33 تاراۋ
يسا ٴبىزدى قورعاي الادى
يسا ەسەيگەندە، ٴماريام مەن ٴجۇسىپ وعان كىشكەنتاي كەزىندە قالاي ولىمنەن امان قالعانىن ايتىپ بەرسە كەرەك. سوندا يسا ەحوباعا دۇعا ەتىپ، ريزاشىلىق ٴبىلدىردى مە، قالاي ويلايسىڭ؟ ~ ال كەيىن اتا-اناسى ونى مىسىرعا الىپ قاشىپ، ٶمىرىن قۇتقارعانىن ەستىگەندە، يسا ولارعا نە دەدى ەكەن؟ ~
قازىر يسا — كىشكەنتاي نارەستە ەمەس. ول ٴتىپتى جەردە ٶمىر ٴسۇرىپ جاتقان جوق. ٴبىراق كەيبىر ادامدار ٵلى كۇنگە دەيىن ونى اقىردا جاتقان ٴسابي رەتىندە ەلەستەتەدى. سوندىقتان كەيبىر ەلدە يسانىڭ تۋعان كۇنىنە ارناپ ونىڭ كىشكەنتاي كەزىندەگى سۋرەتىن سالادى.
يسا قازىر جەردە ٶمىر سۇرمەسە دە، ونىڭ ٴتىرى ەكەنىنە سەنەسىڭ بە؟ ~ ٴيا، ول ولىمنەن قايتا ٴتىرىلىپ، قۇدىرەتتى پاتشا رەتىندە كوكتە بيلىك ەتىپ وتىر. قالاي ويلايسىڭ، يسا وزىنە قىزمەت ەتەتىن ادامداردى قورعاي الا ما؟ ~ جەردە قىزمەت ەتكەن كەزىندە، يسا ٶزىن جاقسى كورەتىن ادامداردى قورعاي الاتىنىن كورسەتكەن. بىردە ول شاكىرتتەرىمەن تەڭىزدە داۋىلعا كەزىگىپ، ولاردى اپاتتان قۇتقارعان بولاتىن. كەل، سول وقيعانىڭ قالاي بولعانىن وقىپ كورەيىك.
كەشقۇرىم ۋاقىت ەدى. يسا كۇنى بويى عاليلەيا تەڭىزىنىڭ جاعاسىندا ٴتالىم بەرگەن. (تەڭىزدىڭ ۇزىندىعى ون ٷش، ال ەنى جەتى جارىم شاقىرىم بولعاندىقتان، ونى ۇلكەن كول دەۋگە بولادى.) ول شاكىرتتەرىنە: «تەڭىزدىڭ ارعى بەتىنە وتەيىك»،— دەدى. سوسىن، ولار قايىققا وتىرىپ، ارعى جاعالاۋعا ٴجۇزىپ كەتتى. يسا قاتتى شارشاپ تۇرعاندىقتان، قايىقتىڭ ارت جاعىنا بارىپ، جاتىپ قالدى. باسى جاستىققا تيگەن ساتتە-اق ول تەرەڭ ۇيقىعا باتتى.
شاكىرتتەر بولسا قايىققا باعىت بەرىپ، وياۋ وتىرعان. ٴبىر ۋاقىتتا قاتتى جەل سوعا باستادى. جەل كۇشەيگەن سايىن، تولقىندار دا تۋلاي ٴتۇستى. جان-جاقتان تولقىندار سوققىلاپ، قايىقتىڭ ٸشى سۋعا تولا باستادى.
مۇنى كورگەن شاكىرتتەر سۋعا باتىپ كەتەمىز دەپ زارەلەرى ۇشتى. ال يسا قورىققان جوق. ول قايىقتىڭ ارت جاعىندا ٵلى ۇيىقتاپ جاتقان. اقىرىندا شاكىرتتەر يسانى وياتىپ: «ۇستاز! ۇستاز! ٴبىزدى قۇتقارا كورىڭىز! قۇريتىن بولدىق!»— دەپ ايعايلادى. سوندا يسا تۇرىپ، جەل مەن تولقىندارعا: «تىنا قال، باسىل!»— دەپ بۇيىردى.
لۇقا 8:22—25؛ مارقا 4:35—41).
دولى جەل مەن تولقىن بىردەن باسىلىپ، اينالا تىنىشتالدى. شاكىرتتەر اڭ-تاڭ. ولار مۇنداي كەرەمەتتى بۇرىن-سوڭدى كورگەن ەمەس. سوندىقتان ولار ٴبىر-بىرىنە: «جەلگە دە، تەڭىزگە دە بۇيرىق بەرىپ، باعىندىراتىن بۇل كىم ٶزى؟»— دەستى (ال سەن يسانىڭ كىم ەكەنىن بىلەسىڭ بە؟ ~ ول وسىنداي زور كۇشتى قايدان الدى دەپ ويلايسىڭ؟ ~ يسا قاستارىندا بولعاندىقتان، شاكىرتتەرىنە قورقۋدىڭ قاجەتى جوق ەدى. ويتكەنى يسا جاي ادام بولماعان. ول ەشبىر ادامنىڭ قولىنان كەلمەيتىن كەرەمەتتەر جاساي الاتىن. قازىر ساعان بۋىرقانعان تەڭىزدە بولعان تاعى ٴبىر وقيعانى ايتىپ بەرەيىن.
بۇل — باسقا ٴبىر كۇنى بولعان وقيعا. كەش باتىپ قالعاندىقتان، يسا شاكىرتتەرىنە قايىققا وتىرىپ، تەڭىزدىڭ ارعى جاعالاۋىنا وتە بەرۋدى تاپسىردى. ال ٶزى جالعىز قالعىسى كەلىپ، تاۋدىڭ باسىنا كوتەرىلدى. بۇل اكەسى ەحوباعا دۇعا ەتە الاتىن تىنىش جەر ەدى.
شاكىرتتەر قايىققا وتىرىپ، ارعى بەتكە ٴجۇزىپ كەتتى. كوپ ۇزاماي جەل بىرتە-بىرتە كۇشەيە ٴتۇستى. كۇن ۇياسىنا باتىپ قالعان ەدى. قايىقتاعىلار جەلكەندى ٴتۇسىرىپ، ەسكەكپەن جۇزۋگە كىرىستى. ٴبىراق جەل وزدەرىنە قارسى سوعىپ تۇرعاندىقتان، العا كوپ جىلجي المادى. كۇشتى تولقىندار قايىقتى ٵرى-بەرى شايقادى، سودان ونىڭ ىشىنە سۋ تولا باستادى. شاكىرتتەر جاعاعا جەتۋ ٷشىن بار كۇشتەرىن سالىپ ەسكەنىمەن، تۇك شىقپادى.
بۇل كەزدە يسا تاۋدىڭ باسىندا جالعىز وتىرعان. ول تولقىنداردىڭ كۇشەيگەنىن كورىپ، شاكىرتتەرىنىڭ ومىرىنە قاۋىپ تونگەنىن ٴتۇسىندى. ولارعا كومەكتەسۋ ٷشىن، تاۋدان جاعاعا ٴتۇسىپ، بۋىرقانعان تەڭىزدىڭ ۇستىمەن قايىققا قاراي ٴجۇرىپ كەتتى.
سۋدىڭ ۇستىمەن جۇرسەڭ، سەنىمەن نە بولادى؟ ~ سۋعا باتىپ كەتەسىڭ. ٴبىراق يسا باتقان جوق، ويتكەنى ونىڭ ەرەكشە كۇشى بار ەدى. ول ٴبىراز ٴجۇرىپ، شاكىرتتەرىنە جەتكەندە، قايىق باتۋعا ٴسال-اق قالعان ەكەن. سۋدىڭ ۇستىمەن كەلە جاتقان يسانى كورگەن شاكىرتتەر ٶز كوزدەرىنە وزدەرى سەنبەدى. ولار قاتتى قورىققاندىقتان، ايعايلاپ جىبەردى. سوندا يسا: «باتىل بولىڭدار، بۇل مەنمىن! قورىقپاڭدار!»— دەدى.
يسا قايىققا مىنگەندە، داۋىل باسىلا قالدى. بۇل جولى دا شاكىرتتەر كەرەمەتتى كورىپ اڭ-تاڭ بولدى. سوندىقتان ولار يساعا: «سەن شىنىمەن دە قۇدايدىڭ ۇلىسىڭ!»— دەپ تاعزىم ەتتى (ماتاي 14:22—33؛ جوحان 6:16—21).
سەن سول زاماندا ٶمىر ٴسۇرىپ، يسانىڭ كەرەمەتتەرىن كورگىڭ كەلەر مە ەدى؟ ~ يسا وسىنداي كەرەمەتتەردى نەگە ىستەگەنىن بىلەسىڭ بە؟ ~ ويتكەنى ول شاكىرتتەرىن جاقسى كوردى جانە ولارعا كومەكتەسكىسى كەلدى. سونداي-اق ول وزىندە زور كۇش بار ەكەنىن ٵرى پاتشا رەتىندە جەرگە بيلىك ەتكەندە، ونى قولداناتىنىن كورسەتكىسى كەلدى.
ەلشىلەردىڭ ىستەرى 12:2؛ ايان 1:9).
يسا بۇگىندە دە ٶز كۇشىن ٸزباسارلارىن شايتاننان قورعاۋ ٷشىن قولدانادى. ويتكەنى شايتان ولارعا قۇداي پاتشالىعىن ۋاعىزداۋعا كەدەرگى جاساۋدا. الايدا يسا ٸزباسارلارىن اۋرۋدان ساقتامايدى جانە كەرەمەت تۇردە ساۋىقتىرمايدى. ٴتىپتى يسانىڭ قاسىندا جۇرگەن ەلشىلەر اقىر اياعىندا قايتىس بولعان. مىسالى، ادامدار جوحاننىڭ اعاسى جاقىپتى ولتىرگەن، ال جوحاننىڭ ٶزىن تۇرمەگە جاپقان (بۇگىندە دە جاعداي ٴدال وسىنداي. ەحوباعا قىزمەت ەتسە دە، ەتپەسە دە، ادامدار اۋىرادى جانە ولەدى. ٴبىراق جاقىن ارادا يسا قۇداي پاتشالىعىنىڭ پاتشاسى رەتىندە جەرگە بيلىك جۇرگىزەدى. سول كەزدە جاعداي مۇلدەم باسقاشا بولادى. يسا وزىندەگى كۇشتى ادامداردىڭ يگىلىگى ٷشىن قولداناتىندىقتان، ەشكىم ەشقاشان قورىقپايتىن بولادى (يشايا 9:6، 7).
قۇداي پاتشا ەتىپ تاعايىنداعان يسادا زور كۇش بار ەكەنىن كەلەسى تارماقتاردان كورە الامىز: دانيال 7:13، 14؛ ماتاي 28:18 جانە ەفەستىكتەرگە 1:20—22.