เคย​มี​ใคร​ทำ​ผิด​ต่อ​ลูก​บ้าง​ไหม?— เขา​ทำ​ให้​ลูก​เจ็บใจ​หรือ​พูด​อะไร​บาง​อย่าง​กับ​ลูก​อย่าง​ที่​ไม่​แสดง​ความ​กรุณา​ไหม?— ลูก​ควร​ปฏิบัติ​ต่อ​เขา​อย่าง​เดียว​กับ​ที่​เขา​ปฏิบัติ​ต่อ​ลูก​ไหม?—

ถ้า​มี​ใคร​สัก​คน​ทำ​ให้​พวก​เขา​เจ็บใจ หลาย​คน​จะ​ทำ​ให้​คน​นั้น​เจ็บใจ​เพื่อ​แก้​เผ็ด. แต่​พระ​เยซู​สอน​ว่า​เรา​ควร​ให้​อภัย​ผู้​ที่​ทำ​ผิด​ต่อ​เรา. (มัดธาย 6:12) ถ้า​คน​หนึ่ง​ทำ​กับ​เรา​อย่าง​ที่​ไม่​กรุณา​หลาย​ต่อ​หลาย​ครั้ง​ล่ะ? เรา​ควร​ให้​อภัย​เขา​สัก​กี่​ครั้ง?—

นั่น​คือ​สิ่ง​ที่​เปโตร​อยาก​รู้. ดัง​นั้น วัน​หนึ่ง​ท่าน​ถาม​พระ​เยซู​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ต้อง​ให้​อภัย​เขา​ถึง​เจ็ด​ครั้ง​หรือ?’ แต่​เจ็ด​ครั้ง​ยัง​ไม่​พอ. พระ​เยซู​ตรัส​ว่า ‘เจ้า​ต้อง​ให้​อภัย​ถึง​เจ็ด​สิบ​เจ็ด​ครั้ง’ ถ้า​ผู้​นั้น​ทำ​ผิด​ต่อ​เรา​หลาย​ครั้ง​ขนาด​นั้น.

นั่น​นับ​ว่า​มาก​มาย​หลาย​ครั้ง​เหลือ​เกิน! เรา​คง​ไม่​ถึง​กับ​จด​จำ​ความ​ผิด​หรือ​สิ่ง​เลว​ร้าย​มาก​มาย​ขนาด​นั้น​ที่​คน​หนึ่ง​ทำ​กับ​เรา จริง​ไหม? และ​นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระ​เยซู​กำลัง​บอก​เรา: เรา​ไม่​ควร​พยายาม​จำ​ว่า​คน​อื่น​อาจ​ทำ​ผิด​ต่อ​เรา​กี่​ครั้ง​แล้ว. ถ้า​พวก​เขา​ขอ​ให้​เรา​ให้​อภัย​เขา เรา​ก็​ควร​ให้​อภัย​เขา.

พระ​เยซู​ต้องการ​แสดง​ให้​พวก​สาวก​ของ​พระองค์​เห็น​ว่า​การ​ให้​อภัย​เป็น​เรื่อง​ที่​สำคัญ​ มาก​สัก​เพียง​ไร. ดัง​นั้น หลัง​จาก​ที่​พระองค์​ตอบ​คำ​ถาม​ของ​เปโตร​แล้ว พระองค์​เล่า​เรื่อง​หนึ่ง​ให้​พวก​สาวก​ฟัง. ลูก​อยาก​ฟัง​ไหม?—

ครั้ง​หนึ่ง มี​กษัตริย์​ที่​ดี​องค์​หนึ่ง. พระองค์​มี​ความ​กรุณา​มาก. พระองค์​ถึง​กับ​ให้​ทาส​ยืม​เงิน​เมื่อ​พวก​เขา​ต้องการ​ความ​ช่วยเหลือ. แต่​ครั้น​ถึง​วัน​ที่​กษัตริย์​ต้องการ​ให้​ทาส​ที่​เป็น​หนี้​นำ​เงิน​มา​คืน​พระองค์. ทาส​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​ถูก​นำ​ตัว​เข้า​มา​เป็น​หนี้​กษัตริย์ 60 ล้าน​เหรียญ​เดนาริอน. นับ​ว่า​เป็น​เงิน​มาก​เหลือ​เกิน!

 แต่​ทาส​คน​นั้น​ได้​ใช้​เงิน​ของ​กษัตริย์​จน​หมด และ​ไม่​สามารถ​ชำระ​หนี้​คืน​ได้. ดัง​นั้น กษัตริย์​จึง​สั่ง​ให้​นำ​ทาส​คน​นั้น​ไป​ขาย. กษัตริย์​ยัง​สั่ง​ให้​ขาย​ภรรยา​และ​ลูก​ของ​เขา​และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ทาส​คน​นั้น​มี​อยู่ แล้ว​ให้​นำ​เงิน​ที่​ได้​นั้น​มา​คืน​กษัตริย์. ลูก​คิด​ว่า​ทาส​คน​นั้น​จะ​รู้สึก​อย่าง​ไร?—

เขา​คุกเข่า​ลง​ต่อ​หน้า​กษัตริย์​และ​อ้อน​วอน​ว่า ‘โปรด​ให้​เวลา​ข้าพเจ้า​อีก​สัก​หน่อย และ​ข้าพเจ้า​จะ​ใช้​หนี้​ทั้ง​หมด​คืน​พระองค์.’ ถ้า​ลูก​เป็น​กษัตริย์ ลูก​จะ​ทำ​อย่าง​ไร​กับ​ทาส​คน​นั้น?— กษัตริย์​รู้สึก​สงสาร​ทาส​คน​นี้. ดัง​นั้น กษัตริย์​จึง​ยก​หนี้​ให้​เขา. พระองค์​ตรัส​กับ​ทาส​คน​นั้น​ว่า​เขา​ไม่​จำเป็น​ต้อง​จ่าย​หนี้​จำนวน 60 ล้าน​เหรียญ​นั้น แม้​แต่​เหรียญ​เดียว. ทาส​คน​นั้น​คง​ต้อง​มี​ความ​สุข​สัก​เพียง​ใด!

แต่​แล้ว​ทาส​คน​นั้น​ได้​ทำ​อะไร? เขา​ออก​ไป​และ​พบ​ทาส​อีก​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น​หนี้​เขา​เพียง​หนึ่ง​ร้อย​เหรียญ. เขา​จับ​เพื่อน​ทาส​คน​นี้​แล้ว​เริ่ม​บีบ​คอ​เขา และ​พูด​ว่า ‘จง​จ่าย​เงิน​หนึ่ง​ร้อย​เหรียญ​ที่​เจ้า​เป็น​หนี้​ข้า​อยู่!’ ลูก​นึก​ภาพ​ออก​ไหม​ที่​คน​เรา​จะ​ทำ​อะไร​อย่าง​นั้น โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง หลัง​จาก​ที่​กษัตริย์​ได้​ยก​หนี้​จำนวน​มาก​ให้​แก่​เขา?—

เอา​ล่ะ ทาส​ซึ่ง​เป็น​หนี้​เพียง​หนึ่ง​ร้อย​เหรียญ​นั้น​ยาก​จน. เขา​ไม่​สามารถ​จ่าย​เงิน​คืน​ได้​ทันที. ดัง​นั้น เขา​ทรุด​ตัว​ลง​แทบ​เท้า​ของ​เพื่อน​ทาส​และ​อ้อน​วอน​ว่า ‘โปรด​ให้​เวลา​ข้า​อีก​สัก​หน่อย แล้ว​ข้า​จะ​จ่าย​หนี้​คืน​ให้​เจ้า.’ ชาย​ผู้​นั้น​ควร​ให้​เวลา​เพื่อน​ทาส​ของ​ตน​มาก​กว่า​นี้​ไหม?— ลูก​จะ​ทำ​อย่าง​ไร​ใน​เรื่อง​นี้?—

ชาย​คน​นี้​ไม่​มี​ความ​กรุณา​เหมือน​อย่าง​กษัตริย์​เลย. เขา​ต้องการ​ได้​เงิน​คืน​เดี๋ยว​นั้น. และ​เนื่อง​จาก​เพื่อน​ทาส​ไม่​สามารถ​ใช้​หนี้ เขา​จึง​จับ​ทาส​คน​นั้น​ไป​ขัง​คุก. ทาส​คน​อื่น ๆ เห็น​เรื่อง​ทั้ง​หมด​ที่​เกิด​ขึ้น และ​พวก​เขา​ไม่​ชอบ​ที่​เป็น​อย่าง​นั้น. พวก​เขา​รู้สึก​เห็น​ใจ​ทาส​ที่​อยู่​ใน​คุก. ดัง​นั้น พวก​เขา​จึง​ไป​เข้า​เฝ้า​และ​เล่า​เรื่อง​นั้น​ให้​กษัตริย์​ฟัง.

 กษัตริย์​ก็​ไม่​ชอบ​เรื่อง​ที่​เกิด​ขึ้น​ด้วย. พระองค์​รู้สึก​โกรธ​ยิ่ง​นัก​ต่อ​ทาส​ผู้​ไม่​ยอม​ยก​หนี้. ดัง​นั้น พระองค์​สั่ง​ให้​นำ​ทาส​คน​นั้น​มา​เข้า​เฝ้า​และ​พูด​ว่า ‘เจ้า​ทาส​ชั่ว ข้า​ได้​ยก​หนี้​ที่​เจ้า​ได้​เป็น​หนี้​ข้า​มิ​ใช่​หรือ? ดัง​นั้น เจ้า​ควร​จะ​ยก​หนี้​ให้​เพื่อน​ทาส​ของ​เจ้า​มิ​ใช่​หรือ?’

ทาส​ผู้​ไม่​ยอม​ยก​หนี้​น่า​จะ​ได้​เรียน​บทเรียน​จาก​กษัตริย์​ที่​ดี. แต่​เขา​ก็​ไม่​ได้​เรียน. ดัง​นั้น ตอน​นี้​กษัตริย์​จึง​สั่ง​ให้​จับ​ทาส​คน​นั้น​ไป​ขัง​คุก​จน​กว่า​เขา​จะ​สามารถ​ใช้​หนี้ 60 ล้าน​เหรียญ​นั้น​ได้. และ​แน่​ละ เมื่อ​อยู่​ใน​คุก​เขา​ก็​ไม่​มี​วัน​หา​เงิน​มา​คืน​กษัตริย์​ได้. ดัง​นั้น เขา​คง​ต้อง​อยู่​ใน​คุก​กระทั่ง​สิ้น​ชีวิต.

เมื่อ​พระ​เยซู​เล่า​เรื่อง​จบ พระองค์​ตรัส​กับ​เหล่า​สาวก​ของ​พระองค์​ดัง​นี้: “พระ​บิดา​ของ​เรา​ใน​สวรรค์​ก็​จะ​ทรง​ปฏิบัติ​กับ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​อย่าง​นั้น​แหละ​หาก​เจ้า​ไม่​อภัย​พี่​น้อง​แต่​ละ​คน​จาก​หัวใจ​ของ​เจ้า.”—มัดธาย 18:21-35, ล.ม.

 ลูก​ต้อง​เข้าใจ​ว่า เรา​ทุก​คน​เป็น​หนี้​พระเจ้า​มาก​ที​เดียว. ที่​จริง ชีวิต​ของ​เรา​ก็​มา​จาก​พระเจ้า! ดัง​นั้น เมื่อ​เทียบ​กับ​สิ่ง​ที่​เรา​เป็น​หนี้​พระเจ้า​แล้ว คน​อื่น ๆ เป็น​หนี้​เรา​เพียง​เล็ก​น้อย. สิ่ง​ที่​พวก​เขา​เป็น​หนี้​เรา​ก็​เปรียบ​เหมือน​เงิน​หนึ่ง​ร้อย​เหรียญ​ที่​ทาส​คน​หนึ่ง​เป็น​หนี้​ทาส​อีก​คน​หนึ่ง. แต่​สิ่ง​ที่​เรา​เป็น​หนี้​พระเจ้า​เนื่อง​จาก​การ​ผิด​ต่าง ๆ ที่​เรา​ทำ​นั้น​ก็​เปรียบ​เหมือน​เงิน 60 ล้าน​เหรียญ​ที่​ทาส​คน​นั้น​เป็น​หนี้​กษัตริย์.

พระเจ้า​ทรง​พระ​กรุณา​มาก. แม้​ว่า​เรา​ได้​ทำ​ผิด​หลาย​อย่าง แต่​พระองค์​ก็​ให้​อภัย​เรา. พระองค์​ไม่​ได้​ให้​เรา​ชด​ใช้​โดย​เอา​ชีวิต​ไป​จาก​เรา​ตลอด​กาล. แต่​บทเรียน​ที่​เรา​ต้อง​จด​จำ​ก็​คือ พระเจ้า​จะ​ให้​อภัย​เรา​ก็​ต่อ​เมื่อ​เรา​ให้​อภัย​ผู้​อื่น​ซึ่ง​ทำ​ผิด​ต่อ​เรา. นั่น​เป็น​บทเรียน​ที่​สำคัญ​ใช่​ไหม?—

ดัง​นั้น ถ้า​มี​ใคร​ทำ​สิ่ง​ที่​ไม่​กรุณา​ต่อ​ลูก​แต่​แล้ว​เขา​พูด​ว่า​เขา​เสียใจ ลูก​จะ​ทำ​เช่น​ไร? ลูก​จะ​ให้​อภัย​เขา​ไหม?— ถ้า​มัน​เกิด​ขึ้น​หลาย​ครั้ง​หลาย​หน​ล่ะ? ลูก​จะ​ยัง​คง​ให้​อภัย​เขา​ไหม?—

ถ้า​เรา​เป็น​ฝ่าย​ที่​ขอ​ให้​คน​อื่น​ให้​อภัย​เรา เรา​คง​อยาก​ให้​เขา​ให้​อภัย​เรา ใช่​ไหม?— ดัง​นั้น เรา​ก็​ควร​ให้​อภัย​เขา​ด้วย. เรา​ไม่​ควร​เพียง​แต่​พูด​ว่า​เรา​ให้​อภัย​เขา แต่​เรา​ควร​ให้​อภัย​เขา​จาก​ใจ​จริง. เมื่อ​เรา​ทำ​เช่น​นั้น เรา​ก็​แสดง​ว่า​เรา​ปรารถนา​จะ​เป็น​ผู้​ติด​ตาม​ครู​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่.