1, 2. Bakit masasabing hindi na kaila kay Haring David ang kawalan ng katapatan?

 HINDI na kaila kay Haring David ang kawalan ng katapatan. May pagkakataon pa nga na ang kaniyang paghahari ay punong-puno ng problema, anupat nagpakana ng maiitim na balak ang kaniya mismong mga kababayan laban sa kaniya. Isa pa, si David ay pinagtaksilan ng ilan sa mga inaasahan sana nating pinakamalalapít sa kaniya. Kuning halimbawa si Mical, ang unang asawa ni David. Sa simula, siya’y “umiibig kay David,” anupat walang alinlangang sumusuporta rito at sa mga tungkulin nito bilang hari. Gayunman, nang maglaon, “hinamak niya ito sa kaniyang puso” anupat itinuring pa nga si David na gaya ng “isang taong walang-isip.”​—1 Samuel 18:20; 2 Samuel 6:16, 20.

² Sumunod naman ay ang personal na tagapayo ni David, si Ahitopel. Ang kaniyang payo ay itinuturing na para bang ito’y salita mismo ni Jehova. (2 Samuel 16:23) Subalit nang maglaon, ang pinagkakatiwalaang kapalagayang-loob na ito ay nagtaksil at umanib sa organisadong paghihimagsik laban kay David. At sino ang tagasulsol sa pagsasabuwatan? Si Absalom, ang sariling anak ni David! “Patuloy na ninanakaw [ng madayang oportunistang ito] ang puso ng mga tao sa Israel” para maagaw niya ang trono. Gayon na lamang katindi ang paghihimagsik ni Absalom anupat napilitan si Haring David na tumakas upang iligtas ang kaniyang buhay.​—2 Samuel 15:1-6, 12-17.

3. Anong matibay na paniniwala ang taglay ni David?

³ Wala na bang nanatiling tapat kay David? Sa lahat ng dinanas niyang kagipitan, batid ni David na mayroon naman.  Sino? Walang iba kundi ang Diyos na Jehova. “Magiging tapat ka sa mga tapat,” sabi ni David tungkol kay Jehova. (2 Samuel 22:26) Ano ba ang katapatan, at paanong si Jehova ay nagsisilbing pinakadakilang halimbawa ng katangiang ito?

4, 5. (a) Ano ang katapatan? (b) Paano ito naiiba sa pagiging maaasahan?

⁴ Ang salitang “tapat,” gaya ng pagkagamit sa Hebreong Kasulatan, ay lumalarawan sa isang taong laging nandiyan para sa taong mahal niya at patuloy siya sa pagtulong at pagsuporta rito. Hindi niya ito ginagawa dahil sa obligasyon. Sa halip, ginagawa niya ito dahil sa pagmamahal. a Kaya ang isang taong tapat ay hindi lang basta maaasahan. Pag-isipan ang halimbawang ito: Tinawag ng salmista ang buwan na “tapat na saksi sa kalangitan” kasi lagi itong nasa langit tuwing gabi. (Awit 89:37) Sa ganitong paraan, ang buwan ay “tapat,” o maaasahan. Pero  magkaiba ang katapatan ng buwan at ang katapatan ng tao. Bakit? Dahil hindi makapagpapakita ng pag-ibig ang buwan.

⁵ Sa makakasulatang diwa, ang katapatan ay may pagkagiliw. Ang mismong pagpapakita nito ay nagpapahiwatig na may umiiral na ugnayan sa pagitan ng taong nagpapakita ng katangiang ito at ng isa na pinagpapakitaan nito. Ang gayong katapatan ay hindi pabago-bago. Hindi ito gaya ng mga alon sa dagat na natatangay ng pabago-bagong hihip ng hangin. Sa halip, ang katapatan, o tapat na pag-ibig, ay matatag at malakas upang madaig ang pinakamahihirap na balakid.

6. (a) Gaano kadalang ang katapatan sa gitna ng mga tao, at paano ito ipinahihiwatig sa Bibliya? (b) Ano ang pinakamagaling na paraan upang matutuhan kung ano ang kalakip ng katapatan, at bakit?

⁶ Totoo, madalang na ngayon ang gayong katapatan. Madalas mangyari na “ipinapahamak [ng magkakasama] ang isa’t isa.” Parami nang parami ang nababalitaan natin na humihiwalay sa kani-kanilang asawa. (Kawikaan 18:24; Malakias 2:14-16) Palasak na palasak ang kataksilan anupat baka nasasabi rin natin ang sinabi ni propeta Mikas: “Ang mga tapat ay naglaho na sa lupa.” (Mikas 7:2) Bagaman madalas na nabibigo ang mga tao sa pagpapakita ng katapatan, litaw na litaw naman kay Jehova ang mahalagang katangiang ito. Sa katunayan, ang pinakamagaling na paraan upang matutuhan kung ano ang kalakip ng katapatan ay ang pagsusuri sa paraan ng pagpapakita ni Jehova ng dakilang pitak na ito ng kaniyang pag-ibig.

7, 8. Paano masasabing si Jehova lang ang tapat?

⁷ Ang Bibliya ay nagsasabi tungkol kay Jehova: “Ikaw lang ang tapat.” (Apocalipsis 15:4) Paano nangyari iyon?  Hindi ba’t kapuwa ang mga tao at mga anghel ay nagpapakita rin paminsan-minsan ng kahanga-hangang katapatan? (Job 1:1; Apocalipsis 4:8) At paano naman si Jesu-Kristo? Hindi ba’t siya ang pangunahing tapat na lingkod ng Diyos? (Awit 16:10) Kung gayon, paano masasabing si Jehova lang ang tapat?

⁸ Una sa lahat, alalahanin na ang katapatan ay isang pitak ng pag-ibig. Yamang “ang Diyos ay pag-ibig”—ang mismong personipikasyon ng katangiang ito—may hihigit pa ba kay Jehova sa pagpapakita ng katapatan? (1 Juan 4:8) Totoo nga na maaaring masalamin sa mga anghel at sa mga tao ang mga katangian ng Diyos, subalit tanging si Jehova lamang ang tapat sa pinakasukdulang antas. Bilang “ang Sinauna sa mga Araw,” mas matagal na siyang nagpapakita ng katapatan kaysa sa sinumang nilalang sa lupa man o sa langit. (Daniel 7:9) Samakatuwid, si Jehova ang pinakabuod ng katapatan. Ipinapakita niya ang katangiang ito sa paraang di-mapapantayan ng sinumang nilalang. Isaalang-alang ang ilang halimbawa.

9. Paanong si Jehova ay “tapat sa lahat ng ginagawa niya”?

⁹ Si Jehova ay “tapat sa lahat ng ginagawa niya.” (Awit 145:17) Sa anong paraan? Ang Awit 136 ay sumasagot. Binabanggit doon ang ilang pagliligtas ni Jehova, lakip na ang bantog na pagliligtas sa mga Israelita sa Dagat na Pula. Kapansin-pansin, bawat talata ng awit na ito ay nilagyan ng pariralang: “Ang kaniyang tapat na pag-ibig ay walang hanggan.” Ang awit na ito ay kalakip sa “ Mga Tanong Para sa Pagbubulay-bulay” sa pahina 347. Habang binabasa mo ang mga talatang ito, hindi mo maiiwasang humanga sa maraming paraan na doo’y ipinakita ni Jehova ang tapat na pag-ibig sa kaniyang bayan. Oo, ipinakita ni Jehova ang katapatan sa kaniyang tapat na mga lingkod sa pamamagitan ng pagdinig sa kanilang paghingi  ng tulong at ng pagkilos sa takdang panahon. (Awit 34:6) Ang tapat na pag-ibig ni Jehova sa kaniyang mga lingkod ay hindi magmamaliw hangga’t sila’y nananatiling tapat sa kaniya.

10. Paano ipinapakita ni Jehova ang katapatan may kinalaman sa kaniyang mga pamantayan?

¹⁰ Karagdagan pa, si Jehova ay nagpapakita ng katapatan sa kaniyang mga lingkod sa pamamagitan ng pananatiling tapat sa kaniyang mga pamantayan. Di-gaya ng ilang pabago-bagong tao, na madaling matangay ng kapritso at damdamin, si Jehova ay hindi nagsasalawahan sa kaniyang pananaw sa tama at mali. Sa loob ng libo-libong taon, ang kaniyang pananaw sa espiritismo, idolatriya, at pagpatay ay hindi nagbabago. “Hanggang sa tumanda kayo, hindi ako magbabago,” ang sabi niya sa pamamagitan ng kaniyang propetang si Isaias. (Isaias 46:4) Kung gayon, makapagtitiwala tayo na makikinabang tayo sa pagsunod sa maliwanag na tuntunin sa moral na masusumpungan sa Salita ng Diyos.​—Isaias 48:17-19.

11. Magbigay ng mga halimbawa na nagpapakitang si Jehova ay tapat sa kaniyang pangako.

¹¹ Nagpapakita rin si Jehova ng katapatan sa pamamagitan ng pagiging tapat sa kaniyang pangako. Kapag inihula niya ang isang bagay, iyon ay natutupad. Kaya naman sinabi ni Jehova: “Magiging gayon ang salitang lumalabas sa bibig ko. Hindi ito babalik sa akin nang walang resulta, kundi talagang gagawin nito ang anumang gusto ko, at siguradong magtatagumpay ito sa dapat nitong isakatuparan.” (Isaias 55:11) Sa pananatiling tapat sa kaniyang salita, si Jehova ay nagpapakita ng katapatan sa kaniyang bayan. Hindi niya sila pinananabik sa paghihintay sa isang bagay na hindi naman niya gagawin. Gayon na lamang kadalisay ang reputasyon ni Jehova sa bagay  na ito anupat nasabi tuloy ng kaniyang lingkod na si Josue: “Walang nabigo sa lahat ng mabuting pangako ni Jehova sa sambahayan ng Israel; ang lahat ng iyon ay nagkatotoo.” (Josue 21:45) Kung gayon, makapagtitiwala tayo na hindi kailanman mangyayaring tayo ay mabigo dahil sa hindi pagtupad ni Jehova sa kaniyang mga pangako.​—Isaias 49:23; Roma 5:5.

12, 13. Sa anong mga paraan ang tapat na pag-ibig ni Jehova ay walang hanggan?

¹² Gaya ng nabanggit na, ang Bibliya ay nagsasabi sa atin na ang tapat na pag-ibig ni Jehova ay “walang hanggan.” (Awit 136:1) Bakit? Una sa lahat, ang pagpapatawad ni Jehova ng mga kasalanan ay permanente. Gaya ng tinalakay sa Kabanata 26, hindi na inuungkat ni Jehova ang nakaraang mga pagkakamali na ipinatawad na sa isang tao. Yamang “lahat ay nagkakasala at hindi nakaaabot sa kaluwalhatian ng Diyos,” dapat ipagpasalamat ng bawat isa sa atin na ang tapat na pag-ibig ni Jehova ay walang hanggan.​—Roma 3:23.

¹³ Subalit ang tapat na pag-ibig ni Jehova ay walang hanggan sa isa pang diwa. Sinasabi sa kaniyang Salita na ang matuwid ay magiging gaya ng “isang puno na nakatanim sa tabi ng daluyan ng tubig, isang puno na namumunga sa panahon nito, na ang mga dahon ay hindi nalalanta. At ang lahat ng ginagawa niya ay magtatagumpay.” (Awit 1:3) Gunigunihin ang isang mayabong na puno na may mga dahon na hindi kailanman nalalanta! Gayundin naman, kung tunay nating kinalulugdan ang Salita ng Diyos, ang ating buhay ay magiging mahaba, payapa, at mabunga. Ang mga pagpapalang saganang ipinagkakaloob ni Jehova sa kaniyang tapat na mga lingkod ay walang katapusan. Sa katunayan, sa matuwid na bagong sanlibutang paiiralin ni Jehova, walang hanggang  tatamasahin ng masunuring mga tao ang kaniyang tapat na pag-ibig.​—Apocalipsis 21:3, 4.

14. Paano nagpapakita si Jehova ng pagpapahalaga sa katapatan ng kaniyang mga lingkod?

¹⁴ Paulit-ulit na ipinapakita ni Jehova ang kaniyang katapatan. Yamang si Jehova ay hindi kailanman nagbabago, ang katapatang ipinapakita niya sa kaniyang tapat na mga lingkod ay hindi kailanman maglalaho. Sumulat ang salmista: “Bata ako noon, at ngayon ay matanda na, pero wala pa akong nakitang matuwid na pinabayaan, at wala akong nakitang anak niya na namamalimos ng tinapay. Dahil iniibig ni Jehova ang katarungan, at hindi niya iiwan ang mga tapat sa kaniya.” (Awit 37:25, 28) Totoo, bilang ang Maylalang, si Jehova ay karapat-dapat sa ating pagsamba. (Apocalipsis 4:11) Gayunman, dahil sa siya’y tapat, pinahahalagahan ni Jehova ang ating tapat na mga gawa.​—Malakias 3:16, 17.

15. Ipaliwanag kung paanong ang mga pakikitungo ni Jehova sa Israel ay nagtatampok ng kaniyang katapatan.

¹⁵ Dahil sa kaniyang tapat na pag-ibig, paulit-ulit na sinasaklolohan ni Jehova ang kaniyang bayan kapag sila’y napipighati. Sinasabi sa atin ng salmista: “Binabantayan niya ang buhay ng mga tapat sa kaniya; inililigtas niya sila mula sa kamay ng masasama.” (Awit 97:10) Isaalang-alang ang mga pakikitungo niya sa bansang Israel. Matapos ang makahimalang pagliligtas sa kanila sa Dagat na Pula, nagpahayag ang mga Israelita kay Jehova sa pamamagitan ng awit: “Dahil sa iyong tapat na pag-ibig, pinatnubayan mo ang bayang iniligtas mo.” (Exodo 15:13) Ang pagliligtas sa Dagat na Pula ay tunay na isang gawa ng tapat na pag-ibig ni Jehova. Sa gayon ay sinabi ni Moises sa  mga Israelita: “Hindi kayo minahal at pinili ni Jehova dahil kayo ang pinakamalaki sa lahat ng bayan; ang totoo, kayo ang pinakamaliit. Inilabas kayo ni Jehova sa Ehipto dahil mahal niya kayo at dahil tinupad niya ang ipinangako niya sa mga ninuno ninyo. Ginamit ni Jehova ang makapangyarihang kamay niya para palayain kayo mula sa pagkaalipin, mula sa kamay ng Paraon na hari ng Ehipto.”​—Deuteronomio 7:7, 8.

16, 17. (a) Anong kahindik-hindik na di-pagtanaw ng utang na loob ang ipinakita ng mga Israelita, ngunit paano nagpakita si Jehova ng awa sa kanila? (b) Paano ipinakita ng karamihan sa mga Israelita na “wala na silang pag-asang gumaling,” at anong babalang halimbawa ang inilalaan nito para sa atin?

¹⁶ Mangyari pa, bilang isang bansa, hindi tumanaw ng utang na loob ang mga Israelita sa tapat na pag-ibig ni Jehova, sapagkat matapos na sila’y iligtas, “patuloy pa rin silang nagkasala [kay Jehova], naghimagsik sila laban sa Kataas-taasan.” (Awit 78:17) Sa paglipas ng mga siglo, paulit-ulit ang kanilang paghihimagsik, anupat iniiwan nila si Jehova at bumabaling sa mga diyos-diyusan at paganong mga gawain na walang idinulot kundi pawang karumihan. Gayunman, hindi pa rin sinira ni Jehova ang kaniyang tipan. Sa halip, sa pamamagitan ni propeta Jeremias, pinakiusapan ni Jehova ang kaniyang bayan: “Manumbalik ka, O suwail na Israel . . . Hindi na ako magagalit sa iyo, dahil tapat ako.” (Jeremias 3:12) Gayunman, gaya ng binanggit sa Kabanata 25, hindi naantig ang damdamin ng karamihan sa mga Israelita. Sa katunayan, “palagi nilang iniinsulto ang mga mensahero ng tunay na Diyos, at hinamak nila ang mga salita niya at ang mga propeta niya.” Ano ang resulta? Sa wakas, “[nagliyab] ang galit ni Jehova sa bayan niya, hanggang sa wala na silang pag-asang gumaling.”​—2 Cronica 36:15, 16.

¹⁷ Ano ang matututuhan natin mula rito? Na ang  katapatan ni Jehova ay hindi nagbubulag-bulagan ni nalilinlang. Totoo, si Jehova ay “sagana sa tapat na pag-ibig,” at nalulugod siyang magpakita ng awa kung may dahilan naman. Subalit paano kaya kung ang nagkamali ay talagang napakasama at wala nang pag-asang magbago? Kung ganito ang sitwasyon, si Jehova ay naninindigan sa kaniyang matuwid na mga pamantayan at naglalapat ng mabigat na kahatulan. Gaya ng sinabi kay Moises, “tinitiyak [ni Jehova na] mapaparusahan ang mga may kasalanan.”​—Exodo 34:6, 7.

18, 19. (a) Paanong ang pagpaparusa ni Jehova sa masasama ay isang gawa mismo ng katapatan? (b) Sa anong paraan ipinapakita ni Jehova ang kaniyang katapatan sa kaniyang mga lingkod na inusig hanggang sa mamatay?

¹⁸ Ang pagpaparusa ng Diyos sa masasama ay isang gawa mismo ng katapatan. Paano? Ang isang pahiwatig ay masusumpungan sa aklat ng Apocalipsis sa mga utos na ipinalabas ni Jehova sa pitong anghel: “Humayo kayo at ibuhos ninyo sa lupa ang pitong mangkok ng galit ng Diyos.” Nang ibuhos ng ikatlong anghel ang kaniyang mangkok “sa mga ilog at sa mga bukal ng mga tubig,” naging dugo ang mga iyon. Pagkatapos, sinabi ng anghel kay Jehova: “Ikaw, ang kasalukuyan at ang nakaraan, ang Isa na tapat, ay matuwid, dahil ibinaba mo ang mga hatol na ito, dahil ibinuhos nila ang dugo ng mga banal at ng mga propeta, at binigyan mo sila ng dugo para inumin; nararapat iyon sa kanila.”​—Apocalipsis 16:1-6.

¹⁹ Pansinin na sa kalagitnaan ng pagbanggit sa mensaheng iyon ng kahatulan, tinukoy ng anghel si Jehova bilang “ang Isa na tapat.” Bakit? Sapagkat sa pagpuksa niya sa masasama, ipinapakita ni Jehova ang katapatan sa kaniyang mga lingkod, na marami sa kanila ay inusig hanggang sa mamatay. Buong katapatang iniingatan sila ni Jehova na buhay na buhay sa kaniyang alaala. Nananabik  siyang makitang muli ang pumanaw na mga tapat na ito, at tinitiyak sa Bibliya na layunin niyang gantimpalaan sila ng pagkabuhay-muli. (Job 14:14, 15) Hindi kinalilimutan ni Jehova ang kaniyang tapat na mga lingkod dahil lamang sa sila ay patay na. Sa kabaligtaran, “silang lahat ay buháy sa kaniya.” (Lucas 20:37, 38) Ang layunin ni Jehova na buhaying muli yaong mga nasa kaniyang alaala ay isang napakatibay na ebidensiya ng kaniyang katapatan.

20. Sino ang “mga sisidlan ng awa,” at paano nagpapakita si Jehova ng katapatan sa kanila?

²⁰ Sa buong kasaysayan, si Jehova ay nagpakita ng kahanga-hangang katapatan sa tapat na mga tao. Sa katunayan, sa loob ng libo-libong taon, “pinagtitiisan [ni Jehova] ang mga sisidlan ng poot na karapat-dapat wasakin.” Bakit? “Para maihayag ang kaniyang saganang  kaluwalhatian sa mga sisidlan ng awa, na patiuna niyang inihanda para luwalhatiin.” (Roma 9:22, 23) Ang “mga sisidlan ng awa” na ito ay mga nakaayon na pinahiran ng banal na espiritu upang maging mga kasamang tagapagmana ni Kristo sa kaniyang Kaharian. (Mateo 19:28) Sa pagbubukas ng daan ng kaligtasan para sa mga sisidlang ito ng awa, si Jehova ay nanatiling tapat kay Abraham, na pinangakuan niya ng tipang ito: “Sa pamamagitan ng iyong supling, ang lahat ng bansa sa lupa ay makakakuha ng pagpapala para sa sarili nila dahil pinakinggan mo ang tinig ko.”​—Genesis 22:18.

21. (a) Paano nagpapakita si Jehova ng katapatan sa “isang malaking pulutong” na may pag-asang makalabas mula sa “malaking kapighatian”? (b) Ang katapatan ni Jehova ay nag-uudyok sa iyo na gawin ang ano?

²¹ Si Jehova ay nagpapakita ng katulad na katapatan sa  “isang malaking pulutong” na may pag-asang makalabas mula sa “malaking kapighatian” at mabuhay magpakailanman sa isang paraisong lupa. (Apocalipsis 7:9, 10, 14) Bagaman ang kaniyang mga lingkod ay hindi perpekto, buong katapatang inilalawit ni Jehova sa kanila ang pagkakataong mabuhay magpakailanman sa isang paraisong lupa. Paano niya ito ginagawa? Sa pamamagitan ng pantubos—ang pinakadakilang kapahayagan ng katapatan ni Jehova. (Juan 3:16; Roma 5:8) Ang katapatan ni Jehova ay naglalapit sa mga tao na may pusong nagugutom sa katuwiran. (Jeremias 31:3) Hindi ba’t lalo kang napapalapít kay Jehova dahil sa taimtim na katapatang ipinakita niya at ipapakita pa? Yamang hangarin nating mapalapít sa Diyos, sana’y tugunin natin ang kaniyang pag-ibig sa pamamagitan ng pagpapatibay sa ating pasiya na maglingkod sa kaniya nang may katapatan.