1, 2. İşaya peygamber hangi rüyeti gördü; bu rüyet bize Yehova hakkında ne öğretir?

İŞAYA, gördüğü sahne karşısında derin bir hayranlık ve korku duydu; bu, Tanrı’dan gelen bir rüyetti. Ama öylesine gerçek görünüyordu ki, İşaya o sahneyi gerçekten yaşamışçasına sonradan Yehova’yı yüce tahtında ‘gördüğünü’ yazdı. Yehova’nın giysisinin dökümlü “etekleri” Yeruşalim’deki devasa mabedi dolduruyordu.—İşaya 6:1, 2.

² İşaya işittiği sesten ötürü de korkuya kapıldı. Ses, mabedi temelinden sarsacak kadar güçlüydü. Seraflar adı verilen çok yüksek konumdaki ruhi yaratıklar bir ezgi söylüyorlardı. Ezginin kulağa hoş gelen güçlü armonisi içinde şu görkemli sözler çınlıyordu: “Her Şeye Egemen RAB kutsal, kutsal, kutsaldır. Yüceliği bütün dünyayı doldurur.” (İşaya 6:3, 4, YÇ) ‘Kutsal’ sözcüğünün üç kez tekrarlanması, Yehova’nın en üst düzeyde kutsal olduğunu yerinde olarak belirten özel bir vurguydu. (Vahiy 4:8, YÇ) Mukaddes Kitap baştan sona Yehova’nın kutsallığı üzerinde durur. Gerçekten yüzlerce ayette kutsal veya kutsallık sözcükleriyle O’nun ismi arasında bağlantı kuruludur.

3. Yehova’nın kutsallığı hakkındaki yanlış görüşler birçok kişiyi O’na yaklaştıracağı yerde nasıl O’ndan uzaklaştırır?

³ Öyleyse, Yehova’nın Kendisi hakkında kavramamızı istediği en önemli gerçeklerden biri kutsal olduğudur. Oysa, günümüzde bu fikir birçok kişiye itici gelir. Bazıları, kutsallık ile kendi gözünde doğru olmak veya sahte dindarlık arasında yanlış bir bağlantı kurar. Kendileri hakkındaki olumsuz görüşleriyle mücadele eden bazılarıysa, Tanrı’nın kutsallığını belki çekici olmaktan çok yıldırıcı bulduklarından, bu kutsal Tanrı’ya yaklaşmaya belki hiçbir zaman layık olamayacaklarından korkarlar. Böylece, birçok kişi Tanrı’dan kutsallığı  nedeniyle uzaklaşır. Bu gerçekten üzücü; çünkü Tanrı’nın kutsallığı aslında insanı O’na yaklaştıran bir etkendir. Neden mi? Bu soruyu yanıtlamadan önce, gerçek kutsallığın ne olduğunu inceleyelim.

4, 5. (a) Kutsallık ne anlama gelir; ne anlama gelmez? (b) Yehova hangi önemli iki yönden ‘ayrıdır’?

⁴ Tanrı’nın kutsal olması kendini beğenmiş, kibirli ya da başkalarına tepeden bakan Biri olduğu anlamına gelmez. Tam tersine, o böyle niteliklerden nefret eder. (Süleymanın Meselleri 16:5; Yakub 4:6) Öyleyse acaba ‘kutsal’ sözcüğü gerçekte ne anlama gelir? Mukaddes Kitap İbranicesinde bu sözcük “ayrı” anlamında bir terimden türetilmiştir. “Kutsal” sözcüğü tapınmada genel kullanımdan ayrı tutulan şeyler için geçerlidir. Kutsallık sözcüğünde temizlik ve paklık düşüncesi de ağır basar. Acaba bu sözcük Yehova için nasıl kullanılır? O’nun kusurlu insanlardan ‘ayrı’, bizlerden çok uzak olduğu anlamına mı gelir?

⁵ Kesinlikle hayır. ‘İsrail’in Kutsalı’ Yehova, günahkâr olmalarına rağmen kavminin ‘arasında’ olduğunu söylemişti. (İşaya 12:6, YÇ; Hoşea 11:9) Şu halde, kutsallığı O’nu insanlardan uzak kılmaz. Öyleyse O hangi yönden ‘ayrıdır’? Belli başlı iki yönden. Birincisi, En Yüce olması bakımından, tüm yaratıklardan ayrıdır. Paklığı, temizliği mutlaktır, sonsuzdur. (Mezmur 40:5; 83:18) İkincisi, Yehova’da günaha yönelik hiçbir eğilim yoktur, bu O’ndan tamamen uzaktır. Bunu bilmek bizi rahatlatır. Neden mi?

6. Yehova’nın günahtan tamamen uzak olması bizi neden rahatlatabilir?

⁶ Gerçek kutsallığın çok ender bulunduğu bir dünyada yaşıyoruz. Tanrı’ya yabancılaşmış insan toplumuyla ilgili her şeye bir şekilde günah ve kusurluluk bulaşmıştır. Hepimiz içimizdeki günahla savaşmak zorundayız. Ve tetikte olmazsak günaha yenilme tehlikesi vardır. (Romalılar 7:15-25;  I. Korintoslular 10:12) Yehova için ise böyle bir tehlike söz konusu değildir. O, günahtan tamamen uzaktır; O’nda günahın en ufak bir izi bile bulunmaz. Bu, O’nun tamamen güvenilir Biri olduğu anlamına geldiğinden, Yehova’nın ideal bir Baba olduğu konusundaki izlenimimizi bir kat daha pekiştirir. Birçok günahkâr babanın tersine, Yehova hiçbir zaman yozlaşmaz, bozulmaz, kabalaşmaz. Kutsallığı bu tür davranışları kesinlikle olanaksız kılar. Yehova bazen kutsallığı üzerine ant içerek antlarını kesin olarak güvenilir kılar. (Amos 4:2, YÇ) Böyle yapması bizde derin bir güven uyandırmıyor mu?

7. Kutsallığın Yehova’nın özünde olduğu neden söylenebilir?

⁷ Kutsallık Yehova’nın özünde vardır. Acaba bu ne anlama gelir? Şöyle örnekleyelim: “İnsan” ve “kusurlu” sözcüklerini ele alalım. İlki için yapılan bir tanımın ikincisini çağrıştırması kaçınılmazdır. Kusurluluk benliğimize sinmiştir ve yaptığımız her işte kendini belli eder. Şimdi de onlardan çok farklı iki sözcüğü ele alalım: “Yehova” ve “kutsal.” Kutsallık da Yehova’nın tüm varlığına sinmiştir. O’nun her şeyi temiz, pak ve doğrudur. Bu derin anlamlı sözcüğü –“kutsal” ifadesinin anlamını– kavramadan, Yehova’nın nasıl Biri olduğunu tam olarak anlayamayız.

8, 9. Hangi örnek Yehova’nın, kusurlu insanların nispi anlamda kutsal olmasına yardım ettiğini gösterir?

⁸ Yehova kutsallık niteliğini özünde taşıdığından, O’nun tüm kutsallığın kaynağı olduğu haklı olarak söylenebilir. O bu değerli niteliği bencilce Kendine saklamadı; cömertçe başkalarına da verdi. Örneğin, Tanrı Musa’yla yanan çalı içinden bir melek aracılığıyla konuşurken, bu konuşmanın geçtiği yer ve çevresi O’nunla bağlantısı sonucu kutsallık kazanmıştı.—Çıkış 3:5.

⁹ Acaba kusurlu insanlar Yehova’nın yardımıyla kutsal olabilir mi? Evet, nispi anlamda olabilir. Tanrı, kavmi İsrail’in  önüne “mukaddes millet” olma fırsatı koymuştu. (Çıkış 19:6) Bu ulusa kutsal, temiz, pak bir tapınma sistemi vermişti. Dolayısıyla kutsallık Musa Kanununun yinelenen bir temasıydı. Gerçekten de, başkâhinin sarığının ön kısmında ışıkta herkesin görebileceği şekilde parlayan bir altın levha dururdu. Bu levhanın üzerine ‘Kutsallık Yehova’nındır’ sözleri oyulmuştu. (Çıkış 28:36) Böylece yüksek bir temizlik ve paklık standardı, onların tapınmasının ve aslında yaşam tarzının ayırıcı bir özelliği olacaktı. Yehova onlara “Kutsal olun, çünkü ben Tanrınız RAB kutsalım” demişti. (Levililer 19:2, YÇ) İsrailoğulları Tanrı’nın öğüdüne kusurlu insanın kapasitesi ölçüsünde uygun yaşadıkları sürece nispi anlamda kutsal olacaktı.

10. Eski İsrail ile çevresindeki uluslar arasında kutsallık bakımından hangi tezat vardı?

¹⁰ Kutsallığın böyle vurgulanması, İsrail’in tapınmasıyla çevresindeki ulusların tapınması arasındaki tezadı ortaya koyuyordu. Bu pagan uluslar gerçekte var olmayan, düzmece tanrılara tapıyorlardı. Bu tanrılar zorba, açgözlü ve cinsel ahlaksızlıkta sınır tanımayan varlıklar olarak betimleniyordu. Onlar kutsallıkla hiç ilgisi olmayan, her yönüyle korkunç tanrılardı. Böyle tanrılara tapınmak, halkı kutsallıkla ilgisi olmayan berbat bir duruma sokuyordu. Bu nedenle, Yehova hizmetçilerini paganlardan ve onların kirli dinsel uygulamalarından ayrı kalmaları konusunda uyarmıştı.—Levililer 18:24-28; I. Kırallar 11:1, 2.

11. Yehova’nın gökteki teşkilatının kutsallığı (a) meleklerden (b) seraflardan (c) İsa’dan nasıl bellidir?

¹¹ Yehova’nın seçtiği eski İsrail ulusu O’nun gökteki teşkilatının kutsallığını en iyi koşullarda bile ancak çok silik şekilde yansıtabilmişti. Tanrı’ya vefayla hizmet eden milyonlarca ruhi yaratıktan, “onbinlerce kutsal” olarak söz edilir. (Tesniye 33:2; Yahuda 14, 15, YÇ) Onlar Tanrı’nın kutsallığının parlak, duru güzelliğini kusursuz şekilde yansıtmaktadır. Ayrıca, İşaya’nın rüyette gördüğü serafları anımsayın.  Söyledikleri ezginin içeriği, bu kudretli ruhi yaratıkların tüm evrende Yehova’nın kutsallığının bildirilmesinde önemli bir rol oynadıkları fikrini veriyor. Bununla birlikte, bu ruhi yaratıklar arasında biri –Tanrı’nın biricik Oğlu– diğerlerinden daha yüksek konumdadır. İsa Yehova’nın kutsallığını en üst düzeyde yansıtan varlıktır. O hakkıyla “Tanrı’nın Kutsalı” olarak tanınır.—Yuhanna 6:68, 69, YÇ.

12, 13. (a) Tanrı’nın isminin kutsal olarak tanımlanması neden uygundur? (b) Tanrı’nın ismi neden kutsal kılınmalıdır?

¹² Tanrı’nın ismi için ne denebilir? Birinci bölümde gördüğümüz gibi, bu isim sadece bir unvan ya da etiket değildir. Tüm nitelikleriyle Yehova Tanrı’yı temsil etmektedir. Bu nedenle, Mukaddes Kitap bize O’nun ‘isminin kutsal’ olduğunu söyler. (İşaya 57:15) Musa Kanununda Tanrı’nın ismine saygısızlığın cezası ölümdü. (Levililer 24:16) Ayrıca İsa’nın duada neye öncelik verdiğine de dikkat edin: “Göklerdeki Babamız, adın kutsal kılınsın.” (Matta 6:9, YÇ) Bir şeyi kutsal kılmak, ona kutsal, yüce bir özellik vermek, onu her şeyden ayrı ve üstün tutmak anlamına gelir. Ama acaba özü pak olan Tanrı’nın isminin neden kutsal kılınması gereksin?

¹³ Tanrı’nın kutsal ismi yalan ve iftiralarla karalanmaktadır. Şeytan Aden’de Yehova hakkında yalan söyleyerek O’nun adaletsiz bir Yönetici olduğunu ima etmişti. (Tekvin 3:1-5) O zamandan beri bu kutsallıktan uzak dünyanın yöneticisi olan Şeytan, Tanrı hakkındaki yalanların hızla çoğalmasını sağladı. (Yuhanna 8:44; 12:31; Vahiy 12:9) Dinler Tanrı’yı keyfi davranan, insanlardan uzak ya da zalim biri olarak tanıttılar. Yaptıkları kanlı savaşlarda Tanrı’dan destek gördüklerini iddia ettiler. Tanrı’nın yaptığı olağanüstü yaratma işlerinin onuru genelde kör bir rastlantıya, evrime mal edildi. Evet, Tanrı’nın ismi korkunç bir iftiraya uğradı. O kutsal kılınmalı, haklı görkemine yeniden kavuşturulmalıdır. Biz O’nun isminin kutsal kılınmasını ve egemenlik hakkının  doğrulanmasını özlemle bekliyor ve bu yüce amaç için üstümüze düşeni yapmaktan zevk alıyoruz.

14. Tanrı’nın ruhu neden kutsal olarak adlandırılır; mukaddes ruha küfretmek neden çok ciddi bir davranıştır?

¹⁴ Yehova’yla yakın bağlantısı olan ve hemen hemen her zaman kutsal olarak adlandırılan başka bir şey daha var. Bu, O’nun ruhu ya da faal kuvvetidir. (Tekvin 1:2) Yehova bu karşı konulmaz kuvveti kullanarak amaçlarını gerçekleştirir. Tanrı yaptığı her işi kutsal, pak ve temiz şekilde yerine getirdiğinden, faal kuvvetinin “kutsal [mukaddes] ruh” ya da “kutsallık ruhu” olarak adlandırılması yerindedir. (Luka 11:13; Romalılar 1:2-4, YÇ) Mukaddes ruha küfretmek –bile bile Yehova’nın amacına aykırı davranışlarda bulunmak– bağışlanmaz bir günahtır.—Markos 3:29.

15. Yehova’nın kutsallığı karşısında Tanrısal korku duymak neden çok yerindedir; bu nasıl bir korkudur?

¹⁵ Öyleyse, Mukaddes Kitabın Tanrı’nın kutsallığıyla insanın O’na duyduğu korku arasında bağlantı kurmasının nedenini anlamak zor değildir. Örneğin, Mezmur 99:3’te şunlar yazılıdır: “Senin büyük ve korkunç ismine hamdetsinler; O Kuddûstur [Kutsaldır].” Ama bu marazi bir korku değildir. Tersine, saygıdan ileri gelen bir korku, derin bir hayranlıktır. Tanrı kutsallık açısından bizden son derece yüksek bir düzeyde bulunduğundan böyle bir duyguya kapılmak çok yerindedir. Bu, olağanüstü duru, görkemli bir kutsallıktır. Yine de, bize itici gelmemelidir. Tam tersine, Tanrı’nın kutsallığı hakkında uygun görüşe sahip olmak bizi O’na daha da yaklaştıracaktır. Neden?

16. (a) Kutsallıkla güzellik arasında nasıl bir bağlantı vardır? Bir örnek verin. (b) Yehova’yı anlatan rüyetlerde temizlik, paklık ve ışık nasıl vurgulanır?

¹⁶ Bir nedeni şudur: Mukaddes Kitap kutsallıkla güzellik arasında bağlantı kurar. Mezmurlar 96:6 ayeti [YÇ] Tanrı’nın kutsal meskeninden söz ederek, “güç ve güzellik O’nun  tapınağındadır” der. Güzellik bizi çeker. Örneğin, 33. sayfadaki resme bakın. Bu manzara size çekici gelmiyor mu? Onu böylesine çekici kılan nedir? Suların berraklığına dikkat edin. Gökyüzü masmavi ve güneş pırıl pırıl olduğuna göre hava da tertemiz olmalı. Oysa aynı yerin manzarası değişse, akarsu çöplerle dolsa, ağaçların ve kayaların üzerine yazılar kazılsa, hava duman ve egzoz gazlarıyla kirlense, o bize artık çekici değil itici gelir. Çünkü doğal olarak güzellik ile temizlik, paklık ve ışık arasında bağlantı kurarız. Aynı sözcükler Yehova’nın kutsallığını tanımlamak için de kullanılabilir. Yehova’nın rüyetlerdeki tanımlarının büyüleyiciliğine şaşmamalıyız! Kutsal Tanrımızın güzelliği tanımlanırken, ışık saçtığı, mücevherler gibi göz kamaştırdığı, ateş ya da değerli en parlak som metaller gibi parladığı söylenir.—Hezekiel 1:25-28; Vahiy 4:2, 3.

17, 18. (a) Gördüğü rüyet İşaya’yı önce nasıl etkiledi? (b) Yehova onu rahatlatmak üzere bir serafı nasıl kullandı; serafın yaptığı hareketin anlamı neydi?

¹⁷ Acaba Tanrı’nın kutsallığıyla karşılaştırdığımızda kendimizi aşağı mı hissetmeliyiz? Yanıt kuşkusuz evettir. Her şeyden önce, biz Yehova’ya göre alt düzeyde varlıklarız ve aslında aramızdaki seviye farkına bakınca bu ifade çok hafif kalır. Bunu bilmek bizi O’ndan uzaklaştırır mı? İşaya’nın, Yehova’nın kutsallığını ilan eden serafları duyunca gösterdiği tepkiyi ele alalım: “Ben dedim: Vay başıma! Çünkü helâk oldum; çünkü ben dudakları murdar bir adamım, ve dudakları murdar bir kavmin içinde oturmaktayım; çünkü gözlerim kralı, orduların RABBİNİ gördü.” (İşaya 6:5) Evet, İşaya Yehova’nın sonsuz kutsallığı karşısında ne denli günahkâr ve kusurlu olduğunu hatırlamıştı. Önce, bu sadık adam gördükleri karşısında perişan oldu. Fakat Yehova onu böyle bir durumda bırakmadı.

¹⁸ Bir seraf hemen peygamberi rahatlattı. Nasıl mı? Bu güçlü ruhi yaratık sunağa uçup oradan bir kor aldı ve onu İşaya’nın dudaklarına dokundurdu. Bu rahatlatıcı olmaktan çok  acı verici bir hareket gibi görünebilir. Ama bunun simgesel anlamlarla dolu bir rüyet olduğunu unutmayın. Sadık bir Yahudi olan İşaya günahlara kefaret olarak her gün mabedin sunağında kurbanlar kesildiğini gayet iyi bilmekteydi. Ayrıca seraf peygambere, gerçekten kusurlu ve “dudakları murdar” ise de Tanrı’nın önünde temiz bir duruma gelebileceğini sevgiyle hatırlattı. * Yehova kusurlu, günahkâr insanı –hiç değilse nispi anlamda– kutsal görmeye hazırdı.—İşaya 6:6, 7.

19. Kusurlu isek de nispi anlamda kutsal olmamız nasıl mümkündür?

¹⁹ Bu günümüz için de geçerlidir. Yeruşalim’deki sunakta verilen tüm kurbanlar çok daha büyük ve önemli bir şeyin –MS 33’te İsa Mesih’in sunduğu tek kusursuz kurbanın– sadece gölgesiydiler. (İbraniler 9:11-14) Eğer gerçekten günahlarımızdan tövbe eder, yanlış yolumuzu düzeltir ve bu kurbanın değerine iman edersek bağışlanırız. (I. Yuhanna 2:2) Tanrı’nın önünde temiz bir duruma kavuşabiliriz. Bu nedenle, resul Petrus bize “kutsal olun, çünkü ben kutsalım”  diye yazıldığını hatırlatır. (I. Petrus 1:16, YÇ) Yehova’nın, Kendisi kadar kutsal olmamız gerektiğini söylemediğine dikkat edin. Bizden olmayacak bir şeyi asla beklemez. (Mezmur 103:13, 14) Ancak, Kendisi kutsal olduğuna göre bizim de kutsal olmamızı söyler. Kusurlu insanlar olarak “sevgili çocuklar gibi” O’nu gücümüz yettiğince örnek almaya çalışmalıyız. (Efesoslular 5:1) Şu halde, kutsallığa erişme uğraşı devam eden bir süreçtir. Ruhen geliştikçe gün be gün ‘kutsallıkta yetkinleşiriz.’—II. Korintoslular 7:1, YÇ.

20. (a) Kutsal Tanrımızın gözünde temiz olabileceğimizi anlamak neden önemlidir? (b) İşaya günahlarına kefaret edildiğini öğrendiğinde nasıl etkilendi?

²⁰ Yehova doğru ve pak olanı sever. Günahtan nefret eder. (Habakkuk 1:13) Ama bizden nefret etmez. Günaha O’nun baktığı açıdan baktığımız, yani kötüden nefret edip iyiyi sevdiğimiz ve Mesih İsa’nın kusursuz adımlarını izlemeye gayret ettiğimiz sürece günahlarımızı bağışlar. (Amos 5:15; I. Petrus 2:21) Kutsal Tanrımızın gözünde temiz olabileceğimizi anladığımızda, bunun üzerimizde derin bir etkisi olur. Hatırlayacağınız gibi, Yehova’nın kutsallığı İşaya’ya önce kendi kirliliğini düşündürmüştü. O, “vay başıma” diye feryat etmişti. Ama günahlarına kefaret edildiğini anladığında görüşü değişti. Yehova vereceği görevi yerine getirecek bir gönüllü aradığında o, bu görevin ne olduğunu bilmediği halde, hemen “İşte, ben, beni gönder” diye haykırdı.—İşaya 6:5-8.

21. Kutsallık niteliğini geliştirebileceğimize güvenmemiz için hangi temele sahibiz?

²¹ Kutsal Tanrı’nın benzeyişinde yaratıldık; bize ruhi konuları anlama yetisi ve ahlaksal nitelikler verildi. (Tekvin 1:26) Hepimizin içinde kutsallık potansiyeli var. Kutsallığı geliştirmeye devam ettiğimiz sürece Yehova bize memnuniyetle yardımcı olur. Bu süreç içinde kutsal Tanrımızla daha da yakınlaşırız. Ayrıca, gelecek bölümlerde Yehova’nın niteliklerini irdelerken, O’na yaklaşmamız için birçok önemli nedenin var olduğunu da göreceğiz.