ជំពូកទី៤១
កូនៗដែលធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត
តើកូនមួយណានៅផែនដីដែលបានធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តបំផុត? តើកូនគិតយ៉ាងណា?— កូននោះជាលោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ពេញចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមស្តាប់អំពីរឿងនេះ។
ក្រុមគ្រួសាររបស់លោកយេស៊ូរស់នៅក្រុងមួយដែលមានចម្ងាយផ្លូវប្រហែលជាបីថ្ងៃពីក្រុងយេរូសាឡិម។ នៅក្រុងយេរូសាឡិមមានវិហារដ៏ស្អាតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ លោកយេស៊ូបានហៅវិហារនោះថា៖ «កន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាខ្ញុំ»។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ លោកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកបានធ្វើដំណើរទៅចូលរួមបុណ្យរំលងនៅទីនោះ។
នៅឆ្នាំមួយ ពេលលោកយេស៊ូអាយុ១២ឆ្នាំ ក្រោយពីចូលរួមបុណ្យរំលងហើយ ក្រុមគ្រួសាររបស់លោកបានធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ពួកគាត់បានឈប់នៅកន្លែងមួយដើម្បីស្នាក់នៅមួយយប់ ពេលនោះទើបពួកគាត់ដឹងថាកុមារយេស៊ូមិនបាននៅជាមួយញាតិសន្តាននិងមិត្តភក្ដិរបស់ពួកគាត់ទេ។ ដូច្នេះ ភ្លាមនោះយ៉ូសែបនិងម៉ារៀបានត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញដើម្បីរកកុមារយេស៊ូ។ តើកូនគិតថាកុមារយេស៊ូនៅឯណា?—
ពួកគាត់បានរកឃើញកុមារយេស៊ូនៅក្នុងវិហារ។ កុមារកំពុងស្តាប់ពួកគ្រូនៅទីនោះ ហើយកុមារក៏បានសួរសំណួរជាច្រើនដល់ពួកគ្រូវិញដែរ។ ពេលពួកគ្រូសួរកុមារយេស៊ូសំណួរណាមួយ កុមារតែងតែចេះឆ្លើយ។ ចម្លើយរបស់កុមារយេស៊ូបានធ្វើឲ្យពួកគ្រូទាំងនោះនឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត។ ដូច្នេះ តើកូនយល់មូលហេតុដែលព្រះពេញចិត្តនឹងបុត្ររបស់លោកទេ?—
នៅទីបំផុត ពេលយ៉ូសែបនិងម៉ារៀបានរកឃើញកុមារយេស៊ូ ពួកគាត់ពិតជាធូរចិត្តណាស់។ ប៉ុន្តែ កុមារយេស៊ូមិនភ័យព្រួយទេ ព្រោះកុមារដឹងថាវិហារនោះជាកន្លែងដ៏សមរម្យនិងមានសុវត្ថិភាព។ ដូច្នេះកុមារយេស៊ូបានសួរពួកគាត់ថា៖ «តើមិនបាននឹកឃើញថាកូននៅកន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាកូនទេឬ?»។ ដោយសារកុមារយេស៊ូបានដឹងថាវិហារនោះជាកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះ ដូច្នេះហើយកុមារចូលចិត្តនៅទីនោះណាស់។
ក្រោយមក យ៉ូសែបនិងម៉ារៀបាននាំកុមារយេស៊ូត្រឡប់ទៅផ្ទះនៅក្រុងណាសារ៉ែតវិញ។ តើកូនគិតថាកុមារយេស៊ូបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះឪពុកម្ដាយ?— គម្ពីរប្រាប់ថាកុមារ«បន្តចុះចូលក្នុងឱវាទរបស់ពួកគាត់»។ តើកូនដឹងថានោះមានន័យអ្វីទេ?— នោះមានន័យថា កុមារយេស៊ូស្តាប់បង្គាប់ពួកគាត់។ មែនហើយ កុមារបានធ្វើតាមអ្វីដែលឪពុកម្ដាយសុំឲ្យធ្វើ ដូចជាដងទឹកពីអណ្ដូងហើយយកមកផ្ទះជាដើម។—លូកា ២:៤១-៥២
តើកុមារយេស៊ូបានធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
សូមគិតអំពីនេះ ទោះជាកុមារយេស៊ូជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះក៏ដោយ ក៏កុមារបានស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយដែលមិនល្អឥតខ្ចោះដែរ។ តើការធ្វើដូចនេះនាំឲ្យព្រះរីករាយឬទេ?— ពិតជាធ្វើឲ្យលោករីករាយមែន! ពីព្រោះបណ្ដាំរបស់ព្រះប្រាប់កូនទាំងឡាយថា៖ «ចូរស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ»។ (អេភេសូរ ៦:១) ដូច្នេះ កូនក៏នឹងធ្វើឲ្យព្រះរីករាយដែរ បើកូនស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយដូចកុមារយេស៊ូ។
វិធីមួយទៀតដែលកូនអាចធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត គឺដោយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីលោក។ មានមនុស្សខ្លះប្រហែលជានិយាយថាគឺមិនសមរម្យទេ ដែលកូនក្មេងប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីព្រះ។ នៅសម័យលោកយេស៊ូ មនុស្សបានព្យាយាមបញ្ឈប់ក្មេងប្រុសៗពីការនិយាយអំពីព្រះប្រាប់អ្នកដទៃ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបានប្រាប់ថា៖ ‹តើអ្នករាល់គ្នាមិនធ្លាប់អានបទគម្ពីរដែលថា៖ «លោកបានធ្វើឲ្យពាក្យសរសើរចេញពីមាត់ក្មេងតូចៗ»ទេឬ?›។ (ម៉ាថាយ ២១:១៦) ដូច្នេះ បើយើងពិតជាចង់សរសើរព្រះយេហូវ៉ាមែន យើងទាំងអស់គ្នាអាចប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីលោក និងអំពីភាពអស្ចារ្យរបស់លោក។ បើយើងធ្វើដូច្នេះ នោះយើងនឹងធ្វើឲ្យព្រះរីករាយ។
ដើម្បីប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីព្រះ យើងត្រូវរៀនអំពីលោកមុនសិន។ តើយើងរៀនអំពីលោកនៅឯណា?— យើងរៀនគម្ពីរនៅឯផ្ទះ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏រៀនគម្ពីរថែមទៀតនៅកន្លែងដែលរាស្ដ្ររបស់ព្រះប្រជុំគ្នាដែរ។ ប៉ុន្តែ តើអ្នកណាជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ? តើយើងអាចសម្គាល់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច?—
ដើម្បីដឹងថាអ្នកណាជារាស្ដ្ររបស់ព្រះ យើងត្រូវមើលអ្វីដែលពួកគេធ្វើនៅកិច្ចប្រជុំ ហើយសួរខ្លួនថា តើពួកគេអាននិងពន្យល់ពីគម្ពីរឬទេ? តើពួកគេពិតជាបង្រៀនតាមគម្ពីរទេ? នេះគឺសំខាន់ ដោយសារនោះជារបៀបដែលយើងស្តាប់ព្រះ មែនទេ?— ពេលយើងទៅកិច្ចប្រជុំគ្រិស្ដសាសនិក យើងសង្ឃឹមថានឹងឮបណ្ដាំរបស់ព្រះ មែនទេ?— ប៉ុន្តែ ចុះបើពួកគេនិយាយថា កូនមិនចាំបាច់រស់នៅស្របតាមអ្វីដែលគម្ពីរប្រាប់ទេ? តើកូននឹងនិយាយថា ពួកគេជារាស្ដ្ររបស់ព្រះឬ?—
យើងក៏ត្រូវគិតអំពីអ្វីមួយទៀតដែរ។ គម្ពីរប្រាប់ថារាស្ដ្ររបស់ព្រះនឹងធ្វើជា«រាស្ដ្រមួយជាតំណាងនាមរបស់លោក»។ (សកម្មភាព ១៥:១៤) ដោយសារព្រះមាននាម យេហូវ៉ា ដូច្នេះយើងអាចសួរអ្នកទាំងនោះថា តើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នកមែនឬទេ? បើពួកគេនិយាយថាមិនមែនទេ នោះយើងដឹងថាពួកគេមិនមែនជារាស្ដ្ររបស់លោកឡើយ។ រាស្ដ្ររបស់ព្រះក៏នឹងប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោកដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត រាស្ដ្ររបស់ព្រះបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះលោក ដោយធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់លោកផងដែរ។—យ៉ូហានទី១ ៥:៣
បើកូនស្គាល់មនុស្សដែលកំពុងធ្វើអ្វីទាំងអស់នោះ កូនគួរចូលរួមប្រជុំជាមួយនឹងពួកគេដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ នៅកិច្ចប្រជុំទាំងនោះកូនគួរស្តាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ហើយចូលរួមឆ្លើយសំណួរដែរ។ នោះជាអ្វីដែលកុមារយេស៊ូបានធ្វើពេលលោកនៅកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ម្យ៉ាងទៀត បើកូនធ្វើដូច្នោះ កូននឹងធ្វើឲ្យព្រះរីករាយដូចជាលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យព្រះរីករាយដែរ។
ក្នុងគម្ពីរមានរៀបរាប់ពីកូនៗផ្សេងទៀតដែលធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ។ តើកូនគិតឃើញអ្នកណាខ្លះ?— ធីម៉ូថេគឺជាគំរូដ៏ល្អមួយ។ ឪពុករបស់គាត់មិនមែនជាអ្នកជឿទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ប៉ុន្តែ ម្ដាយរបស់គាត់ឈ្មោះអឺនីស និងយាយឈ្មោះឡូអ៊ីសជាអ្នកជឿទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ ធីម៉ូថេបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាពីពួកគាត់។
ទោះជាឪពុករបស់ធីម៉ូថេមិនមែនជាអ្នកជឿក៏ដោយ តើធីម៉ូថេចង់ធ្វើអ្វី?
ពេលធីម៉ូថេមានវ័យធំឡើង សាវ័កប៉ូលបានទៅលេងក្រុងដែលធីម៉ូថេរស់នៅ។ គាត់បានឃើញថាធីម៉ូថេចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ គាត់បានអញ្ជើញធីម៉ូថេឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងគាត់ ដើម្បីឲ្យធីម៉ូថេអាចបម្រើព្រះច្រើនជាង។ គ្រប់ទីកន្លែងដែលពួកគាត់ធ្វើដំណើរទៅដល់ ពួកគាត់បានប្រាប់មនុស្សអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ និងអំពីលោកយេស៊ូ។—សកម្មភាព ១៦:១-៥; ធីម៉ូថេទី២ ១:៥; ៣:១៤, ១៥
ប៉ុន្តែ តើក្នុងគម្ពីរមានតែគំរូរបស់ក្មេងប្រុសប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើឲ្យព្រះមានចិត្តរីករាយឬ?— មិនមែនទេ។ សូមពិចារណាអំពីក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ដែលបានធ្វើឲ្យព្រះរីករាយ។ នៅសម័យរបស់នាង ជនជាតិស៊ីរីនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ជាសត្រូវនឹងគ្នា។ ថ្ងៃមួយពួកស៊ីរីបានច្បាំងនឹងពួកអ៊ីស្រាអែល ហើយបានចាប់ក្មេងស្រីនេះយកទៅធ្វើជាអ្នកបម្រើ។ គេបានបញ្ជូននាងទៅផ្ទះរបស់មេទ័ពម្នាក់ឈ្មោះណាម៉ាន។ នៅទីនោះនាងធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ប្រពន្ធណាម៉ាន។
ណាម៉ានមានជំងឺមួយ ដែលគេហៅថាជំងឺឃ្លង់។ គ្មានគ្រូពេទ្យណាម្នាក់អាចជួយគាត់បានទេ។ ប៉ុន្តែ ក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនោះបានជឿថា អ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ដែលជាអ្នកបម្រើពិសេសរបស់ព្រះ អាចជួយណាម៉ានបាន។ ការពិត ណាម៉ាននិងប្រពន្ធរបស់គាត់មិនមែនជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ តើក្មេងស្រីនោះគួរប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលនាងដឹងឬទេ? បើកូននៅទីនោះ តើកូននឹងធ្វើអ្វី?—
តើតាមរបៀបណាក្មេងស្រីអ៊ីស្រាអែលនេះបានធ្វើឲ្យព្រះរីករាយ?
ក្មេងស្រីនោះបាននិយាយថា៖ ‹បើគ្រាន់តែលោកណាម៉ានទៅជួបអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះ នោះគាត់នឹងធ្វើឲ្យរោគឃ្លង់របស់លោកណាម៉ានជាសះស្បើយមិនខាន›។ ណាម៉ានបានស្តាប់តាមក្មេងស្រីនោះ ហើយបានធ្វើដំណើរទៅជួបអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលគាត់បានធ្វើតាមអ្វីដែលអ្នកប្រកាសទំនាយប្រាប់ឲ្យធ្វើ នោះរោគឃ្លង់របស់គាត់បានជាសះស្បើយ។ នេះបានធ្វើឲ្យណាម៉ានក្លាយទៅជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះពិត។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៥:១-១៥
ដូចក្មេងស្រីនោះដែរ តើកូនចង់ជួយអ្នកណាម្នាក់ឲ្យរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា និងអំពីអ្វីដែលលោកអាចធ្វើឬទេ?— តើកូនអាចជួយអ្នកណាខ្លះ?— ពិតមែន មុនដំបូងអ្នកដែលកូនចង់ជួយ ប្រហែលជាគិតថាខ្លួនមិនត្រូវការជំនួយទេ។ ប៉ុន្តែ កូនអាចប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីល្អៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើ។ ពួកគេប្រហែលជាស្តាប់កូន។ បើកូនធ្វើដូច្នេះ កូនអាចប្រាកដថាព្រះនឹងរីករាយ។
មានបទគម្ពីរផ្សេងទៀតដែលលើកទឹកចិត្តប្អូនៗវ័យក្មេងឲ្យបម្រើព្រះដោយរីករាយនៅ ទំនុកតម្កើង ១២២:១; ១៤៨:១២, ១៣ សាស្តា ១២:១ ធីម៉ូថេទី១ ៤:១២ និងហេប្រឺ ១០:២៣-២៥។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ចូរបង្រៀនកូនរបស់អ្នក
ធីម៉ូថេចង់ជួយអ្នកឯទៀត
ដូចធីម៉ូថេ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចមានជីវិតដ៏សប្បាយ ហើយពោរពេញទៅដោយបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្ដ?
ទស្សនាវដ្ដី
