ບົດທີ 10
“ໃຫ້ພວກເຈົ້າຮຽນແບບພະເຈົ້າ” ໃນການໃຊ້ອຳນາດ
1. ເມື່ອມະນຸດມີອຳນາດມັກຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ?
ນັກຂຽນຄົນໜຶ່ງເຄີຍບອກວ່າ: “ເມື່ອຄົນໃດຄົນໜຶ່ງມີອຳນາດ ຜົນເສຍຫາຍກໍຈະຕາມມາ.” ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຄົນທີ່ມີອຳນາດມັກຈະໃຊ້ອຳນາດແບບຜິດໆ. ຕະຫຼອດຫຼາຍພັນປີ “ມະນຸດປົກຄອງມະນຸດແລະຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ການປົກຄອງກໍຕ້ອງທົນທຸກລຳບາກ.” (ປັນຍາຈານ 8:9) ການໃຊ້ອຳນາດໂດຍບໍ່ມີຄວາມຮັກເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນຕ້ອງເຈິກັບຄວາມທຸກລຳບາກ.
2, 3. (ກ) ພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດຕ່າງຈາກມະນຸດໃຊ້ອຳນາດແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາອາດມີອຳນາດທີ່ຈະເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ ແລະເຮົາຄວນໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາແນວໃດ?
2 ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນເລີຍ. ເຖິງວ່າເພິ່ນມີລິດເດດແບບບໍ່ຈຳກັດ ແຕ່ເພິ່ນກໍບໍ່ເຄີຍໃຊ້ລິດເດດໃນທາງທີ່ຜິດ. ຄືກັບທີ່ເຮົາໄດ້ເບິ່ງໃນບົດກ່ອນ ພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດເພື່ອສ້າງ ທຳລາຍ ປົກປ້ອງ ຫຼືຟື້ນຟູໃນແບບທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນດ້ວຍຄວາມຮັກສະເໝີ. ເມື່ອເຮົາຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບວິທີທີ່ເພິ່ນໃຊ້ລິດເດດ ເຮົາກໍຢາກໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນແລະຢາກ “ຮຽນແບບພະເຈົ້າ” ໃນການໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາ. (ເອເຟໂຊ 5:1) ແຕ່ເຮົາທີ່ເປັນມະນຸດທຳມະດາມີອຳນາດຫຍັງແດ່?
3 ຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າມະນຸດຖືກສ້າງ ‘ໃຫ້ຄ້າຍຄືກັບພະເຈົ້າ.’ (ປະຖົມມະການ 1:26, 27) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງມີອຳນາດໃນລະດັບໜຶ່ງຄືກັນ. ເຮົາມີອຳນາດທີ່ຈະເຮັດສິ່ງຕ່າງໆເຊັ່ນ: ເຮັດວຽກໜັກເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຕາມເປົ້າໝາຍ ມີອຳນາດເໜືອຄົນອື່ນ ມີອິດທິພົນຕໍ່ຄວາມຄິດແລະການກະທຳຂອງຄົນທີ່ຮັກເຮົາ. ເຮົາອາດມີເຫື່ອມີແຮງຫຼາຍ ຫຼືອາດມີຊັບສົມບັດຫຼາຍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຮັດບາງສິ່ງບາງຢ່າງໄດ້. ຜູ້ຂຽນເພງສັນລະເສີນບອກວ່າພະເຢໂຫວາເປັນ “ຜູ້ໃຫ້ຊີວິດ.” (ເພງສັນລະເສີນ 36:9) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາມີອຳນາດກໍຍ້ອນພະເຢໂຫວາເອົາໃຫ້ເຮົາ. ເຮົາຄວນຈະໃຊ້ອຳນາດໃນແບບທີ່ເພິ່ນພໍໃຈ. ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
ຄວາມຮັກເປັນສິ່ງສຳຄັນ
4, 5. (ກ) ອັນໃດເປັນສິ່ງສຳຄັນໃນການໃຊ້ອຳນາດຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ໄດ້ຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຈົ້າແນວໃດ? (ຂ) ຄວາມຮັກຈະຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ໃຊ້ອຳນາດຢ່າງຖືກຕ້ອງ?
4 ຄວາມຮັກເປັນສິ່ງສຳຄັນໃນການໃຊ້ອຳນາດຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ພວກເຮົາເຫັນສິ່ງນີ້ແຈ້ງຂຶ້ນເມື່ອພວກເຮົາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ. ຈື່ໄດ້ບໍໃນບົດທີ 1 ເຮົາໄດ້ຮຽນວ່າພະເຈົ້າມີຄຸນລັກສະນະທີ່ສຳຄັນ 4 ຢ່າງຄື: ລິດເດດ ຄວາມຍຸຕິທຳ ສະຕິປັນຍາ ແລະຄວາມຮັກ. ໃນຄຸນລັກສະນະທັງສີ່ຢ່າງນີ້ ຄວາມຮັກເດັ່ນກວ່າໝູ່ໝົດ. ໃນ 1 ໂຢຮັນ 4:8 ບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ.” ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າພະເຈົ້າເຮັດທຸກສິ່ງດ້ວຍຄວາມຮັກ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພະເຢໂຫວາໃຊ້ລິດເດດ ເພິ່ນກໍເຮັດດ້ວຍຄວາມຮັກແລະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຄົນທີ່ຮັກເພິ່ນສະເໝີ.
5 ຄວາມຮັກຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃຊ້ອຳນາດຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ທີ່ຈິງ ຄຳພີໄບເບິນບອກເຮົາວ່າ: ຄວາມຮັກກໍ “ເມດຕາ” ແລະ “ບໍ່ເຫັນແກ່ໂຕ.” (1 ໂກຣິນໂທ 13:4, 5) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາມີຄວາມຮັກ ເຮົາກໍຈະບໍ່ໃຈຮ້າຍງ່າຍຫຼືບໍ່ເຂັ້ມງວດຫຼາຍເກີນໄປກັບຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ອຳນາດເຮົາ. ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດດີ ໃຫ້ກຽດເຂົາເຈົ້າ ສົນໃຈວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການຫຍັງ ແລະຄິດເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາເຈົ້າຫຼາຍກວ່າຂອງເຮົາສະເໝີ.—ຟີລິບປອຍ 2:3, 4
6, 7. (ກ) ຄວາມຢ້ານຢຳພະເຈົ້າແມ່ນຫຍັງ ແລະເປັນຫຍັງຄຸນລັກສະນະນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ອຳນາດແບບຜິດໆ? (ຂ) ມີຕົວຢ່າງຫຍັງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຕ້ອງຮັກພະເຈົ້າເພື່ອເຮົາຈະຢ້ານຢຳເພິ່ນ?
6 ຄວາມຮັກກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຸນລັກສະນະອີກຢ່າງໜຶ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ອຳນາດແບບຜິດໆເຊິ່ງແມ່ນຄວາມຢ້ານຢຳພະເຈົ້າ. ຄຸນລັກສະນະນີ້ຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ? ສຸພາສິດ 16:6 ບອກວ່າ: ‘ຄົນໜຶ່ງເຊົາເຮັດຊົ່ວຍ້ອນລາວຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາ.’ ການໃຊ້ອຳນາດແບບຜິດໆແມ່ນການເຮັດຊົ່ວຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງ. ຖ້າເຮົາຢ້ານຢຳພະເຈົ້າ ເຮົາກໍຈະເຮັດດີຕໍ່ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃຕ້ອຳນາດຂອງເຮົາ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນເຮົາຮູ້ວ່າຖ້າເຮົາເຮັດຕໍ່ຄົນອື່ນແນວໃດ ພະເຈົ້າກໍຈະຕັດສິນເຮົາຕາມນັ້ນ. (ເນເຮມີຢາ 5:1-7, 15) ແຕ່ຄວາມຢ້ານຢຳພະເຈົ້າສຳຄັນກວ່ານັ້ນອີກ. ຄຳພາສາດັ້ງເດີມທີ່ແປວ່າ “ຢ້ານຢຳ” ມັກໝາຍເຖິງການນັບຖືພະເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆ ແລະຢ້ານຢຳເພິ່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຄຳພີໄບເບິນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພື່ອເຮົາຈະນັບຖືພະເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆຫຼືຢ້ານຢຳເພິ່ນ ເຮົາກໍຕ້ອງຮັກເພິ່ນ. (ພະບັນຍັດ 10:12, 13) ຖ້າເຮົານັບຖືພະເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆ ເຮົາກໍຈະລະວັງບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເສຍໃຈ. ເຮົາເຮັດແນວນີ້ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຢ້ານເພິ່ນລົງໂທດ ແຕ່ຍ້ອນເຮົາຮັກເພິ່ນແທ້ໆ.
7 ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຮູ້ວ່າພໍ່ຮັກແລະເປັນຫ່ວງລາວຫຼາຍ ແຕ່ລາວກໍຮູ້ວ່າພໍ່ຈະລົງໂທດລາວຖ້າລາວບໍ່ຟັງຄວາມ. ເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ຟັງຄວາມພໍ່ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຢ້ານພໍ່ ແຕ່ຍ້ອນລາວຮັກພໍ່ຫຼາຍແລະຢາກເຮັດໃຫ້ພໍ່ມີຄວາມສຸກ. ຄ້າຍຄືກັບຄວາມຢ້ານຢຳພະເຈົ້າ ຍ້ອນເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເຮົາໃນສະຫວັນຫຼາຍ ເຮົາຈຶ່ງບໍ່ຢາກເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເຈັບປວດໃຈ. (ປະຖົມມະການ 6:6) ແຕ່ເຮົາຢາກເຮັດໃຫ້ເພິ່ນດີໃຈ. (ສຸພາສິດ 27:11) ຍ້ອນແນວນີ້ ເຮົາຈຶ່ງຢາກໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ.
ອຳນາດໃນຄອບຄົວ
8. (ກ) ຜົວມີອຳນາດຫຍັງໃນຄອບຄົວ ແລະລາວຄວນໃຊ້ອຳນາດນັ້ນແນວໃດ? (ຂ) ຜົວຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວໃຫ້ກຽດເມຍ?
8 ທຳອິດຂໍໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງອຳນາດໃນຄອບຄົວ. ເອເຟໂຊ 5:23 ບອກວ່າ: “ຜົວເປັນຜູ້ນຳຂອງເມຍ.” ຜົວຄວນໃຊ້ອຳນາດທີ່ພະເຈົ້າເອົາໃຫ້ນັ້ນແນວໃດ? ຄຳພີໄບເບິນບອກໃຫ້ຜົວທຸກຄົນຢູ່ກັບເມຍຂອງໂຕເອງ “ດ້ວຍຄວາມເຂົ້າໃຈ ໃຫ້ກຽດເມຍແລະທະນຸຖະໜອມລາວຄືກັບທີ່ເຈົ້າຈະເຮັດກັບໂຖງາມໆທີ່ບອບບາງ.” (1 ເປໂຕ 3:7) ຄຳພາສາກຣີກທີ່ແປວ່າ “ກຽດ” ໝາຍເຖິງ “ລາຄາ ຄຸນຄ່າ . . . ຄວາມນັບຖື.” ຜົວທີ່ໃຫ້ກຽດເມຍຈະບໍ່ຕີເມຍ ບໍ່ເຮັດໃຫ້ເມຍອັບອາຍ ບໍ່ດູຖູກເມຍ ຫຼືບໍ່ເຮັດໃຫ້ເມຍຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີຄ່າ. ແຕ່ລາວຈະເຫັນຄຸນຄ່າຂອງເມຍ ເວົ້າແລະເຮັດໃຫ້ເມຍເຫັນວ່າລາວນັບຖືເມຍ. ລາວສະແດງໂດຍທາງຄຳເວົ້າແລະການກະທຳວ່າເມຍມີຄ່າຫຼາຍທັງຕອນທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າຄົນອື່ນແລະຕອນທີ່ຢູ່ນຳກັນ. (ສຸພາສິດ 31:28) ຖ້າເຮັດແນວນັ້ນເມຍກໍຈະຮັກແລະນັບຖືຜົວໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນຜົວເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.
ຜົວແລະເມຍໃຊ້ອຳນາດຂອງເຂົາເຈົ້າຢ່າງຖືກຕ້ອງໂດຍເວົ້າແລະປະຕິບັດຕໍ່ກັນດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມນັບຖື
9. (ກ) ເມຍມີອຳນາດຫຍັງໃນຄອບຄົວ? (ຂ) ເມຍຈະໃຊ້ຄວາມສາມາດຂອງລາວແນວໃດເພື່ອສະໜັບສະໜູນຜົວ ແລະຜົນຈະເປັນແນວໃດ?
9 ເມຍມີອຳນາດໃນລະດັບໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຄືກັນ. ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງຜູ້ຍິງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈແລະນັບຖືຜົວທີ່ເປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວວ່າ ເຂົາເຈົ້າສາມາດຊ່ວຍຜົວໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄດ້ດີແລະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. (ປະຖົມມະການ 21:9-12; 27:46–28:2) ເມຍອາດຈະຫົວໄວກວ່າຜົວ ຫຼືອາດຈະມີຄວາມສາມາດໃນດ້ານອື່ນທີ່ຜົວບໍ່ມີ. ແຕ່ເມຍຄວນ “ນັບຖື” ຜົວແລະ “ເຊື່ອຟັງ” ຜົວ “ຄືກັບທີ່ລາວເຊື່ອຟັງພະຄລິດ.” (ເອເຟໂຊ 5:22, 33) ເມື່ອເມຍຕັ້ງໃຈເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈ ລາວກໍຈະໃຊ້ຄວາມສາມາດຂອງລາວເພື່ອສະໜັບສະໜູນຜົວ ແລະບໍ່ດູຖູກຫຼືພະຍາຍາມໃຊ້ອຳນາດຂົ່ມຜົວ. “ຜູ້ຍິງທີ່ສະຫຼາດແທ້” ຈະຮ່ວມມືກັບຜົວເພື່ອເສີມສ້າງຄອບຄົວ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ລາວມີສັນຕິສຸກກັບພະເຈົ້າສະເໝີ.—ສຸພາສິດ 14:1
10. (ກ) ພະເຈົ້າໃຫ້ພໍ່ແມ່ມີອຳນາດຫຍັງ? (ຂ) ການສັ່ງສອນໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ແລະພໍ່ແມ່ຄວນ “ສັ່ງສອນ” ລູກແນວໃດ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ)
10 ພະເຈົ້າໃຫ້ອຳນາດພໍ່ແມ່ຄືກັນ. ຄຳພີໄບເບິນເຕືອນວ່າ: “ຜູ້ທີ່ເປັນພໍ່ກໍຢ່າຍົວະລູກໃຫ້ໃຈຮ້າຍ ແຕ່ໃຫ້ລ້ຽງລູກດ້ວຍຫຼັກການແລະຄຳສອນຂອງພະເຢໂຫວາ.” (ເອເຟໂຊ 6:4) ໃນຄຳພີໄບເບິນ ຄຳວ່າ “ສັ່ງສອນ” ອາດໝາຍເຖິງ “ການລ້ຽງດູ ການຝຶກຝົນ ແລະການສອນ.” ລູກຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການສັ່ງສອນ. ເຂົາເຈົ້າຈະເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນຢ່າງມີຄວາມສຸກແລະປະສົບຜົນສຳເລັດຖ້າລູກຮູ້ວ່າພໍ່ແມ່ຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດຫຍັງແລະມີກົດຄັກແນ່. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າພໍ່ແມ່ຕ້ອງສັ່ງສອນລູກດ້ວຍຄວາມຮັກ. (ສຸພາສິດ 13:24) ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ຄວນໃຊ້ “ໄມ້ແສ້ຂອງການສັ່ງສອນ” ຢ່າງເໝາະສົມ ບໍ່ວ່າຈະເປັນທາງອາລົມຫຼືທາງຮ່າງກາຍ. a (ສຸພາສິດ 22:15; 29:15) ຖ້າພໍ່ແມ່ສັ່ງສອນລູກແບບເຂັ້ມງວດຫຼືແບບໂຫດໆແລະບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກ. ພໍ່ແມ່ກໍໃຊ້ອຳນາດໃນທາງທີ່ຜິດ. ການທີ່ພໍ່ແມ່ເຮັດແນວນີ້ອາດເຮັດໃຫ້ລູກເສຍໃຈຫຼາຍ. (ໂກໂລຊາຍ 3:21) ແຕ່ການສັ່ງສອນທີ່ເໝາະສົມຊ່ວຍລູກໃຫ້ຮູ້ວ່າພໍ່ແມ່ຮັກແລະເປັນຫ່ວງເຂົາເຈົ້າ ແລະຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນດີ.
11. ລູກຈະໃຊ້ອຳນາດຂອງໂຕເອງຢ່າງຖືກຕ້ອງໄດ້ແນວໃດ?
11 ສ່ວນຜູ້ເປັນລູກເດ້ມີອຳນາດບໍ? ເຂົາເຈົ້າຈະໃຊ້ອຳນາດຂອງໂຕເອງຢ່າງຖືກຕ້ອງແນວໃດ? ສຸພາສິດ 20:29 ບອກວ່າ: “ຄວາມງາມຂອງຄົນໜຸ່ມແມ່ນເຫື່ອແຮງຂອງເຂົາເຈົ້າ.” ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຄົນໜຸ່ມຈະໃຊ້ເຫື່ອແຮງຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນການຮັບໃຊ້ “ຜູ້ສ້າງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່.” (ປັນຍາຈານ 12:1) ຄົນໜຸ່ມຄວນຈື່ໄວ້ວ່າສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດອາດເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ມີຄວາມສຸກຫຼືທຸກໃຈກໍໄດ້. (ສຸພາສິດ 23:24, 25) ເມື່ອລູກເຊື່ອຟັງພໍ່ແມ່ແລະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ ລູກກໍເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ມີຄວາມສຸກຫຼາຍ. (ເອເຟໂຊ 6:1) ການເຮັດແບບນີ້ “ເຮັດໃຫ້ພະຄລິດພໍໃຈ.”—ໂກໂລຊາຍ 3:20
ອຳນາດໃນປະຊາຄົມ
12, 13. (ກ) ຜູ້ເບິ່ງແຍງຄວນມີຄວາມຄິດແນວໃດກັບອຳນາດທີ່ລາວມີໃນປະຊາຄົມ? (ຂ) ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງວ່າເປັນຫຍັງຜູ້ເບິ່ງແຍງຄວນເວົ້າແລະປະຕິບັດຕໍ່ແກະຂອງພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຮັກ.
12 ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜູ້ເບິ່ງແຍງນຳໜ້າໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. (ເຮັບເຣີ 13:17) ຜູ້ຊາຍທີ່ມີຄຸນສົມບັດເຫຼົ່ານີ້ຄວນໃຊ້ອຳນາດທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ເພື່ອເບິ່ງແຍງແລະສະໜັບສະໜູນພີ່ນ້ອງໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ຜູ້ເບິ່ງແຍງມີສິດໃຊ້ອຳນາດເພື່ອຄວບຄຸມພີ່ນ້ອງບໍ? ບໍ່! ຜູ້ເບິ່ງແຍງຕ້ອງເປັນຄົນຖ່ອມແລະເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດຫຍັງເພື່ອພີ່ນ້ອງ. (1 ເປໂຕ 5:2, 3) ຄຳພີໄບເບິນບອກຜູ້ເບິ່ງແຍງວ່າ: “ໃຫ້ເບິ່ງແຍງປະຊາຄົມຂອງພະເຈົ້າທີ່ເພິ່ນຊື້ໄວ້ດ້ວຍເລືອດຂອງລູກຊາຍເພິ່ນ.” (ກິດຈະການ 20:28) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຜູ້ເບິ່ງແຍງຕ້ອງເຮັດແລະເວົ້າກັບພີ່ນ້ອງແຕ່ລະຄົນດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມອ່ອນໂຍນ.
13 ເຮົາອາດຈະຍົກຕົວຢ່າງແບບນີ້. ໝູ່ສະໜິດຂໍໃຫ້ເຈົ້າເບິ່ງແຍງສິ່ງທີ່ມີຄ່າຫຼາຍໃຫ້ລາວ. ເຈົ້າຮູ້ວ່າສິ່ງນັ້ນມີລາຄາແພງຫຼາຍ ເຈົ້າຈຶ່ງຢາກເບິ່ງແຍງສິ່ງທີ່ມີຄ່ານັ້ນຢ່າງດີແລະລະມັດລະວັງເປັນພິເສດ. ຄ້າຍຄືກັນ ພະເຈົ້າໄດ້ມອບໝາຍຜູ້ເບິ່ງແຍງໃຫ້ເບິ່ງແຍງສິ່ງທີ່ມີຄ່າສຳລັບເພິ່ນເຊິ່ງແມ່ນພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງໃນປະຊາຄົມທີ່ຄຳພີໄບເບິນປຽບທຽບວ່າເປັນຄືແກະ. (ໂຢຮັນ 21:16, 17) ພະເຢໂຫວາຮັກແກະຂອງເພິ່ນຫຼາຍເຖິງຂັ້ນໄດ້ຊື້ເຂົາເຈົ້າດ້ວຍເລືອດທີ່ມີຄ່າຂອງພະເຢຊູຄລິດລູກຄົນດຽວຂອງເພິ່ນ. ພະເຢໂຫວາຊື້ເຂົາເຈົ້າດ້ວຍລາຄາແພງທີ່ສຸດ. ຜູ້ເບິ່ງແຍງທີ່ຖ່ອມໂຕຈະຈື່ເລື່ອງນີ້ໄວ້ສະເໝີໂດຍເວົ້າແລະປະຕິບັດຕໍ່ແກະຂອງພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມຮັກ.
“ລີ້ນມີອຳນາດ”
14. ລີ້ນມີອຳນາດແນວໃດ?
14 ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ລີ້ນມີອຳນາດສັ່ງໃຫ້ເປັນຫຼືຕາຍໄດ້.” (ສຸພາສິດ 18:21) ລີ້ນສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໄດ້ຫຼາຍແທ້ໆ. ບາງເທື່ອເຮົາຮູ້ສຶກເສຍໃຈເມື່ອບາງຄົນເວົ້າໃຫ້ເຮົາແບບເຈັບໆ ແຕ່ຄຳເວົ້າກໍເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນດີຫຼາຍຢ່າງ. ສຸພາສິດ 12:18 ບອກວ່າ: “ຄຳເວົ້າຂອງຄົນສະຫຼາດຈະຊ່ວຍປິ່ນປົວໄດ້.” ແມ່ນແລ້ວ ຄຳເວົ້າທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະອ່ອນໂຍນເປັນຄືກັບຢາປິ່ນປົວພະຍາດແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບາງຕົວຢ່າງ.
15, 16. ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳເວົ້າຂອງເຮົາເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນໄດ້ແນວໃດ?
15 1 ເທຊະໂລນິກ 5:14 ກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ “ເວົ້າປອບໃຈຄົນທີ່ຊຶມເສົ້າ.” ແມ່ນແຕ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາກໍຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມທໍ້ໃຈເປັນບາງເທື່ອ. ເຮົາຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາສາມາດຊົມເຊີຍເຂົາເຈົ້າຈາກໃຈເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເຫັນຄ່າເຂົາເຈົ້າ ແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າໂດຍໃຊ້ຂໍ້ຄຳພີຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຮັກແລະແລະເປັນຫ່ວງຜູ້ທີ່ “ຫົວໃຈແຕກສະຫຼາຍ” ແລະ “ທໍ້ໃຈແຮງ.” (ເພງສັນລະເສີນ 34:18) ເມື່ອເຮົາເວົ້າປອບໃຈຄົນອື່ນ ເຮົາກໍກຳລັງຮຽນແບບພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ເມດຕາເຊິ່ງ “ໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນທີ່ທໍ້ໃຈ.”—2 ໂກຣິນໂທ 7:6
16 ເຮົາອາດເວົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈຜູ້ທີ່ຕ້ອງການກຳລັງໃຈຫຼາຍ. ມີພີ່ນ້ອງໂສກເສົ້າຍ້ອນຄົນທີ່ລາວຮັກຕາຍໄປບໍ? ເຮົາສາມາດເວົ້າປອບໂຍນແລະສະແດງຄວາມເປັນຫ່ວງລາວໄດ້. ມີພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງທີ່ສູງອາຍຸເຊິ່ງຮູ້ສຶກວ່າໂຕເອງບໍ່ມີຄ່າບໍ? ຄຳເວົ້າທີ່ເຫັນອົກເຫັນໃຈສາມາດເຮັດໃຫ້ຜູ້ສູງອາຍຸໝັ້ນໃຈວ່າໂຕເອງມີຄ່າ. ມີບາງຄົນຕ້ອງອົດທົນກັບຄວາມເຈັບປ່ວຍຊຳເຮື້ອບໍ? ເຮົາອາດຈະເວົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະເຮັດໃຫ້ລາວຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນໂດຍໂທຫາ ຂຽນຈົດໝາຍ ຫຼືໄປຢາມລາວ. ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກຫຼາຍເມື່ອເຮົາເວົ້າ “ສິ່ງດີໆທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈ.”—ເອເຟໂຊ 4:29
17. ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳເວົ້າຂອງເຮົາເພື່ອປະໂຫຍດຂອງຄົນອື່ນໄດ້ແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເຮັດແນວນັ້ນ?
17 ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະໃຊ້ຄຳເວົ້າຂອງເຮົາແມ່ນການບອກຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າກັບຄົນອື່ນ. ສຸພາສິດ 3:27 ບອກວ່າ: “ຢ່າປະຕິເສດຄົນທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ ຖ້າລູກສາມາດຊ່ວຍໄດ້.” ເຮົາຕ້ອງບອກຂ່າວດີກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາເພື່ອຈະຊ່ວຍຊີວິດຄົນອື່ນໄດ້. (1 ໂກຣິນໂທ 9:16, 22) ແຕ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມີສ່ວນຮ່ວມໃນວຽກນີ້ຫຼາຍສ່ຳໃດ?
ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການໃຊ້ກຳລັງຂອງເຮົາແມ່ນການປະກາດຂ່າວດີ
ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ “ສຸດກຳລັງ” ຂອງເຮົາ
18. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ?
18 ເຮົາຢາກມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງເຕັມທີໃນວຽກປະກາດຍ້ອນເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມເຮັດວຽກນີ້ຫຼາຍສ່ຳໃດ? ເຖິງວ່າສະພາບການໃນຊີວິດຂອງເຮົາແຕ່ລະຄົນບໍ່ຄືກັນ ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ບໍ່ວ່າພວກເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງ ກໍໃຫ້ເຮັດສຸດຄວາມສາມາດຄືກັບເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນເຮັດໃຫ້ມະນຸດ.” (ໂກໂລຊາຍ 3:23) ພະເຢຊູບອກວ່າກົດໝາຍຂໍ້ທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ “ເຈົ້າຕ້ອງຮັກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າສຸດຫົວໃຈ ສຸດຊີວິດ ສຸດຄວາມຄິດ ແລະສຸດກຳລັງຂອງເຈົ້າ.” (ມາຣະໂກ 12:30) ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາແຕ່ລະຄົນຮັກເພິ່ນແລະຮັບໃຊ້ເພິ່ນແບບສຸດຊີວິດ.
19, 20. (ກ) ເນື່ອງຈາກຊີວິດໝາຍເຖິງຫົວໃຈ ຄວາມຄິດ ແລະກຳລັງ ແຕ່ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງເວົ້າເຖິງ 3 ຄຳນີ້ໃນມາຣະໂກ 12:30? (ຂ) ການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາສຸດຊີວິດໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
19 ການຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າສຸດຊີວິດໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ຊີວິດໝາຍເຖິງໂຕຕົນທັງໝົດຂອງເຮົາເຊິ່ງລວມເຖິງຫົວໃຈ ຄວາມຄິດ ແລະກຳລັງຂອງເຮົານຳ. ຖ້າຊີວິດລວມເຖິງຫົວໃຈ ຄວາມຄິດ ແລະກຳລັງ ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງເວົ້າເຖິງ 3 ຄຳນີ້ອີກໃນມາຣະໂກ 12:30? ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງໜຶ່ງ. ໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນ ຫຼາຍຄົນອາດຂາຍໂຕເອງໄປເປັນທາດ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ຮັບໃຊ້ເຈົ້ານາຍຂອງລາວສຸດຫົວໃຈ ລາວກໍຈະບໍ່ໃຊ້ຄວາມຄິດຫຼືກຳລັງຂອງລາວຢ່າງເຕັມທີເພື່ອເຮັດວຽກໃຫ້ເຈົ້ານາຍ. (ໂກໂລຊາຍ 3:22) ເບິ່ງຄືວ່າພະເຢຊູເວົ້າເຖິງ 3 ຄຳນີ້ເພື່ອຈະເນັ້ນວ່າເຮົາຕ້ອງຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຂອງເຮົາຢ່າງເຕັມທີແລະໃຫ້ທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາມີກັບເພິ່ນ.
20 ການຮັບໃຊ້ສຸດຊີວິດໝາຍຄວາມວ່າເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງໃຊ້ເວລາແລະກຳລັງໃນວຽກຮັບໃຊ້ເທົ່າກັນໝົດບໍ? ຄືຊິເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ຍ້ອນສະພາບການແລະຄວາມສາມາດຂອງເຮົາແຕ່ລະຄົນບໍ່ຄືກັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຄົນໜຸ່ມທີ່ແຂງແຮງແລະມີສຸຂະພາບດີ ອາດຈະໃຊ້ເວລາໃນວຽກປະກາດໄດ້ຫຼາຍກວ່າຄົນທີ່ອາຍຸຫຼາຍແລະບໍ່ຄ່ອຍແຂງແຮງ. ຄົນໂສດອາດເຮັດໄດ້ຫຼາຍກວ່າຄົນທີ່ຕ້ອງເບິ່ງແຍງຄອບຄົວ. ຖ້າເຮົາມີກຳລັງແລະສາມາດເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໄດ້ຫຼາຍກວ່າຄົນອື່ນ ເຮົາກໍຄວນຮູ້ສຶກຂອບໃຈໃນເລື່ອງນີ້! ແຕ່ເຮົາບໍ່ຄວນປຽບທຽບໂຕເອງກັບຄົນອື່ນແລະຄິດວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດເຕັມທີ. (ໂຣມ 14:10-12) ແທນທີ່ຈະເຮັດແນວນັ້ນ ເຮົາຢາກເຮັດສຸດຄວາມສາມາດຂອງເຮົາເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ.
21. ແມ່ນຫຍັງເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາ?
21 ພະເຢໂຫວາວາງຕົວຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບໃນການໃຊ້ອຳນາດຂອງເພິ່ນສະເໝີ. ເຖິງວ່າເຮົາເປັນຄົນບໍ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເຮົາກໍຢາກຮຽນແບບເພິ່ນໃຫ້ດີທີ່ສຸດ. ເຮົາສາມາດໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາຢ່າງຖືກຕ້ອງໄດ້ໂດຍເຮັດດີແລະໃຫ້ກຽດຜູ້ທີ່ຢູ່ໃຕ້ອຳນາດເຮົາ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຢາກມີສ່ວນຮ່ວມໃນວຽກປະກາດຢ່າງເຕັມທີ ຍ້ອນວຽກນີ້ເປັນວຽກທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຮົາເຮັດເພື່ອຊ່ວຍຊີວິດຄົນ. (ໂຣມ 10:13, 14) ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກເມື່ອເຈົ້າໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບເພິ່ນ. ເຈົ້າຄືຊິຢາກເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມຮັກແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈ. ນີ້ເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຈະໃຊ້ອຳນາດຂອງເຮົາ.
a ໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນ ຄຳພາສາເຮັບເຣີທີ່ແປວ່າ “ໄມ້ແສ້” ໝາຍເຖິງໄມ້ດິ້ວຫຼືໄມ້ຄ້ອນເທົ້າ ເຊັ່ນ ໄມ້ທີ່ຄົນລ້ຽງແກະໃຊ້ເພື່ອຊີ້ທາງໃຫ້ຝູງແກະຂອງລາວ. (ເພງສັນລະເສີນ 23:4) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງ “ໄມ້ແສ້” ກໍໝາຍຄວາມວ່າພໍ່ແມ່ຄວນສັ່ງສອນລູກດ້ວຍຄວາມຮັກ ບໍ່ແມ່ນເພື່ອລົງໂທດແບບຮຸນແຮງຫຼືແບບໂຫດໆ.
