ជំពូកទី៤
«ព្រះយេហូវ៉ា . . . មានព្រះចេស្តាយ៉ាងធំ»
១, ២. ក្នុងជីវិតរបស់អេលីយ៉ា តើគាត់ធ្លាប់ឃើញព្រឹត្ដិការណ៍អស្ចារ្យអ្វី? នៅភ្នំហូរែប តើគាត់ឃើញព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យអ្វីទៀត?
លោកអេលីយ៉ាធ្លាប់ឃើញព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យៗជាច្រើន។ គាត់ធ្លាប់ឃើញសត្វក្អែកពាំយកអាហារមកឲ្យគាត់ ពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងគ្រាដែលគាត់បានរស់នៅដោយលាក់ខ្លួន។ គាត់ធ្លាប់ឃើញម្សៅក្នុងខាប់ និងប្រេងក្នុងដបមិនចេះរលោះក្នុងកំឡុងពេលមានទុរ្ភឹក្សអស់មួយរយៈ។ គាត់ក៏ធ្លាប់ឃើញភ្លើងធ្លាក់ពីលើមេឃតាមសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់គាត់ទៀតផង។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ជំពូក១៧, ១៨) ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អេលីយ៉ាមិនដែលឃើញព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យស្មើនឹងអ្វីដែលគាត់កំពុងតែមើលឃើញឥឡូវនេះទេ។
២ ពេលអេលីយ៉ាមើលទៅក្រៅពីមាត់រូងមួយក្នុងភ្នំហូរែប គាត់ឃើញព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យៗផ្ទួនៗគ្នា។ មុនបង្អស់ មានខ្យល់បក់មក។ ពេលនោះ អេលីយ៉ាបានឮសូរសន្ធឹកខ្យល់យ៉ាងខ្លាំង បក់បោកហើយបំបាក់ភ្នំបំបែកថ្មខ្ទេចខ្ទីអស់។ បន្ទាប់មក មានរញ្ជួយដី ដែលមានថាមពលខ្លាំងមហិមាពីក្រោមស្រទាប់ផែនដី។ ក្រោយពីរញ្ជួយដី មានភ្លើង។ កំឡុងដែលភ្លើងនោះឆេះរង្គាល ចំហាយក្ដៅនោះពិតជាបានជះយ៉ាងខ្លាំងមកលើអេលីយ៉ា។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩:៨-១២
«មើល! ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់យាងទៅតាមទីនោះ»
៣. ភស្ដុតាងដែលអេលីយ៉ាបានឃើញ តើបញ្ជាក់គុណសម្បត្ដិអ្វីរបស់ព្រះ? តើយើងអាចឃើញភស្ដុតាងនៃគុណសម្បត្ដិនេះនៅកន្លែងណាខ្លះ?
៣ ព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗដែលអេលីយ៉ាឃើញនោះ មានលក្ខណៈមួយដូចគ្នាទាំងអស់ ព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះគឺជាការសម្ដែងនូវតេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពិតណាស់ យើងមិនចាំបាច់មើលឃើញអព្ភូតហេតុដើម្បីយល់ថា ព្រះមានតេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាទេ។ យើងអាចមើលឃើញតេជានុភាពរបស់ទ្រង់យ៉ាងជាក់ស្ដែង។ ព្រះគម្ពីរចែងថាការបង្កើតរបស់ទ្រង់ជាភស្ដុតាងបញ្ជាក់ឲ្យឃើញនូវ«ព្រះចេស្តាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច នឹងនិស្ស័យជាព្រះរបស់ទ្រង់»។ (រ៉ូម ១:២០) ពេលយើងគិតអំពីរន្ទះបាញ់ដែលភ្លឺឆ្វាច ផ្គរលាន់ដែលគ្រហឹមខ្ទរលើមេឃ ទឹកជ្រោះដ៏ធំសែនស្អាត ឬក៏ផ្ទៃមេឃធំល្វឹងល្វើយពេញទៅដោយតារាច្រើនរាប់ពុំអស់ តើអ្នកយល់ថានេះមានដោយសារតេជានុភាពរបស់ព្រះឬទេ? ប៉ុន្ដែ មានមនុស្សតិចណាស់ក្នុងរបបលោកីយ៍នេះដែលទទួលស្គាល់តេជានុភាពរបស់ព្រះ។ ហើយមនុស្សដែលមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវអំពីតេជានុភាពរបស់ព្រះ មានតិចជាងនោះទៅទៀត។ ប៉ុន្ដែ ការយល់ដឹងអំពីគុណសម្បត្ដិនេះបញ្ជាក់មូលហេតុជាច្រើនថែមទៀតដែលយើងគួរចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងផ្នែកនេះ យើងនឹងសិក្សាយ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីតេជានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយ។
គុណសម្បត្ដិមួយរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលសំខាន់ចាំបាច់
៤, ៥. (ក) តើមានទំនាក់ទំនងអ្វីរវាងព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ានិងឥទ្ធានុភាពឬតេជានុភាពរបស់ទ្រង់? (ខ) ហេតុអ្វីសមរម្យដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើសគោឈ្មោលជាតំណាងតេជានុភាពរបស់ទ្រង់?
៤ គ្មាននរណាម្នាក់មានតេជានុភាពដូចព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ យេរេមា ១០:៦ចែងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! គ្មានណាឲ្យដូចទ្រង់ឡើយ ទ្រង់ធំប្រសើរ ហើយព្រះនាមទ្រង់ក៏មានឥទ្ធានុភាពយ៉ាងខ្លាំងដែរ»។ សូមកត់សម្គាល់ថា ព្រះនាមទ្រង់មានឥទ្ធានុភាព ឬថាតេជានុភាព។ សូមចាំដែរថា តាមមើលទៅ ព្រះនាមរបស់ទ្រង់បានន័យថា«ទ្រង់ធ្វើឲ្យក្លាយជា»ឬ«ទ្រង់ធ្វើឲ្យកើតមក»។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពបង្កើតអ្វីក៏ដោយដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យបង្កើត និងក្លាយទៅជាអ្វីតាមតែទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនោះ? អ្វីមួយនោះគឺជាតេជានុភាព។ ពិតណាស់ ព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពប្រព្រឹត្ដនិងសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់ដោយគ្មានកំរិតឡើយ។ តេជានុភាពបែបនេះជាគុណសម្បត្ដិដ៏សំខាន់ចាំបាច់មួយរបស់ទ្រង់។
៥ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើការប្រៀបធៀបដើម្បីជួយយើងយល់នូវទំហំនៃតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ ពីព្រោះយើងមិនអាចយល់បានឡើយ។ ដូចយើងបានរៀនហើយ ទ្រង់ប្រើគោឈ្មោលជាតំណាងតេជានុភាព។ (អេសេគាល ១:៤-១០) ការជ្រើសរើសគោឈ្មោលជាតំណាងតេជានុភាពគឺសមរម្យណាស់ ដ្បិតសូម្បីតែគោឈ្មោលដែលមនុស្សចិញ្ចឹមក៏ជាសត្វ មានកម្លាំងខ្លាំងណាស់ពេលវាធំហើយនោះ។ មនុស្សដែលធ្លាប់រស់នៅស្រុកប៉ាឡេស្ទីននៅសម័យព្រះគម្ពីរ កម្រជួបសត្វណាដែលខ្លាំងជាងគោឈ្មោលណាស់។ ប៉ុន្ដែ ពួកគេធ្លាប់ដឹងអំពីគោឈ្មោលម្យ៉ាងទៀតដែលគួរឲ្យខ្លាចជាង នោះគឺគោព្រៃឈ្មោលម្យ៉ាងដែលបានស្លាប់ផុតពូជអស់ទៅហើយ។ (យ៉ូប ៣៩:៩-១២) អធិរាជយូលាស សេសារ ស្ដេចចក្រភពរ៉ូមធ្លាប់មានបន្ទូលថា គោឈ្មោលទាំងនេះគឺធំស្ទើរតែស្មើសត្វដំរី។ ទ្រង់ក៏បានសរសេរថា៖ «ពួកវាខ្លាំងណាស់ ហើយរត់លឿនណាស់ដែរ»។ អ្នកពិតជានឹងចាត់ទុកខ្លួនថាខ្សោយនិងតូចណាស់ បើអ្នកត្រូវឈរនៅក្បែរសត្វបែបនេះ!
៦. ហេតុអ្វីមានតែព្រះយេហូវ៉ាតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវហៅថា«ព្រះដ៏មានព្រះចេស្តាបំផុត»?
៦ ស្រដៀងគ្នាដែរ មនុស្សគឺតូចទាបនិងគ្មានកម្លាំងសោះបើយកមកប្រៀបនឹងព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាព្រះពោរពេញទៅដោយតេជានុភាព។ សូម្បីតែប្រទេសមហាអំណាច ក៏ព្រះយេហូវ៉ាប្រៀបដូចជាលំអងធូលីលើជញ្ជីងដែរ។ (អេសាយ ៤០:១៥) ព្រះយេហូវ៉ាគឺខុសប្លែកពីសត្ដនិករឯទៀត ពីព្រោះតេជានុភាពរបស់ទ្រង់គ្មានកំរិត ដ្បិតមានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលហៅថា៖ «ព្រះដ៏មានព្រះចេស្តាបំផុត»។ * (វិវរណៈ ១៥:៣) ព្រះយេហូវ៉ាមាន«តេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លា»និងមាន«ព្រះចេស្តាដ៏ធំ»។ (អេសាយ ៤០:២៦) ទ្រង់ជាប្រភពនៃថាមពលដែលមិនចេះអស់។ ទ្រង់មិនពឹងពាក់ប្រភពផ្សេងទៀតឲ្យបានថាមពលឡើយ ដ្បិត«តេជានុភាពគឺជារបស់ព្រះ»។ (ទំនុកដំកើង ៦២:១១, ព.ថ.) ក៏ប៉ុន្ដែ តើព្រះយេហូវ៉ាបញ្ចេញតេជានុភាពរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណា?
របៀបព្រះយេហូវ៉ាបញ្ចេញតេជានុភាពរបស់ទ្រង់
៧. តើវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វី? តើពាក្យភាសាដើមដែលត្រូវប្រើក្នុងព្រះគម្ពីរមានន័យអ្វី?
៧ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធចេញពីព្រះយេហូវ៉ាមិនចេះអស់ឡើយ។ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺតេជានុភាពរបស់ព្រះដែលកំពុងតែមានសកម្មភាព។ ការពិត នៅលោកុប្បត្ដិ ១:២ ក្នុងសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីនៃបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ ព្រះគម្ពីរហៅវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា«សកម្មពល»របស់ព្រះ។ ពាក្យដើមជាភាសាហេព្រើរនិងក្រិចដែលត្រូវបកប្រែថា«វិញ្ញាណ»អាចត្រូវបកប្រែក្នុងឃ្លាផ្សេងទៀតថា«ខ្យល់» «ដង្ហើម» និង «គំហុកខ្យល់»។ យោងទៅតាមអ្នកនិពន្ធសទ្ទានុក្រម ពាក្យភាសាដើមសំដៅទៅលើថាមពលមួយដែលយើងមិនអាចឃើញនិងដែលកំពុងតែមានសកម្មភាព។ យើងមិនអាចមើលឃើញវិញ្ញាណរបស់ព្រះដូចយើងមិនអាចមើលឃើញខ្យល់ដែរ ប៉ុន្ដែ យើងអាចមើលឃើញនូវឥទ្ធិពលនៃវិញ្ញាណនោះបានយ៉ាងជាក់ស្ដែង។
៨. ក្នុងព្រះគម្ពីរ តើវិញ្ញាណរបស់ព្រះត្រូវពណ៌នាជាអ្វី? ហេតុអ្វីការប្រៀបធៀបនេះគឺសមរម្យ?
៨ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអាចត្រូវប្រើឲ្យធ្វើកិច្ចការអ្វីក៏បាន។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើវិញ្ញាណនោះដើម្បីបំពេញគោលបំណងណាក៏ដោយសមស្របទៅតាមព្រះទ័យទ្រង់។ ដូច្នេះ គឺសមរម្យណាស់ដែលក្នុងព្រះគម្ពីរថា វិញ្ញាណរបស់ព្រះត្រូវហៅ«អង្គុលីព្រះហស្ដ» «ព្រះហស្ដដ៏មានព្រះចេស្តា» ឬ«ព្រះពាហុ»។ (លូកា ១១:២០; ចោទិយកថា ៥:១៥; ទំនុកដំកើង ៨:៣) មនុស្សម្នាក់អាចប្រើដៃខ្លួនដើម្បីធ្វើកិច្ចការជាច្រើនផ្សេងៗដែលតម្រូវឲ្យប្រើកម្លាំងឬតម្រូវឲ្យថ្នមដៃ។ ដូចគ្នាដែរ ព្រះអាចប្រើវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងណាក៏ដោយ ដូចជាការបង្កើតអាតូមដ៏តូចល្អិតបំផុត ឬ ការញែកសមុទ្រក្រហម ឬក៏ ការផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យជនគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយចេះនិយាយភាសាផ្សេងៗ។
៩. តើអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះមានទំហំប៉ុនណាទៅ?
៩ ព្រះយេហូវ៉ាក៏សម្ដែងតេជានុភាពរបស់ទ្រង់តាមរយៈអំណាចគ្រប់គ្រងជាព្រះមហាក្សត្រសកលលោក។ សូមគិតក្នុងចិត្ដថា នៅក្រោមបង្គាប់អ្នក មានបុគ្គលរាប់លាននាក់ដែលមានប្រាជ្ញានិងសមត្ថភាព ហើយពួកគេចាំតែធ្វើតាមបង្គាប់របស់អ្នកយ៉ាងរីករាយ។ នេះពិតជាអស្ចារ្យណាស់ មែនទេ? ព្រះយេហូវ៉ាមានអំណាចគ្រប់គ្រងបែបនេះ។ ទ្រង់មានអ្នកបំរើជាមនុស្សជាតិ ដែលបទគម្ពីរពណ៌នាថាមានច្រើនស្មើនឹងកងទ័ព។ (ទំនុកដំកើង ៦៨:១១; ១១០:៣) ប៉ុន្ដែ មនុស្សជាតិម្នាក់គឺខ្សោយណាស់បើយកមកប្រៀបធៀបនឹងទេវតាមួយរូប។ ពេលកងទ័ពសាសន៍អាសស៊ើរបានមកច្បាំងនឹងរាស្ដ្ររបស់ព្រះ ទេវតាតែមួយរូបបានសម្លាប់កូនទាហានទាំងនោះអស់១៨៥.០០០នាក់ក្នុងពេលតែមួយយប់ប៉ុណ្ណោះ! (ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១៩:៣៥) បណ្ដាទេវតារបស់ព្រះ«មានឥទ្ធិឫទ្ធិខ្លាំង»ណាស់។—ទំនុកដំកើង ១០៣:១៩, ២០
១០. (ក) ហេតុអ្វីបានជាព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្តា ត្រូវហៅថាព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ? (ខ) តើអ្នកណាជាស្នាព្រះហស្ដដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១០ តើមានទេវតាប៉ុន្មានរូប? ព្យាការីដានីយ៉ែលធ្លាប់ឃើញចក្ខុនិមិត្ដដែលបង្ហាញពីស្ថានសួគ៌ ហើយពេលនោះគាត់ឃើញបុគ្គលវិញ្ញាណជាង១០០លានរូបនៅមុខបល្ល័ង្ករបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្ដែ គ្មានអ្វីបញ្ជាក់ថាគាត់បានឃើញទេវតាទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតនោះទេ។ (ដានីយ៉ែល ៧:១០) ដូច្នេះ ប្រហែលជាមានរាប់រយលានទេវតា។ ហេតុនេះហើយព្រះបានត្រូវពណ៌នាហៅថា ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ។ ឋានន្ដរនេះបញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមានឋានៈជាមេបញ្ជាការលើបណ្ដាទេវតាដ៏ខ្លាំងក្លាជាច្រើន ដែលទ្រង់បានរៀបចំឲ្យមានរបៀបរៀបរយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានតាំងបុគ្គលវិញ្ញាណមួយរូបឲ្យធ្វើជាប្រមុខលើទេវតាទាំងនេះ គឺរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់ទ្រង់ ហៅថា«បងច្បងនៃគ្រប់ទាំងអស់»។ (កូល៉ុស ១:១៥) ដោយសារព្រះយេស៊ូជាមហាទេវតាឬជាប្រមុខនៃបណ្ដាទេវតា សេរភីម និងចេរូប៊ីននោះ ព្រះយេស៊ូគឺជាស្នាព្រះហស្ដដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
១១, ១២. (ក) តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបញ្ចេញឥទ្ធិពលយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីទំហំនៃតេជានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយមានបន្ទូលដូចម្ដេច?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាមានវិធីមួយទៀតដែលទ្រង់បញ្ចេញតេជានុភាពរបស់ទ្រង់។ ហេព្រើរ ៤:១២ ចែងថា៖ «ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនោះរស់នៅ ហើយពូកែផង»។ តើអ្នកធ្លាប់កត់សម្គាល់នូវឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងក្លានៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះឬក៏សារដែលវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បានបណ្ដាលឲ្យសរសេរមកក្នុងព្រះគម្ពីរឬ? បន្ទូលនោះអាចផ្ដល់កម្លាំងដល់យើង អាចពង្រឹងជំនឿរបស់យើង និងអាចជួយយើងកែប្រែលក្ខណៈខ្លួនទាំងស្រុង។ សាវ័កប៉ុលបានព្រមានអ្នកជឿគ្នីគ្នាឲ្យប្រុងប្រយ័ត្ននឹងមនុស្សដែលមានរបៀបរស់នៅដ៏អសីលធម៌។ រួចគាត់និយាយបន្ដថា៖ «ពួកអ្នករាល់គ្នាខ្លះ ពីដើមក៏ជាមនុស្សយ៉ាងដូច្នោះដែរ»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១) ពិតណាស់ «ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ»បានបញ្ចេញឥទ្ធិពលទៅលើពួកគេនិងបានជួយពួកគេកែប្រែ។
១២ ព្រះយេហូវ៉ាមានតេជានុភាពដ៏មហិមានិងវិធីដែលទ្រង់បញ្ចេញតេជានុភាពនោះ មានប្រសិទ្ធភាពដល់ម៉្លេះដែលគ្មានអ្វីអាចរារាំងបង្អាក់ទ្រង់បានឡើយ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើកើតទាំងអស់»។ (ម៉ាថាយ ១៩:២៦) តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់សំរាប់គោលបំណងអ្វីខ្លះ?
ព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពដោយមានគោលបំណង
១៣, ១៤. (ក) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាអំណាចធម្មជាតិដែលគ្មានជីវិតនោះ? (ខ) តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់តាមវិធីណាខ្លះ?
១៣ វិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺខ្លាំងជាងនិងអស្ចារ្យជាងថាមពលណាផ្សេងទៀតក្នុងធម្មជាតិ។ ម្យ៉ាងទៀតព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាអំណាចធម្មជាតិដែលគ្មានជីវិតនោះឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាបុគ្គលមួយអង្គដ៏ពិត ដែលកាន់កាប់ទាំងស្រុងទៅលើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្ដែ តើអ្វីជំរុញព្រះទ័យទ្រង់ឲ្យប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់?
១៤ យើងនឹងរៀនក្រោយមកថា ព្រះប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីបង្កើត បំផ្លាញ ការពារ និងបង្កើតសាជាថ្មីឡើងវិញ ដូច្នេះបើនិយាយឲ្យខ្លី ទ្រង់ប្រើតេជានុភាពដើម្បីធ្វើអ្វីក៏ដោយដែលសមស្របទៅតាមគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ (អេសាយ ៤៦:១០) ក្នុងករណីខ្លះ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីសម្ដែងឲ្យឃើញនូវផ្នែកដ៏សំខាន់ៗនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងគោលការណ៍របស់ទ្រង់។ អ្វីដ៏សំខាន់បំផុតនោះ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ដែលជាការបង្ហាញភាពត្រឹមត្រូវនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ និងការញែកព្រះនាមដ៏វិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ឲ្យបានបរិសុទ្ធតាមរយៈព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះមេស្ស៊ី។ គ្មានអ្វីដែលអាចរារាំងគោលបំណងនេះបានឡើយ។
១៥. ស្ដីអំពីអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើទ្រង់ប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីធ្វើអ្វី? តើទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងករណីរបស់អេលីយ៉ា?
១៥ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់យើងម្នាក់ៗដែរ។ សូមកត់សម្គាល់នូវអ្វីដែលបានចែងនៅរបាក្សត្រទី២ ១៦:៩ ថា៖ «ដ្បិតព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ាចេះតែទតច្រវាត់ នៅគ្រប់លើផែនដីទាំងមូល ដើម្បីនឹងសំដែងព្រះចេស្តា ជួយដល់អស់អ្នកណាដែលមានចិត្ដស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់»។ បទពិសោធន៍របស់អេលីយ៉ាដែលយើងបានរៀបរាប់ពីដំបូងនោះ គឺជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែងមួយ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាបានសម្ដែងតេជានុភាពរបស់ទ្រង់តាមវិធីដ៏អស្ចារ្យដូច្នេះ? យេសិបិល អគ្គមហេសីដ៏ទុច្ចរិតមួយអង្គបានស្បថថា ព្រះនាងនឹងសម្លាប់អេលីយ៉ា។ ព្យាការីអេលីយ៉ាបានរត់ទៅលាក់ខ្លួនដើម្បីការពារជីវិត។ អេលីយ៉ាភ័យរន្ធត់ ធ្លាក់ទឹកចិត្ដ មានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្នកណាអាចជួយគាត់បានឡើយ និងគិតថាគាត់បានប្រឹងប្រែងព្យាយាមឥតអំពើ។ ដើម្បីសម្រាលទុក្ខអេលីយ៉ាដែលកំពុងតែពិបាកចិត្ដនេះ ព្រះយេហូវ៉ារំឭកគាត់ឲ្យចាំច្បាស់ពីតេជានុភាពរបស់ព្រះ។ ខ្យល់ រញ្ជួយដី និងភ្លើងនោះបានបញ្ជាក់ថា បុគ្គលដ៏ខ្លាំងបំផុតក្នុងសកលលោកគឺកំពុងតែគង់នៅជាមួយអេលីយ៉ា។ បើព្រះដែលមានព្រះចេស្តាបំផុតកំពុងតែគាំទ្រអេលីយ៉ា គ្មានអ្វីដែលគាត់គួរខ្លាចយេសិបិលទាល់តែសោះ។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩:១-១២ *
១៦. ក្រោយពីបានគិតអំពីតេជានុភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហេតុអ្វីបានជាយើងមានទំនុកចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង?
១៦ ទោះជាមិនទាន់ដល់ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើអព្ភូតហេតុទៀតក៏ពិតមែន តែព្រះយេហូវ៉ាមិនបានកែប្រែព្រះទ័យទ្រង់ទាល់តែសោះតាំងពីសម័យអេលីយ៉ាមក។ (កូរិនថូសទី១ ១៣:៨) ដូចសព្វថ្ងៃនេះដែរ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ប្រុងប្រៀបប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់។ ទោះជាទ្រង់គង់នៅស្ថានវិញ្ញាណដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ក៏ពិតមែន តែទ្រង់មិននៅឆ្ងាយពីយើងឡើយ។ ទំហំនៃតេជានុភាពរបស់ទ្រង់គ្មានព្រំដែនទេ ដូច្នេះចម្ងាយមិនមែនជាឧបសគ្គឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់នៅជិតនឹងអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ទ្រង់»។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥:១៨) នៅគ្រាមួយពេលព្យាការីដានីយ៉ែលទូលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានជំនួយនោះ ទេវតាមួយរូបបានលេចមកមុនដានីយ៉ែលអធិស្ឋានចប់ទៅទៀត! (ដានីយ៉ែល ៩:២០-២៣) គ្មានអ្វីដែលអាចរារាំងព្រះយេហូវ៉ាពីការជួយនិងការផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នកដែលទ្រង់ស្រឡាញ់បានឡើយ។—ទំនុកដំកើង ១១៨:៦
តើតេជានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាហេតុធ្វើឲ្យយើងមិនអាចទាក់ទងទ្រង់បានឬ?
១៧. តើក្នុងន័យអ្វីដែលតេជានុភាពរបស់ទ្រង់គួរធ្វើឲ្យយើងខ្លាច? ប៉ុន្ដែ តើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់មិនធ្វើឲ្យយើងមានការខ្លាចបែបណា?
១៧ តើតេជានុភាពរបស់ព្រះគួរធ្វើឲ្យយើងខ្លាចទ្រង់ទេ? យើងត្រូវឆ្លើយថាមែន ហើយក៏ត្រូវឆ្លើយថាទេដែរ។ យើងអាចឆ្លើយថា មែន! ពីព្រោះតេជានុភាពទ្រង់ជាហេតុដែលយើងត្រូវកោតខ្លាចទ្រង់ គឺថាត្រូវគោរពទ្រង់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅដូចយើងបានរៀនយ៉ាងខ្លីក្នុងអត្ថបទមុន។ ព្រះគម្ពីរចែងថា ការកោតខ្លាចបែបនេះជា«ដើមចមនៃប្រាជ្ញា»។ (ទំនុកដំកើង ១១១:១០) ប៉ុន្ដែ យើងក៏អាចឆ្លើយថា ទេ! ព្រោះថា តេជានុភាពរបស់ព្រះមិនត្រូវជាហេតុធ្វើឲ្យយើងភ័យរន្ធត់ឬក៏រួញរាមិនចង់ទាក់ទងទ្រង់ឡើយ។
១៨. (ក) ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សជាច្រើនមិនទុកចិត្ដអ្នកដែលមានអំណាច? (ខ) ហេតុដូចម្ដេចបានជាយើងអាចដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាមិនអាចទៅជាអាក្រក់?
១៨ លោកឧកញ៉ា ឡត ប្រវត្ដិវិទូជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់នៅឆ្នាំ១៨៨៧បានសរសេរថា៖ «ការកាន់អំណាចច្រើនតែនាំឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទៅជាខូចអាក្រក់ ហើយការមានគ្រប់ទាំងអំណាចនាំឲ្យខូចអាក្រក់ទាំងស្រុង»។ ពាក្យនេះត្រូវមនុស្សពោលជាញឹកញយ ប្រហែលជាដោយសារមនុស្សជាច្រើនយល់ថា ពាក្យនោះគឺជាការពិតមែន។ មនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ច្រើនតែប្រើអំណាចក្នុងផ្លូវខុស ដូចយើងបានឃើញម្ដងហើយម្ដងទៀតក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រ។ (សាស្តា ៤:១, ៨:៩) ហេតុនេះហើយ មនុស្សជាច្រើនមិនទុកចិត្ដអ្នកដែលមានអំណាចនិងមិនចង់ចូលទៅជិតពួកគេទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានគ្រប់ទាំងអំណាច។ តើនេះបានធ្វើឲ្យទ្រង់ទៅជាអាក្រក់ទេ? មិនមែនដូច្នោះឡើយ! ដូចយើងបានរៀនហើយថា ទ្រង់គឺបរិសុទ្ធ ទ្រង់មិនអាចទៅជាអាក្រក់បានឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាគឺខុសគ្នាពីមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ដែលមានអំណាចក្នុងលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះ។ ទ្រង់មិនធ្លាប់ ហើយក៏មិនដែលប្រើអំណាចរបស់ទ្រង់ក្នុងផ្លូវខុសឡើយ។
១៩, ២០. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់សមស្របទៅតាមគុណសម្បត្ដិអ្វីទៀត? ហេតុអ្វីនេះធ្វើឲ្យយើងទុកចិត្ដទ្រង់? (ខ) តើយើងអាចប្រើឧទាហរណ៍អ្វីដើម្បីបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាចេះទប់ព្រះទ័យ? ហេតុអ្វីនេះទាក់ទាញចិត្ដរបស់អ្នក?
១៩ សូមចាំដែរថា តេជានុភាពមិនមែនជាគុណសម្បត្ដិតែមួយគត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ យើងមិនទាន់សិក្សាអំពីយុត្ដិធម៌ ប្រាជ្ញា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់នៅឡើយទេ។ ប៉ុន្ដែ យើងមិនគួរនឹកស្មានថាព្រះយេហូវ៉ាសម្ដែងគុណសម្បត្ដិម្ដងមួយៗនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងនឹងរៀនក្នុងជំពូកបន្ទាប់មកថា ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែសម្ដែងតេជានុភាពរបស់ទ្រង់សមស្របទៅតាមយុត្ដិធម៌ ប្រាជ្ញា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ សូមគិតអំពីគុណសម្បត្ដិមួយទៀតដែលជារបស់ផងព្រះ និងដែលអ្នកគ្រប់គ្រងក្នុងលោកីយ៍នេះកម្រមានណាស់។ គុណសម្បត្ដិនេះគឺជាការចេះទប់ចិត្ដ។
២០ សូមគិតក្នុងចិត្ដថាអ្នកជួបបុរសម្នាក់ដែលធំនិងខ្លាំងដល់ម៉្លេះដែលអ្នកខ្លាចគាត់តែម្ដង។ ប៉ុន្ដែ បន្ដិចម្ដងៗអ្នកឃើញថាគាត់សុភាពណាស់។ គាត់ប្រុងប្រៀបប្រើកម្លាំងរបស់គាត់ ដើម្បីជួយនិងការពារអ្នកឯទៀតជានិច្ច ជាពិសេសអ្នកដែលគ្មានលទ្ធភាពការពារខ្លួននិងអ្នកដែលងាយរងគ្រោះ។ គាត់មិនដែលប្រើកម្លាំងរបស់គាត់ក្នុងផ្លូវខុសឡើយ។ អ្នកឮមនុស្សនិយាយបង្កាច់បង្ខូចគាត់ដោយគ្មានហេតុ ប៉ុន្ដែ បុរសនោះនៅតែមានចិត្ដនឹងនរហើយមានឥរិយាបទសុភាព ថ្លៃថ្នូរ និងសប្បុរសដដែល។ អ្នកចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថា បើអ្នកមានកម្លាំងដូចគាត់ តើអ្នកនឹងអាចទប់ចិត្ដខ្លួនបានដូច្នេះឬក៏មិនបាន! បន្ដិចម្ដងៗពេលអ្នកចាប់ផ្ដើមស្គាល់បុរសនេះកាន់តែច្បាស់ទៅៗ អ្នកនឹងចង់ចូលទៅជិតគាត់ មែនទេ? យើងមានហេតុច្រើនជាងនេះទៅទៀតដែលយើងគួរចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ាដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្តា។ សូមពិចារណានូវពាក្យទាំងអស់ក្នុងឃ្លាដែលជាមូលដ្ឋាននៃប្រធានជំពូកនេះ។ ឃ្លានោះថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានព្រះចេស្តាយ៉ាងធំ»។ (ណាហ៊ុម ១:៣, កំណែជាអក្សរទ្រេត) ព្រះយេហូវ៉ាមិនរហ័សប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ទៅលើអ្នកណាម្នាក់ទេ សូម្បីតែមនុស្សអាក្រក់ក៏ដោយ។ ទ្រង់សុភាពនិងសប្បុរស។ ទ្រង់បានសម្ដែងអង្គទ្រង់ជាព្រះដែល«យឺតនឹងខ្ញាល់»នៅចំពោះមុខរឿងជាច្រើនដែលគួរធ្វើឲ្យទ្រង់ខ្ញាល់។—ទំនុកដំកើង ៧៨:៣៧-៤១
២១. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាមិនបង្ខំមនុស្សឲ្យធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់? តើអ្វីបង្រៀនយើងអំពីទ្រង់?
២១ សូមគិតអំពីការទប់ព្រះទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតាមទស្សនៈមួយទៀត។ បើអ្នកមានតេជានុភាពដែលគ្មានកំរិត តើអ្នកជួនកាលប្រហែលជាចង់បង្ខំមនុស្សឲ្យធ្វើតាមចិត្ដរបស់អ្នកឬទេ? ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាមានតេជានុភាពដ៏ច្រើនលើសលប់ក៏ពិតមែន ទ្រង់មិនដែលបង្ខំមនុស្សឲ្យបំរើទ្រង់ឡើយ។ ទោះបីការបំរើព្រះជាវិធីតែមួយគត់ដែលយើងអាចបានជីវិតជារៀងរហូតក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបង្ខំឲ្យយើងបំរើទ្រង់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់ផ្ដល់កិត្ដិយសដោយព្រះទ័យសប្បុរសចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗដោយឲ្យយើងមានសេរីភាពជ្រើសរើសដោយខ្លួនឯង។ ទ្រង់ព្រមានយើងអំពីលទ្ធផលអាក្រក់ដែលមកពីការជ្រើសរើសខុស និងរង្វាន់ដែលមកពីការជ្រើសរើសត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្ដែ ទ្រង់ឲ្យយើងជ្រើសរើសដោយខ្លួនឯង។ (ចោទិយកថា ៣០:១៩, ២០) ព្រះយេហូវ៉ាមិនចាប់អារម្មណ៍ទាល់តែសោះទៅលើការបង្ខំមនុស្សឲ្យបំរើទ្រង់ឬក៏ការបំរើដោយខ្លាចតេជានុភាពដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់ចង់ស្វែងរកអ្នកដែលបំរើទ្រង់ស្ម័គ្រពីចិត្ដនិងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។—កូរិនថូសទី២ ៩:៧
២២, ២៣. (ក) តើអ្វីបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ារីករាយនឹងផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នកឯទៀត? (ខ) តើយើងនឹងរៀនអ្វីក្នុងជំពូកបន្ទាប់?
២២ យើងសូមពិចារណានូវហេតុចុងក្រោយដែលយើងមិនគួរខ្លាចព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្តា។ មនុស្សជាតិដែលមានអំណាច ច្រើនតែមិនចង់ចែកដល់អ្នកឯទៀតឡើយ។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ារីករាយនឹងប្រទានអំណាចដល់អ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់យ៉ាងស្មោះត្រង់។ ទ្រង់ប្រទានអំណាចជាច្រើនដល់អ្នកឯទៀត ដូចជារាជបុត្រារបស់ទ្រង់។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៨) ព្រះយេហូវ៉ាក៏ផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នកបំរើទ្រង់តាមវិធីមួយទៀត។ ព្រះគម្ពីរពន្យល់ថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ភាពដ៏ធំនឹងព្រះចេស្តា សិរីល្អ ជ័យជំនះ នឹងតេជានុភាព នោះសុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់ ដ្បិតគ្រប់ទាំងអស់ដែលនៅលើមេឃ នឹងនៅផែនដី ជារបស់ផងទ្រង់ . . . នៅព្រះហស្ដទ្រង់មានទាំងព្រះចេស្តា នឹងឥទ្ធិឫទ្ធិ ហើយទ្រង់មានអំណាចនឹងលើកជាធំ ហើយប្រោសឲ្យមានកំឡាំងដល់មនុស្សទាំងអស់»។—របាក្សត្រទី១ ២៩:១១, ១២
២៣ ពិតណាស់ ព្រះយេហូវ៉ានឹងរីករាយផ្ដល់កម្លាំងឲ្យអ្នក។ ទ្រង់រហូតដល់ប្រទាន«ឥទ្ធិឫទ្ធិដ៏លើសលប់»ដល់អស់អ្នកណាដែលបំរើទ្រង់។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៧) អ្នកច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍ចង់ចូលទៅជិតព្រះដែលមានតេជានុភាពខ្លាំងក្លានេះ និងដែលប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់តាមរបៀបដ៏សប្បុរសនិងត្រឹមត្រូវតាមគោលការណ៍ មែនទេ? ក្នុងជំពូកបន្ទាប់ យើងនឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើរបៀបព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីបង្កើត។
^ វគ្គ 6 ពាក្យភាសាក្រិចដែលត្រូវបកស្រាយថា«គ្រប់ព្រះចេស្តា»មានន័យចំៗថា «អ្នកដែលគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់»ឬ«អ្នកដែលមានតេជានុភាពទាំងអស់»។
^ វគ្គ 15 ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មិនមែនគង់នៅក្នុងខ្យល់ . . . ការកក្រើកដី . . . និងភ្លើងនោះទេ»។ អ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺខុសគ្នាពីអ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះមិនពិតផ្សេងៗដែលជាទេពធម្មជាតិនោះ ពីព្រោះពួកគេមិនខំស្វែងរកទ្រង់ក្នុងកម្លាំងធម្មជាតិឡើយ។ ទ្រង់មិនអាចនៅក្នុងធម្មជាតិណាដែលទ្រង់បានបង្កើតនោះទេ ពីព្រោះទ្រង់ខ្លាំងហួសពីនោះឆ្ងាយណាស់។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៨:២៧, កំណែជាអក្សរទ្រេត
