابیسون، و سی. جِی. وودورت
[تصاویر در صفحهٔ ۲۹۹]
در سِدار پوینت، واقع در ایالت اُهایوی ایالات متحدهٔ آمریکا، در سال ۱۹۱۹ ( بالا) و در سال ۱۹۲۲ ( پایین) کنگره‌هایی تاریخی برگزار شدند
[تصویر تمام‌صفحه در صفحهٔ ۳۰۲]
