ជំពូកទី២
សំបុត្រមួយពីព្រះដែលស្រឡាញ់យើង
សូមប្រាប់មើល តើសៀវភៅមួយណាដែលកូនចូលចិត្តជាងគេ?— ក្មេងខ្លះចូលចិត្តសៀវភៅអំពីសត្វ។ ក្មេងខ្លះទៀតចូលចិត្តសៀវភៅដែលមានរូបភាពច្រើន។ ពេលអានសៀវភៅទាំងនោះអាចធ្វើឲ្យកូនសប្បាយចិត្ត។
ប៉ុន្តែ សៀវភៅដែលល្អជាងគេបំផុត គឺសៀវភៅដែលប្រាប់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះ។ ក្នុងនោះមានសៀវភៅមួយដែលពិសេសជាងគេ។ តើកូនដឹងថាសៀវភៅមួយណាទេ?— គឺជាគម្ពីរបរិសុទ្ធ។
ហេតុអ្វីគម្ពីរគឺសំខាន់ម៉្លេះ?— ពីព្រោះគម្ពីរគឺមកពីព្រះ។ គម្ពីរប្រាប់យើងអំពីលោក និងអំពីអ្វីល្អៗដែលលោកនឹងធ្វើសម្រាប់យើង។ គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលយើងគួរធ្វើដើម្បីឲ្យលោកពេញចិត្តដែរ។ គម្ពីរគឺប្រៀបដូចជាសំបុត្រមួយដែលមកពីព្រះ។
កូនដឹងទេ ព្រះអាចសរសេរគម្ពីរទាំងមូលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយឲ្យដល់មនុស្សក៏បានដែរ។ តែលោកមិនធ្វើដូច្នោះទេ។ ព្រះបានប្រើអ្នកបម្រើរបស់លោកនៅផែនដីឲ្យសរសេរគម្ពីរ តែគំនិតគឺមកពីលោក។
តើព្រះបានធ្វើដូច្នោះយ៉ាងដូចម្ដេច?— ដើម្បីយល់ សូមកូនគិតមើល ពេលយើងឮសំឡេងអ្នកណាម្នាក់ក្នុងវិទ្យុ សំឡេងនោះប្រហែលជាមកពីឆ្ងាយ។ ពេលយើងមើលទូរទស្សន៍ យើងអាចឃើញមនុស្សពីប្រទេសផ្សេងៗនៅទូទាំងពិភពលោក ហើយយើងក៏អាចឮពួកគេកំពុងនិយាយគ្នាដែរ។
មនុស្សអាចធ្វើដំណើរតាមយានអវកាសទៅឆ្ងាយរហូតដល់លោកខែ ហើយគេអាចបញ្ជូនព័ត៌មានមកផែនដីវិញ។ តើកូនធ្លាប់ឮរឿងនោះទេ?— បើមនុស្សអាចធ្វើដូច្នេះបាន តើព្រះអាចបញ្ជូនព័ត៌មានពីស្ថានសួគ៌បានទេ?— ប្រាកដជាបាន! លោកបានធ្វើយូរហើយមុនមនុស្សបង្កើតវិទ្យុឬទូរទស្សន៍ទៅទៀត។
តើយើងដឹងថាព្រះអាចនិយាយមកយើងពីកន្លែងដ៏ឆ្ងាយយ៉ាងដូចម្ដេច?
ម៉ូសេជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានឮព្រះនិយាយ។ ម៉ូសេមិនអាចមើលឃើញព្រះទេ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់បានឮសំឡេងរបស់ព្រះ។ ពេលរឿងនេះបានកើតឡើង មនុស្សរាប់លាននាក់នៅទីនោះ។ តាមពិត នៅថ្ងៃនោះព្រះបានធ្វើឲ្យភ្នំរញ្ជួយ ហើយមានផ្គរលាន់និងផ្លេកបន្ទោដែរ។ ពួកគេដឹងថាព្រះជាអ្នកនិយាយ ប៉ុន្តែពួកគេភ័យខ្លាចណាស់។ ដូច្នេះ ពួកគេប្រាប់ម៉ូសេថា៖ ‹សូមកុំឲ្យព្រះនិយាយនឹងយើងខ្ញុំឡើយ ក្រែងយើងខ្ញុំត្រូវស្លាប់›។ ក្រោយមក ម៉ូសេបានសរសេរទុកអ្វីដែលព្រះបាននិយាយ។ អ្វីដែលម៉ូសេបានសរសេរទុកនោះ គឺមានក្នុងគម្ពីរ។—និក្ខមនំ ២០:១៨-២១
ម៉ូសេបានសរសេរសៀវភៅប្រាំដំបូងក្នុងគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ មិនមែនតែគាត់ម្នាក់ទេដែលបានសរសេរ។ ព្រះក៏បានប្រើបុរសប្រហែល៤០នាក់ឲ្យសរសេរផ្នែកផ្សេងៗនៃគម្ពីរដែរ។ បុរសទាំងនោះបានរស់នៅតាំងពីយូរមកហើយ។ ពួកគាត់ត្រូវការពេលច្រើនឆ្នាំដើម្បីសរសេរគម្ពីរឲ្យបានចប់។ មែនហើយ ត្រូវការពេលប្រហែល១.៦០០ឆ្នាំ! អ្វីដែលគួរឲ្យអស្ចារ្យនោះគឺ ទោះជាបុរសខ្លះមិនដែលស្គាល់គ្នាក្ដី តែអ្វីៗដែលពួកគាត់សរសេរគឺស្របគ្នាទាំងស្រុង។
តើអ្នកសរសេរគម្ពីរមានឈ្មោះអ្វីខ្លះ?
ព្រះបានប្រើបុរសខ្លះដែលមានឈ្មោះល្បីឲ្យសរសេរគម្ពីរ។ ទោះជាម៉ូសេធ្លាប់ជាអ្នកឃ្វាលសត្វក្ដី គាត់បានក្លាយទៅជាអ្នកនាំមុខសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ សាឡូម៉ូនជាស្ដេចដែលមានប្រាជ្ញាជាងគេនៅសម័យគាត់ ហើយជាអ្នកមានជាងគេក្នុងពិភពលោក។ តែអ្នកសរសេរគម្ពីរខ្លះមិនសូវមានគេស្គាល់ទេ ដូចជាអេម៉ុសជាអ្នកថែរក្សាដើមល្វាតូច។
បន្ថែមទៅទៀត មានអ្នកសរសេរគម្ពីរម្នាក់ជាគ្រូពេទ្យ។ តើកូនស្គាល់ឈ្មោះគាត់ទេ?— គឺលូកា។ អ្នកសរសេរគម្ពីរម្នាក់ទៀតជាអ្នកយកពន្ធ។ គាត់ឈ្មោះម៉ាថាយ។ មានម្នាក់ទៀតជាមេធាវី ជាអ្នកចេះច្បាប់ខាងសាសនាយូដា។ គាត់បានសរសេរសៀវភៅក្នុងគម្ពីរច្រើនជាងអ្នកឯទៀត។ តើកូនស្គាល់ឈ្មោះគាត់ទេ?— គឺប៉ូល។ រីឯពេត្រុសនិងយ៉ូហានដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូក៏បានសរសេរគម្ពីរដែរ។ ពួកគាត់ជាអ្នកនេសាទត្រី។
អ្នកសរសេរគម្ពីរជាច្រើននាក់បានកត់ទុកអ្វីដែលព្រះបម្រុងនឹងធ្វើនៅថ្ងៃអនាគត។ តើពួកគាត់ដឹងរឿងទាំងនោះមុនដែលកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?— ព្រះបានឲ្យព័ត៌មានដល់ពួកគាត់។ លោកបានប្រាប់ពួកគាត់នូវអ្វីដែលនឹងកើតឡើង។
ពេលលោកយេស៊ូដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរមកផែនដី សៀវភៅភាគច្រើនក្នុងគម្ពីរបានសរសេរហើយ។ សូមកូនចាំថាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរធ្លាប់នៅស្ថានសួគ៌។ លោកបានដឹងពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើ។ តើលោកជឿថាគម្ពីរគឺមកពីព្រះទេ?— លោកពិតជាជឿមែន!
ពេលលោកយេស៊ូប្រាប់មនុស្សអំពីកិច្ចការរបស់ព្រះ នោះលោកអានពីគម្ពីរ។ ជួនកាលលោកប្រាប់ពួកគេពីអ្វីដែលលោកចាំពីគម្ពីរ។ ក្រៅពីនោះ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ព័ត៌មានឯទៀតអំពីព្រះឲ្យយើងដឹង។ លោកយេស៊ូនិយាយថា៖ «អ្វីៗដែលខ្ញុំបានឮពីលោក ជាអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយក្នុងពិភពលោក»។ (យ៉ូហាន ៨:២៦) លោកយេស៊ូបានឮអ្វីជាច្រើនពីព្រះ ពីព្រោះលោកធ្លាប់រស់នៅជាមួយព្រះ។ យើងអាចអានអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបាននិយាយ។ តើយើងអាចអានពីសៀវភៅណា?— ពីគម្ពីរ។ រឿងទាំងនោះមាននៅក្នុងគម្ពីរសម្រាប់ឲ្យយើងអាន។
ប្រាកដមែន ពេលព្រះប្រើមនុស្សឲ្យសរសេរ ពួកគាត់សរសេរជាភាសាដែលពួកគាត់និយាយរាល់ថ្ងៃ។ ហេតុនេះហើយ សៀវភៅភាគច្រើនក្នុងគម្ពីរបានសរសេរជាភាសាហេប្រឺ ខ្លះជាភាសាអារ៉ាម ហើយខ្លះទៀតជាភាសាក្រិច។ មនុស្សភាគច្រើនសព្វថ្ងៃនេះមិនចេះអានភាសាទាំងនោះទេ ហេតុនេះហើយគម្ពីរបានត្រូវបកប្រែជាភាសាផ្សេងទៀត។ សព្វថ្ងៃនេះ ផ្នែកខ្លះនៃគម្ពីរបានត្រូវបកប្រែជាង២.៦០០ភាសា។ សូមកូនគិតពីចំនួនភាសាទាំងនោះ! គម្ពីរជាសំបុត្រពីព្រះសម្រាប់មនុស្សនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាគម្ពីរបានត្រូវចម្លងច្រើនដងច្រើនសាក្ដី ព័ត៌មានក្នុងគម្ពីរគឺមកពីព្រះ។
អ្វីដែលគម្ពីរប្រាប់គឺសំខាន់សម្រាប់យើង។ ពិតមែនតែគម្ពីរបានត្រូវសរសេរតាំងពីយូរហើយ ប៉ុន្តែគម្ពីរប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលព្រះនឹងធ្វើនៅអនាគតឆាប់ៗខាងមុខនេះដែរ។ អ្វីដែលគម្ពីរប្រាប់គឺធ្វើឲ្យយើងរំភើបចិត្ត ហើយផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ។
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីការអានគម្ពីរ?
គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងរបៀបរស់នៅដែលព្រះពេញចិត្តដែរ ហើយប្រាប់យើងអ្វីដែលត្រូវនិងអ្វីដែលខុស។ កូនត្រូវដឹងអំពីរឿងនេះ ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវដឹងដែរ។ គម្ពីរប្រាប់យើងអំពីមនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើអាក្រក់និងអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះពួកគេ ដើម្បីកុំឲ្យយើងមានបញ្ហាដូចពួកគេ។ គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងអំពីមនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ និងលទ្ធផលល្អដែលពួកគេបានទទួលដែរ។ ព័ត៌មានទាំងអស់នេះបានសរសេរទុកសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង។
ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត យើងត្រូវដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរមួយ។ សំណួរនោះគឺ តើអ្នកណាបានឲ្យគម្ពីរដល់យើង? តើកូនឆ្លើយយ៉ាងណា?— ត្រូវហើយ គម្ពីរទាំងមូលគឺមកពីព្រះ។ ដូច្នេះ តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងពិតជាមានប្រាជ្ញាយ៉ាងដូចម្ដេច?— ដោយស្តាប់ព្រះនិងធ្វើតាមអ្វីដែលលោកប្រាប់។
ដូច្នេះ យើងត្រូវចំណាយពេលដើម្បីអានគម្ពីរជាមួយគ្នា។ ពេលយើងទទួលសំបុត្រមួយពីមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង យើងអានម្ដងហើយម្ដងទៀត។ សំបុត្រនោះពិសេសចំពោះយើង។ គម្ពីរក៏គួរតែពិសេសចំពោះយើងដែរ ពីព្រោះគម្ពីរជាសំបុត្រមួយមកពីអ្នកដែលស្រឡាញ់យើងបំផុត។ គឺជាសំបុត្រមួយពីព្រះដែលស្រឡាញ់យើង។
សូមឆ្លៀតពេលបន្តិចថែមទៀតដើម្បីអានបទគម្ពីរទាំងនេះ ដែលបង្ហាញថាគម្ពីរពិតជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយបានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើង សូមអាន រ៉ូម ១៥:៤ ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧ និងពេត្រុសទី២ ១:២០, ២១។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ចូរបង្រៀនកូនរបស់អ្នក
ពួកគាត់បានសរសេរអំពីលោកយេស៊ូ
សូមរៀនអំពីបុរស៨នាក់ដែលជាអ្នកសរសេរគម្ពីរ ដែលបានរស់នៅសម័យលោកយេស៊ូ ហើយបានសរសេរអំពីជីវិតរបស់លោក។
