SENCE dünyada Yehova’yı en çok mutlu eden çocuk kimdi?— Evet, oğlu İsa’ydı. Hadi şimdi İsa’nın gökteki Babasını mutlu etmek için neler yaptığını öğrenelim.

İsa ve ailesi Yehova’nın güzel mabedinin bulunduğu Yeruşalim’den uzakta yaşıyordu. Bu nedenle onlar Fısıh Bayramını kutlamak için her yıl yaklaşık üç günlük yol katedip Yeruşalim’e giderlerdi. İsa mabet için “Babamın evi” derdi.

İsa 12 yaşındayken ailesiyle birlikte yine Fısıh Bayramını kutlamak için Yeruşalim’e gitmişti. Dönüş yolunda Meryem ve Yusuf, yolculuk ettikleri kişilerle birlikte gece konaklamak için bir yerde durdular. Orada, akrabalarının ve arkadaşlarının arasında İsa’nın olmadığını fark ettiler. Bunun üzerine, onu bulmak için hemen Yeruşalim’e geri döndüler. Sence İsa neredeydi?—

Anne babası İsa’yı sonunda mabette buldu. İsa, oradaki öğretmenleri dinliyordu ve onlara sorular soruyordu. Kendisine sordukları sorulara da cevap veriyordu. Öğretmenler İsa’nın verdiği etkili cevapları hayranlıkla dinliyordu. İsa’nın Babasını neden mutlu ettiğini anlayabiliyor musun?—

Meryem ve Yusuf İsa’yı buldukları için çok rahatlamışlardı. Ancak anne babasından ayrı kalmak İsa’yı korkutmamıştı. İsa, anne babasına “Babamın evinde olacağımı bilmiyor muydunuz?” dedi. Mabet güvenli bir yerdi. Ayrıca İsa mabedin Tanrı’nın evi olduğunu biliyordu ve orada olmayı seviyordu.

 Meryem ve Yusuf, oğulları İsa’yı alıp Nasıra’daki evlerine döndüler. Sence İsa söz dinleyen bir çocuk muydu?— Kutsal Kitap İsa’nın, anne babasının ‘sözünden çıkmadığını’ söyler. Evet İsa, anne babasına hep itaat ediyordu. Belki anne babası ona kuyudan su çekip getirmek gibi işler veriyordu. O da bunları yapıyordu (Luka 2:41-52).

Şunu düşün: İsa kusursuz olsa da kusurlu anne babasına itaat ediyordu. Sence bu Tanrı’yı mutlu ediyor muydu?— Kesinlikle, çünkü Tanrı “Ana babanızın sözünü dinleyin” der (Efesoslular 6:1). Sen de İsa gibi anne babanın sözünü dinlersen Tanrı’yı mutlu edeceksin.

Tanrı hakkında öğrendiklerini başkalarına anlatarak da O’nu mutlu edebilirsin. Ama belki bazıları, çocukların insanlarla Tanrı hakkında konuşmasının uygun olmadığını söyleyebilir. İsa’nın zamanında da çocukların bu konuda konuşmasını engellemeye çalışan kişiler vardı. Ama İsa onlara şöyle dedi: ‘Kutsal Yazılardan “Tanrı küçük çocukların ağzından övgüler işittirecek” sözlerini  hiç okumadınız mı?’ (Matta 21:16). Dolayısıyla, gerçekten isteyen herkes Yehova’yı ve O’nun ne kadar harika bir Tanrı olduğunu başkalarına anlatabilir. Bunu yaparsak Tanrı’yı mutlu edeceğiz.

Peki Tanrı hakkında nasıl bilgi alıyoruz?— Evimizde Kutsal Kitabı inceleyerek. Ama daha çok, Tanrı’ya hizmet eden insanlarla bir araya geldiğimizde bu bilgiyi alıyoruz. Peki Tanrı’ya gerçekten kimlerin hizmet ettiğini nasıl anlayabiliriz?—

İnsanlar Tanrı’ya ibadet etmek için bir araya geldiklerinde neler yapıyorlar? Gerçekten Tanrı’nın Sözünü öğretiyorlar mı? Kutsal Kitabı okuyup üzerinde konuşuyorlar mı? Tanrı bizimle Kutsal Kitap aracılığıyla konuşur öyle değil mi?— Öyleyse Tanrı’ya gerçekten hizmet eden kişilerin bir araya geldiklerinde Kutsal Kitabı incelemeleri gerekmez mi?— İsa’nın takipçileri ibadetlerinde bunu yapar. Peki ya biri sana Kutsal Kitabın söylediği şekilde yaşamak zorunda değilsin derse? Bunu söyleyen kişiler Tanrı’ya hizmet ediyor olabilir mi?—

Şunları da düşün: Kutsal Kitap Tanrı’ya hizmet edenlerin, ‘O’nun ismini taşıyan bir toplum’ olacağını söyler (Elçiler 15:14). Tanrı’nın isminin Yehova olduğunu biliyoruz. Öyleyse insanlara, Yehova’ya inanıp inanmadıklarını sorabiliriz. Eğer inanmadıklarını söylerlerse o zaman anlayacağız ki onlar Yehova’nın toplumunda yer almıyorlar. Tanrı’nın toplumundaki kişiler, insanlarla Tanrı’nın Krallığı hakkında da konuşur. Ayrıca Tanrı’nın emirlerini yerine getirerek O’nu sevdiklerini gösterirler (1. Yuhanna 5:3).

Eğer tüm bunları yapan insanlar tanıyorsan, Tanrı’ya ibadet etmek için onlarla bir araya gelmelisin. İbadetlerde anlatılanları dikkatle dinleyebilir ve sorular sorulduğunda cevap verebilirsin. İsa da Tanrı’nın evindeyken böyle yapıyordu. Bunları yaparsan İsa gibi sen de Tanrı’yı mutlu edersin.

 Kutsal Kitap Tanrı’yı mutlu eden başka çocuklardan da söz eder. Onlardan bazıları aklına geliyor mu?— Timoteos bu konuda harika bir örnektir. Onun babası Yehova’ya inanmıyordu. Ama annesi Evniki ve büyükannesi Lois inanıyordu. Timoteos onların öğrettiklerini dinleyerek Yehova hakkında bilgi aldı.

Timoteos büyüdüğünde Elçi Pavlus onun yaşadığı şehri ziyaret etti. Timoteos’un Yehova’ya hizmet etmeyi ne kadar çok istediğini fark etti. Bunun üzerine Tanrı’ya daha çok hizmet edebilmesi için ona kendisiyle gelmeyi teklif etti. Gittikleri her yerde insanlara Tanrı’nın Krallığı ve İsa hakkındaki hakikati bildirdiler (Elçiler 16:1-5; 2. Timoteos 1:5; 3:14, 15).

Peki geçmişte sadece erkek çocuklar mı Tanrı’yı mutlu etti?— Hayır. Şimdi İsrailli küçük bir kızın Tanrı’yı nasıl mutlu ettiğine bakalım. Onun yaşadığı dönemde Aramilerle İsrailoğulları birbirine düşmandı. Bir gün Aramiler İsrailoğullarına savaş açtı ve bu  kızı esir aldı. Kız, Naaman adındaki bir ordu komutanının evine gönderildi. Orada Naaman’ın karısının hizmetçisi oldu.

Naaman’ın bir hastalığı vardı. O cüzamlıydı ve hiçbir doktor onu iyileştirememişti. Ancak İsrailli küçük kız Tanrı’nın peygamberlerinden birinin Naaman’ı iyileştirebileceğine inanıyordu. Ancak Naaman ve karısı Yehova’ya tapınmıyordu. Acaba küçük kız bildiği şeyi onlara söyleyecek miydi? Sen olsan ne yapardın?—

Küçük kız şöyle dedi: ‘Keşke Naaman Yehova’nın İsrail’deki peygamberine gitse, o zaman cüzamı iyileşir.’ Naaman kızı dinledi ve Yehova’nın peygamberine gitti. Peygamberin kendisine söylediği şeyi yapınca iyileşti. Naaman bunun sonucunda gerçek Tanrı’ya tapınmaya başladı (2. Krallar 5:1-15).

Sen de bu küçük kız gibi, birinin Tanrı hakkında bilgi almasına ve Yehova’nın bizler için ne harika şeyler yapabileceğini öğrenmesine yardım etmek ister misin?— Peki kimlere yardım edebilirsin?— Tabii bu kişiler ilk başta yardıma ihtiyaçları olmadığını düşünebilirler. Ancak onlara Yehova’nın yaptığı güzel şeyleri anlatabilirsin. Belki de seni dinleyecekler. Emin ol, bunu yaparsan Tanrı’yı çok mutlu edeceksin.