“SENİN Tanrın kim?” Bu soru neden çok önemli biliyor musun?— Çünkü insanlar çok farklı şeyleri tanrılaştırıp onlara tapınıyorlar (1. Korintoslular 8:5). Bir keresinde Elçi Pavlus Yehova’nın verdiği güçle doğuştan sakat olan, hiç yürüyememiş bir adamı iyileştirmişti. Bunu gören insanlar ‘Tanrılar insan şeklinde aramıza inmiş!’ diye bağırmaya başladılar. Pavlus ve arkadaşı Barnabas’a tapınmak istediler. Onlara sahte tanrılarının adlarıyla hitap ettiler; Pavlus’a Hermes, Barnabas’a Zeus dediler.

Fakat Pavlus ve Barnabas insanların kendilerine tapınmasına izin vermediler. Kalabalığın içine dalarak ‘Bu boş şeyleri bırakın ve yaşayan Tanrı’ya yönelin’ dediler (Elçiler 14:8-15). Her şeyin Yaratıcısı olan “yaşayan Tanrı” kimdir?— Evet, ‘bütün yeryüzü üzerinde yüce’ olan Yehova’dır. İsa Yehova’nın “tek gerçek Tanrı” olduğunu söyledi. Öyleyse yalnızca kime tapınmalıyız?— Evet Yehova’ya! (Mezmur 83:18; Yuhanna 17:3; Vahiy 4:11).

Birçok insan ‘tek gerçek Tanrı’ya’ değil, başka tanrılara tapınıyor. Örneğin bazıları ağaç, taş ya da metalden yapılmış nesneleri tanrılaştırıp onlara tapınıyor (Çıkış 32:4-7; Levioğulları 26:1; İşaya 44:14-17). Hatta bazen ünlü insanları tanrılaştırıyorlar, onlara star ya da idol diyorlar. Sence insanları bu şekilde yüceltmek doğru mu?—

Saul, Elçi Pavlus olarak tanınmaya başladıktan sonra şöyle yazmıştı: “Bu ortamın tanrısı iman etmeyenlerin zihinlerini köreltmiştir” (2. Korintoslular 4:4). Bu ortamın tanrısı kim?— İblis Şeytan. Şeytan geçmişten beri birçok insanın başka insanlara ya da nesnelere tapınmasına neden oluyor.

 Şeytan İsa’dan önünde eğilmesini ve kendisine tapınmasını istediğinde İsa ona ne demişti, hatırlıyor musun?— Şöyle demişti: “Tanrın Yehova’ya tapınacak ve yalnız O’na ibadet edeceksin” (Matta 4:10). İsa bu sözleriyle yalnızca Yehova’ya tapınmamız gerektiğini açıkça gösterdi. Şimdi bu gerçeğin farkında olan üç gencin yaşadıklarına bakalım. Bu gençlerin adı Şadrak, Meşak ve Abednego’ydu.

Bu İbrani gençler Tanrı’nın halkı olan İsrailoğullarındandı ve esir olarak Babil’e götürülmüşlerdi. Babil Kralı Nabukadnezar altından devasa bir heykel yaptırmıştı. Bir gün bu kral bir emir çıkardı. Herkesin bu heykelin bulunduğu yere toplanmasını ve müzik çalmaya başlayınca bu heykelin önünde eğilmesini istedi. Heykelin önünde eğilmeyenler alev alev yanan büyük bir fırına atılacaklardı. Sen orada olsaydın ne yapardın?—

 Şadrak, Meşak ve Abednego genelde Kralın emrettiği her şeyi yapardı. Ama bu dediğini yapmadılar. Sence neden?— Çünkü Tanrı’nın Kanununda şöyle diyordu: ‘Karşımda Benden başka tanrın olmayacak. Kendine oyma put yapmayacaksın. Onun önünde eğilmeyeceksin’ (Çıkış 20:3-5). Şadrak, Meşak ve Abednego Kralın emrine değil Tanrı’nın Kanununa uydular.

Bunun üzerine Kral çok kızdı ve bu üç İbrani genci hemen yanına getirtti. Onlara şöyle dedi: ‘Benim tanrılarıma tapınmadığınız doğru mu? Size bir şans daha veriyorum. Müzik aletlerinin çalındığını duyunca yere kapanın ve yaptığım heykele tapının. Eğer bunu yapmazsanız sizi alev alev yanan fırına attırırım. Bakalım sizi benim elimden kurtaracak tanrı kimmiş?’

Bu üç genç şimdi ne yapacaktı? Sen olsan ne yapardın?— Onlar krala şöyle dediler: ‘Tapındığımız Tanrımız bizi kurtarabilir. Ama kurtarmasa da senin tanrılarına kulluk etmeyiz ve diktiğin altın heykelin önünde eğilmeyiz.’

Bu sözler Kralın öfkesini daha da arttırdı. ‘Fırın normalden yedi kat daha fazla kızdırılsın’ diye emretti. Sonra da güçlü kuvvetli askerlerine Şadrak, Meşak ve Abednego’yu bağlayıp bu kızgın fırına  atmalarını söyledi. Fırın o kadar sıcaktı ki Kralın adamları bile alevler yüzünden yanarak öldü. İbrani gençlere ne oldu peki?

Şadrak, Meşak ve Abednego kızgın fırının içine düştüler. Ama sonra inanılmaz bir şey oldu! Onlar ayağa kalktılar. Alevlerden hiçbir zarar görmemişlerdi. Artık bağlı da değillerdi. Bu nasıl olmuştu?— Kral alevlerin içine baktı ve gördüklerine inanamadı. Adamlarına “Biz fırının içine, bağlı üç adam atmadık mı?” diye sordu. Adamları da “Evet, ey kral” dediler.

Sonra Kral şöyle dedi: ‘Şuraya bakın! Ben ateşin içinde dolaşan dört adam görüyorum, hiçbir zarar görmemişler.’ Alevlerin içindeki dördüncü adamın kim olduğunu biliyor musun?— O Yehova’nın meleğiydi. Bu melek üç İbraninin yanmasına engel olmuştu.

Bu olanları gören Kral fırının kapısına yaklaşıp şöyle seslendi: “Yüceler Yücesi Tanrı’nın kulları, Şadrak, Meşak, Abednego, dışarı çıkın, buraya gelin.” Onlar dışarı çıkınca oradakiler ateşin bu gençlere hiçbir zarar vermediğini gördü. Üzerlerine is kokusu bile sinmemişti. Sonra Kral şöyle dedi: ‘Şadrak, Meşak ve Abednego’nun Tanrısına şükrolsun. O, meleğini gönderip kullarını kurtardı,  çünkü onlar inandıkları Tanrı’dan başkasına kulluk etmediler’ (Daniel 3. bölüm).

Bu olaydan önemli bir şey öğrenebiliriz. Aslında insanlar bugün de heykellerin, resimlerin ya da başka nesnelerin önünde tapınma hareketinde bulunuyorlar. Bir ansiklopedi “Bayrak da haç gibi kutsaldır” diyor (The Encyclopedia Americana). Yani bazı insanlar tıpkı haç gibi bayrağı da kutsal görüyor. Tapınmada kullanılan nesneler ağaç, taş ya da metalden yapıldığı gibi kumaştan da yapılabilir. Tarihçi Daniel P. Mannix’e göre günümüzde ‘bayrağın önünde saygı duruşunda bulunmayı ya da bağlılık yeminini tekrarlamayı reddetmek’, İsa’nın ilk öğrencilerinin yaptığına benzer bir davranış. Çünkü onlar da Roma imparatoruna karşı herhangi bir tapınma hareketinde bulunmayı reddediyorlardı.

Evet, Tanrı herhangi bir nesnenin önünde tapınma hareketi yapmamızı istemiyor. Peki bu nesnenin kumaştan, ağaçtan, taştan ya da metalden yapılmış olması Tanrı’nın bu konudaki görüşünü değiştirir mi?— Yehova’ya tapınan birinin böyle bir nesnenin önünde bir tapınma hareketinde bulunması doğru olur mu?— Şadrak, Meşak ve Abednego bunu yapmadıkları için Yehova’nın onayını kazandılar ve O’nu mutlu ettiler. Sen onları nasıl örnek alabilirsin?—