ជំពូកទី២៨

តើយើងគួរស្តាប់បង្គាប់អ្នកណា?

លេង

ពេលខ្លះយើងពិបាកដឹងថាគួរស្តាប់បង្គាប់អ្នកណា។ ជាឧទាហរណ៍ ឪពុកឬម្ដាយរបស់កូនប្រហែលជាប្រាប់កូនឲ្យធ្វើអ្វីមួយ។ ប៉ុន្តែ គ្រូបង្រៀនឬប៉ូលិសប្រហែលជាប្រាប់កូនឲ្យធ្វើអ្វីផ្ទុយពីនោះវិញ។ បើមានរឿងនោះកើតឡើង តើកូននឹងស្តាប់បង្គាប់អ្នកណា?—

នៅដើមសៀវភៅនេះ ក្នុងជំពូកទី៧ យើងបានអានគម្ពីរនៅអេភេសូរ ៦:១-៣។ ខទាំងនោះថាកូនៗគួរស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ ដោយប្រាប់ថា៖ «ចូរស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកម្ចាស់»។ តើកូនដឹងថា«ស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកម្ចាស់»មានន័យអ្វីទេ?— ឪពុកម្ដាយដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកម្ចាស់បង្រៀនកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ។

ប៉ុន្តែមនុស្សវ័យចាស់ខ្លះមិនជឿព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ឧបមាថាគាត់ណាម្នាក់ប្រាប់កូនថាការលួចចម្លងពេលប្រឡង ឬការយកអ្វីមួយពីហាងដោយអត់បង់លុយគឺមិនអីទេ។ តើកូនគិតថា មិនអីមែនឬ បើកូនធ្វើដូច្នោះ?—

កូនប្រហែលជានៅចាំថា មានពេលមួយស្ដេចនេប៊ូក្នេសាបានបង្គាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យក្រាបគោរពរូបសំណាកមាសដែលគាត់បានធ្វើឡើង។ ប៉ុន្តែសាដ្រាក់ មែសាក់ និងអ័បេឌនេកោមិនបានក្រាបគោរពទេ។ តើកូនដឹងថាហេតុអ្វីទេ?— ពីព្រោះគម្ពីរប្រាប់ថាមនុស្សគួរគោរពប្រណិប័តន៍តែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។—និក្ខមនំ ២០:៣; ម៉ាថាយ ៤:១០

តើពេត្រុសកំពុងនិយាយអ្វីទៅកាន់កៃផា?

ក្រោយពីលោកយេស៊ូស្លាប់ មានគេនាំពួកសាវ័ករបស់លោកយេស៊ូមកសាលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ ជាកន្លែងដែលគេសម្រេចរឿងក្ដីរបស់ពួកយូដា។ រួចសម្ដេចសង្ឃកៃផា បាននិយាយថា៖ «យើងបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នាមិនឲ្យបង្រៀនដោយអាងឈ្មោះ[យេស៊ូ]នោះជាដាច់ខាត តែមើល! អ្នករាល់គ្នាបានផ្សាយសេចក្ដីបង្រៀនរបស់អ្នកពេញក្រុងយេរូសាឡិម»។ ហេតុអ្វីពួកសាវ័កមិនបានស្តាប់បង្គាប់ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់?— ពេត្រុសនិយាយទៅកាន់កៃផាតំណាងឲ្យពួកសាវ័កទាំងអស់ថា៖ «យើងត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាជាងមនុស្ស»។—សកម្មភាព ៥:២៧-២៩

នៅគ្រានោះ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្តែ ប្រទេសរបស់ពួកគេនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋាភិបាលរ៉ូម។ មេដឹកនាំក្នុងរដ្ឋាភិបាលនោះគេហៅថាសេសារ។ ពួកយូដាមិនចង់ឲ្យសេសារគ្រប់គ្រងលើពួកគេទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ រដ្ឋាភិបាលរ៉ូមបានធ្វើអ្វីជាច្រើនដើម្បីជួយបណ្ដាជន។ ចំណែកឯរដ្ឋាភិបាលនានានៅសព្វថ្ងៃនេះក៏បានធ្វើអ្វីជាច្រើនដើម្បីជួយពលរដ្ឋរបស់ពួកគេដែរ។ តើកូនដឹងទេមានអ្វីខ្លះ?—

រដ្ឋាភិបាលសាងសង់ផ្លូវសម្រាប់ធ្វើដំណើរ ហើយបង់លុយឲ្យប៉ូលិសនិងអ្នកពន្លត់អគ្គិភ័យដើម្បីការពារយើង។ រដ្ឋាភិបាលប្រហែលជារៀបចំឲ្យមានការអប់រំសម្រាប់មនុស្សវ័យក្មេងនិងការថែទាំសុខភាពសម្រាប់មនុស្សវ័យចាស់។ ដើម្បីមានអ្វីទាំងនេះរដ្ឋាភិបាលត្រូវចំណាយលុយជាច្រើន។ តើកូនដឹងទេរដ្ឋាភិបាលបានលុយមកពីណា?— គឺពីបណ្ដាជន។ លុយដែលបណ្ដាជនបង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាលគេហៅថាពន្ធ។

នៅគ្រាដែលគ្រូដ៏ល្អប្រសើររស់នៅផែនដី ពួកយូដាជាច្រើនមិនចង់បង់ពន្ធឲ្យរដ្ឋាភិបាលរ៉ូមទេ។ ដូច្នេះ ថ្ងៃមួយពួកសង្ឃបានជួលបុរសខ្លះឲ្យសួរសំណួរលោកយេស៊ូដើម្បីព្យាយាមចាប់កំហុសលោក។ ពួកគេសួរលោកថា៖ ‹តើយើងត្រូវបង់ពន្ធជូនសេសារឬទេ?›។ ពួកគេសួរដូច្នេះដើម្បីបញ្ឆោតលោកយេស៊ូ។ បើលោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ ‹មែន អ្នកត្រូវបង់ពន្ធ› ពួកយូដាជាច្រើននឹងមិនពេញចិត្តអ្វីដែលលោកឆ្លើយទេ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនអាចឆ្លើយថា៖ ‹ទេ អ្នកមិនត្រូវបង់ពន្ធឡើយ› ព្រោះការឆ្លើយបែបនេះគឺខុស។

ដូច្នេះ តើលោកយេស៊ូបានឆ្លើយយ៉ាងណា? លោកបានឆ្លើយថា៖ ‹ចូរបង្ហាញប្រាក់មួយឲ្យខ្ញុំមើល›។ ពេលពួកគេឲ្យប្រាក់មួយទៅលោក លោកយេស៊ូបានសួរពួកគេថា៖ «តើនេះជារូបនិងឈ្មោះរបស់អ្នកណា?»។ ពួកបុរសទាំងនោះឆ្លើយថា៖ «ជារូបនិងឈ្មោះរបស់សេសារ»។ លោកយេស៊ូបាននិយាយទៅពួកគេថា៖ «បើដូច្នេះ អ្វីដែលជារបស់សេសារ ចូរសងសេសារវិញ តែអ្វីដែលជារបស់ព្រះ ចូរសងព្រះវិញ»។—លូកា ២០:១៩-២៦

ពេលបុរសទាំងនេះបានសួរសំណួរដើម្បីបញ្ឆោតលោកយេស៊ូ តើលោកបានឆ្លើយយ៉ាងណា?

ម៉្លោះហើយ គ្មាននរណាម្នាក់អាចរិះគន់ចម្លើយរបស់លោកយេស៊ូបានទេ។ បើសេសារធ្វើអ្វីជាច្រើនសម្រាប់បណ្ដាជន គឺជាការត្រឹមត្រូវដែលពួកគេប្រើប្រាក់ដែលសេសារបានបង្កើតនោះ ដើម្បីបង់ឲ្យសេសារវិញ។ ដូច្នេះតាមរបៀបនេះ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាគឺជាការត្រឹមត្រូវដែលយើងបង់ពន្ធឲ្យរដ្ឋាភិបាលសម្រាប់ប្រយោជន៍ដែលយើងបានទទួល។

ឥឡូវប្រហែលជាកូនមិនទាន់គ្រប់អាយុបង់ពន្ធទេ។ ប៉ុន្តែ មានអ្វីខ្លះដែលកូនគួរឲ្យរដ្ឋាភិបាល។ តើកូនដឹងថានោះជាអ្វីទេ?— គឺការធ្វើតាមច្បាប់របស់រដ្ឋាភិបាល។ គម្ពីរប្រាប់ថា៖ ‹ចូរស្តាប់បង្គាប់ពួកអាជ្ញាធរ›។ ពួកអាជ្ញាធរគឺជាអ្នកមានអំណាចក្នុងរដ្ឋាភិបាល។ ដូច្នេះ ព្រះជាអ្នកដែលប្រាប់យើងថា យើងគួរធ្វើតាមច្បាប់របស់រដ្ឋាភិបាល។—រ៉ូម ១៣:១, ២

ឧបមាថាមានច្បាប់ហាមបោះក្រដាសឬចោលសំរាមនៅលើផ្លូវ។ តើកូនគួរធ្វើតាមច្បាប់នោះទេ?— មែនហើយ ព្រះចង់ឲ្យកូនស្តាប់បង្គាប់។ តើកូនគួរស្តាប់បង្គាប់ប៉ូលិសដែរទេ?— រដ្ឋាភិបាលបង់លុយឲ្យប៉ូលិសការពារពលរដ្ឋ។ បើកូនស្តាប់បង្គាប់ពួកគេគឺដូចជាកូនស្តាប់បង្គាប់រដ្ឋាភិបាលដែរ។

ឧទាហរណ៍ បើកូនបម្រុងនឹងឆ្លងផ្លូវ តែប៉ូលិសប្រាប់ថា៖ «ចាំសិន!» តើកូនគួរធ្វើអ្វី?— ចុះបើអ្នកឯទៀតកំពុងរត់ឆ្លងផ្លូវ តើកូនគួរឆ្លងដែរទេ?— កូនគួរចាំសិន សូម្បីតែមានតែកូនប៉ុណ្ណោះដែលកំពុងចាំក៏ដោយ។ ព្រោះព្រះប្រាប់កូនឲ្យស្តាប់បង្គាប់។

ឧបមាថាមានរឿងកើតឡើងនៅតំបន់ដែលកូនរស់នៅ ហើយប៉ូលិសប្រាប់ថា៖ «កុំចេញមកក្រៅ»។ ប៉ុន្តែកូនប្រហែលជាឮសំឡេងស្រែក ហើយកូនឆ្ងល់ថាមានរឿងអ្វីកើតឡើង? តើពេលនោះកូនគួរចេញមកក្រៅដើម្បីមើលទេ?— បើកូនធ្វើដូចនោះ តើកូនកំពុងស្តាប់បង្គាប់«ពួកអាជ្ញាធរ»ទេ?—

នៅកន្លែងជាច្រើន រដ្ឋាភិបាលក៏សង់សាលារៀន និងបង់លុយឲ្យគ្រូបង្រៀនដែរ។ ដូច្នេះ តើកូនគិតថាព្រះចង់ឲ្យកូនស្តាប់បង្គាប់គ្រូបង្រៀនឬទេ?— សូមគិតអំពីនេះ រដ្ឋាភិបាលបង់លុយឲ្យគ្រូដើម្បីបង្រៀនសិស្ស ក៏ដូចជាបង់លុយឲ្យប៉ូលិសដើម្បីការពារពលរដ្ឋដែរ។ ដូច្នេះ បើកូនស្តាប់បង្គាប់ប៉ូលិសឬគ្រូបង្រៀនគឺដូចជាកូនស្តាប់បង្គាប់រដ្ឋាភិបាលដែរ។

ហេតុអ្វីយើងគួរស្តាប់បង្គាប់ប៉ូលិស?

ប៉ុន្តែ ចុះបើគ្រូបង្រៀនប្រាប់កូនឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលបង្ហាញការគោរពចំពោះរូបសំណាក ដូចជាសំពះឬលំឱនកាយជាដើម? តើកូននឹងធ្វើអ្វី?— បុរសហេប្រឺបីនាក់មិនព្រមក្រាបគោរពរូបសំណាកមាសទេ ទោះជាស្ដេចនេប៊ូក្នេសាបង្គាប់ឲ្យពួកគាត់គោរពក៏ដោយ។ តើកូនចាំថាហេតុអ្វីទេ?— ពីព្រោះពួកគាត់មិនចង់ធ្វើខុសនឹងបង្គាប់របស់ព្រះទេ។

អ្នកសរសេរប្រវត្តិសាស្ដ្រម្នាក់ឈ្មោះវីលដូរេន បានសរសេរអំពីគ្រិស្ដសាសនិកនៅសម័យដើម គាត់បាននិយាយថា៖ ‹ពួកគេមិនបង្ហាញភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខចំពោះសេសារទេ›។ បើមិនចំពោះសេសារទេ តើចំពោះអ្នកណាវិញ? គឺចំពោះព្រះយេហូវ៉ា! ដូច្នេះសូមចាំថា ព្រះគួរជាបុគ្គលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង។

យើងស្តាប់បង្គាប់រដ្ឋាភិបាល ពីព្រោះព្រះចង់ឲ្យយើងធ្វើដូច្នោះ។ ប៉ុន្តែ បើរដ្ឋាភិបាលប្រាប់យើងឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលព្រះប្រាប់ថាយើងមិនគួរធ្វើ តើយើងគួរនិយាយអ្វី?— យើងគួរនិយាយដូចពាក្យសម្ដីដែលពួកសាវ័កបាននិយាយទៅកាន់សម្ដេចសង្ឃថា៖ «យើងត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាជាងមនុស្ស»។—សកម្មភាព ៥:២៩

គម្ពីរបង្រៀនយើងឲ្យគោរពច្បាប់រដ្ឋាភិបាល។ សូមអាន ម៉ាថាយ ៥:៤១ ទីតុស ៣:១ និងពេត្រុសទី១ ២:១២-១៤។