ບົດທີ 6
ລິດເດດໃນການທຳລາຍຂອງ ‘ພະເຢໂຫວານັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ’
1-3. (ກ) ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ເຈິເຫດການຫຍັງທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ? (ຂ) ພະເຢໂຫວາໄດ້ຕໍ່ສູ້ໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນແນວໃດ?
ພວກອິດສະຣາເອນເຈິທາງຕັນ ຊິໜີໄປທາງໃດກໍບໍ່ໄດ້ແລ້ວ ທັງເບື້ອງຊ້າຍແລະເບື້ອງຂວາມີແຕ່ຜາສູງໆ ທາງໜ້າກໍແມ່ນທະເລແດງທີ່ຂ້າມໄປບໍ່ໄດ້ ແລະທາງຫຼັງກໍແມ່ນກອງທະຫານເອຢິບທີ່ໂຫດຫ້ຽມທີ່ພ້ອມຈະຂ້າເຂົາເຈົ້າ. ກອງທັບໃຫຍ່ນີ້ໄລ່ໃກ້ຊິທັນເຂົາເຈົ້າແລ້ວ. a ແຕ່ໂມເຊກໍຍັງໃຫ້ກຳລັງໃຈປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າແລະຮັບຮອງກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຈະຕໍ່ສູ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າ.”—ອົບພະຍົບ 14:14
2 ໂມເຊໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຊ່ວຍ ແລະເພິ່ນກໍຕອບວ່າ: “ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຮ້ອງຂໍໃຫ້ເຮົາຊ່ວຍ? . . . ໃຫ້ເຈົ້າຍົກໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂຶ້ນແລະຊີ້ໄປທາງທະເລ ແລ້ວນ້ຳທະເລກໍຈະແຍກອອກຈາກກັນ.” (ອົບພະຍົບ 14:15, 16) ຂໍໃຫ້ຄິດເບິ່ງວ່າຫຼັງຈາກນັ້ນເກີດຫຍັງຂຶ້ນ. ພະເຢໂຫວາສັ່ງທູດສະຫວັນຂອງເພິ່ນໃຫ້ມາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າທັນທີ ແລະເສົາຂີ້ເຝື້ອກໍຍ້າຍໄປຕັ້ງຢູ່ທາງຫຼັງພວກອິດສະຣາເອນ. ເສົາຂີ້ເຝື້ອນັ້ນກັ້ນຢູ່ທາງກາງຄືກັບກຳແພງເພື່ອບໍ່ໃຫ້ພວກເອຢີບໂຈມຕີພວກອິດສະຣາເອນໄດ້. (ອົບພະຍົບ 14:19, 20; ເພງສັນລະເສີນ 105:39) ໂມເຊໄດ້ຍົກໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂຶ້ນ ແລ້ວກໍມີລົມພັດມາບັກແຮງໆຈົນເຮັດໃຫ້ນ້ຳທະເລແຍກອອກຈາກກັນ. ນ້ຳໄດ້ແຂ້ນແລະຕັ້ງຂຶ້ນຄືຝາຢູ່ 2 ຂ້າງ ເປີດເປັນທາງກວ້າງພໍດີໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດຍ່າງຂ້າມໄປໄດ້!—ອົບພະຍົບ 14:21; 15:8
3 ເມື່ອຟາໂຣເຫັນການອັດສະຈັນນີ້ ລາວຄວນສັ່ງໃຫ້ກອງທະຫານເຊົາໄລ່ພວກອິດສະຣາເອນ ແຕ່ຟາໂຣຜູ້ຍິ່ງຈອງຫອງພັດສັ່ງໃຫ້ທະຫານບຸກໂຈມຕີ. (ອົບພະຍົບ 14:23) ພວກເອຢີບຟ້າວແລ່ນນຳຫຼັງພວກອິດສະຣາເອນລົງໄປທະເລ ແຕ່ບໍ່ດົນກົງລໍ້ລົດມ້າຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຫຼຸດອອກ. ເມື່ອພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຂ້າມໄປໄດ້ຢ່າງປອດໄພແລ້ວ ພະເຢໂຫວາກໍສັ່ງໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າຍົກໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂຶ້ນແລະຊີ້ໄປທາງທະເລເພື່ອນ້ຳຈະເຊົາແຍກຈາກກັນ ແລ້ວໄຫຼທັບພວກເອຢິບ ພວກລົດຮົບ ແລະພວກທະຫານມ້າ.” ແລ້ວນ້ຳທີ່ແຂ້ນແລະຕັ້ງຂຶ້ນເປັນຄືຝານັ້ນກໍໄດ້ລົ້ມທັບໃສ່ຟາໂຣແລະກອງທະຫານຂອງລາວທັງໝົດ!—ອົບພະຍົບ 14:24-28; ເພງສັນລະເສີນ 136:15
4. (ກ) ຢູ່ທະເລແດງພະເຢໂຫວາພິສູດວ່າເພິ່ນເປັນຫຍັງສຳລັບພວກອິດສະຣາເອນ? (ຂ) ບາງຄົນອາດຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດຂອງເພິ່ນໃນການສູ້ຮົບ?
4 ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດເພື່ອຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ທະເລແດງໃຫ້ລອດສອນເຮົາຫຼາຍເລື່ອງກ່ຽວກັບເພິ່ນ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ພິສູດວ່າເພິ່ນເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ.” (ອົບພະຍົບ 15:3) ແຕ່ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດໃນການສູ້ຮົບ? ສົງຄາມເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາເຈັບປວດແລະຕ້ອງເຈິຄວາມທຸກລຳບາກຫຼາຍແທ້ໆ. ຖ້າພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດຂອງເພິ່ນໃນການສູ້ຮົບ ເຈົ້າອາດຈະບໍ່ຢາກເປັນໝູ່ກັບເພິ່ນແມ່ນບໍ?
ຢູ່ທະເລແດງ ພະເຢໂຫວາໄດ້ພິສູດວ່າເພິ່ນເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ”
ສົງຄາມຂອງພະເຈົ້າບໍ່ຄືກັບສົງຄາມຂອງມະນຸດ
5, 6. (ກ) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເອີ້ນພະເຈົ້າວ່າ “ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ”? (ຂ) ສົງຄາມຂອງພະເຈົ້າບໍ່ຄືກັບສົງຄາມຂອງມະນຸດແນວໃດ?
5 ມີການໃຊ້ຄຳບອກຕຳແໜ່ງຂອງພະເຈົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ” ໃນພະຄຳພີພາກພາສາເຮັບເຣີ 260 ເທື່ອ ແລະໃນພະຄຳພີຄລິດສະຕຽນພາກພາສາກຣີກ 2 ເທື່ອ. (1 ຊາມູເອນ 1:11) ໃນຖານະຜູ້ປົກຄອງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດ ພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງແລະຈັດລະບຽບກອງທັບທູດສະຫວັນທີ່ໃຫຍ່ແລະມີກຳລັງຫຼາຍ. (ໂຢຊວຍ 5:13-15; 1 ກະສັດ 22:19) ທູດສະຫວັນເຫຼົ່ານີ້ສາມາດທຳລາຍກອງທັບສັດຕູຂອງພະເຈົ້າໄດ້ແບບງ່າຍໆ. (ເອຊາຢາ 37:36) ເຖິງວ່າການທຳລາຍບໍ່ແມ່ນເລື່ອງທີ່ເປັນຕາໜ້າຍິນດີ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງຈື່ວ່າສົງຄາມຂອງພະເຈົ້າບໍ່ຄືກັບສົງຄາມຂອງມະນຸດ. ຜູ້ນຳຂອງໂລກອ້າງວ່າເຂົາເຈົ້າມີເຫດຜົນທີ່ດີທີ່ຈະເຮັດສົງຄາມ. ແຕ່ສົງຄາມຂອງມະນຸດກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມໂລບແລະຄວາມເຫັນແກ່ໂຕສະເໝີ.
6 ບໍ່ຄືກັບມະນຸດ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຕາມໃຈໂຕເອງຫຼືເຮັດຫຍັງໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດແບບຮອບຄອບ. ພະບັນຍັດ 32:4 ບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າເປັນຄືກັບຫີນຜາ. ທຸກສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດບໍ່ມີບ່ອນຕິ. ແນວທາງຂອງເພິ່ນຍຸຕິທຳ. ເພິ່ນເປັນຜູ້ທີ່ພວກເຮົາໄວ້ໃຈໄດ້. ເພິ່ນຍຸຕິທຳແລະດີແທ້ໆ.” ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າຄວາມໂຫດຫ້ຽມ ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະຄວາມໃຈຮ້າຍທີ່ບໍ່ມີການຄວບຄຸມເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ. (ປະຖົມມະການ 49:7; ເພງສັນລະເສີນ 11:5) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າພະເຢໂຫວາເຮັດສົງຄາມ ເພິ່ນກໍຕ້ອງມີເຫດຜົນທີ່ດີແທ້ໆເພິ່ນຈຶ່ງເຮັດ. ເພິ່ນໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍໃນກໍລະນີທີ່ບໍ່ມີທາງເລືອກອື່ນແລະໃຊ້ໜ້ອຍທີ່ສຸດ. ເພິ່ນບອກຜ່ານທາງເອເຊກຽນຜູ້ພະຍາກອນຂອງເພິ່ນວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດເວົ້າວ່າ ‘ເຮົາບໍ່ດີໃຈທີ່ເຫັນຄົນຊົ່ວຕາຍ ແຕ່ເຮົາຢາກໃຫ້ລາວເຊົາເຮັດຊົ່ວເພື່ອຈະມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປ.’”—ເອເຊກຽນ 18:23
7, 8. (ກ) ໂຢບເຂົ້າໃຈຜິດແນວໃດກ່ຽວກັບເລື່ອງຮ້າຍໆທີ່ລາວເຈິ? (ຂ) ເອລີຮູຊ່ວຍແກ້ໄຂຄວາມຄິດຂອງໂຢບແນວໃດ? (ຄ) ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງໂຢບ?
7 ຖ້າຈັ່ງຊັ້ນ ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍ? ກ່ອນຈະຕອບຄຳຖາມນີ້ ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງໂຢບຜູ້ຊາຍທີ່ສັດຊື່. ຊາຕານໄດ້ກ່າວຫາວ່າໂຢບແລະມະນຸດທຸກຄົນຈະບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າເມື່ອຖືກທົດສອບ. ພະເຢໂຫວາຕອບຂໍ້ກ່າວຫານັ້ນໂດຍຍອມໃຫ້ຊາຕານທົດສອບຄວາມສັດຊື່ຂອງໂຢບ. ຍ້ອນແນວນີ້ໂຢບຈຶ່ງຕ້ອງເຈັບປ່ວຍຢ່າງຮຸນແຮງ ສູນເສຍຊັບສົມບັດທີ່ລາວມີ ແລະສູນເສຍລູກນຳ. (ໂຢບ 1:1–2:8) ໂຢບບໍ່ຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງເຈິເລື່ອງຮ້າຍໆແບບນັ້ນ ແລະລາວເຂົ້າໃຈຜິດວ່າທີ່ລາວເຈິຄວາມທຸກທໍລະມານແບບນັ້ນກໍຍ້ອນພະເຈົ້າລົງໂທດລາວແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ. ລາວຖາມພະເຈົ້າວ່າເປັນຫຍັງເພິ່ນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ລາວເປັນ “ເປົ້າ” ແລະເປັນ “ສັດຕູ” ຂອງເພິ່ນ.—ໂຢບ 7:20; 13:24
8 ແຕ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. ເອລີຮູຊ່ວຍໂຢບໃຫ້ຮູ້ວ່າໂຢບກຳລັງເຂົ້າໃຈຜິດໂດຍເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າເຈົ້າເຮັດຖືກຈົນກ້າເວົ້າວ່າ ‘ຂ້ອຍເປັນຝ່າຍຖືກກວ່າພະເຈົ້າ’ ຊັ້ນບໍ?” (ໂຢບ 35:2) ບໍ່ສະຫຼາດເລີຍທີ່ຈະຄິດວ່າເຮົາຮູ້ດີກວ່າພະເຈົ້າ ຫຼືສະຫຼຸບວ່າເພິ່ນເຮັດແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ. ເອລີຮູບອກວ່າ: “ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ຈະເຮັດຊົ່ວ ແລະບໍ່ມີທາງທີ່ຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດຈະເຮັດຜິດ.” ຈາກນັ້ນ ເອລີຮູກໍເວົ້າອີກວ່າ: “ເຮົາບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດ. ເພິ່ນມີລິດເດດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ເພິ່ນເຮັດສິ່ງທີ່ຍຸຕິທຳແລະຖືກຕ້ອງສະເໝີ.” (ໂຢບ 34:10; 36:22, 23; 37:23) ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າເມື່ອພະເຈົ້າເຮັດສົງຄາມ ເພິ່ນຕ້ອງມີເຫດຜົນທີ່ດີເພິ່ນຈຶ່ງເຮັດ. ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ເລື່ອງນີ້ໄວ້ ຕອນນີ້ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນວ່າເປັນຫຍັງບາງເທື່ອພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດສັນຕິສຸກຈຶ່ງເຮັດສົງຄາມ.—1 ໂກຣິນໂທ 14:33
ເຫດຜົນທີ່ພະເຈົ້າທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດສັນຕິສຸກຕ້ອງເຮັດສົງຄາມ
9. ເປັນຫຍັງພະເຈົ້າອົງບໍລິສຸດຈຶ່ງຕ້ອງເຮັດສົງຄາມ?
9 ຫຼັງຈາກສັນລະເສີນພະເຈົ້າຖານະເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ” ໂມເຊບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ບໍ່ມີພະເຈົ້າອົງໃດທຽບກັບພະອົງໄດ້. ພະອົງບໍລິສຸດ ແລະບໍ່ມີພະເຈົ້າອົງໃດຄືພະອົງ.” (ອົບພະຍົບ 15:11) ຜູ້ພະຍາກອນຮາບາກຸກຂຽນຄ້າຍໆກັນວ່າ: “ຕາຂອງພະອົງບໍລິສຸດຫຼາຍຈຶ່ງທົນເຫັນຄວາມຊົ່ວບໍ່ໄດ້ ແລະພະອົງກໍທົນເຫັນສິ່ງຊົ່ວຕໍ່ໄປບໍ່ໄດ້.” (ຮາບາກຸກ 1:13) ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມຮັກ ບໍລິສຸດ ແລະຍຸຕິທຳນຳ. ແຕ່ບາງເທື່ອຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ກໍກະຕຸ້ນໃຫ້ເພິ່ນໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍ. (ເອຊາຢາ 59:15-19; ລູກາ 18:7) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພະເຈົ້າເຮັດສົງຄາມກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເພິ່ນບໍ່ບໍລິສຸດ. ກົງກັນຂ້າມ ເພິ່ນສູ້ຮົບກໍຍ້ອນເພິ່ນບໍລິສຸດ.—ອົບພະຍົບ 39:30
10. ຄວາມເປັນສັດຕູກັນຕາມທີ່ບອກໄວ້ໃນປະຖົມມະການ 3:15 ຈະຖືກແກ້ໄຂແນວໃດ ແລະຄົນທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງ?
10 ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຫຼັງຈາກອາດາມກັບເອວາມະນຸດຄູ່ທຳອິດໄດ້ກະບົດຕໍ່ພະເຈົ້າ. (ປະຖົມມະການ 3:1-6) ຖ້າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ລົງໂທດເຂົາເຈົ້າ ເລື່ອງນີ້ຈະມີຜົນຕໍ່ຕຳແໜ່ງຂອງເພິ່ນໃນຖານະພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດ. ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍຸຕິທຳ ເພິ່ນຈຶ່ງຕ້ອງຕັດສິນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຕາຍ. (ໂຣມ 6:23) ຄຳພະຍາກອນທຳອິດໃນຄຳພີໄບເບິນ ເພິ່ນບອກລ່ວງໜ້າວ່າຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນຈະເປັນສັດຕູກັບພວກທີ່ຕິດຕາມ “ງູ” ເຊິ່ງກໍແມ່ນຊາຕານ. (ພະນິມິດ 12:9; ປະຖົມມະການ 3:15) ໃນທີ່ສຸດເລື່ອງນີ້ຈະຖືກແກ້ໄຂຕອນທີ່ຊາຕານຖືກທຳລາຍ. (ໂຣມ 16:20) ການຕັດສິນທີ່ຍຸຕິທຳນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບພອນຫຼາຍ. ຊາຕານຈະບໍ່ສາມາດລໍ້ລວງມະນຸດໄດ້ອີກຕໍ່ໄປແລະໂລກຈະເປັນອຸທິຍານ. (ມັດທາຍ 19:28) ກ່ອນຈະຮອດຕອນນັ້ນ ພວກທີ່ຢູ່ຝ່າຍຊາຕານຈະຕໍ່ຕ້ານແລະພະຍາຍາມທຳລາຍຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນແນວນີ້ຈຶ່ງມີເຫດຜົນທີ່ບາງເທື່ອພະເຢໂຫວາຕ້ອງໄດ້ເຮັດສົງຄາມເພື່ອປົກປ້ອງຄົນຂອງເພິ່ນ.
ພະເຈົ້າທຳລາຍຄວາມຊົ່ວ
11. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດນ້ຳຖ້ວມໂລກ?
11 ນ້ຳຖ້ວມໃຫຍ່ໃນສະໄໝຂອງໂນອາເປັນເຫດການໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຕ້ອງຕໍ່ສູ້ເພື່ອປົກປ້ອງຄົນຂອງເພິ່ນ. ປະຖົມມະການ 6:11, 12 ບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າເຫັນວ່າໂລກຖືກທຳລາຍ ແລະມີແຕ່ຄວາມຮຸນແຮງ. ເມື່ອແນມລົງມາເທິງໂລກ ເພິ່ນເຫັນຜູ້ຄົນເຮັດແຕ່ສິ່ງຊົ່ວໆ.” ພະເຈົ້າຊິປ່ອຍໃຫ້ຄົນຊົ່ວທຳລາຍຄົນດີທີ່ເຫຼືອຢູ່ບໍ່ຈັກຄົນໃນໂລກນີ້ບໍ? ບໍ່ດອກ. ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າຈຳເປັນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເກີດນ້ຳຖ້ວມໃຫຍ່ທົ່ວໂລກເພື່ອທຳລາຍຄົນທີ່ມັກໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງແລະເຮັດຜິດສິນລະທຳ.
12. (ກ) ພະເຢໂຫວາສັນຍາຫຍັງກັບອັບຣາຮາມ? (ຂ) ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງທຳລາຍພວກອາໂມ?
12 ເລື່ອງນີ້ຄ້າຍຄືກັບທີ່ພະເຈົ້າຕັດສິນທຳລາຍພວກການາອານ. ພະເຢໂຫວາສັນຍາກັບອັບຣາຮາມວ່າທຸກເຊື້ອຊາດທີ່ຢູ່ໃນໂລກຈະໄດ້ຮັບພອນຍ້ອນລູກຫຼານຂອງລາວ. ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄຳສັນຍານັ້ນເກີດຂຶ້ນແທ້ ພະເຈົ້າບອກວ່າຈະເອົາແຜ່ນດິນການາອານທີ່ພວກອາໂມຢູ່ຍົກໃຫ້ລູກຫຼານຂອງອັບຣາຮາມ. ຍຸຕິທຳແລ້ວບໍທີ່ພະເຈົ້າຈະທຳລາຍຄົນທີ່ຢູ່ແຜ່ນດິນນັ້ນ? ພະເຢໂຫວາຕ້ອງຖ້າໃຫ້ຮອດ 400 ປີຈຶ່ງຈະທຳລາຍເຂົາເຈົ້າ ຍ້ອນ “ບາບຂອງພວກອາໂມຍັງບໍ່ທັນຮອດຂີດສູງສຸດເທື່ອ.” b (ປະຖົມມະການ 12:1-3; 13:14, 15; 15:13, 16, ໄຂເງື່ອນ; 22:18) ໃນໄລຍະເວລານັ້ນ ພວກອາໂມແຮ່ງເຮັດຊົ່ວທຸກຮູບແບບຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ພວກການາອານນະມັດສະການຮູບບູຊາ ຂ້າຄົນ ແລະເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດທີ່ເປັນຕາຂີ້ດຽດ. (ອົບພະຍົບ 23:24; 34:12, 13; ຈົດເຊັນບັນຊີ 33:52) ເຂົາເຈົ້າເຖິງຂັ້ນວ່າຂ້າລູກຂອງໂຕເອງເປັນເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າອົງບໍລິສຸດຈະປ່ອຍໃຫ້ຄົນຂອງເພິ່ນຢູ່ກັບຄົນຊົ່ວແບບນັ້ນບໍ? ບໍ່! ເພິ່ນບອກວ່າ: “ແຜ່ນດິນຈຶ່ງບໍ່ສະອາດ. ເຮົາຈະລົງໂທດແຜ່ນດິນຍ້ອນຄວາມຜິດນີ້ ແລະຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນຈະຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກແຜ່ນດິນ.” (ລະບຽບພວກເລວີ 18:21-25) ແຕ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຂ້າທຸກຄົນໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ. ເພິ່ນໄດ້ປົກປ້ອງຣາຮາບແລະຄົນໃນເມືອງກິເບໂອນທີ່ມີຫົວໃຈທີ່ດີເຖິງວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນການາອານ.—ໂຢຊວຍ 6:25; 9:3-27
ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊື່ຂອງເພິ່ນ
13, 14. (ກ) ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປ? (ຂ) ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນພົ້ນຈາກຄຳຕຳໜິໂດຍວິທີໃດ?
13 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາບໍລິສຸດ ຊື່ຂອງເພິ່ນຈຶ່ງບໍລິສຸດ. (ລະບຽບພວກເລວີ 22:32) ພະເຢຊູສອນພວກລູກສິດໃຫ້ອະທິດຖານວ່າ: “ຂໍໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປ.” (ມັດທາຍ 6:9) ການຂືນອຳນາດຢູ່ສວນເອເດນເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຈົ້າຖືກໝິ່ນປະໝາດ ແລະເຮັດໃຫ້ເກີດຂໍ້ສົງໄສກ່ຽວກັບຊື່ສຽງແລະວິທີການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ເບິ່ງຂ້າມການໃສ່ຮ້າຍແລະການຂືນອຳນາດແບບນັ້ນ. ເພິ່ນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນພົ້ນຈາກຄຳຕຳໜິແນ່ນອນ.—ເອຊາຢາ 48:11
14 ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງພວກອິດສະຣາເອນອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ຖ້າເຂົາເຈົ້າຍັງເປັນທາດຢູ່ເອຢີບ ຄຳສັນຍາທີ່ພະເຈົ້າເຮັດກັບອັບຣາຮາມທີ່ວ່າທຸກເຊື້ອຊາດໃນໂລກຈະໄດ້ຮັບພອນຍ້ອນລູກຫຼານຂອງລາວກໍຄືຊິບໍ່ເກີດຂຶ້ນແທ້. ແຕ່ໂດຍການຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະແລະຕັ້ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເປັນຊາດໜຶ່ງ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນພົ້ນຈາກຄຳຕຳໜິ. ຍ້ອນແນວນີ້ ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນຈຶ່ງອະທິດຖານຫາພະເຈົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ພະອົງເປັນຜູ້ພາປະຊາຊົນຂອງພະອົງອອກມາຈາກເອຢິບດ້ວຍລິດເດດຂອງພະອົງ ແລະເຮັດໃຫ້ພະອົງເອງມີຊື່ສຽງ.”—ດານີເອນ 9:15
15. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຊ່ວຍພວກຢິວໃຫ້ພົ້ນຈາກການເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນ?
15 ໜ້າສົນໃຈ ດານີເອນອະທິດຖານແບບນີ້ຕອນທີ່ພວກຢິວຕ້ອງການໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າອີກເພື່ອເຫັນແກ່ຊື່ຂອງເພິ່ນ. ເຂົາເຈົ້າເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນຍ້ອນເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຢຣູຊາເລັມທີ່ເປັນເມືອງຫຼວງຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຖືກທຳລາຍ. ດານີເອນຮູ້ວ່າຖ້າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍພວກຢິວໃຫ້ກັບຄືນມາບ້ານເກີດກໍຈະເຮັດຊື່ຂອງເພິ່ນໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນ. ດັ່ງນັ້ນ ດານີເອນຈຶ່ງອະທິດຖານວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຟັງພວກເຮົາ. ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຍົກໂທດໃຫ້ພວກເຮົາ ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງສົນໃຈແລະຊ່ວຍພວກເຮົາ. ພະເຈົ້າຂອງລູກ ຂໍພະອົງຢ່າຊັກຊ້າຍ້ອນເຫັນແກ່ຊື່ຂອງພະອົງ.”—ດານີເອນ 9:18, 19
ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ
16. ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍວ່າເປັນຫຍັງເມື່ອພະເຢໂຫວາປົກປ້ອງຊື່ຂອງເພິ່ນບໍ່ໄດ້ສະແດງວ່າເພິ່ນສົນໃຈແຕ່ໂຕເອງ.
16 ເມື່ອພະເຢໂຫວາປົກປ້ອງຊື່ຂອງເພິ່ນສະແດງວ່າເພິ່ນສົນໃຈແຕ່ໂຕເອງບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ພະເຢໂຫວາປົກປ້ອງຊື່ຂອງເພິ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າທີ່ບໍລິສຸດ ຍຸຕິທຳ ແລະປົກປ້ອງຄົນຂອງເພິ່ນ. ປະຖົມມະການບົດ 14 ບອກເຮົາວ່າກະສັດ 4 ອົງໄດ້ຈັບໂລດຫຼານຊາຍຂອງອັບຣາຮາມໄປພ້ອມກັບຄອບຄົວຂອງລາວ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍອັບຣາຮາມໃຫ້ຊະນະພວກສັດຕູທັງໆທີ່ພວກນັ້ນມີກຳລັງຫຼາຍກວ່າ! ໄຊຊະນະເທື່ອນີ້ຄືຊິຖືກຂຽນເປັນເລື່ອງທຳອິດໃນ “ປຶ້ມທີ່ຊື່ສົງຄາມຂອງພະເຢໂຫວາ.” ປຶ້ມນີ້ໄດ້ຂຽນເລື່ອງການສູ້ຮົບບາງເລື່ອງທີ່ບໍ່ໄດ້ຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. (ຈົດເຊັນບັນຊີ 21:14) ແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍມີໄຊຊະນະອີກຫຼາຍເທື່ອ.
17. ຫຼັງຈາກທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເຂົ້າໃນແຜ່ນດິນການາອານແລ້ວ ອັນໃດສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາຕໍ່ສູ້ເພື່ອເຂົາເຈົ້າ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
17 ບໍ່ດົນກ່ອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນການາອານ ໂມເຊໄດ້ຮັບຮອງກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະນຳໜ້າພວກເຈົ້າ ແລະຈະຕໍ່ສູ້ເພື່ອພວກເຈົ້າຄືກັບທີ່ເພິ່ນເຄີຍເຮັດຕອນຢູ່ເອຢິບ.” (ພະບັນຍັດ 1:30; 20:1) ເລີ່ມຈາກໂຢຊວຍທີ່ເປັນຜູ້ນຳຕໍ່ຈາກໂມເຊຈົນຮອດສະໄໝຂອງພວກຜູ້ຕັດສິນແລະການປົກຄອງຂອງກະສັດທີ່ສັດຊື່ຂອງອານາຈັກຢູດາ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຕໍ່ສູ້ແທນປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຊະນະພວກສັດຕູຫຼາຍເທື່ອ.—ໂຢຊວຍ 10:1-14; ພວກຜູ້ຕັດສິນ 4:12-17; 2 ຊາມູເອນ 5:17-21
18. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຮູ້ສຶກຂອບໃຈທີ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍປ່ຽນ? (ຂ) ອີກບໍ່ດົນຄວາມເປັນສັດຕູກັນຕາມທີ່ບອກໃນປະຖົມມະການ 3:15 ຈະເຮັດໃຫ້ເກີດເຫດການຫຍັງຂຶ້ນ?
18 ພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍປ່ຽນ ແລະຄວາມຕ້ອງຂອງເພິ່ນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ເປັນອຸທິຍານກໍບໍ່ເຄີຍປ່ຽນຄືກັນ. (ປະຖົມມະການ 1:27, 28) ພະເຈົ້າຍັງຊັງຄວາມຊົ່ວຢູ່ ແລະເພິ່ນກໍຍັງຮັກປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນຫຼາຍແລະອີກບໍ່ດົນເພິ່ນຈະເຮັດບາງຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. (ເພງສັນລະເສີນ 11:7) ທີ່ຈິງ ອີກບໍ່ດົນຄວາມເປັນສັດຕູກັນທີ່ບອກໄວ້ໃນປະຖົມມະການ 3:15 ຈະເຮັດໃຫ້ມີການໂຈມຕີຄົນຂອງພະເຈົ້າຢ່າງໜັກ. ພະເຢໂຫວາຈະເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ” ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ກໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປແລະເພື່ອປົກປ້ອງຄົນຂອງເພິ່ນ.—ເຊຄາຣີຢາ 14:3; ພະນິມິດ 16:14, 16
19. (ກ) ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງວ່າເປັນຫຍັງເມື່ອພະເຈົ້າໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນ. (ຂ) ເມື່ອພະເຈົ້າເຕັມໃຈຕໍ່ສູ້ເພື່ອເຮົາ ເຮົາຄວນຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ເພິ່ນ?
19 ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງໜຶ່ງ ສົມມຸດວ່າຄອບຄົວຂອງຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງກຳລັງຖືກສັດທຳຮ້າຍ ແລະລາວກໍແລ່ນເຂົ້າໄປຊ່ວຍ ແລ້ວກໍຂ້າສັດໂຕນັ້ນ. ເຈົ້າຄິດວ່າເມຍແລະລູກຊິຢ້ານແລະບໍ່ຢາກໄປໃກ້ລາວຍ້ອນລາວເຮັດແນວນັ້ນບໍ? ບໍ່ດອກ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຂອບໃຈລາວແທ້ໆທີ່ຮັກເຂົາເຈົ້າຫຼາຍແລະໄດ້ສະລະໂຕເອງເພື່ອປົກປ້ອງຄອບຄົວ. ຄ້າຍຄືກັນ ເມື່ອພະເຈົ້າໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍເພື່ອປົກປ້ອງເຮົາ ເຮົາຈະບໍ່ຢ້ານທີ່ຈະເຂົ້າຫາເພິ່ນ. ຍ້ອນເພິ່ນເຕັມໃຈທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ເພື່ອປົກປ້ອງເຮົາ ເຮົາຄວນຈະຮັກເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະຍອມຮັບລິດເດດທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດຂອງເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ. ຍ້ອນແນວນີ້ ເຮົາຈຶ່ງ “ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ສັກສິດໃຫ້ພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຢ້ານຢຳແບບທີ່ພະອົງຍອມຮັບໄດ້.”—ເຮັບເຣີ 12:28
ໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ”
20. ຖ້າເຮົາຍັງບໍ່ຮູ້ລາຍລະອຽດທຸກຢ່າງ ເຮົາຄວນເຮັດແນວໃດແລະຍ້ອນຫຍັງ?
20 ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ອະທິບາຍລາຍລະອຽດທຸກຢ່າງກ່ຽວກັບການຕັດສິນໃຈຂອງພະເຢໂຫວາໃນການເຮັດສົງຄາມ. ແຕ່ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ຕະຫຼອດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍໃຊ້ລິດເດດໃນການທຳລາຍແບບບໍ່ຍຸຕິທຳ ຫຼືໂຫດຫ້ຽມ. ຫຼາຍເທື່ອເຮົາຈະເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນເມື່ອເຮົາອ່ານເນື້ອໃນລວມຫຼືຂໍ້ມູນທີ່ເປັນພູມຫຼັງໃນຄຳພີໄບເບິນ. (ສຸພາສິດ 18:13) ຖ້າເຮົາຍັງບໍ່ຮູ້ລາຍລະອຽດທຸກຢ່າງ ເຮົາຄວນຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນແລະຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະທີ່ດີໆຂອງເພິ່ນ. ເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນ ເຮົາກໍຈະເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຮັດແນວນັ້ນ ແລະເຮົາຈະເຫັນວ່າມີເຫດຜົນຫຼາຍຢ່າງທີ່ເຮົາຈະໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຮົາ.—ໂຢບ 34:12
21. ເຖິງວ່າບາງເທື່ອພະເຢໂຫວາເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ” ແຕ່ແທ້ໆແລ້ວເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແນວໃດ?
21 ເຖິງວ່າບາງເທື່ອພະເຢໂຫວາຈຳເປັນຕ້ອງເປັນ “ນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ” ແຕ່ນີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເພິ່ນມັກເຮັດສົງຄາມ. ໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນກ່ຽວກັບລົດມ້າໃນສະຫວັນ ມີການພັນລະນາວ່າພະເຢໂຫວາກຽມພ້ອມທີ່ຈະເຮັດສົງຄາມກັບສັດຕູຂອງເພິ່ນ. ແຕ່ເອເຊກຽນກໍເຫັນຮຸ້ງກິນນ້ຳເຊິ່ງເປັນສັນຍະລັກຂອງສັນຕິສຸກຢູ່ອ້ອມຮອບພະເຈົ້ານຳ. (ປະຖົມມະການ 9:13; ເອເຊກຽນ 1:28; ພະນິມິດ 4:3) ເຫັນໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ມັກສັນຕິສຸກ. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນຂຽນວ່າ: “ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ.” (1 ໂຢຮັນ 4:8) ພະເຢໂຫວາສະແດງຄຸນລັກສະນະທັງໝົດຂອງເພິ່ນພ້ອມກັນຢ່າງສົມບູນແບບ. ເປັນກຽດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຮົາສາມາດໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດ ແຕ່ກໍມີຄວາມຮັກຫຼາຍ!
a ໂຢເຊຟຸດນັກປະຫວັດສາດຄົນຢິວບອກວ່າຄົນເຮັບເຣີຖືກ “ລົດມ້າ 600 ຄັນໄລ່ນຳຫຼັງ ພ້ອມກັບທະຫານມ້າ 50.000 ຄົນ ແລະກອງທະຫານຮາບ 200.000 ຄົນທີ່ມີອາວຸດນຳ.”—ປະຫວັດສາດຂອງຄົນຢິວ (Jewish Antiquities) ເຫຼັ້ມ 2 ໜ້າ 324 [ບົດ 15 ຂໍ້ 3]
b ເປັນໄປໄດ້ທີ່ຄຳວ່າ “ອາໂມ” ໃນຂໍ້ນີ້ໝາຍເຖິງທຸກຄົນໃນແຜ່ນດິນການາອານ.—ພະບັນຍັດ 1:6-8, 19-21, 27; ໂຢຊວຍ 24:15, 18
