1, 2. W czym się przejawia dobroć Boża i jak Biblia podkreśla znaczenie tego przymiotu?

W CIEPŁYCH promieniach zachodzącego słońca grupka starych przyjaciół rozkoszuje się wspólnym posiłkiem pod gołym niebem — śmieją się, rozmawiają i podziwiają piękne widoki. Gdzieś daleko rolnik spogląda na pola i uśmiecha się z zadowoleniem, bo z ciemnych chmur spadają na spragnione rośliny pierwsze krople deszczu. Jeszcze gdzie indziej mąż i żona z radością obserwują pierwsze nieporadne kroki swego dziecka.

² Świadomie czy nie, wszyscy oni odnoszą pożytek z tego samego — z dobroci Jehowy Boga. Osoby religijne często mawiają: „Bóg jest dobry”. Biblia wyraża to jeszcze dobitniej. Czytamy w niej: „Jakże wielka jest jego dobroć!” (Zachariasza 9:17). Mało kto jednak dziś pojmuje rzeczywisty sens tych słów. Czym tak naprawdę jest dobroć Jehowy Boga i jakie ma znaczenie dla każdego z nas?

3, 4. Czym jest dobroć i dlaczego najtrafniej można ją opisać jako przejaw miłości Jehowy?

³ W wielu współczesnych językach słowo „dobroć” jest raczej pozbawione treści. Ale nie w Biblii. Tu oznacza przede wszystkim cnotę i doskonałość pod względem moralnym. Można zatem powiedzieć, że dobroć przenika Jehowę do głębi. Jest widoczna we wszystkich Jego przymiotach — także w mocy, sprawiedliwości i mądrości. Jednakże najtrafniej daje się scharakteryzować jako przejaw Jego miłości. Dlaczego?

 ⁴ Dobroć to cecha, która wyraża się w czynach. Jak wskazał apostoł Paweł, jest ona u ludzi bardziej pożądana niż ‛prawość’, inaczej sprawiedliwość (Rzymian 5:7). Po kimś prawym czy sprawiedliwym można się spodziewać skrupulatnego przestrzegania prawa, ale człowiek dobry zdobywa się na więcej. Wykazuje inicjatywę i szuka sposobów, by pomagać drugim. Jak się dowiemy, Jehowa z całą pewnością odznacza się tak pojmowaną dobrocią. Jest ona przejawem Jego bezgranicznej miłości.

5-7. Dlaczego Jezus nie chciał być nazywany „Dobrym Nauczycielem” i na jaką doniosłą prawdę zwrócił przez to uwagę?

⁵ Poza tym dobroć Jehowy jest wyjątkowa. Krótko przed śmiercią Jezusa pewien mężczyzna, chcąc zadać mu pytanie, zwrócił się do niego „Dobry Nauczycielu”. Jezus odrzekł: „Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry oprócz jednego, Boga” (Marka 10:17, 18). Odpowiedź ta może ci się wydawać zaskakująca. Dlaczego Jezus skorygował swego rozmówcę? Czyż nie był „Dobrym Nauczycielem”?

⁶ Człowiek ten najwyraźniej użył słów „Dobry Nauczycielu” jako pochlebnego tytułu. Jezus skromnie odwrócił uwagę od siebie, by przypisać chwałę niebiańskiemu Ojcu, który jest dobry w najwyższym stopniu (Przysłów 11:2). Jednocześnie też przedstawił doniosłą prawdę. Sam Jehowa jest wzorcem dobra. Tylko On ma niepodważalne prawo określać, co jest dobre, a co złe. Kiedy Adam i Ewa się zbuntowali i sięgnęli po owoc z drzewa poznania dobra i zła, usiłowali sobie to prawo przywłaszczyć. W odróżnieniu od nich Jezus pokornie uznaje, że ustalanie takich norm przysługuje wyłącznie jego Ojcu.

⁷ Jezus ponadto wiedział, że Jehowa stanowi źródło wszystkiego, co naprawdę dobre. Jest Dawcą „każdego dobrego daru i każdego doskonałego podarunku” (Jakuba  1:17). Zobaczmy teraz, jak o dobroci Jehowy świadczy Jego szczodrość.

8. Jak Jehowa okazuje dobroć całej ludzkości?

⁸ Każdy, kto kiedykolwiek żył, korzystał z dobroci Jehowy. W Psalmie 145:9 powiedziano: „Jehowa jest dobry dla wszystkich”. Co między innymi tego dowodzi? Biblia mówi: „Nie pozostał bez świadectwa, gdyż czynił dobro, dając wam deszcze z nieba oraz pory urodzajne, napełniając wasze serca pokarmem i weselem” (Dzieje 14:17). Ileż radości potrafią nam sprawiać smakowite posiłki! Nie byłoby ich, gdyby nie dobroć Jehowy, który stworzył ziemię, a na niej odnawialne zasoby słodkiej wody oraz „pory urodzajne”, przynoszące obfitość żywności. Jehowa okazuje  taką dobroć wszystkim — nie tylko tym, którzy Go kochają. Jezus wspomniał: „On sprawia, że jego słońce wschodzi nad niegodziwymi i dobrymi, on też sprawia, że deszcz pada na prawych i nieprawych” (Mateusza 5:45).

9. Jakim świadectwem dobroci Jehowy jest jabłko?

⁹ Wielu nie ceni niezwykłej szczodrości Boga, dzięki której ludzkość nieustannie korzysta z licznych darów, takich jak słońce, deszcz i „pory urodzajne”. Pomyślmy na przykład o jabłku. W strefie umiarkowanej to owoc pospolity. Jest jednak urodziwy, smaczny, soczysty i odżywczy. Czy wiesz, że na świecie istnieje jakieś 7500 odmian jabłek? Mają rozmaite kolory: od czerwieni poprzez złoty i żółty  aż do zielonego. Różnią się też wielkością — jedne są niewiele większe od wiśni, drugie nawet takie jak grejpfrut. Małe nasionko jabłka wygląda w ręku niepozornie. Ale wyrasta z niego przepiękne drzewo (Pieśń 2:3). Każdej wiosny okrywa się ono wspaniałym kwieciem, a każdej jesieni — owocami. W ciągu 75 lat przeciętna jabłoń rokrocznie rodzi ich tyle, że można nimi napełnić 20 skrzynek po 20 kilogramów!

10, 11. Jak dobroć Bożą potwierdzają nasze zmysły?

¹⁰ W swej bezgranicznej dobroci Jehowa dał nam również ciało, ‛uczynione w sposób zdumiewający’, wyposażone w zmysły, które pozwalają nam dostrzegać Jego dzieła i cieszyć się nimi (Psalm 139:14). Wróćmy do scenek opisanych na wstępie tego rozdziału. Co przydaje uroku takim chwilom? Czy nie to, co widzimy? Rumiane policzki rozbawionego dziecka. Strugi deszczu nawadniającego pola. Czerwień, złoto i fiolet zachodu słońca. Oko ludzkie potrafi rozróżnić przeszło 300 tysięcy barw! Z kolei dzięki zmysłowi słuchu reagujemy na zmiany tonu w znajomym głosie, na szum wiatru w gałęziach drzew i na serdeczny śmiech dziecka. Komu zawdzięczamy tę zdolność widzenia i słyszenia? Biblia odpowiada: „Ucho, które słyszy, i oko, które widzi — jedno i drugie uczynił Jehowa” (Przysłów 20:12). Ale to dopiero dwa zmysły.

¹¹ Następnym dowodem dobroci Jehowy jest nasz zmysł węchu. Nos człowieka rozpoznaje około 10 tysięcy zapachów. Przypomnij sobie choćby kilka z nich: woń ulubionego dania, kwiatów, opadłych liści czy też dymu z ogniska. Natomiast za pomocą zmysłu dotyku czujesz wiatr muskający policzki, ciepły uścisk ukochanej osoby czy też aksamitną gładkość owocu. A gdy go kosztujesz, korzystasz ze zmysłu smaku. Zachwycasz się całą gamą smaków, bo twoje kubki smakowe reagują na rozmaite substancje  chemiczne zawarte w owocu. Naprawdę mamy powody, by wysławiać Jehowę: „Jakże obfita jest twa dobroć, którą nagromadziłeś dla bojących się ciebie!” (Psalm 31:19). Ale w jakim sensie Bóg ‛nagromadził dobroć’ dla tych, którzy się Go boją?

12. Jakie dary Jehowy mają największą wartość i dlaczego?

¹² Jezus oznajmił: „Jest napisane: ‚Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy’” (Mateusza 4:4). Duchowe dary Jehowy rzeczywiście mają dla nas jeszcze większą wartość niż fizyczne, ponieważ mogą zapewnić nam życie wieczne. Jak wspomniano w rozdziale 8 tej książki, w obecnych dniach ostatnich Jehowa użył swej mocy odtwórczej, by powołać do istnienia raj duchowy. Szczególną cechą tego raju jest obfitość pokarmu duchowego.

13, 14. (a) Co prorok Ezechiel oglądał w wizji i jakie to ma znaczenie dla nas? (b) Jakie życiodajne dary duchowe Jehowa daje swym wiernym sługom?

¹³ W jednym z najwspanialszych proroctw biblijnych o odrodzeniu czytamy, że Ezechiel ujrzał w wizji przywróconą do chwały świątynię. Wypływał z niej strumień wody, który się rozszerzał i pogłębiał, aż zaczął tworzyć „dwukrotnie większy potok”. Gdziekolwiek dopłynął, przynosił błogosławieństwa. Na brzegach rosły bujne drzewa, które dostarczały żywności i uzdrawiały. Potok sprawił nawet, że w słonym Morzu Martwym zaroiło się od żywych stworzeń! (Ezechiela 47:1-12). Ale co to wszystko znaczyło?

¹⁴ Świątynia oglądana w wizji przez Ezechiela wskazywała, że Jehowa odtworzy czyste wielbienie. Życiodajne dary od Boga miały niczym symboliczny potok docierać do Jego ludu w coraz obfitszej mierze. Jehowa udostępnia je  swoim sługom od roku 1919, kiedy to przywrócił czystą formę oddawania Mu czci. Jak to robi? Miliony osób poznaje doniosłe prawdy dzięki Biblii, literaturze biblijnej, zebraniom i większym zgromadzeniom. W ten sposób Jehowa uczy ludzi o swym najważniejszym darze zapewniającym życie — o Chrystusowej ofierze okupu, na mocy której każdy, kto szczerze kocha Jehowę i się Go boi, może być w Jego oczach czysty oraz mieć nadzieję na życie wieczne. * Dlatego w obecnych dniach ostatnich lud Jehowy ucztuje pod względem duchowym, natomiast świat cierpi duchowy głód (Izajasza 65:13).

15. W jakim sensie podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa wierna ludzkość będzie jeszcze obficiej korzystać z dobroci Jehowy?

¹⁵ Nie znaczy to jednak, że gdy ten stary system rzeczy dobiegnie kresu, potok z wizji Ezechiela przestanie płynąć. Przeciwnie, podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa będzie jeszcze obfitszy. Za pośrednictwem mesjańskiego Królestwa Jehowa w pełnym zakresie zastosuje wartość ofiary Jezusa i stopniowo doprowadzi wierną ludzkość do doskonałości. Jakże będziemy wtedy wysławiać dobroć Jehowy!

16. Jak Biblia wskazuje, że dobroć Jehowy uzewnętrznia się też w innych przymiotach? Wymień niektóre z nich.

¹⁶ Dobroć Jehowy to nie tylko szczodrość. Bóg oświadczył Mojżeszowi: „Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed twoim obliczem, i oznajmię przed tobą imię Jehowa”. Dalej czytamy: „Jehowa przechodził przed jego obliczem i oznajmiał: ‚Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną  życzliwość i prawdę’” (Wyjścia 33:19; 34:6). Tak więc dobroć Jehowy przejawia się w wielu innych pięknych przymiotach. Przyjrzyjmy się chociaż dwom.

17. W czym przejawia się łaskawość i jak Jehowa okazuje ją zwykłym niedoskonałym ludziom?

¹⁷ „Łaskawy”. Przymiot ten dużo nam mówi o sposobie, w jaki Jehowa traktuje swe stworzenia. W przeciwieństwie do wielu ludzi dysponujących władzą nie jest szorstki, chłodny ani despotyczny, lecz łagodny i życzliwy. Na przykład do Abrama powiedział: „Proszę cię, podnieś oczy i spójrz z miejsca, gdzie jesteś, na północ i na południe, i na wschód, i na zachód” (Rodzaju 13:14). W licznych przekładach pomija się zwrot „proszę cię”. Bibliści jednak podkreślają, że w tekście hebrajskim występuje tu partykuła, która nadaje temu poleceniu charakter uprzejmej prośby. Pojawia się ona także w innych miejscach Biblii (Rodzaju 31:12; Ezechiela 8:5). Pomyślmy: Władca całego wszechświata używa słowa „proszę”, gdy zwraca się do zwykłych ludzi! W świecie, w którym panoszy się opryskliwość, agresywność i grubiaństwo, pamiętanie o łaskawości naszego Boga, Jehowy, naprawdę podnosi na duchu.

18. W jakim znaczeniu Jehowa ‛obfituje w prawdę’ i dlaczego to nas pokrzepia?

¹⁸ „Obfitujący w (...) prawdę”. Na porządku dziennym jest dziś nieuczciwość. Tymczasem Biblia przypomina: „Bóg nie jest człowiekiem, by miał kłamać” (Liczb 23:19). W Liście do Tytusa 1:2 powiedziano wręcz: „Bóg (...) nie może kłamać”. Nie pozwala Mu na to Jego wielka dobroć. Jehowa składa więc obietnice całkowicie godne zaufania i zawsze dotrzymuje słowa. Nazwano Go wręcz „Bogiem prawdy” (Psalm 31:5). A zatem nie tylko nie kłamie, lecz także chętnie wyjawia prawdę. Nie jest skryty ani tajemniczy — szczodrze czerpie ze swej nieprzebranej skarbnicy mądrości i oświeca swoich wiernych sług. Uczy ich nawet,  jak mają żyć zgodnie z udostępnioną im wiedzą, żeby mogli ‛dalej chodzić w prawdzie’ (3 Jana 3). * Jak dobroć Jehowy powinna wpływać na każdego z nas?

19, 20. (a) Jak Szatan usiłował podkopać zaufanie Ewy do dobroci Jehowy i z jakim skutkiem? (b) Jak powinna oddziaływać na nas dobroć Jehowy i dlaczego?

¹⁹ Kiedy Szatan kusił Ewę w ogrodzie Eden, na wstępie chytrze podkopał jej zaufanie do dobroci Jehowy. Bóg oznajmił Adamowi: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta”. Zabronił mu jeść tylko z jednego drzewa spośród tysięcy, które zapewne zdobiły ten zakątek. Tymczasem zwróćmy uwagę, jak Szatan sformułował pierwsze pytanie skierowane do Ewy: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, iż nie z każdego drzewa ogrodu wolno wam jeść?” (Rodzaju 2:9, 16; 3:1). Szatan przekręcił słowa Jehowy, by podsunąć Ewie myśl, że Bóg odmawia im czegoś dobrego. Niestety, strategia ta okazała się skuteczna. Ewa — podobnie jak później wiele innych kobiet i mężczyzn — zaczęła powątpiewać w dobroć Boga, któremu przecież zawdzięczała wszystko.

²⁰ Wiemy, ile smutku i cierpień przyniosły już takie wątpliwości. Dlatego weźmy sobie do serca wypowiedź z Księgi Jeremiasza 31:12: „Rozpromienią się z powodu dobroci Jehowy”. Dobroć ta rzeczywiście powinna być dla nas źródłem radości. Nigdy nie podawajmy w wątpliwość pobudek naszego Boga, który jest tak dobry. Bezgranicznie Mu ufajmy, gdyż ma na względzie pomyślność każdego, kto Go miłuje.

21, 22. (a) Jak chciałbyś okazywać wdzięczność za dobroć Jehowy? (b) Jaki przymiot omówimy w następnym rozdziale i czym różni się on od dobroci?

 ²¹ Radują nas też wszelkie możliwości opowiadania innym o dobroci Boga. W Psalmie 145:7 tak czytamy o Jego ludzie: „Tryskać będą wspominaniem obfitości twej dobroci”. Z dobroci Jehowy w rozmaity sposób odnosimy pożytek dzień w dzień. Czy nie moglibyśmy nabrać zwyczaju, by każdego dnia dziękować Mu za nią, dokładnie precyzując, o jakie jej przejawy nam chodzi? Rozmyślanie nad tą cechą, codzienne dziękowanie za nią Jehowie oraz mówienie o niej drugim pomoże nam naśladować naszego dobrego Boga. A gdy tak jak On będziemy szukać sposobności wyświadczania dobra, jeszcze bardziej się do Niego zbliżymy. Sędziwy apostoł Jan napisał: „Umiłowany, naśladuj nie to, co złe, lecz to, co dobre. Kto czyni dobro, pochodzi od Boga” (3 Jana 11).

²² Dobroć Jehowy ma też związek z innymi Jego przymiotami. Na przykład Bóg ‛obfituje w lojalną życzliwość’, czyli lojalną miłość (Wyjścia 34:6). Przejawia ją w sposób bardziej ukierunkowany niż dobroć — głównie wobec swych wiernych sług. Z następnego rozdziału dowiemy się, jak to czyni.