ជំពូកទី៣១
‹ចូរចូលទៅជិតព្រះ នោះទ្រង់នឹងចូលមកជិតអ្នកដែរ›
១-៣. (ក) នៅពេលយើងមើលទង្វើរបស់ឪពុកម្ដាយនិងកូនរបស់គាត់ តើយើងអាចរៀនអ្វីអំពីលក្ខណៈរបស់មនុស្ស? (ខ) តើអ្វីនឹងកើតឡើងជាធម្មតានៅពេលមនុស្សម្នាក់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះយើង? ហើយតើយើងអាចសួរខ្លួននូវសំនួរសំខាន់អ្វី?
ឪពុកម្ដាយតែងរីករាយណាស់ ពេលឃើញកូនរបស់គាត់ដែលទើបនឹងកើតចេះញញឹម។ ឪពុកម្ដាយចូលចិត្ដដាក់មុខគាត់ជិតមុខកូន ហើយនិយាយយ៉ាងកក់ក្ដៅនិងញញឹមសម្ដែងមនោសញ្ចេតនាពោរពេញដោយក្ដីរំភើបចង់ឃើញកូនតបមកវិញ។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក៏ឃើញកូនតបមកវិញមែនគឺកូនញញឹម ថ្ពាល់កូនក៏ខួច ហើយទឹកមុខញញឹមរបស់កូនគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់។ ស្នាមញញឹមនេះជាការបង្ហាញម្យ៉ាងនូវទឹកចិត្ដរបស់កូន និងជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដំបូងរបស់ទារកដែលត្រូវសម្ដែងចេញតបនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ឪពុកម្ដាយ។
២ ស្នាមញញឹមរបស់កូនរំឭកយើងអំពីលក្ខណៈសំខាន់មួយរបស់មនុស្សជាតិ។ ចាប់តាំងពីកូនមានកំណើតមក របៀបយើងប្រព្រឹត្ដតបចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់គឺយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅគេវិញ។ យើងត្រូវបានបង្កើតមកឲ្យចេះធ្វើដូច្នេះតែម្ដង។ (ទំនុកដំកើង ២២:៩) នៅពេលយើងឈានទៅដល់ភាពពេញវ័យនោះ យើងមានសមត្ថភាពបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តបទៅវិញបានកាន់តែប្រសើរឡើងថែមទៀត។ ប្រហែលជាអ្នកអាចនឹកចាំពីរបៀបឪពុកម្ដាយ បងប្អូនញាតិមិត្ដ និងមិត្ដភក្ដិបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នក ពេលអ្នកនៅក្មេងនោះ។ ក្នុងចិត្ដរបស់អ្នក ចាប់មានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅមួយដែលផុសឡើង រីកដុះដាលទៅជាការប្រព្រឹត្ដ។ អ្នកបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តបទៅវិញ។ តើចំណងមិត្ដភាពរវាងអ្នកនិងព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែមានឡើងដូចនេះឬទេ?
៣ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖«ឯយើងរាល់គ្នា យើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ពីព្រោះទ្រង់បានស្រឡាញ់យើងជាមុន»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:១៩) ផ្នែកទីមួយដល់ផ្នែកទី៣ក្នុងសៀវភៅនេះ បានរំឭកឲ្យចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាព យុត្ដិធម៌ និងប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់តាមរបៀបដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់សំរាប់ជាប្រយោជន៍ចំពោះអ្នក។ ហើយក្នុងផ្នែកទីបួន អ្នកក៏រៀនដឹងថាទ្រង់បានសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំមហិមាចំពោះមនុស្សជាតិហើយចំពោះរូបអ្នកផ្ទាល់តាមវិធីផ្សេងៗដ៏អស្ចារ្យ។ ប៉ុន្ដែឥឡូវនាំឲ្យមានសំនួរមួយ។ យើងអាចនិយាយថា នេះជាសំនួរសំខាន់បំផុតដែលអ្នកអាចសួរខ្លួនឯង។ សំនួរនេះគឺ៖ ‹តើខ្ញុំនឹងតបចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច›?
អត្ថន័យនៃការស្រឡាញ់ព្រះ
៤. ស្ដីអំពីអត្ថន័យនៃការស្រឡាញ់ព្រះ តើមនុស្សយល់ច្រឡំដូចម្ដេច?
៤ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកផ្ដើមសេចក្ដីស្រឡាញ់ ជ្រាបយ៉ាងជាក់ថា សេចក្ដីស្រឡាញ់មានឥទ្ធិពលធ្វើឲ្យមនុស្សបញ្ចេញលក្ខណៈល្អបំផុតរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ ថ្វីដ្បិតមនុស្សជាតិចេះតែបះបោរប្រឆាំងមិនឈប់ឈរក៏ដោយ ក៏ទ្រង់នៅតែជឿជាក់ជានិច្ចថា មនុស្សខ្លះនឹងតបចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ ហើយការពិត មនុស្សរាប់លាននាក់បានធ្វើដូច្នេះពិតមែន។ ប៉ុន្ដែ គួរឲ្យសោកស្តាយណាស់ សាសនាទាំងប៉ុន្មានក្នុងពិភពលោកដ៏ពុករលួយនេះបានធ្វើឲ្យមនុស្សយល់ច្រឡំអំពីអត្ថន័យនៃការស្រឡាញ់ព្រះ។ មនុស្សច្រើនឥតគណនានិយាយថាខ្លួនស្រឡាញ់ព្រះ ប៉ុន្ដែ ពួកគេហាក់ដូចជាគិតថាសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះគឺជាអារម្មណ៍មួយដែលបញ្ជាក់ដោយពាក្យសំដីប៉ុណ្ណោះ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមដោយពាក្យសំដីពិតមែន ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទារកចំពោះឪពុកម្ដាយប្រហែលជាសម្ដែងចេញដោយទឹកមុខញញឹម។ ប៉ុន្ដែ សំរាប់មនុស្សពេញវ័យវិញ សេចក្ដីស្រឡាញ់រួមបញ្ចូលអ្វីច្រើនជាងទៅទៀត។
៥. តើព្រះគម្ពីរបកស្រាយអត្ថន័យនៃការស្រឡាញ់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយហេតុអ្វីនេះគួរធ្វើឲ្យយើងពេញចិត្ដ?
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានបកស្រាយអត្ថន័យនៃការស្រឡាញ់ទ្រង់។ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ចែងថា៖«នេះហើយជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ព្រះ គឺឲ្យយើងកាន់តាមអស់ទាំងបញ្ញត្ដរបស់ទ្រង់»។ ដូច្នេះ ការស្រឡាញ់ព្រះត្រូវតែសម្ដែងដោយការប្រព្រឹត្ដ។ មនុស្សជាច្រើនមិនសូវពេញចិត្ដចុះចូលតាមបញ្ញត្ដិច្បាប់ទេ។ ប៉ុន្ដែ ខដដែលនេះជួយពន្យល់បន្ថែមថា៖«ឯបញ្ញត្ដិទ្រង់នោះមិនមែនជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ទេ»។ (យ៉ូហានទី១ ៥:៣) បញ្ញត្ដិច្បាប់និងគោលការណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានបង្កើតដើម្បីផ្ដល់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង មិនមែនដើម្បីជិះជាន់យើងទេ។ (អេសាយ ៤៨:១៧, ១៨) ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះពោរពេញដោយគោលការណ៍ដែលជួយយើងចូលទៅជិតទ្រង់។ តើយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងសូមពិចារណានូវលក្ខណៈបីនៃចំណងមិត្ដភាពដែលយើងមានជាមួយនឹងព្រះ។ លក្ខណៈទាំងនេះគឺការប្រស្រ័យទាក់ទង ការថ្វាយបង្គំ និងការយកតម្រាប់តាម។
ការប្រស្រ័យទាក់ទងនឹងព្រះយេហូវ៉ា
៦-៨. (ក) តើយើងអាចស្តាប់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈអ្វីខ្លះ? (ខ) តើយើងអាចធ្វើឲ្យឃើញទិដ្ឋភាពរស់រវើកក្នុងបទគម្ពីរយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ជំពូកទីមួយចាប់ផ្ដើមដោយមានឃ្លាថា៖«សូមគិតក្នុងចិត្ដថា អ្នកកំពុងតែសន្ទនាជាមួយនឹងព្រះ»។ យើងបានរៀនដឹងថា នេះមិនមែនជាការស្រមើស្រមៃនោះទេ។ ការពិត លោកម៉ូសេបានមានការសន្ទនាបែបនេះមែន។ ចុះចំណែកយើងវិញ? ឥឡូវមិនមែនជាពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទេវតារបស់ទ្រង់ឲ្យមកសន្ទនាជាមួយមនុស្សជាតិនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាមានវិធីប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយមនុស្សយ៉ាងប្រសើរសព្វថ្ងៃនេះ។ តើយើងអាចស្តាប់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ដោយសារ«គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរ គឺជាព្រះទ្រង់បានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្ដាលឲ្យតែង»នោះ យើងស្តាប់ព្រះយេហូវ៉ាដោយអានព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) ដូច្នេះ អ្នកតែងទំនុកដំកើងជំរុញឲ្យអ្នកបំរើព្រះយេហូវ៉ាអាន«ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ»នូវបន្ទូលរបស់ព្រះ។ (ទំនុកដំកើង ១:១, ២) ការអានតម្រូវឲ្យយើងព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្ដែ ការព្យាយាមនេះមានផលប្រយោជន៍ច្រើនណាស់។ ដូចយើងបានរៀនក្នុងជំពូកទី១៨ ព្រះគម្ពីរគឺដូចជាសំបុត្រពិសេសមួយដែលព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ផ្ញើមកឲ្យយើង។ ដូច្នេះ ការអានព្រះគម្ពីរមិនគួរជាអ្វីដែលគួរឲ្យធុញទ្រាន់នោះទេ។ យើងត្រូវតែអានបទគម្ពីរយ៉ាងណាឲ្យឃើញទិដ្ឋភាពរស់រវើក។ តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ចូរខំគិតឲ្យឃើញក្នុងចិត្ដនូវកំណត់ហេតុព្រះគម្ពីរនៅពេលអ្នកអាន។ សូមខំគិតឲ្យឃើញក្នុងចិត្ដនូវបុគ្គលផ្សេងៗក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ខំស្វែងយល់ពីប្រវត្ដិ កាលៈទេសៈ និងបំណងចិត្ដរបស់ពួកគេ។ រួចមក គិតយ៉ាងជ្រៅជ្រះអំពីអ្វីដែលអ្នកអាន ដោយសួរខ្លួននូវសំនួរផ្សេងៗដូចជា៖‹តើកំណត់ហេតុនេះបង្រៀនខ្ញុំអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេហូវ៉ា? តើគុណសម្បត្ដិណារបស់ទ្រង់ដែលខ្ញុំឃើញក្នុងកំណត់ហេតុនេះ? តើព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យខ្ញុំរៀនគោលការណ៍អ្វី? ហើយតើខ្ញុំអាចអនុវត្ដតាមគោលការណ៍នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?›។ ចូរអាន រំពឹងគិត និងអនុវត្ដតាម ហើយពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងឃើញក្នុងចិត្ដនូវទិដ្ឋភាពដែលមានក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។—ទំនុកដំកើង ៧៧:១២; យ៉ាកុប ១:២៣-២៥
៩. តើអ្នកណាជា‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›? ហើយហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលយើងស្តាប់ដោយយកចិត្ដទុកដាក់នូវ«អ្នកបំរើ»នេះ?
៩ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលមកយើងតាមរយៈ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›ដែរ។ ដូចព្រះយេស៊ូបានទាយនោះ មានបុរសគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងមួយក្រុមតូចបានត្រូវតែងតាំងឲ្យផ្ដល់«អាហារ»ខាងវិញ្ញាណ«តាមត្រូវពេល»ក្នុងកំឡុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់ដ៏លំបាកនេះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧) នៅពេលយើងអានប្រកាសនវត្ថុដែលត្រូវបានរៀបចំដើម្បីជួយយើងទទួលចំណេះត្រឹមត្រូវពីព្រះគម្ពីរ ហើយនៅពេលយើងទៅប្រជុំនិងមហាសន្និបាតរបស់យើង យើងកំពុងតែទទួលអាហារពីអ្នកបំរើនេះ។ ដោយព្រោះអ្នកបំរើនេះជារបស់ផងព្រះគ្រីស្ទ នោះយកល្អយើងអនុវត្ដតាមបន្ទូលព្រះយេស៊ូដែលថា៖ «ត្រូវឲ្យប្រយ័ត្ន ដែលអ្នករាល់គ្នាឮជាយ៉ាងណា»។ (លូកា ៨:១៨, កំណែជាអក្សរទ្រេត) យើងស្តាប់ដោយយកចិត្ដទុកដាក់ពីព្រោះយើងទទួលស្គាល់ថា អ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់នេះជាខ្សែរយៈមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើដើម្បីទាក់ទងនឹងយើង។
១០-១២ (ក) ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីអធិស្ឋានជាអំណោយដ៏វិសេសពីព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) ដើម្បីពេញព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើយើងគួរអធិស្ឋានយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយហេតុអ្វីយើងអាចទុកចិត្ដថាសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់យើងមានតម្លៃចំពោះទ្រង់?
១០ ប៉ុន្ដែ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះការប្រស្រ័យទាក់ទងនឹងព្រះ? តើយើងអាចទូលទ្រង់បានឬទេ? នេះជាគំនិតមួយដែលគួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់។ បើយើងខំទៅជួបជាមួយអ្នកដឹកនាំដ៏ធំបំផុតនៅស្រុកអ្នក ដើម្បីនិយាយជាមួយលោកអំពីបញ្ហាណាមួយផ្ទាល់ខ្លួន តើអ្នកនឹងអាចជួបបានឬទេ? ក្នុងករណីខ្លះ ការខំជួបអ្នកធំប្រហែលជានាំឲ្យជួបគ្រោះថ្នាក់ទៅវិញ! នៅសម័យនាងអេសធើរនិងលោកម៉ាដេកាយនោះ មនុស្សម្នាក់អាចត្រូវប្រហារជីវិតបើខំទៅគាល់ស្ដេចពើស៊ីដោយគ្មានការអញ្ជើញនោះ។ (នាងអេសធើរ ៤:១០, ១១) ឥឡូវសូមគិតអំពីការទាក់ទងនឹងព្រះមហាក្សត្រសកលលោក ដែលសូម្បីតែមនុស្សជាតិដែលមានអំណាចយ៉ាងធំបំផុតគឺប្រៀបដូចជា«កណ្ដូបវិញ» បើធៀបនឹងទ្រង់។ (អេសាយ ៤០:២២) តើយើងគួរខ្លាចទាក់ទងជាមួយទ្រង់ឬ? គឺមិនគួរខ្លាចសោះឡើយ!
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់វិធីទាក់ទងជាមួយទ្រង់យ៉ាងស្រួលនិងដោយសេរី ពោលគឺការអធិស្ឋាន។ សូម្បីតែក្មេងតូចម្នាក់អាចអធិស្ឋានទូលព្រះយេហូវ៉ាដោយមានជំនឿតាមរយៈព្រះនាមព្រះយេស៊ូបាន។ (យ៉ូហាន ១៤:៦; ហេព្រើរ ១១:៦) ប៉ុន្ដែ សេចក្ដីអធិស្ឋានក៏ផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យយើងទូលរៀបរាប់ប្រាប់ទ្រង់ពីគំនិតនិងអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញហើយជ្រាលជ្រៅបំផុតរបស់យើង សូម្បីតែការឈឺចិត្ដដែលពិបាកពន្យល់ក៏ដោយ។ (រ៉ូម ៨:២៦) ការខិតខំធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាស្ងើចចំពោះយើងដោយប្រើពាក្យពីរោះនិងទេពកោសល្យខាងវោហារឬដោយខំនិយាយយ៉ាងយូរ នោះគឺគ្មានប្រយោជន៍ទេ។ (ម៉ាថាយ ៦:៧, ៨) ក៏ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនដាក់កំរិតទៅលើប្រវែងនៃការអធិស្ឋានរបស់យើងឬក៏ប៉ុន្មានលើកដែលយើងអាចអធិស្ឋាននោះទេ។ បន្ទូលរបស់ទ្រង់ក៏អញ្ជើញយើងឲ្យ«អធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ»។—ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១៧
១២ សូមនឹកចាំថា មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេដែលហៅថា«ព្រះដែលស្តាប់សេចក្ដីអធិស្ឋាន» ហើយទ្រង់ស្តាប់ដោយការអាណិតអាសូរយល់អារម្មណ៍យ៉ាងជាក់។ (ទំនុកដំកើង ៦៥:២) តើទ្រង់គ្រាន់តែទ្រាំស្តាប់សេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់អ្នកបំរើភក្ដីរបស់ទ្រង់ឬ? អត់ទេ! ការពិតទ្រង់រីករាយនឹងសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ។ បន្ទូលរបស់ទ្រង់ប្រដូចសេចក្ដីអធិស្ឋានទាំងនេះទៅនឹងកំញានដែលឆេះហុយឡើងទាំងពាំនាំក្លិនក្រអូបមកឯទ្រង់។ (ទំនុកដំកើង ១៤១:២; វិវរណៈ ៥:៨; ៨:៤) នេះពិតជាធ្វើឲ្យយើងមានទំនុកចិត្ដណាស់ ដោយដឹងថាសេចក្ដីអធិស្ឋានដ៏ស្មោះពីចិត្ដរបស់យើងតែងធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់មហាក្សត្រពេញព្រះហឫទ័យ មែនទេ? ដូច្នេះ បើអ្នកចង់ចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា នោះត្រូវអធិស្ឋានដោយចិត្ដរាបទាបជាញឹកញយហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចូរទូលទ្រង់ឲ្យអស់ពីចិត្ដ កុំលាក់ទុកអ្វីឡើយ។ (ទំនុកដំកើង ៦២:៨) ទូលព្រះវរបិតារបស់អ្នកនៅស្ថានសួគ៌អំពីការខ្វល់ខ្វាយ អំណរ កតញ្ញូធម៌ និងសេចក្ដីសរសើរ។ ជាលទ្ធផល ចំណងមិត្ដភាពដែលមានរវាងអ្នកជាមួយទ្រង់នឹងកាន់តែមាំទៅៗ។
ការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា
១៣, ១៤. តើការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ារួមបញ្ចូលអ្វី? ហើយហេតុអ្វីគឺសមដែលយើងថ្វាយបង្គំទ្រង់?
១៣ នៅពេលយើងប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា យើងមិនគ្រាន់តែនិយាយនិងស្តាប់ដូចជាកំពុងតែនិយាយជាមួយញាតិសន្ដានឬមិត្ដភក្ដិនោះទេ។ ការពិតយើងកំពុងតែថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា ដោយផ្ដល់ឲ្យទ្រង់នូវកិត្ដិយសដែលទ្រង់គួរនឹងទទួលយ៉ាងសក្ដិសម។ ការថ្វាយបង្គំពិតដឹកនាំជីវិតរបស់យើង ហើយជាវិធីដែលយើងបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគោរពប្រតិបត្ដិអស់ពីចិត្ដរបស់យើង។ ការថ្វាយបង្គំពិតក៏បង្រួបបង្រួមសត្ដនិករភក្ដីទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ឲ្យមានសាមគ្គីភាព មិនថានៅស្ថានសួគ៌ឬផែនដីក៏ដោយ។ ក្នុងចក្ខុនិមិត្ដ សាវ័កយ៉ូហានបានឮទេវតាមួយរូបប្រកាសសេចក្ដីបង្គាប់នេះថា៖«ចូរក្រាបថ្វាយបង្គំដល់ព្រះដ៏បង្កើតផ្ទៃមេឃ ផែនដី សមុទ្រ នឹងរន្ធទឹកទាំងប៉ុន្មានចុះ!»។—វិវរណៈ ១៤:៧
១៤ ហេតុអ្វីយើងគួរថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា? សូមគិតអំពីគុណសម្បត្ដិទាំងប៉ុន្មានដែលយើងបានពិចារណាក្នុងសៀវភៅនេះ ដូចជាភាពបរិសុទ្ធ តេជានុភាព ការទប់ព្រះទ័យ យុត្ដិធម៌ ភាពក្លាហាន សេចក្ដីមេត្ដាករុណា ប្រាជ្ញា ព្រះទ័យរាបទាប សេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រះទ័យប្រោសប្រណី ភាពស្មោះត្រង់ និងភាពល្អ។ យើងបានឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាគឺជាគំរូប្រសើរឧត្ដុង្គឧត្ដមបំផុតចំពោះគុណសម្បត្ដិនិមួយៗនេះ។ នៅពេលយើងព្យាយាមយល់ពីគុណសម្បត្ដិទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់ យើងយល់ថាទ្រង់មិនគ្រាន់តែជាបុគ្គលមួយរូបដែលឧត្ដុង្គឧត្ដមនិងគួរឲ្យស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះទេ។ ទ្រង់មានសិរីរុងរឿងលើសលប់ និងមានភាពខ្ពង់ខ្ពស់ជាងយើងឆ្ងាយណាស់រហូតដល់រកយល់ពុំបាន។ (អេសាយ ៥៥:៩) គ្មានការសង្ស័យអ្វីឡើយ ព្រះយេហូវ៉ាសមជាព្រះមហាក្សត្ររបស់យើង ហើយទ្រង់ពិតជាគួរនឹងទទួលការថ្វាយបង្គំពីយើងមែន។ ប៉ុន្ដែ តើយើងគួរថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥. តើយើងអាចថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា«ដោយវិញ្ញាណនឹងសេចក្ដីពិត»យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទានផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងធ្វើអ្វី?
១៥ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖«ព្រះទ្រង់ជាវិញ្ញាណ ហើយអ្នកណាដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់ នោះត្រូវតែថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ នឹងសេចក្ដីពិតដែរ»។ (យ៉ូហាន ៤:២៤) ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះ«ដោយវិញ្ញាណ» ឬដោយមានការដឹកនាំពីសកម្មពល នោះយើងត្រូវមានសកម្មពលរបស់លោក ហើយឲ្យសកម្មពលនោះដឹកនាំយើង។ បន្ថែមទៀត ការថ្វាយបង្គំរបស់យើងក៏ត្រូវសមស្របទៅតាមសេចក្ដីពិត ជាចំណេះត្រឹមត្រូវពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ យើងមានឱកាសដ៏ប្រសើរដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា«ដោយវិញ្ញាណនឹងសេចក្ដីពិត»នៅពេលយើងជួបជុំគ្នាជាមួយអ្នកជឿគ្នីគ្នា។ (ហេព្រើរ ១០:២៤, ២៥) នៅពេលយើងច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ព្រមចិត្ដគ្នាអធិស្ឋានទូលទ្រង់ ហើយស្តាប់និងចូលរួមក្នុងការពិគ្រោះអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ នោះយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់តាមរយៈការថ្វាយបង្គំពិត។
កិច្ចប្រជុំរបស់គ្រីស្ទានផ្ដល់ឱកាសឲ្យរីករាយសំរាប់ការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា
១៦. តើអ្វីជាសេចក្ដីបង្គាប់មួយដ៏សំខាន់បំផុតដែលគ្រីស្ទានពិតត្រូវស្តាប់តាម? ហើយហេតុអ្វីយើងមានចិត្ដចង់ស្តាប់តាមនោះ?
១៦ យើងក៏ថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ានៅពេលយើងនិយាយជាមួយអ្នកឯទៀតអំពីទ្រង់ ដោយសរសើរទ្រង់ជាចំហ។ (ហេព្រើរ ១៣:១៥) ពិតណាស់ ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាសេចក្ដីបង្គាប់មួយដ៏សំខាន់បំផុតដែលគ្រីស្ទានពិតបានទទួល។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) យើងធ្វើតាមបង្គាប់នេះដោយចិត្ដរំភើបពីព្រោះយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ នៅពេលយើងគិតអំពីរបៀបអារក្សសាតាំងដែលជា«ព្រះរបស់លោកីយនេះ»បាន«បង្អាប់ដល់គំនិតពួកគេដែលមិនជឿ» ដោយផ្សាយសេចក្ដីភូតភរអំពីព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងពិតជាមានចំណង់ខ្លាំងចង់ធ្វើជាស្មរបន្ទាល់ឬសាក្សីសំរាប់ព្រះរបស់យើងដើម្បីជំរះឲ្យអស់នូវការបង្កាច់បង្ខូចនេះ មែនទេ? (កូរិនថូសទី២ ៤:៤; អេសាយ ៤៣:១០-១២) នៅពេលយើងរំពឹងគិតអំពីគុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមួយផុសឡើងក្នុងចិត្ដ គឺយើងចង់ប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីទ្រង់ មែនទេ? ការពិត គ្មានឯកសិទ្ធិដ៏ធំណាមួយអាចប្រៀបស្មើនឹងការជួយអ្នកឯទៀតស្គាល់និងស្រឡាញ់ព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ ដូចយើងស្រឡាញ់ទ្រង់នោះឡើយ។
១៧. តើការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ារួមបញ្ចូលអ្វី? ហើយហេតុអ្វីយើងត្រូវថ្វាយបង្គំទ្រង់ដោយចិត្ដស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍?
១៧ ការថ្វាយបង្គំរបស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ារួមបញ្ចូលអ្វីច្រើនជាងនេះទៅទៀត។ នោះមានឥទ្ធិពលទៅលើគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតយើង។ (កូល៉ុស ៣:២៣) បើយើងពិតជាទទួលស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះអម្ចាស់មហាក្សត្ររបស់យើង នោះយើងនឹងព្យាយាមធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដូចជាក្នុងជីវភាពរស់នៅ ការរកស៊ី ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកឯទៀត និងពេលទំនេរជាដើម។ យើងនឹងព្យាយាមបំរើព្រះយេហូវ៉ា«ដោយអស់ពីចិត្ដ»និងដោយចិត្ដស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍។ (របាក្សត្រទី១ ២៨:៩) ការថ្វាយបង្គំបែបនេះទប់មិនឲ្យយើងមានចិត្ដពីរ គឺថាធ្វើពុតជាអ្នកបំរើព្រះយេហូវ៉ាតែកំពុងតែធ្វើបាបដោយសម្ងាត់។ ភក្ដីភាពឃាត់មិនឲ្យធ្វើពុតមាយានោះទេ ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់ធ្វើឲ្យយើងចាត់ទុកការធ្វើពុតមាយាជាអ្វីដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម។ ការកោតខ្លាចព្រះក៏នឹងជួយដែរ។ ព្រះគម្ពីរផ្សារភ្ជាប់ការកោតខ្លាចជាមួយនឹងការមានមេត្រីភាពដ៏ស្និទ្ធស្នាលជារៀងរហូតជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។—ទំនុកដំកើង ២៥:១៤
ការយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា
១៨, ១៩. ហេតុអ្វីគឺសមហេតុសមផលដែលយើងគិតថាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍អាចយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាបាន?
១៨ ផ្នែកនិមួយៗនៃសៀវភៅនេះបញ្ចប់ដោយមានជំពូកមួយដែលបញ្ជាក់របៀប«ត្រាប់តាមព្រះ ដូចជាកូនស្ងួនភ្ងា»។ (អេភេសូរ ៥:១) គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងចាំថា ទោះជាយើងឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ក៏ពិតមែន តែយើងពិតជាអាចយកតម្រាប់តាមវិធីដ៏ល្អឥតខ្ចោះដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើតេជានុភាព ប្រព្រឹត្ដដោយយុត្ដិធម៌ ប្រាជ្ញា និងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ តើយើងដឹងថាយើងពិតជាអាចយកតម្រាប់តាមព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្តាដោយដូចម្ដេច? សូមចាំថា អត្ថន័យនៃព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនយើងថា ទ្រង់បណ្ដាលឲ្យអង្គទ្រង់ក្លាយទៅជាអ្វីក៏ដោយដែលទ្រង់ជ្រើសដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ គឺសមរម្យណាស់ដែលយើងនឹកអស្ចារ្យនឹងសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងរឿងនេះ ប៉ុន្ដែតើការត្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាក្នុងរឿងនេះហួសពីសមត្ថភាពរបស់យើងឬទេ? អត់ទេ!
១៩ យើងត្រូវបានបង្កើតឲ្យមានភាពដូចព្រះ។ (លោកុប្បត្ដិ ១:២៦) ដូច្នេះ មនុស្សជាតិគឺខុសប្លែកពីសត្វឯទៀតនៅលើផែនដី។ យើងមិនបានដឹកនាំដោយសុភាវគតិ ពត៌មានសេនេទិច ឬកត្ដាផ្សេងៗក្នុងបរិស្ថានរបស់យើងនោះទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានអំណោយដ៏ថ្លៃថ្លាមួយ គឺចិត្ដសេរី។ ទោះជាយើងមានភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍និងសមត្ថភាពរបស់យើងមានកំរិតក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែមានចិត្ដសេរីដើម្បីជ្រើសរើសថាតើយើងចង់ក្លាយទៅជាមនុស្សបែបណា។ តើអ្នកចង់ទៅជាមនុស្សម្នាក់ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ មានប្រាជ្ញា ប្រព្រឹត្ដដោយយុត្ដិធម៌ និងប្រើអំណាចក្នុងផ្លូវត្រឹមត្រូវឬ? ដោយជំនួយពីវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ា អ្នកអាចធ្វើដូច្នេះបានមែន! សូមគិតអំពីការល្អដែលអ្នកអាចសម្រេចនៅពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ។
២០. តើយើងអាចសម្រេចការល្អអ្វីខ្លះនៅពេលយើងយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា?
២០ អ្នកនឹងផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះវរបិតារបស់អ្នកនៅស្ថានសួគ៌ និងធ្វើឲ្យព្រះទ័យទ្រង់រីករាយ។ (សុភាសិត ២៧:១១) អ្នកក៏អាច«គាប់ព្រះហឫទ័យ[ព្រះយេហូវ៉ា]ក្នុងគ្រប់វិស័យទាំងអស់» ដ្បិតទ្រង់យល់ពីកំរិតសមត្ថភាពរបស់អ្នក។ (កូល៉ុស ១:៩, ១០, ខ.ស.) ហើយនៅពេលអ្នកបន្ដបណ្ដុះគុណសម្បត្ដិល្អៗដោយយកតម្រាប់តាមព្រះវរបិតាស្ងួនភ្ងារបស់អ្នក នោះអ្នកនឹងទទួលពរដែលជាឯកសិទ្ធិដ៏ប្រសើរមួយ។ ក្នុងពិភពលោកដែលគ្របដណ្ដប់ដោយភាពងងឹតនិងនៅដាច់ឆ្ងាយពីព្រះនោះ អ្នកនឹងអាចធ្វើជាពន្លឺមួយ។ (ម៉ាថាយ ៥:១, ២, ១៤) អ្នកនឹងជួយផ្សាយលើផែនដីនេះនូវពន្លឺខ្លះៗជាបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាឯកសិទ្ធិដ៏ធំណាស់!
‹ចូរចូលទៅជិតព្រះ នោះទ្រង់នឹងចូលមកជិតអ្នកដែរ›
សូមឲ្យអ្នកចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច
២១, ២២. តើអ្វីជាដំណើរជីវិតមិនចេះចប់ដែលស្ថិតនៅពីមុខអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា?
២១ ការដាស់តឿនដ៏ស្រួលយល់នេះដែលបានកត់ទុកនៅយ៉ាកុប ៤:៨ មិនគ្រាន់តែជាគោលដៅមួយប៉ុណ្ណោះទេ តែគឺជាដំណើរជីវិតមួយវិញ។ ដរាបណាដែលយើងរក្សាភក្ដីភាពនោះ ដំណើរជីវិតនេះនឹងមិនដែលចប់ទេ។ យើងនឹងមិនដែលឈប់ចូលទៅកាន់តែជិតឡើងៗនឹងព្រះយេហូវ៉ាទេ។ យ៉ាងណាមិញ យើងនឹងមានអ្វីៗជាច្រើនដែលអាចរៀនពីព្រះយេហូវ៉ាជារៀងរហូត។ យើងមិនគួរនឹកស្មានថាសៀវភៅនេះបានបង្រៀនយើងនូវអ្វីទាំងអស់អំពីព្រះយេហូវ៉ានោះទេ។ ការពិត យើងទើបតែចាប់ផ្ដើមពិចារណានូវអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែងអំពីព្រះរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ! ហើយសូម្បីតែព្រះគម្ពីរក៏មិនបានរៀបរាប់ឲ្យអស់អំពីព្រះយេហូវ៉ានោះដែរ។ សាវ័កយ៉ូហានបានសន្មតថា បើកត់សរសេរអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូបានប្រព្រឹត្ដក្នុងកំឡុងកិច្ចបំរើទ្រង់លើផែនដីនោះ«លោកីយទាំងមូលក៏មិនល្មមគ្រាន់ ដើម្បីនឹងដាក់អស់ទាំងសៀវភៅ ដែលត្រូវសរសេរនោះផង»។ (យ៉ូហាន ២១:២៥) បើអាចនិយាយដូច្នេះអំពីព្រះរាជបុត្រា ចុះទំរាំដល់ព្រះវរបិតា ច្បាស់ជាមានច្រើនជាងនោះឆ្ងាយណាស់!
២២ សូម្បីតែពេលមានជីវិតជារៀងរហូតក៏ដោយ ក៏យើងនឹងមិនដែលឈប់រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ (សាស្តា ៣:១១) ដូច្នេះ សូមគិតអំពីលទ្ធភាពដែលយើងមាននោះ។ ក្រោយយើងបានរស់រាប់រយ រាប់ពាន់ រាប់លាន រហូតដល់រាប់ពាន់កោដិឆ្នាំ យើងនឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនជាងឥឡូវនេះឆ្ងាយណាស់។ ប៉ុន្ដែ យើងនឹងមានអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យច្រើនឥតគណនាដែលត្រូវរៀនអំពីទ្រង់។ យើងនឹងមានក្ដីរំភើបចង់រៀនថែមទៀត ដ្បិតនឹងតែងតែមានមូលហេតុជំរុញឲ្យមានអារម្មណ៍ដូចអ្នកតែងទំនុកដំកើងដែលបានច្រៀងថា៖«ដែលទូលបង្គំចូលទៅជិតព្រះ នោះជាការល្អដល់ទូលបង្គំ»។ (ទំនុកដំកើង ៧៣:២៨) ដោយនឹកស្មានមិនដល់នោះ ជីវិតជារៀងរហូតនឹងពោរពេញទៅដោយអត្ថន័យ ថែមទាំងមិនច្រំដែលសោះឡើយ ហើយការចូលទៅកាន់តែជិតឡើងៗនឹងព្រះយេហូវ៉ានឹងជាអ្វីដ៏គួរឲ្យសប្បាយបំផុតចំពោះជីវិតនោះ។
២៣. តើអ្នកត្រូវបានលើកទឹកចិត្ដឲ្យធ្វើអ្វី?
២៣ ចូរយើងឆ្លើយតបនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាឥឡូវនេះ ដោយស្រឡាញ់ទ្រង់អស់ពីចិត្ដ ព្រលឹង គំនិត និងកម្លាំង។ (ម៉ាកុស ១២:២៩, ៣០) ចូរឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់និងមិនប្រែប្រួលសោះឡើយ។ ចូរឲ្យរាល់ការសម្រេចចិត្ដទាំងតូចទាំងធំដែលអ្នកធ្វើរាល់តែថ្ងៃបង្ហាញពីគោលការណ៍ណែនាំមួយ គឺអ្នកនឹងជ្រើសរើសមាគ៌ាដែលនាំឲ្យមានមិត្ដភាពដ៏ជិតស្និទ្ធជាងជាមួយព្រះវរបិតារបស់អ្នកនៅស្ថានសួគ៌។ សំខាន់ជាងនោះទៅទៀត ចូរឲ្យអ្នកចូលទៅកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច ហើយសូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាចូលទៅកាន់តែជិតអ្នកជានិច្ចដែររហូតដល់ពេលអនន្ដ!
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនាវដ្ដី
ចូរ«ពិចារណាឲ្យដឹងប្រាកដថាការអ្វី ដែលសំខាន់ជាង»
យើងមានឯកសិទ្ធិដោយបានរួមចំណែកក្នុងអង្គការសកលលោកដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្ដែតើតាមរបៀបណាយើងអាចគាំទ្រកិច្ចការដែលអង្គការនេះកំពុងធ្វើនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
