ບົດທີ 27
‘ພະເຢໂຫວາດີແທ້ໆ’
1, 2. ຄວາມດີຂອງພະເຈົ້າມີປະໂຫຍດກັບໃຜແດ່ ແລະຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງເລື່ອງນີ້ແນວໃດ?
ລອງນຶກພາບເບິ່ງວ່າຕອນແລງຂອງມື້ໜຶ່ງທີ່ມີແສງແດດອ່ອນໆຕອນຕາເວັນໃກ້ຊິຕົກດິນ ມີໝູ່ຄູ່ທີ່ສະໜິດກັນກຸ່ມໜຶ່ງກຳລັງກິນເຂົ້າຊຸມກັນຢູ່ໜ້າບ້ານ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັນນົວຫົວກັນມ່ວນຕອນທີ່ແນມເບິ່ງທ້ອງຟ້າທີ່ສວຍງາມ. ໃນອີກບ່ອນໜຶ່ງ ຊາວນາຄົນໜຶ່ງແນມເບິ່ງທົ່ງນາຂອງໂຕເອງແລ້ວກໍຍິ້ມ ລາວມີຄວາມສຸກເມື່ອເຫັນຂີ້ເຝື້ອດຳຈັບກັນເປັນກ້ອນແລ້ວຝົນກໍຕົກລົງມາ. ສ່ວນອີກບ່ອນໜຶ່ງ ຜົວເມຍຄູ່ໜຶ່ງດີໃຈທີ່ເຫັນລູກຫາກໍຍ່າງໄດ້ເປັນເທື່ອທຳອິດ.
2 ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກໃນຊີວິດຍ້ອນໄດ້ຮັບຄວາມດີຈາກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ. ບາງຄົນທີ່ເຄັ່ງສາສະໜາແທ້ໆມັກຈະບອກວ່າພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນ “ພະເຈົ້າທີ່ດີ.” ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນໃຊ້ຄຳເວົ້າກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ໃນແບບທີ່ໜ້າປະທັບໃຈຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ຢູ່ຫັ້ນບອກວ່າ: “ເພິ່ນດີແທ້ໆ.” (ເຊຄາຣີຢາ 9:17) ຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາໝາຍເຖິງຫຍັງ ແລະເຮົາຈະໄດ້ປະໂຫຍດຈາກຄວາມດີຂອງເພິ່ນໄດ້ແນວໃດ?
ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຮັກໃນວິທີທີ່ດີແທ້ໆ
3, 4. ຄວາມດີໝາຍເຖິງຫຍັງ ແລະເປັນຫຍັງຄວາມດີຈຶ່ງເປັນວິທີທີ່ດີແທ້ໆໃນການສະແດງຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ?
3 ຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ໃຊ້ຄຳວ່າ “ດີ” ກັບຫຼາຍໆຢ່າງ. ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າຄວາມດີເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ດີແທ້ໆ ແລະໝາຍເຖິງການມີສິນລະທຳທີ່ດີແບບບໍ່ມີບ່ອນຕິ. ເຮົາເລີຍບອກໄດ້ວ່າທຸກສິ່ງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາດີຫຼາຍແທ້ໆ. ຄຸນລັກສະນະທຸກຢ່າງຂອງເພິ່ນ ເຊັ່ນ: ລິດເດດ ຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະສະຕິປັນຍາຂອງເພິ່ນດີພ້ອມທຸກຢ່າງ. ແຕ່ທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ຄວາມດີເປັນວິທີທີ່ດີແທ້ໆໃນການສະແດງຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ແນວນັ້ນ?
4 ຄວາມດີເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ກະຕຸ້ນໃຫ້ລົງມືເຮັດດີເພື່ອຄົນອື່ນ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກວ່າຄວາມດີເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າປະທັບໃຈຫຼາຍກວ່າການເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. (ໂຣມ 5:7) ຄົນທີ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງຈະເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າຢ່າງສັດຊື່ ແຕ່ຄົນດີຈະເຮັດຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ລາວຈະຊອກຫາວິທີຕ່າງໆທີ່ຈະເຮັດດີເພື່ອຄົນອື່ນ. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາດີແບບນັ້ນແທ້ໆ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງເລີຍວ່າຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາມາຈາກຄວາມຮັກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເພິ່ນ.
5-7. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູບໍ່ຍອມໃຫ້ໃຜເອີ້ນເພິ່ນວ່າ ‘ອາຈານເປັນຄົນດີແທ້ໆ’ ແລະເລື່ອງນີ້ສອນຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນຫຍັງ?
5 ບໍ່ມີໃຜດີຄືກັບພະເຢໂຫວາ. ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງໃນເລື່ອງນີ້ຕອນທີ່ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງໄດ້ເຂົ້າມາຖາມຄຳຖາມແລະເອີ້ນເພິ່ນວ່າ: “ອາຈານ ທ່ານເປັນຄົນດີແທ້ໆ.” ພະເຢຊູຕອບວ່າ: “ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຍ້ອງຂ້ອຍວ່າດີ? ບໍ່ມີຜູ້ໃດດີແທ້ໆດອກນອກຈາກພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ.” (ມາຣະໂກ 10:17, 18) ເຈົ້າອາດຈະງົງວ່າເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງເວົ້າແນວນັ້ນ? ພະເຢຊູເປັນອາຈານທີ່ດີແທ້ໆບໍ່ແມ່ນບໍ?
6 ເຫັນໄດ້ວ່າຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ໃຊ້ຄຳວ່າ ‘ອາຈານເປັນຄົນດີແທ້ໆ’ ເພື່ອຈະຍົກຍ້ອງພະເຢຊູ. ແຕ່ພະເຢຊູຖ່ອມຫຼາຍ ແລະເພິ່ນຢາກໃຫ້ທຸກຄົນຍົກຍ້ອງພໍ່ຂອງເພິ່ນໃນສະຫວັນຍ້ອນບໍ່ມີໃຜດີແທ້ໆຄືກັບພໍ່ຂອງເພິ່ນ. (ສຸພາສິດ 11:2) ພະເຢຊູຍັງສອນຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນນຳ. ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ປົກຄອງສູງສຸດ. ມີແຕ່ເພິ່ນຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນມີສິດທີ່ຈະຕັ້ງມາດຕະຖານວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ. ເມື່ອອາດາມກັບເອວາບໍ່ເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍກິນໝາກໄມ້ຈາກຕົ້ນໄມ້ທີ່ໃຫ້ຮູ້ຄວາມດີຄວາມຊົ່ວ ເຂົາເຈົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກຕັດສິນໃຈເອົາເອງວ່າອັນໃດດີອັນໃດຊົ່ວ. ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ເປັນແບບນັ້ນ ເພິ່ນຖ່ອມໃຈແລະເຕັມໃຈຍອມຮັບວ່າມີແຕ່ພໍ່ໃນສະຫວັນເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດທີ່ຈະຕັ້ງມາດຕະຖານຕ່າງໆ.
7 ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູຮູ້ວ່າສິ່ງດີໆທຸກຢ່າງມາຈາກພະເຢໂຫວາ. ເພິ່ນເປັນຜູ້ໃຫ້ “ສິ່ງດີໆແລະຂອງຂວັນພິເສດທຸກຢ່າງ.” (ຢາໂກໂບ 1:17) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມດີໂດຍໃຫ້ຢ່າງໃຈກວ້າງແນວໃດ?
ຫຼັກຖານທີ່ສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາດີແທ້ໆ
8. ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມດີກັບທຸກຄົນແນວໃດ?
8 ທຸກຄົນໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ. ເພງສັນລະເສີນ 145:9 ບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາດີຕໍ່ທຸກຄົນ.” ມີຕົວຢ່າງຫຍັງແດ່ທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ເຫັນຄວາມດີຂອງເພິ່ນ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ເພິ່ນກໍຍັງໃຫ້ຫຼັກຖານຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບເພິ່ນເອງໂດຍການເຮັດດີ ໃຫ້ມີຝົນຕົກລົງມາຈາກຟ້າ ໃຫ້ມີຜົນລະປູກອຸດົມສົມບູນຕາມລະດູ ໃຫ້ມີອາຫານກິນຈົນອີ່ມ ແລະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຄວາມສຸກ.” (ກິດຈະການ 14:17) ເຈົ້າມີຄວາມສຸກບໍທີ່ໄດ້ກິນອາຫານທີ່ແຊບໆ? ເຮົາມີຄວາມສຸກແບບນັ້ນໄດ້ຍ້ອນພະເຢໂຫວາສ້າງໂລກຢ່າງດີ. ເພິ່ນເຮັດໃຫ້ມີການໝູນວຽນຂອງນ້ຳເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມີຝົນແລະມີ “ຜົນລະປູກອຸດົມສົມບູນຕາມລະດູ.” ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມດີກັບທຸກຄົນບໍ່ແມ່ນແຕ່ກັບຄົນທີ່ຮັກເພິ່ນເທົ່ານັ້ນ. ພະເຢຊູບອກວ່າ: “ເພິ່ນໃຫ້ແສງຕາເວັນສ່ອງໃສ່ທັງຄົນດີແລະຄົນຊົ່ວ ແລະໃຫ້ມີຝົນສຳລັບຄົນເຮັດດີແລະຄົນເຮັດຊົ່ວ.”—ມັດທາຍ 5:45
9. ຈາກຕົວຢ່າງຂອງໝາກແອັບເປິ້ນ ເຮົາເຫັນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາແນວໃດ?
9 ຫຼາຍຄົນບໍ່ໄດ້ເຫັນຄ່າສິ່ງດີໆໃນທຳມະຊາດຍ້ອນຮູ້ສຶກວ່າຕາເວັນ ຝົນ ແລະລະດູການຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດໝາກກໍມີຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ. ແຕ່ລອງຄິດເຖິງໝາກແອັບເປິ້ນເບິ່ງແມ້. ໃນຫຼາຍບ່ອນຂອງໂລກ ແອັບເປິ້ນເປັນໝາກໄມ້ທີ່ມີຢູ່ທົ່ວໄປ. ມັນງາມເປັນຕາແຊບ ມີລົດຊາດແຊບ ແລະມີສານອາຫານທີ່ເປັນປະໂຫຍດ. ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າທົ່ວໂລກມີໝາກແອັບເປິ້ນປະມານ 7.500 ຊະນິດ ແລະມີຫຼາກຫຼາຍສີສັນ ມີສີແດງ ສີຄຳ ສີເຫຼືອງ ແລະສີຂຽວ. ນອກຈາກນັ້ນ ໜ່ວຍຂອງມັນກໍມີຫຼາຍຂະໜາດ ຕັ້ງແຕ່ໜ່ວຍນ້ອຍໆສ່ຳໝາກກະທັນໄປຈົນຮອດໜ່ວຍໃຫຍ່ໆສ່ຳໝາກກ້ຽງໃຫຍ່. ສ່ວນໄນຂອງມັນເຖິງວ່າຈະນ້ອຍຈົນເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີຫຍັງພິເສດ ແຕ່ເມື່ອເອົາໄປປູກມັນກໍຈະເປັນຕົ້ນໄມ້ທີ່ໃຫຍ່ແລະໝາກມັນກໍແຊບຫຼາຍ. (ເພງຂອງໂຊໂລໂມນ 2:3) ຕົ້ນແອັບເປິ້ນຈະອອກດອກງາມໆໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ ແລະຈະເກັບໝາກຂອງມັນໄດ້ໃນລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນ. ຕົ້ນໝາກແອັບເປິ້ນຈະເປັນໝາກໃຫ້ປະມານ 75 ປີ ແລະທຸກປີຕົ້ນໜຶ່ງຈະເປັນໝາກຫຼາຍຮອດ 400 ກິໂລກຣາມ!
ພະເຢໂຫວາ “ໃຫ້ມີຝົນຕົກລົງມາຈາກຟ້າ ໃຫ້ມີຜົນລະປູກອຸດົມສົມບູນຕາມລະດູ”
ໄນນ້ອຍໆທີ່ໃຫຍ່ຂຶ້ນເປັນຕົ້ນໄມ້ທີ່ໃຫ້ປະໂຫຍດແລະມີໝາກທີ່ກິນໄດ້ເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີ
10, 11. ປະສາດສຳຜັດຕ່າງໆສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມດີຂອງພະເຈົ້າແນວໃດ?
10 ຮ່າງກາຍຂອງເຮົາ “ຖືກສ້າງໃນວິທີທີ່ເປັນຕາງຶດແທ້ໆ.” ເຮົາມີປະສາດສຳຜັດທີ່ຖືກອອກແບບມາເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮຽນຮູ້ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສ້າງແລະມີຄວາມສຸກກັບສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ. ນີ້ສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາດີແທ້ໆ. (ເພງສັນລະເສີນ 139:14) ລອງຄິດເຖິງຕົວຢ່າງໃນຕອນຕົ້ນຂອງບົດນີ້ອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ຖ້າເຈົ້າຢູ່ຫັ້ນ ເຈົ້າຈະເຫັນຫຍັງແດ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ? ເຈົ້າອາດຈະເຫັນເດັກນ້ອຍທີ່ໜ້າຮັກຍິ້ມແກ້ມແດງ ເຫັນຝົນທີ່ຕົກລົງມາໃສ່ທົ່ງນາ ແລະເຫັນທ້ອງຟ້າທີ່ເປັນແສງສີແດງ ສີເຫຼືອງກັບສີສົ້ມຕອນທີ່ຕາເວັນໃກ້ຊິຕົກດິນ. ພະເຢໂຫວາອອກແບບຕາຂອງເຮົາໃຫ້ເບິ່ງເຫັນສີຕ່າງໆບັກຫຼາຍໆສີແລະອາດຈະເປັນລ້ານໆສີກໍໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງໄດ້ຍິນແລະສາມາດແຍກສຽງຕ່າງໆໄດ້ ເຊັ່ນ: ສຽງຂອງຄົນທີ່ເຮົາຮັກ ສຽງລົມພັດໃບໄມ້ຄ່ອຍໆ ແລະສຽງຫົວຂອງພວກເດັກນ້ອຍ. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງມີຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ເຫັນແລະໄດ້ຍິນສຽງເຫຼົ່ານີ້? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຫູທີ່ໄດ້ຍິນແລະຕາທີ່ເບິ່ງເຫັນ ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ສ້າງທັງສອງຢ່າງນີ້.” (ສຸພາສິດ 20:12) ແຕ່ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ເຮົາມີປະສາດສຳຜັດອື່ນໆອີກ.
11 ຄວາມສາມາດໃນການໄດ້ກິ່ນແມ່ນຫຼັກຖານອີກຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫັນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ. ດັງຂອງເຮົາສາມາດແຍກກິ່ນຕ່າງໆໄດ້ເປັນລ້ານໆກິ່ນ. ລອງຄິດເຖິງບາງກິ່ນ ເຊັ່ນ ກິ່ນອາຫານທີ່ເຈົ້າມັກ ຫຼືກິ່ນດອກໄມ້ທີ່ຫອມໆ. ນອກຈາກນັ້ນ ປະສາດສຳຜັດທາງຜິວໜັງຍັງເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກໄດ້ຕອນທີ່ມີລົມພັດມາຖືກໂຕເຮົາ ແລະຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນຕອນທີ່ໄດ້ກອດຄົນທີ່ເຮົາຮັກ. ຕອນທີ່ເຮົາກິນໝາກໄມ້ ລີ້ນຂອງເຮົາມີການຮັບລົດຊາດທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮັບຮູ້ໄດ້ຫຼາຍລົດຊາດ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາມີເຫດຜົນຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຈະເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທີ່ດີຫຼາຍແທ້ໆ. ພະອົງໄດ້ກຽມພອນໄວ້ໃຫ້ຄົນທີ່ນັບຖືພະອົງ.” (ເພງສັນລະເສີນ 31:19) ແຕ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ກຽມສິ່ງດີໆໄວ້ສຳລັບຄົນທີ່ນັບຖືເພິ່ນແນວໃດ?
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ສິ່ງດີໆທີ່ເປັນປະໂຫຍດກັບເຮົາຕະຫຼອດໄປ
12. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຍັງກັບເຮົາທີ່ມີຄ່າຫຼາຍກວ່າອາຫານ ແລະເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າແນວນັ້ນ?
12 ພະເຢຊູເວົ້າວ່າ: “ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ ‘ຄົນເຮົາຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ ບໍ່ແມ່ນດ້ວຍອາຫານເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ດ້ວຍຄຳເວົ້າທຸກຄຳທີ່ອອກມາຈາກປາກພະເຢໂຫວາ.’” (ມັດທາຍ 4:4) ຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍກວ່າອາຫານທີ່ເຮົາກິນຍ້ອນຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໄດ້. ໃນບົດທີ 8 ຂອງປຶ້ມນີ້ ເຮົາໄດ້ຮຽນແລ້ວວ່າໃນສະໄໝສຸດທ້າຍພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຊ້ລິດເດດຂອງເພິ່ນເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ນະມັດສະການເພິ່ນຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. ສິ່ງສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງແມ່ນພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ເຮົາມີຄວາມຮູ້ບັກຫຼາຍໆເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ ແລະເຮັດໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນ.
13, 14. (ກ) ຜູ້ພະຍາກອນເອເຊກຽນໄດ້ເຫັນຫຍັງໃນນິມິດ ແລະນິມິດນັ້ນມີຄວາມໝາຍແນວໃດກັບພວກເຮົາ? (ຂ) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຍັງກັບຄົນທີ່ເຊື່ອຟັງເພິ່ນເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ?
13 ໃນຄຳພະຍາກອນທີ່ສຳຄັນເລື່ອງການຟື້ນຟູ ຜູ້ພະຍາກອນເອເຊກຽນເຫັນນິມິດກ່ຽວກັບວິຫານທີ່ໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູແລະເຕັມໄປດ້ວຍສະຫງ່າລາສີ. ລາວເຫັນນ້ຳທີ່ໄຫຼອອກມາຈາກວິຫານແລະຄ່ອຍໆເລິກລົງໆຈົນກາຍເປັນແມ່ນ້ຳ. ບໍ່ວ່ານ້ຳນັ້ນຈະໄຫຼໄປບ່ອນໃດ ບ່ອນນັ້ນກໍຈະເກີດຜົນດີ. ຢູ່ຕາມແຄມຝັ່ງຂອງແມ່ນ້ຳທັງສອງຟາກ ມີຕົ້ນໄມ້ທີ່ໝາກຂອງມັນເອົາມາເປັນອາຫານແລະໃບຂອງມັນກໍໃຊ້ເປັນຢາປົວພະຍາດໄດ້. ເມື່ອແມ່ນ້ຳນີ້ໄຫຼລົງທະເລຕາຍ ມັນກໍເຮັດໃຫ້ນ້ຳທີ່ຢູ່ຫັ້ນກາຍເປັນນ້ຳດີແລະມີປາບັກຫຼາຍໆ. (ເອເຊກຽນ 47:1-12) ແຕ່ທັງໝົດນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
14 ນິມິດນີ້ໝາຍຄວາມວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ກັບມານະມັດສະການເພິ່ນໃນແບບທີ່ຖືກຕ້ອງ. ຄືກັບນ້ຳທີ່ຄ່ອຍໆເລິກລົງໆຈົນກາຍເປັນແມ່ນ້ຳ ສິ່ງດີໆທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປກໍຈະມີຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ເລື່ອງນີ້ເກີດຂຶ້ນແທ້ຕັ້ງແຕ່ປີ 1919. ຕອນນັ້ນຄລິດສະຕຽນແທ້ໄດ້ກັບມານະມັດສະການພະເຢໂຫວາໃນແບບທີ່ຖືກຕ້ອງອີກ. ເພິ່ນໃຫ້ສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງເພື່ອສອນຄວາມຈິງໃຫ້ຫຼາຍລ້ານຄົນໂດຍໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນ ສິ່ງພິມຕ່າງໆ ການປະຊຸມແຕ່ລະອາທິດ ແລະການປະຊຸມໃຫຍ່. ນອກຈາກນັ້ນ ເພິ່ນຍັງສອນຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນເລື່ອງຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຢຊູເຊິ່ງຊ່ວຍຄົນທີ່ຮັກແລະຢ້ານຢຳເພິ່ນໃຫ້ມີໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກທີ່ສະອາດແລະມີຄວາມຫວັງເລື່ອງຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. a ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າໃນສະໄໝສຸດທ້າຍຄົນສ່ວນຫຼາຍບໍ່ມີຄວາມສຸກຍ້ອນເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງຄຳສອນຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ຄົນຂອງພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກຍ້ອນເຂົາເຈົ້າມີທຸກຢ່າງທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ.—ເອຊາຢາ 65:13
15. ໃນໄລຍະ 1.000 ປີທີ່ພະເຢຊູປົກຄອງ ພະເຢໂຫວາຈະສະແດງຄວາມດີແນວໃດຕໍ່ຄົນທີ່ສັດຊື່?
15 ນ້ຳໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນຍັງໄຫຼຕໍ່ໄປຫຼັງຈາກໂລກຊົ່ວນີ້ຖືກທຳລາຍ ແລະຈະໄຫຼຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆໃນໄລຍະ 1.000 ປີທີ່ພະເຢຊູປົກຄອງ. ໃນຕອນນັ້ນພະເຢໂຫວາຈະໃຊ້ຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຢຊູຊ່ວຍຄົນທີ່ສັດຊື່ໃຫ້ຄ່ອຍໆກາຍເປັນມະນຸດສົມບູນແບບ. ເມື່ອຮອດຕອນນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆ ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຮົາມີສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງ!
ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມດີຂອງເພິ່ນວິທີອື່ນໆ
16. ພະເຢໂຫວາມີຄຸນລັກສະນະດີໆຫຍັງອີກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມດີຂອງເພິ່ນ?
16 ຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ມີແຕ່ການໃຫ້ແບບໃຈກວ້າງເທົ່ານັ້ນ. ພະເຈົ້າບອກໂມເຊວ່າ: “ເຮົາຈະກາຍໜ້າເຈົ້າແລະໃຫ້ເຈົ້າເຫັນວ່າເຮົາດີສ່ຳໃດ. ເຮົາຈະປະກາດຊື່ເຢໂຫວາຕໍ່ໜ້າເຈົ້າ.” ແລ້ວ “ພະເຢໂຫວາກາຍໜ້າໂມເຊໄປແລະເວົ້າວ່າ ‘ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ ເຮົາເປັນພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມເມດຕາ ໃຈດີ ບໍ່ໃຈຮ້າຍງ່າຍ ມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍທີ່ສຸດ ແລະເວົ້າແຕ່ຄວາມຈິງ.’” (ອົບພະຍົບ 33:19; 34:6) ຈາກຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ເຮົາເຫັນວ່າຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຸນລັກສະນະທີ່ດີໆອີກຫຼາຍຢ່າງ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 2 ຄຸນລັກສະນະນຳກັນ.
17. ຄວາມໃຈດີແມ່ນຫຍັງ ແລະພະເຢໂຫວາສະແດງຄຸນລັກສະນະນີ້ກັບມະນຸດແນວໃດ?
17 “ໃຈດີ.” ຄຸນລັກສະນະນີ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບ “ຄວາມເມດຕາ” ແລະບອກເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາອ່ອນໂຍນແລະເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ຄົນທີ່ມີອຳນາດມັກຈະຫຍາບຄາຍ ຫຼືມັກກົດຂີ່ ແຕ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນ. ເພິ່ນໃຈດີແລະອ່ອນໂຍນສະເໝີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບອັບຣາມວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າແນມເບິ່ງອ້ອມໆໂຕເຈົ້າ. ເບິ່ງໄປທາງທິດເໜືອກັບທິດໃຕ້ ທິດຕາເວັນອອກກັບທິດຕາເວັນຕົກ.” (ປະຖົມມະການ 13:14) ນັກວິຊາການດ້ານຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າໃນພາສາເຮັບເຣີ ຂໍ້ນີ້ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ເປັນຄຳສັ່ງແຕ່ເປັນຄຳຂໍແບບສຸພາບ. ຍັງມີຕົວຢ່າງອື່ນໆອີກໃນເລື່ອງນີ້. (ປະຖົມມະການ 31:12; ເອເຊກຽນ 8:5) ຄິດເບິ່ງແມ້ ພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດໄດ້ “ຂໍ” ກັບມະນຸດທີ່ຕ່ຳຕ້ອຍ! ໃນໂລກທີ່ມີແຕ່ຄົນຫຍາບຄາຍແລະແຂງກະດ້າງ ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ໃຈດີ?
18. ພະເຢໂຫວາ “ເວົ້າແຕ່ຄວາມຈິງ” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງຄຳເວົ້ານີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກໝັ້ນໃຈ?
18 “ເວົ້າແຕ່ຄວາມຈິງ.” ຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ມັກຈະບໍ່ສັດຊື່ ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນມະນຸດຈຶ່ງຊິມາເວົ້າຕົວະ.” (ຈົດເຊັນບັນຊີ 23:19) ຕີໂຕ 1:2 ກໍບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າເວົ້າຕົວະບໍ່ໄດ້.” ພະເຢໂຫວາມີແຕ່ຄວາມດີແລະບໍ່ມີທາງເວົ້າຕົວະ. ຍ້ອນແນວນີ້ ເຮົາຈຶ່ງໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນຈະເກີດຂຶ້ນແທ້ແນ່ນອນ. ມີການເອີ້ນພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະເຈົ້າທີ່ເວົ້າແຕ່ຄວາມຈິງ.” (ເພງສັນລະເສີນ 31:5) ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ປິດບັງເລື່ອງຂອງເພິ່ນ ແຕ່ເພິ່ນບອກຄວາມຈິງທຸກຢ່າງເຊິ່ງເປັນສະຕິປັນຍາທີ່ໃຫ້ກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນຮູ້. b ເພິ່ນຍັງສອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວິທີເອົາສິ່ງທີ່ຮຽນໄປໃຊ້ເພື່ອຈະ “ໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ.” (3 ໂຢຮັນ 3) ແລ້ວຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາມີຜົນຕໍ່ຄວາມຄິດ ຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະການກະທຳຂອງເຮົາແນວໃດ?
“ມີແຕ່ຄວາມຍິນດີ ຍ້ອນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ”
19, 20. (ກ) ຊາຕານເຮັດແນວໃດເພື່ອໃຫ້ເອວາສົງໄສຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຜົນເປັນແນວໃດ? (ຂ) ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອຄິດເຖິງຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເປັນຫຍັງເຈົ້າຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ?
19 ຕອນທີ່ຊາຕານຫຼອກລວງເອວາໃນສວນເອເດັນ ມັນເຮັດໃຫ້ລາວສົງໄສວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ດີແທ້ໆບໍ? ພະເຢໂຫວາເຄີຍບອກອາດາມວ່າ: “ເຈົ້າກິນໝາກໄມ້ທຸກຊະນິດໃນສວນໄດ້ຢ່າງເຕັມທີໂລດ.” ໃນສວນເອເດັນມີຕົ້ນໄມ້ບັກຫຼາຍໆ ແຕ່ມີພຽງຕົ້ນດຽວທີ່ພະເຢໂຫວາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນ. ຂໍໃຫ້ສັງເກດຄຳຖາມທຳອິດທີ່ຊາຕານເວົ້າກັບເອວາທີ່ວ່າ: “ພະເຈົ້າຫ້າມພວກເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ກິນໝາກໄມ້ທຸກຕົ້ນໃນສວນນີ້ແມ່ນບໍ?” (ປະຖົມມະການ 2:9, 16; 3:1) ຊາຕານໄດ້ປ່ຽນຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາເພື່ອເຮັດໃຫ້ເອວາຄິດວ່າເພິ່ນກີດກັນບໍ່ຢາກໃຫ້ລາວໄດ້ສິ່ງດີໆ. ລາວເລີຍສົງໄສວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ດີແທ້ໆບໍ ທັງໆທີ່ເພິ່ນໃຫ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງກັບລາວ.
20 ຄວາມສົງໄສຂອງເອວາເທື່ອນີ້ເຮັດໃຫ້ຄົນບັກຫຼາຍໆຕ້ອງເຈັບປວດແລະທຸກທໍລະມານ. ແຕ່ຂໍໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈໃນຄຳເວົ້າທີ່ເຢເຣມີຢາ 31:12 ທີ່ວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຈະມີແຕ່ຄວາມຍິນດີ ຍ້ອນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ.” ຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແທ້ໆ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ຄວນສົງໄສເຈຕະນາຂອງພະເຢໂຫວາຍ້ອນເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າທີ່ດີແທ້ໆ. ເຮົາໄວ້ໃຈເພິ່ນໄດ້ຢ່າງເຕັມທີຍ້ອນເພິ່ນຢາກໃຫ້ຜູ້ທີ່ຮັກເພິ່ນໄດ້ຮັບແຕ່ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດສະເໝີ.
21, 22. (ກ) ເມື່ອຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາດີແທ້ໆ ເຈົ້າຢາກເຮັດຫຍັງ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ຄຸນລັກສະນະຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ ແລະຄຸນລັກສະນະນັ້ນຕ່າງຈາກຄວາມດີແນວໃດ?
21 ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍຕອນທີ່ໄດ້ບອກຄົນອື່ນເລື່ອງຄວາມດີຂອງພະເຈົ້າ. ເພງສັນລະເສີນ 145:7 ບອກກ່ຽວກັບປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຈະຄິດເຖິງຄວາມດີທັງໝົດຂອງເພິ່ນແລະເວົ້າບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ.” ເຮົາໄດ້ປະໂຫຍດຈາກຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາທຸກມື້. ເຮົາຄວນຈະຂອບໃຈພະເຢໂຫວາສຳລັບຄວາມດີຂອງເພິ່ນທຸກມື້ແລະເວົ້າເລື່ອງນັ້ນຢ່າງເຈາະຈົງ. ການຄິດເຖິງຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ ຂອບໃຈເພິ່ນທຸກມື້ ແລະບອກຄົນອື່ນເລື່ອງຄວາມດີຂອງເພິ່ນຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບພະເຈົ້າຂອງເຮົາ. ຖ້າເຮົາຊອກຫາວິທີທີ່ຈະເຮັດດີຄືກັບທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ ເຮົາກໍຈະໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ. ຕອນທີ່ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນເຖົ້າແລ້ວ ລາວຂຽນວ່າ: “ໝູ່ທີ່ຮັກ ຂໍໃຫ້ຮຽນແບບຕົວຢ່າງທີ່ດີ. ຢ່າຮຽນແບບຕົວຢ່າງທີ່ບໍ່ດີ. ຄົນທີ່ເຮັດດີກໍຢູ່ຝ່າຍພະເຈົ້າ ສ່ວນຄົນທີ່ເຮັດຊົ່ວກໍບໍ່ຮູ້ຈັກພະເຈົ້າ.”—3 ໂຢຮັນ 11
22 ຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຸນລັກສະນະອື່ນໆນຳ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ພະເຈົ້າ “ມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍທີ່ສຸດ” ຫຼືຄວາມຮັກພັກດີ. (ອົບພະຍົບ 34:6) ຄຸນລັກສະນະນີ້ພິເສດຫຼາຍຍ້ອນພະເຢໂຫວາສະແດງຕໍ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງເພິ່ນເທົ່ານັ້ນ. ໃນບົດຕໍ່ໄປເຮົາຈະໄດ້ຮຽນວ່າເພິ່ນເຮັດແບບນັ້ນແນວໃດ.
a ບໍ່ມີຕົວຢ່າງໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫັນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ດີກວ່າເລື່ອງຄ່າໄຖ່. ພະເຢໂຫວາຈະເລືອກທູດສະຫວັນອົງໃດກໍໄດ້ເພື່ອມາຕາຍແທນເຮົາ ແຕ່ເພິ່ນກໍເລືອກລູກຊາຍທີ່ຮັກຂອງເພິ່ນໃຫ້ມາເປັນຄ່າໄຖ່ເພື່ອເຮົາ.
b ຄຳພີໄບເບິນມັກຈະເຊື່ອມຄວາມຈິງເຂົ້າກັບແສງສະຫວ່າງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ໃນປຶ້ມເພງສັນລະເສີນບອກວ່າ: “ຂໍພະອົງສົ່ງແສງສະຫວ່າງແລະຄຳຂອງພະອົງທີ່ເປັນຄວາມຈິງອອກມາ.” (ເພງສັນລະເສີນ 43:3) ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຄົນທີ່ເຕັມໃຈຮຽນຮູ້ໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງກ່ຽວກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ.—2 ໂກຣິນໂທ 4:6; 1 ໂຢຮັນ 1:5
