ជំពូកទី១
មូលហេតុដែលលោកយេស៊ូជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ
ជាងពីរពាន់ឆ្នាំមុន មានក្មេងម្នាក់កើតមកដែលប្លែកពីក្មេងឯទៀត ហើយធំឡើងទៅជាបុរសដ៏ល្អប្រសើរបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅ។ នៅសម័យនោះ គ្មានយន្តហោះ ឬឡានទេ។ នៅពេលនោះ ក៏គ្មានទូរទស្សន៍ កុំព្យូទ័រ និងអ៊ីនធឺណិតដែរ។
ក្មេងនោះមានឈ្មោះថា យេស៊ូ។ ក្រោយមក ក្មេងនោះធំឡើងទៅជាបុរសដែលមានប្រាជ្ញាច្រើនជាងគេបំផុតនៅផែនដី។ លោកយេស៊ូក៏បានក្លាយទៅជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរបំផុតដែរ។ លោកបានពន្យល់អ្វីដែលពិបាកឲ្យទៅជាងាយយល់។
លោកយេស៊ូបានបង្រៀនមនុស្សនៅគ្រប់កន្លែងដែលលោកបានជួប។ លោកបង្រៀនពួកគេនៅតាមមាត់បឹង និងនៅលើទូក។ លោកបង្រៀនពួកគេនៅផ្ទះ និងនៅពេលធ្វើដំណើរ។ លោកយេស៊ូគ្មានឡាន ហើយលោកក៏មិនបានធ្វើដំណើរតាមរទេះភ្លើង ឬឡានក្រុងដែរ។ លោកយេស៊ូដើរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ដើម្បីបង្រៀនមនុស្ស។
យើងរៀនអ្វីជាច្រើនពីមនុស្សឯទៀត។ ប៉ុន្តែ យើងអាចរៀនអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតពីលោកយេស៊ូដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ។ ពាក្យសម្ដីដែលលោកយេស៊ូបាននិយាយគឺមាននៅក្នុងគម្ពីរ។ ពេលយើងអានពាក្យទាំងនោះពីគម្ពីរ គឺហាក់ដូចជាលោកយេស៊ូកំពុងនិយាយមកកាន់យើង។
ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ? ហេតុមួយ គឺមានអ្នកដែលបានបង្រៀនលោកយេស៊ូ ហើយលោកដឹងថាការស្តាប់អ្នកបង្រៀនគឺសំខាន់ណាស់។ ប៉ុន្តែ តើលោកយេស៊ូបានស្តាប់អ្នកណា? តើអ្នកណាបានបង្រៀនលោក?— គឺបិតារបស់លោក។ តើបិតារបស់លោកជាអ្នកណា? បិតារបស់លោកយេស៊ូគឺជាព្រះ។
មុនលោកយេស៊ូមកផែនដីជាមនុស្ស លោកបានរស់នៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូគឺខុសពីមនុស្សឯទៀត ពីព្រោះគ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលធ្លាប់រស់នៅស្ថានសួគ៌មុនកើតនៅផែនដីទេ។ នៅស្ថានសួគ៌លោកយេស៊ូជាកូនល្អ។ លោកបានស្តាប់បង្គាប់បិតា។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូអាចបង្រៀនមនុស្សនូវអ្វីដែលលោកបានរៀនពីព្រះ។ កូនអាចធ្វើតាមលោកយេស៊ូ ដោយស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ។
ហេតុមួយទៀត ដែលលោកយេស៊ូជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ គឺលោកស្រឡាញ់មនុស្ស។ លោកចង់ជួយមនុស្សឲ្យរៀនអំពីព្រះ។ លោកយេស៊ូស្រឡាញ់មនុស្សពេញវ័យ ហើយក៏ស្រឡាញ់កូនក្មេងដែរ។ កូនក្មេងចូលចិត្តនៅជាមួយលោកយេស៊ូ ដោយសារលោកធ្លាប់និយាយជាមួយពួកគេ និងស្តាប់ពួកគេ។
ហេតុអ្វីកូនក្មេងចូលចិត្តនៅជាមួយលោកយេស៊ូ?
នៅថ្ងៃមួយ ឪពុកម្ដាយខ្លះបាននាំកូនៗរបស់ខ្លួនទៅជួបលោកយេស៊ូ។ ក៏ប៉ុន្តែ មិត្តរបស់លោកយេស៊ូគិតថា គ្រូដ៏ល្អប្រសើររវល់ពេក គ្មានពេលនិយាយជាមួយកូនក្មេងទេ។ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានប្រាប់ឪពុកម្ដាយនិងកូនៗឲ្យចេញទៅ។ ប៉ុន្តែ តើលោកយេស៊ូបាននិយាយអ្វី?— លោកយេស៊ូបាននិយាយថា៖ «ឲ្យកូនក្មេងទាំងនោះមកឯខ្ញុំ កុំឃាត់ពួកគេឡើយ»។ មែនហើយ លោកយេស៊ូចង់ឲ្យកូនក្មេងមកជិតលោក។ ដូច្នេះ ទោះជាលោកយេស៊ូមានប្រាជ្ញាច្រើនដល់ម៉្លេះ ហើយជាបុរសសំខាន់ក្ដី ក៏លោកនៅតែឆ្លៀតពេលបង្រៀនកូនក្មេងដែរ។—ម៉ាកុស ១០:១៣, ១៤
តើកូនដឹងមូលហេតុដែលលោកយេស៊ូបង្រៀនកូនក្មេង និងស្តាប់ពួកគេទេ? ហេតុមួយ គឺលោកចង់ធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្ត ដោយប្រាប់ពួកគេអំពីព្រះដែលជាបិតារបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌។ តើកូនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សឯទៀតសប្បាយចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?— ដោយប្រាប់ពួកគេនូវអ្វីដែលកូនបានរៀនអំពីព្រះ។
មានពេលមួយ លោកយេស៊ូបានយកកូនក្មេងម្នាក់មក ដើម្បីបង្រៀនមិត្តរបស់លោកអំពីមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ។ លោកបានដាក់កូនក្មេងឲ្យឈរនៅកណ្ដាលអ្នកកាន់តាមលោក។ បន្ទាប់មកលោកយេស៊ូបានប្រាប់បុរសពេញវ័យទាំងនេះឲ្យកែខ្លួន និងឲ្យមានលក្ខណៈដូចជាក្មេងនេះវិញ។
តើក្មេងដែលធំបន្តិចនិងមនុស្សពេញវ័យអាចរៀនអ្វីពីកូនក្មេង?
ពេលលោកយេស៊ូនិយាយដូចនេះ តើលោកចង់មានន័យអ្វី? តើមនុស្សពេញវ័យ ឬសូម្បីតែក្មេងធំជាងកូនបន្តិច អាចក្លាយទៅជាកូនក្មេងយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? តើកូនដឹងទេ?— កូនក្មេងមិនយល់ដឹងច្រើនដូចមនុស្សចាស់ទេ ប៉ុន្តែពួកគេចង់រៀន។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូចង់និយាយថា អ្នកកាន់តាមលោកត្រូវមានចិត្តចង់រៀនដូចកូនក្មេង។ មែនហើយ យើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀនអ្វីៗជាច្រើនពីអ្នកឯទៀត។ ម្យ៉ាងទៀត យើងទាំងអស់គ្នាគួរទទួលស្គាល់ថា សេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូគឺប្រសើរជាងគំនិតរបស់យើង។—ម៉ាថាយ ១៨:១-៥
ហេតុមួយទៀត ដែលលោកយេស៊ូជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ គឺវិធីដែលលោកបង្រៀនធ្វើឲ្យមនុស្សចាប់អារម្មណ៍។ លោកចេះពន្យល់តាមរបៀបដ៏ស្រួលយល់ ហើយច្បាស់។ លោកបាននិយាយអំពីសត្វចាប អំពីផ្កា និងអំពីអ្វីដែលមនុស្សស្គាល់ជាទូទៅដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីព្រះ។
ថ្ងៃមួយ ពេលលោកយេស៊ូនៅជម្រាលភ្នំ មានមនុស្សជាច្រើនបានមកឯលោក។ លោកយេស៊ូអង្គុយ ហើយថ្លែងសុន្ទរកថាឲ្យពួកគេស្តាប់ ដូចដែលកូនឃើញក្នុងរូបភាពនេះ។ សុន្ទរកថានេះ ហៅថាសុន្ទរកថានៅលើភ្នំ។ លោកនិយាយថា៖ ‹មើលសត្វស្លាបនៅលើមេឃ។ វាមិនសាបព្រោះ ហើយមិនប្រមូលចំណីទុកក្នុងជង្រុកឡើយ។ តែព្រះដែលនៅស្ថានសួគ៌ផ្ដល់ចំណីឲ្យវា។ តើកូនមិនមានតម្លៃជាងសត្វស្លាបទាំងនោះទៅទៀតទេឬ?›។
ពេលដែលលោកនិយាយអំពីសត្វស្លាបនិងផ្កា តើលោកយេស៊ូបានបង្រៀនមេរៀនអ្វី?
លោកយេស៊ូក៏បាននិយាយដែរថា៖ ‹សូមគិតអំពីផ្កានៅឯវាល។ វាដុះឡើងដោយមិនធ្វើការនឿយហត់ ហើយស្អាតទាំងអស់! សូម្បីតែស្ដេចសាឡូម៉ូនដែលជាអ្នកមានមិនបានតែងខ្លួនស្អាតជាងផ្កានៅឯវាលនោះផង។ ដូច្នេះ បើព្រះថែផ្កាទាំងនោះឲ្យដុះឡើង តើលោកនឹងមិនថែកូនជាងផ្កាទាំងនោះទេឬ?›។—ម៉ាថាយ ៦:២៥-៣៣
តើកូនយល់មេរៀនដែលលោកយេស៊ូបង្រៀនទេ?— លោកមិនចង់ឲ្យយើងបារម្ភថា នឹងបានចំណីអាហារមកពីណា ឬបានអ្វីស្លៀកពាក់ទេ។ ព្រះដឹងថា យើងត្រូវការរបស់ទាំងអស់នោះ។ លោកយេស៊ូមិនចង់និយាយថា យើងមិនគួរធ្វើការដើម្បីឲ្យបានចំណីអាហារឬសម្លៀកបំពាក់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ លោកចង់ឲ្យយើងគិតអំពីព្រះជាមុនសិន។ បើយើងធ្វើដូច្នោះ ព្រះពិតជានឹងផ្ដល់ចំណីអាហារនិងសម្លៀកបំពាក់ដល់យើងជាមិនខាន។ តើកូនជឿដូច្នោះដែរទេ?—
ពេលលោកយេស៊ូនិយាយចប់ហើយ តើមនុស្សមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?— គម្ពីរចែងថា ពួកគេកោតស្ងើចនឹងរបៀបដែលលោកបង្រៀន។ របៀបដែលលោកបង្រៀនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មែន។ សេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកបានជួយមនុស្សឲ្យធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។—ម៉ាថាយ ៧:២៨
ដូច្នេះជាការសំខាន់ដែលយើងរៀនពីលោកយេស៊ូ។ តើយើងអាចរៀនយ៉ាងដូចម្ដេច? តើកូនដឹងទេ?— ការបង្រៀនរបស់លោកបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅមួយ។ តើកូនដឹងថាសៀវភៅនោះជាអ្វីទេ?— គឺគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ នេះមានន័យថា យើងអាចស្តាប់លោកយេស៊ូ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីដែលយើងអានពីគម្ពីរ។ តាមពិត គម្ពីរមានរឿងមួយស្ដីអំពីពេលដែលព្រះប្រាប់យើងដោយផ្ទាល់ឲ្យស្តាប់លោកយេស៊ូ។ រឿងនោះអស្ចារ្យណាស់! សូមស្តាប់អ្វីដែលបានកើតឡើង។
ថ្ងៃមួយលោកយេស៊ូបាននាំមិត្តបីនាក់របស់លោកឡើងភ្នំ។ ពួកគាត់ឈ្មោះយ៉ាកុប យ៉ូហាន និងពេត្រុស។ ពេលក្រោយយើងនឹងរៀនថែមទៀតអំពីបុរសទាំងនេះ ដោយសារពួកគាត់ទាំងបីនាក់ជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកយេស៊ូ។ តែក្នុងឱកាសដ៏ពិសេសនោះ មុខរបស់លោកយេស៊ូចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញរស្មីភ្លឺច្បាស់។ សម្លៀកបំពាក់របស់លោកភ្លឺត្រចះដូចពន្លឺ ដូចកូនឃើញក្នុងរូបភាពនេះ។
‹នេះជាបុត្ររបស់ខ្ញុំ ចូរស្តាប់តាមលោក›
ក្រោយមក លោកយេស៊ូនិងមិត្តរបស់លោកបានឮសំឡេងមួយពីស្ថានសួគ៌ថា៖ «នេះជាបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំពេញចិត្ត។ ចូរស្តាប់តាមលោក»។ (ម៉ាថាយ ១៧:១-៥) តើកូនដឹងទេថា នោះជាសំឡេងអ្នកណា?— ជាសំឡេងរបស់ព្រះ! មែនហើយ ព្រះបាននិយាយថា ពួកគាត់គួរស្តាប់បុត្ររបស់លោក។
ចុះយ៉ាងណាយើងសព្វថ្ងៃនេះ? តើយើងនឹងធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះ ហើយស្តាប់បុត្ររបស់លោកដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរទេ?— នោះជាអ្វីដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវធ្វើ។ តើកូនចាំវិធីដែលយើងអាចធ្វើដូចនោះទេ?—
មែនហើយ យើងអាចស្តាប់បុត្ររបស់ព្រះ ដោយអានកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីជីវិតរបស់លោក។ មានរឿងល្អជាច្រើនដែលគ្រូដ៏ល្អប្រសើរបានប្រាប់យើង។ កូននឹងសប្បាយចិត្តរៀនអំពីរឿងទាំងនេះដែលបានសរសេរទុកក្នុងគម្ពីរ។ កូននឹងមានចិត្តរីករាយ បើកូនប្រាប់ពួកម៉ាកអំពីអ្វីដ៏ល្អដែលកូនបានរៀន។
ដើម្បីរៀនថែមទៀតអំពីរឿងដ៏ល្អដែលមកពីការស្តាប់លោកយេស៊ូ សូមបើកគម្ពីររបស់អ្នក ហើយអាននៅ យ៉ូហាន ៣:១៦; ៨:២៨-៣០ និងសកម្មភាព ៤:១២។
