۱،‏ ۲.‏ چه ‹سرّی› باید برای ما جالب باشد،‏ و چرا؟‏

مخفی نگاه داشتن اسرار برای انسان‌ها کار آسانی نیست.‏ اما کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «عظمت خدا در پوشاندن اسرارش می‌باشد.‏» (‏امثال ۲۵:‏۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ آری،‏ یَهُوَه در مقام سلطان و آفریدگار عالَم حق دارد برخی امور را فقط در موقعی که خود معین می‌کند برای انسان‌ها آشکار سازد.‏

^۲ اما یَهُوَه سرّی جالب و مجذوب‌کننده را در کلام خویش آشکار ساخته است که «سرّ ارادهٔ» او نام دارد.‏ (‏اَفَسُسیان ۱:‏۹‏)‏ آگاهی از این سرّ فقط برای ارضای کنجکاوی ما نیست بلکه می‌تواند زندگی‌مان را نجات بخشد و به علاوه گوشه‌ای از حکمت بی‌انتهای یَهُوَه را بر ما آشکار سازد.‏

۳،‏ ۴.‏ چرا نبوّتی که در پیدایش ۳:‏۱۵ آمده است امیدبخش بود،‏ و چه ‹سرّ› مقدّسی را شامل می‌شد؟‏

^۳ هنگامی که آدم و حوّا گناه کردند،‏ ظاهراً مقصود یَهُوَه که پر ساختن بهشت روی زمین از انسان‌های کامل بود با شکست روبرو شد.‏ اما او بی‌درنگ به موضوع رسیدگی کرد و خطاب به مار اظهار داشت:‏ «بین تو و زن،‏ و نیز بین نسل تو و نسل زن،‏ خصومت می‌گذارم.‏ نسل زن سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنهٔ وی را خواهی زد.‏»—‏پیدایش ۳:‏۱۵‏،‏ تفسیری.‏

^۴ در این نبوّت چند عبارت گیج‌کننده و مرموز وجود داشت.‏ منظور از زن چه کسی بود؟‏ مار که بود؟‏ ‹نسل› (‏یا ذریّتی)‏ که باید سر مار را می‌کوبید چه کسی بود؟‏ آدم و حوّا برای پاسخگویی به این سؤالات فقط می‌توانستند به حدس و گمان متوسل شوند.‏ اما نبوّت یَهُوَه با وجود پیچیدگی برای یکایک فرزندان باایمان آدم و حوّا امیدبخش بود زیرا به ایشان نشان می‌داد که راستی و عدالت سرانجام پیروز می‌گردد و مقصود یَهُوَه به انجام می‌رسد.‏ ولی  چگونه؟‏ آری،‏ سرّ موضوع در اینجا بود!‏ کتاب مقدّس آن را ‹حکمت خدا در سرّ یعنی حکمت مخفی› می‌خواند.‏—‏۱قُرِنتیان ۲:‏۷‏.‏

۵.‏ با ذکر مثال نشان دهید که چرا یَهُوَه اسرار خویش را بتدریج آشکار می‌سازد.‏

^۵ در کتاب مقدّس یَهُوَه «کاشف اسرار» لقب گرفته است.‏ او جزئیات مهمِ سرّ مقدّس را به طور تدریجی آشکار ساخت.‏ (‏دانیال ۲:‏۲۸‏)‏ چرا به طور تدریجی؟‏ دلیل این کار او را می‌توان با ذکر مثال نشان داد.‏ مطالب درسی کودکان متناسب با سن و میزان درک آنان تدریس می‌شود.‏ یک معلّم خوب،‏ مطالبی را به شاگردانش آموزش می‌دهد که در حد آن‌هاست.‏ سپس رفته‌رفته موضوعات عمیق‌تر را مطرح می‌سازد.‏ به همین شکل،‏ یَهُوَه است که تعیین می‌کند افراد قومش تا چه حد قابلیت درک اراده و مقاصد او را دارند و به همان نسبت این موضوعات را برایشان آشکار می‌سازد.‏—‏امثال ۴:‏۱۸؛‏ دانیال ۱۲:‏۴‏.‏

۶.‏ الف)‏ عهد یا قرارداد به چه منظوری منعقد می‌شود؟‏ ب)‏ چرا این امر که یَهُوَه با انسان‌ها عهد می‌بندد جالب توجه است؟‏

^۶ یَهُوَه چگونه جزئیات سرّی را که در پیدایش ۳:‏۱۵ آمده است آشکار ساخت؟‏ او از یک سری عهدها یا قراردادهایی به این منظور استفاده کرد.‏ شاید تا به حال برایتان پیش آمده باشد که برای خرید خانه یا دریافت وام یا واگذاری پول،‏ با کسی قرارداد ببندید.‏ چنین قراردادی ضمانتی قانونی بر این امر است که شروط مندرج در آن،‏ مورد توافق طرفین می‌باشد و به اجرا گذارده خواهد شد.‏ ولی چرا یَهُوَه باید با انسان‌ها عهد یا قرارداد رسمی ببندد؟‏ آیا گفتهٔ او ضمانت کافی برای وعده‌هایش نیست؟‏ آری،‏ اما او بارها از روی لطف،‏ قراردادهای قانونی را پشتوانهٔ گفتهٔ خویش قرار داده است.‏ چنین قراردادهای تخطّی‌ناپذیری برای ما انسان‌های ناکامل گواه محکمی است بر اینکه او به طور حتم به وعده‌هایش عمل می‌کند.‏—‏عبرانیان ۶:‏۱۶-‏۱۸‏.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ یَهُوَه با ابراهیم چه عهدی بست،‏ و بدین وسیله چه نکته‌ای در مورد سرّ مقدّس روشن شد؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه بتدریج نیاکان نسل موعود را مشخص ساخت؟‏

^۷ بیش از دو هزار سال پس از آن که یَهُوَه انسان را از بهشت راند به خادم وفادارش ابراهیم گفت:‏ «تو را چنان برکت دهم که نسل تو مانند ستارگان آسمان .‏ .‏ .‏ بی‌شمار گردند.‏ آن‌ها .‏ .‏ .‏ موجب برکت همهٔ قوم‌های جهان خواهند گشت،‏ زیرا تو مرا اطاعت کرده‌ای.‏» (‏پیدایش ۲۲:‏۱۷،‏ ۱۸‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ یَهُوَه در اینجا به ابراهیم فقط وعده نداده است بلکه آن وعده را در قالب یک عهد قانونی بیان داشته و سوگندی نقض‌نشدنی را پشتوانهٔ آن ساخته است.‏ (‏پیدایش ۱۷:‏۱،‏ ۲؛‏ عبرانیان ۶:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ آیا جالب نیست که سلطان عالَم با انسان‌ها قرارداد بسته است تا به آنان برکت دهد؟‏

^۸ از سخنان یَهُوَه به ابراهیم چنین مشخص شد که نسل مذکور یکی از فرزندان ابراهیم و در نتیجه یک انسان است.‏ بعدها یَهُوَه آشکار ساخت که از میان پسران ابراهیم،‏ اسحاق یکی از نیاکان آن نسل خواهد بود.‏ از میان دو پسر اسحاق،‏ یعقوب انتخاب شد.‏ (‏پیدایش ۲۱:‏۱۲؛‏ ۲۸:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ پس از آن،‏ یعقوب در مورد یکی از دوازده پسرش این سخنان نبوی را اظهار داشت:‏ «عصای سلطنت از یهودا دور نخواهد شد تا شیلو که همهٔ قوم‌ها او را اطاعت می‌کنند،‏ بیاید.‏» (‏شیلو در اینجا به معنای کسی است که سلطنت به او تعلّق دارد.‏)‏ (‏پیدایش ۴۹:‏۱۰‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ بدین سان،‏ مشخص شد که نسل موعود یا مسیح از فرزندان یهودا است و باید به پادشاهی برسد.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ یَهُوَه چه عهدی با قوم اسرائیل منعقد ساخت،‏ و این عهد محافظ چه بود؟‏ ب)‏ شریعت چگونه نیاز بشر به قربانی شدن مسیح را نمایان می‌ساخت؟‏

^۹ در سال ۱۵۱۳ ق.‏د.‏م.‏،‏ یَهُوَه اقدامی به عمل آورد که صحنه را برای آشکار کردن جنبه‌های دیگری از سرّ مقدّس آماده ساخت.‏ او با نوادگان ابراهیم یعنی قوم اسرائیل عهد بست.‏ عهد شریعت موسی با اینکه دیگر برقرار  نیست،‏ بخش مهمی از مقصود یَهُوَه برای آوردن نسل موعود بود.‏ چرا؟‏ به سه دلیل.‏ نخست آنکه شریعت همچون دیواری محافظ عمل می‌کرد.‏ (‏اَفَسُسیان ۲:‏۱۴‏)‏ قوانین عادلانهٔ آن مانند حصاری بود مابین یهودیان و غیریهودیان.‏ بدین صورت،‏ خاندان نسل موعود را محفوظ نگاه می‌داشت.‏ به یمن این حصار بود که وقتی خدا زمان تولّد مسیح در سِبط یهودا را مناسب دانست،‏ قوم اسرائیل هنوز وجود داشت.‏

^۱۰ دوّم آنکه شریعت به طور کامل نیاز انسان به قربانی شدن مسیح را نمایان می‌ساخت.‏ شریعت کامل بود از این جهت انسان‌های گناهکار قادر نبودند آن را تماماً به جا آورند.‏ پس می‌بینیم که شریعت «برای تشخیص گناه اضافه شد و قرار بود فقط تا زمان ظهور فرزند ابراهیم که وعده به او داده شده بود دوام داشته باشد.‏» (‏غَلاطیان ۳:‏۱۹‏،‏ انجیل شریف‏)‏ قربانی کردن حیوانات که بخشی از شریعت بود،‏ به طور موقت گناهان را کفّاره می‌کرد.‏ اما به گفتهٔ پولُس «محال است که خون گاوها و بزها رفع گناهان را بکند.‏» بنابراین،‏ این قربانی‌ها فقط پیش‌نمایی بود از این که مسیح خود را برای نجات ما فدا خواهد کرد.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۱-‏۴‏)‏ پس می‌بینیم که عهد شریعت برای یهودیان باایمان حالت لَله یا مربی را داشت که آن‌ها را به مسیح می‌رساند.‏—‏غَلاطیان ۳:‏۲۴‏.‏

۱۱.‏ عهد شریعت چه امید پرشکوهی به قوم اسرائیل می‌داد،‏ اما چرا این قوم به طور کلّی از این موهبت محروم شد؟‏

^۱۱ سوّم آنکه آن عهد به قوم اسرائیل امیدی پرشکوه می‌داد.‏ یَهُوَه به آنان گفت که اگر به آن عهد وفادار بمانند به صورت ملتی مقدّس و «مملکت کَهَنه و امّتِ مقدّس» در می‌آیند.‏ (‏خروج ۱۹:‏۵،‏ ۶‏)‏ نخستین اعضای مملکت کَهَنه از افراد قوم اسرائیل بودند.‏ اما این قوم به طور کلّی از این موهبت محروم شد زیرا از عهد شریعت سرپیچی کرد و مسیح را نپذیرفت.‏ حال چه کسانی باید مملکت کَهَنه را تکمیل می‌ساختند؟‏ و آن امّت تبرّک‌یافته به چه شکلی با مسیح موعود مربوط می‌شد؟‏ این جنبه‌های سرّ مقدّس را خدا به موقعِ خود آشکار ساخت.‏

۱۲.‏ یَهُوَه چه عهدی با داود منعقد ساخت،‏ و این عهد چه نکته‌ای را در مورد سرّ مقدّس خدا روشن ساخت؟‏

^۱۲ در قرن یازدهم ق.‏د.‏م.‏ یَهُوَه عهد دیگری منعقد ساخت و با این کار سرّ مقدّس را روشن‌تر ساخت.‏ او به داود،‏ پادشاه باایمان چنین وعده داد:‏ «ذریّت [یا نسل] تو را .‏ .‏ .‏ بعد از تو استوار خواهم ساخت،‏ .‏ .‏ .‏ کرسی سلطنت او را تا به ابد پایدار خواهم ساخت.‏» (‏۲سموئیل ۷:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ مزمور ۸۹:‏۳‏)‏ در نتیجه مشخص شد که مسیح موعود از خاندان داود خواهد بود.‏ اما،‏ آیا یک انسان معمولی می‌تواند «تا ابدالآباد» حکومت کند؟‏ (‏مزمور ۸۹:‏۲۰،‏ ۲۹،‏ ۳۴-‏۳۶‏)‏ به علاوه،‏ آیا یک پادشاه انسانی می‌تواند بشر را از چنگ گناه و مرگ رهایی بخشد؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ بر طبق مزمور ۱۱۰ یَهُوَه به پادشاه مسح‌شدهٔ خود چه وعده‌ای می‌دهد؟‏ ب)‏ یَهُوَه از طریق انبیایش چه نکات دیگری را در مورد مسیح موعود آشکار ساخت؟‏

^۱۳ داود به وحی الٰهی نوشت:‏ «یَهُوَه به خداوند من گفت:‏ ‹به دست راست من بنشین تا دشمنانت را پای‌انداز تو سازم.‏› خداوند قَسَم خورده است و پشیمان نخواهد شد که ‹تو کاهن هستی تا ابدالآباد،‏ به رتبه مِلکیصِدِق.‏›» (‏مزمور ۱۱۰:‏۱،‏ ۴‏)‏ این سخنان داود مستقیماً در بارهٔ مسیح موعود است.‏ (‏اَعمال ۲:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ این پادشاه نه از اورشلیم بلکه از آسمان و در «دست راست» یَهُوَه حکمرانی خواهد کرد.‏ این امر به معنای آن است که حوزهٔ اختیارات او به سرزمین اسرائیل محدود نمی‌شود بلکه سرتاسر زمین را در بر می‌گیرد.‏ (‏مزمور ۲:‏۶-‏۸‏)‏ نکتهٔ دیگری که در این عهد آشکار می‌گردد آن است که به سوگند یَهُوَه،‏ مسیح ‹کاهنی به رتبه مِلکیصِدِق› خواهد بود.‏ مِلکیصِدِق در روزگار ابراهیم هم پادشاه بود و هم کاهن،‏ به همین شکل مسیح موعود نیز از جانب خدا مستقیماً به مقام پادشاه و کاهن منصوب می‌شد!‏—‏پیدایش ۱۴:‏۱۷-‏۲۰‏.‏

^۱۴ در طی سال‌ها،‏ یَهُوَه از طریق انبیای خود نکات دیگری را در مورد سرّ مقدّس آشکار ساخت.‏ برای مثال اِشَعْیا نشان داد که مسیح زندگی‌اش را قربانی می‌سازد.‏ (‏اِشَعْیا ۵۳:‏۳-‏۱۲‏)‏ میکاه محل تولّد او را پیشگویی کرد.‏ (‏میکاه ۵:‏۲‏)‏ دانیال حتی تاریخ دقیق ظهور و مرگ وی را نبوّت کرد.‏‏—‏دانیال ۹:‏۲۴-‏۲۷‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ چگونه پسر یَهُوَه «از زن زاییده شد»؟‏ ب)‏ عیسی از والدین انسانی خود چه چیزی را به میراث برد،‏ و چه وقت به صورت نسل موعود ظاهر شد؟‏

^۱۵ چگونگی تحقق این نبوّت‌ها تا هنگام ظهور مسیح در پردهٔ ابهام باقی ماند.‏ در غَلاطیان ۴:‏۴ در این باره آمده است:‏ «چون زمان به کمال رسید،‏ خدا پسر خود را فرستاد که از زن زاییده شد.‏» در سال دوّم ق.‏د.‏م.‏ فرشته‌ای به مریم،‏ دوشیزهٔ یهودی چنین گفت:‏ «تو بزودی باردار شده،‏ پسری به دنیا خواهی آورد و نامش را عیسی خواهی نهاد.‏ او مردی بزرگ خواهد بود و پسر خدا نامیده خواهد شد و خداوند تخت سلطنت جدّش داود را به او واگذار خواهد کرد .‏ .‏ .‏ روح‌القدس بر تو نازل خواهد شد و قدرت خدا بر تو سایه خواهد افکند.‏ از این رو آن نوزاد مقدّس بوده،‏ فرزند خدا خوانده خواهد شد.‏»—‏لوقا ۱:‏۳۱،‏ ۳۲،‏ ۳۵‏،‏ تفسیری.‏

^۱۶ چندی بعد،‏ یَهُوَه زندگی پسر خویش را از آسمان به رحم مریم منتقل ساخت و بدین شکل،‏ او از یک زن زاییده شد.‏ مریم زنی ناکامل بود.‏ اما عیسی ناکاملی وی را به میراث نبرد زیرا «پسر خدا» بود.‏ اما در عین حال،‏ والدین انسانی عیسی از نوادگان داود بودند.‏ از این رو،‏ او چه از لحاظ خانوادگی چه از لحاظ قانونی،‏ وارث داود محسوب می‌شد.‏ (‏اَعمال ۱۳:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ یَهُوَه هنگام تعمید عیسی در سال ۲۹ د.‏م.‏ او را با روح‌القدس خویش مسح کرد و گفت:‏ «این است پسر حبیب من.‏» (‏متّیٰ ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ به این ترتیب،‏ سرانجام نسل موعود ظهور کرد!‏ (‏غَلاطیان ۳:‏۱۶‏)‏ حال زمان آن بود که نکات بیشتری در مورد سرّ مقدّس آشکار شود.‏—‏۲تیموتاؤس ۱:‏۱۰‏.‏

۱۷.‏ چگونه مفهوم آیهٔ پیدایش ۳:‏۱۵ آشکار شد؟‏

^۱۷ عیسی در طی خدمت روحانی‌اش گفت که منظور از مار در پیدایش ۳:‏۱۵ شیطان،‏ و منظور از نسل مار،‏ پیروان شیطان است.‏ (‏متّیٰ ۲۳:‏۳۳؛‏ یوحنّا ۸:‏۴۴‏)‏ بعدها،‏ آشکار شد که شیطان و نسلش چگونه برای همیشه نابود خواهند شد.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏۱-‏۳،‏ ۱۰،‏ ۱۵‏)‏ علاوه بر این،‏ مشخص شد که مقصود از زن،‏ «اورشلیم بالا» یعنی سازمان آسمانی و زن‌گونهٔ یَهُوَه می‌باشد  که از موجودات روحی تشکیل یافته است.‏ *‏—‏غَلاطیان ۴:‏۲۶؛‏ مکاشفه ۱۲:‏۱-‏۶‏.‏

۱۸.‏ مقصود از «عهد جدید» چیست؟‏

^۱۸ شاید بتوان گفت مهم‌ترین نکته در مورد سرّ مقدّس هنگامی آشکار شد که عیسی در شب پیش از مرگش در مورد «عهد جدید» با شاگردان وفادارش سخن گفت.‏ (‏لوقا ۲۲:‏۲۰‏)‏ این عهد جدید نیز مانند عهد قبلی یعنی عهد شریعت موسی،‏ یک «مملکت کَهَنه» پدید می‌آورد.‏ (‏خروج ۱۹:‏۶؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۹‏)‏ اما تفاوت در اینجا بود که عهد جدید قومی روحانی به وجود می‌آورد نه قومی جسمانی.‏ این قوم روحانی همان «اسرائیل خدا» است که فقط از پیروان باایمان و مسح‌شدهٔ مسیح تشکیل شده است.‏ (‏غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ این افراد که در عهد جدید شریک هستند در کنار عیسی افراد بشر را برکت خواهند داد!‏

۱۹.‏ الف)‏ چرا به یمن عهد جدید یک «مملکت کَهَنه» تشکیل می‌شود؟‏ ب)‏ چرا مسیحیان مسح‌شده ‹خلقت تازه› نامیده می‌شوند،‏ و چند نفر با مسیح در آسمان خدمت خواهند کرد؟‏

^۱۹ چرا به یمن عهد جدید یک «مملکت کَهَنه» برای برکت دادن به انسان‌ها تشکیل می‌شود؟‏ زیرا مطابق این عهد به جای آنکه شاگردان مسیح به عنوان گناهکار محکوم شوند،‏ امکان بخشش گناهان آنان از طریق قربانی مسیح فراهم آمده است.‏ (‏اِرْمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۴‏)‏ یَهُوَه به محض آن که آنان موقعیتی پاک در مقابل او یافتند،‏ ایشان را به جمع خانوادهٔ آسمانی خویش پذیرفت و با روح‌القدس مسح نمود.‏ (‏رومیان ۸:‏۱۵-‏۱۷؛‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۲۱‏)‏ بدین طریق،‏ ‹تولّدی تازه یافتند برای امیدی زنده .‏ .‏ .‏ که برای ایشان در آسمان نگاه داشته شده است.‏› (‏۱پِطْرُس ۱:‏۳،‏ ۴‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ از آنجایی که چنین موقعیت والایی برای انسان‌ها تجربه‌ای کاملاً تازه است،‏ مسیحیان مسح‌شده که مولود  به روح هستند ‹خلقت تازه› نامیده می‌شوند.‏ (‏۲قُرِنتیان ۵:‏۱۷‏)‏ کتاب مقدّس آشکار می‌سازد که سرانجام ۱۴۴٬۰۰۰ نفر،‏ از آسمان حکمرانی بر انسان‌هایی را که قربانی مسیح رهایی بخشیده است،‏ بر عهده خواهند گرفت.‏—‏مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۱۴:‏۱-‏۴‏.‏

۲۰.‏ الف)‏ در سال ۳۶ د.‏م.‏ چه نکته‌ای در مورد سرّ مقدّس آشکار شد؟‏ ب)‏ چه کسانی از برکات موعود به ابراهیم بهره‌مند خواهند شد؟‏

^۲۰ این مسح‌شدگان،‏ همراه عیسی «نسل ابراهیم» را تشکیل می‌دهند.‏ * (‏غَلاطیان ۳:‏۲۹‏)‏ نخستین افراد مسح‌شده از میان یهودیان انتخاب شدند.‏ اما در سال ۳۶ د.‏م.‏ بخش دیگری از سرّ مقدّس آشکار شد و مشخص گشت که غیریهودیان نیز امید آسمانی خواهند داشت.‏ (‏رومیان ۹:‏۶-‏۸؛‏ ۱۱:‏۲۵،‏ ۲۶؛‏ اَفَسُسیان ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ آیا مسیحیان مسح‌شده تنها کسانی خواهند بود که از برکات وعده داده شده به ابراهیم بهره‌مند می‌گردند؟‏ خیر،‏ زیرا قربانی عیسی به نفع همهٔ انسان‌هاست.‏ (‏۱یوحنّا ۲:‏۲‏)‏ بعدها یَهُوَه آشکار ساخت که «گروه عظیمی» که تعداد آن‌ها مشخص نیست هنگام نابودی سیستم شیطان نجات خواهند یافت.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۴‏)‏ و همچنین توده‌های عظیم دیگری از انسان‌ها برای زندگی ابدی در بهشت رستاخیز خواهند یافت!‏—‏لوقا ۲۳:‏۴۳؛‏ یوحنّا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۱۱-‏۱۵؛‏ ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

۲۱،‏ ۲۲.‏ سرّ مقدّس یَهُوَه از چه جهاتی حکمت وی را نمایان می‌سازد؟‏

^۲۱ سرّ مقدّس مظهر شگرفی است از جنبه‌های گوناگون حکمتِ یَهُوَه.‏ (‏اَفَسُسیان ۳:‏۸-‏۱۰‏)‏ براستی که او با تدوین این سرّ و سپس آشکار ساختن تدریجی آن حکمت عظیم خویش را نشان داده است!‏ او با خردمندی تمام محدودیت‌های انسان‌ها را در نظر گرفته و به آنان فرصت می‌دهد تا نیّت قلبی خویش را نشان دهند.‏—‏مزمور ۱۰۳:‏۱۴‏.‏

 ^۲۲ از سوی دیگر یَهُوَه با انتخاب عیسی به عنوان پادشاه،‏ حکمت بی‌نظیر خویش را نمایان ساخت زیرا پسر یَهُوَه از همهٔ موجودات دیگر عالَم قابل‌اعتمادتر است.‏ او هنگامی که به صورت انسانی خاکی زندگی می‌کرد با مشکلات بسیاری روبرو شد.‏ به همین خاطر مشکلات ما انسان‌ها را کاملاً درک می‌کند.‏ (‏عبرانیان ۵:‏۷-‏۹‏)‏ آیا کسانی که به همراهی عیسی حکمرانی خواهند کرد نیز چنین تجربیاتی خواهند داشت؟‏ آری،‏ این اشخاص مردان و زنانی هستند که در طی قرن‌ها،‏ از میان نژادها،‏ زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون برگزیده و مسح شده‌اند.‏ مشکلی نیست که آنان در طی زندگی خود با آن روبرو و بر آن فائق نیامده باشند.‏ (‏اَفَسُسیان ۴:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ زندگی کردن تحت حکمرانی چنین پادشاهانی که در عین حال کاهنانی رحیم نیز هستند بسیار دلپذیر خواهد بود!‏

۲۳.‏ مسیحیان افتخار دارند تا با سرّ مقدّس یَهُوَه چه کنند؟‏

^۲۳ پولُس رسول نوشت:‏ «آن سرّی که از دهرها و قرن‌ها مخفی داشته شده بود،‏ .‏ .‏ .‏ الحال به مقدّسان او مکشوف گردید.‏» (‏کُولُسیان ۱:‏۲۶‏)‏ آری،‏ مسح‌شدگان،‏ سرّ مقدّس را تا حد زیادی درک کرده‌اند و آن را با میلیون‌ها انسان دیگر در میان گذارده‌اند.‏ براستی چه موهبت بزرگی که یَهُوَه ‹سرّ ارادهٔ خود را به ما شناسانده است›!‏ (‏اَفَسُسیان ۱:‏۹‏)‏ بیا این سرّ شگرف را با دیگران نیز در میان بگذاریم تا آنان هم بتوانند حکمت بی‌انتهای یَهُوَه خدا را ببینند!‏